Operasi Pembersihan Lembah Belum Dari Pengganas Komunis Tamat

16 Mac 1952 – Pada tahun 1952, operasi besar-besaran menentang pengganas-pengganas komunis yang menguasai Lembah Belum di Hulu Perak ditamatkan. Dalam operasi tersebut Lembah Belum telah dimusnahkan kerana komunis menjadikan kawasan tersebut sebagai pusat bekalan makanan mereka bagi kawasan Hulu Perak.

Pengganas-pengganas komunis telah menguasai Lembah Belum sekitar pertengahan tahun 1951. Di Lembah tersebut terdapat sebelas buah kampung Melayu yang terpencil. Kedudukannya yang terpencil ini amat mudah dikuasai oleh pengganas-pengganas komunis.

Selama setahun pengganas komunis bermaharajalela dan memutuskan segala perhubungan kampung-kampung itu dengan dunia luar. Pengganas komunis juga telah mengenakan sistem percukaian padi dan memaksa penduduk menanam padi huma sebagai langkah untuk menambahkan bekalan makanan anggota-anggota mereka.

Operasi Pembersihan Lembah Belum Dari Pengganas Komunis

Pihak keselamatan telah menjumpai 14 khemah komunis, dua tempat menyimpan bekalan ubat dan sebuah tempat simpanan makanan. Oleh sebab itu, satu operasi besar-besaran untuk membersihkan Lembah Belum dari pengganas komunis telah dijalankan pada Mac 1952 dengan kerjasama pihak Polis, Tentera Udara Diraja British, Tentera Udara Diraja Australia, anggota Kelab Udara Diraja serta para pegawai kerajaan dari Kelantan.

Operasi ini adalah sebahagian daripada Rancangan Briggs yang dilancarkan oleh Sir Henry Gurney dan Leftenan General Sir Harold Briggs yang dilantik sebagai Pengarah Operasi.

Akibat dari operasi tersebut seluruh penduduk di Lembah Belum itu dipindahkan ke kawasan yang terletak kira-kira 32.18 km (20 batu) dari Grik di Utara Perak. Kawasan baru itu merupakan kawasan penanaman padi yang subur bagi mereka memulakan penghidupan baru.

Kerajaan juga menyediakan kemudahan seperti sekolah dan pusat kesihatan. Di samping itu juga kerajaan membayar ganti rugi dalam bentuk wang ringgit akibat pemindahan beramai-ramai itu.

Setelah pemindahan selesai dilakukan, pihak polis dan tentera telah memusnahkan segala sumber makanan di lembah tersebut dalam usaha memutuskan bekalan makanan pengganas-pengganas komunis di sekitar kawasan Hulu Perak.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Calon Angkasawan Negara Diumumkan

14 Mac 2006 – Timbalan Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Tun Abdul Razak telah mengumumkan empat calon angkasawan negara pada 14 Mac 2006. Pengumuman itu dibuat pada Majlis perasmian Pusat Penyelidikan dan Latihan Simulator-G (Pulls-G) di Pangkalan Tentera Udara Diraja Malaysia (TUDM).

Calon-calon angkasawan berkenaan adalah Dr. Faiz Khaleed, pakar bedah pergigian Angkatan Tentera Malaysia (ATM), Dr. Sheikh Muszaphar Shukor, pegawai perubatan di Hospital Universiti Kebangsaan Malaysia (HUKM), S. Vanajah, calon tunggal wanita yang juga Juruterbang Sistem Penerbangan Malaysia (MAS), dan Mohammed Faiz Kamaluddin.

Mereka akan menjalani ujian perubatan terperinci selama dua minggu oleh Agensi Angkasa Rusia di Moscow, Rusia. Turut hadir di majlis tersebut ialah Menteri Sains, Teknologi dan Inovasi, Datuk Seri Dr. Jamaludin Jarjis; Timbalan Menteri Pertahanan, Datuk Zainal Abidin Zin; Pengerusi Panel Pemilihan Program Angkasawan Negara, Tun Mohammed Hanif Omar dan Panglima ATM, Laksamana Tan Sri Mohd. Anwar Mohd. Nor.

Pada 04 September 2006 Dr Sheikh Muszaphar Shukor serta Dr Faiz Khalled telah dipilih sebagai calon angkasawan Negara yang pertama ke Russia.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Perasmian Pelabuhan Tanjung Pelepas

13 Mac 2000 – Perasmian Pelabuhan Tanjung Pelepas telah dilaksanakan oleh Perdana Menteri YAB Dato’ Seri Dr. Mahathir Mohamad pada tahun 2000. Pelabuhan Tanjung Pelepas ditubuhkan pada 13 Mac 1999 dan memulakan operasinya pada 10 Oktober 1999. Ia telah diberikan status zon bebas cukai yang bertujuan untuk meningkatkan jumlah aktiviti perdagangan di sini.

Pelabuhan Tanjung Pelepas (PTP) yang terletak di di muara Sungai Pulai ini di bina dengan kos sebanyak RM 2.4 billion. Kawasan PTP seluas 1,935 ekar dan dilindungi oleh sebuah teluk air dalam. Kedalaman air di kawasan tersebut mencecah 15 meter. Pelabuhan Tanjung Pelepas mempunyai saluran sepanjang 12.6 kilometer dan lebar seluas 250 meter. Ini memberikan kelebihan dalam mengurangkan masa kapal-kapal untuk menunggu.

PTP dihubungkan oleh Lebuhraya Utara-Selatan (menghubungkan Singapura ke sempadan Thailand). Pelabuhan ini juga berada dikawasan Zon Perdagangan Bebas. Ia memberi keistimewaan kepada pelanggan supaya bebas daripada prosedur kastam, duti import dan eksport serta lesen import. Jambatan Linkedua ke Tuas di Singapura juga sangat dekat dan menjadikan PTP tidak berbeza dengan pelabuhan sedia ada di Singapura.

Fasa pertama pembinaan pelabuhan ini melibatkan jarak sepanjang 2.16 kilometer dan diikuti dengan fasa-fasa pembangunan lain secara berperingkat-peringkat. Pelabuhan ini dilengkapi dengan segala kelengkapan bertaraf dunia dan mampu mengendalikan 3.8 juta TEUs setahun. Kawasan dermaganya seluas 600 meter serta kedalaman 15 meter itu telah membolehkan pelbagai kontena generasi baru beroperasi di pelabuhan ini.

Seluruh operasi pelabuhan di kendalikan dengan sistem kawalan pintu masuk yang berteknologi moden. Sesungguhnya perasmian pelabuhan Tanjung Pelepas pada tahun ini telah membuka satu lagi pintu masuk perdagangan luar negara ke negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Polis Pulau Pinang Melancarkan Sistem Salleh

13 Mac 1968 – Polis Pulau Pinang melancarkan Sistem Salleh di seluruh Bandaraya Pulau Pinang untuk mengetahui dan mencegah kejadian-kejadian jenayah. Pengumuman pelancaran sistem tersebut telah dibuat dalam satu sidang akhbar oleh Ketua Polis Daerah Georgetown Encik Abdul Majid Ismail di Ibu Pejabat Polis Daerah Georgetown, Pulau Pinang pada 13 Mac 1968.

Sistem Salleh telah diperkenalkan oleh Cawangan Penyelidikan dan Perancangan Polis Diraja Malaysia. Nama Sistem Salleh digunakan sempena nama Ketua Polis Negara pada masa itu Tun Mohamed Salleh bin Ismael. Ujian keberkesanan sistem ini telah dilakukan di daerah Petaling dan terbukti berkesan menurunkan kadar jenayah di kawasan tersebut. Pada pada 7 Jun 1968 arahan dikeluarkan menerusi Perintah Pasukan PDRM supaya sistem ini dilaksanakan di semua Kontinjen PDRM.

Menerusi sistem ini sebahagian besar angkatan polis yang beruniform dan tidak beruniform akan mengunjungi setiap rumah di bandaraya itu untuk berjumpa dengan orang ramai bagi menyelidik secara mendalam tentang kesulitan-kesulitan penduduk di sesuatu kawasan itu.

Dalam sistem yang baru diperkenalkan ini, anggota-anggota polis tertentu telah ditugaskan menjaga dan mengawasi kawasan-kawasan tertentu yang telah ditetapkan di bandaraya itu. Sehubungan dengan itu orang ramai adalah diingatkan supaya jangan terkejut sekiranya ada anggota-anggota polis bertanyakan sesuatu kepada mereka, sebaliknya hendaklah memberi kerjasama kepada pihak polis.

Dengan pelancaran perlaksanaan Sistem Salleh, pada hari ini dalam tahun 1968, keadaan jenayah dan lain-lain di bandaraya Pulau Pinang dapat dibendung khususnya dengan hasil kerjasama masyarakat setempat.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

tin_mine_federated_Malay_states_(1902)-800px

Sejarah

Persetujuan Melombong Bijih Timah Di Selangor

08 Mac 1873 – Dalam tahun 1873, satu persetujuan melombong bijih timah di Selangor dan tanah jajahannya telah ditandatangani di antara Tengku Dhiauddin (Tengku Kudin) Wizurai Selangor dan jajahan takluknya bersama Count Charles Frederick Theodore Marie Maur de Gelors dari Ngadirojo di Jawa Tengah dan James Guthrie Davidson dari Singapura. Persetujuan ini dibuat supaya Wilayah Selangor yang dikelilingi oleh lombong bijih timah dapat dikerjakan sepenuhnya. Dalam perjanjian ini sebuah kompeni akan diwujudkan dengan modal sekurang-kurangnya 10,000 sterling bagi menjalankan kerja perlombongan di keseluruhan kawasan lombong bijih timah di wilayah Selangor.

Bagi menjamin kerja-kerja mencari dan mengerjakan lombong bijih timah berserta timbunan telerang, keladak dan lanar, persetujuan ini memperuntukkan lesen khas selama 10 tahun termasuk kebenaran dan izin mendiami beberapa daerah di Selangor, Kelang dan Bernam. Kebenaran ini juga termasuk segala kegiatan perlombongan dari urusan menyediakan sistem pengangkutan, menggali lombong, memperolehi bijih timah, melongok bahan buangan, membasuh, mencuci, mengasing bijih dari pasir, quartz, lumpur dan sebagainya juga urusan menghancur dan melebur timah.

Pihak kedua juga dibenarkan membina bangunan kedai, rumah pekerja, kilang dan menempatkan alat-alat jentera, bahan api dan apa juga yang dirasakan sesuai dan berpatutan. Walau bagaimanapun sebarang kerosakan hendaklah dibaiki dengan biayai sendiri dan sekiranya ia melibatkan tanah milik peribadi, ganti rugi yang berpatutan mestilah diberikan malah dilarang mengambil tanah peribadi tanpa kebenaran pihak pertama.

Sebagai membalas kebenaran dan pemberian hak melombong ini pihak kedua hendaklah membayar kepada Wizurai atau wakilnya atau kepada pemerintah kerajaan Selangor sejumlah 5% daripada keluaran hasil kasar setiap bulan samada dalam bentuk bijih yang dilebur atau dalam bentuk wang iaitu 3 dolar bagi sebahara timah 312 kati yang dihasilkan oleh lombong tersebut.

Dari masa ke semasa kuatkuasa persetujuan ini pihak pertama mestilah sentiasa dimaklumkan mengenai jumlah penghasilan lombong berserta pelan kedudukan bahan bijih yang masih belum digali. Pihak pertama juga dibenarkan merekod segala maklumat yang dikehendaki berkaitan dengan perlombongan bijih timah di samping memeriksa dan mengarahkan suasana kerja yang adil dan tersusun malah pihak pertama adalah bebas untuk menggunakan peralatan dan kelengkapan perlombongan juga kemudahan sistem perhubungannya.

Seandainya kerja perlombongan diabaikan pihak pertama bebas memasuki dan mengambil hasil lombong malah selepas notis 6 bulan kawasan itu boleh ditukar milik tanpa sebarang tindakan undang-undang.

Kuatkuasa perjanjian 10 tahun ini boleh dipanjangkan 99 tahun selepas tarikh luput yang pertama dengan kadar sewa yang serupa kecuali diadakan satu persetujuan baru dalam tempoh tambahan ini. Kuatkuasa persetujuan ini samada 10 tahun pertama atau dalam tempoh tambahan 99 tahun, tertakluk di bawah kuasa merujuk kepada wakil yang dilantik oleh Gabenor Negeri-negeri Selat atau Setiausaha Tanah Jajahan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Penyata Razak Diluluskan

07 Mac 1957 – Majlis Mesyuarat Perundangan Persekutuan Tanah Melayu telah sebulat suara meluluskan Penyata Razak pada 07 Mac 1957. Cadangan yang dikemukakan oleh Penyata Razak ini diluluskan menjadi Ordinan Pelajaran 1957.

Penyata ini adalah hasil daripada kajian Jawatankuasa Pelajaran yang dibentuk dalam bulan September 1955 yang dipengerusikan oleh YB Dato’ Abdul Razak bin Dato’ Hussein, Menteri Pelajaran Persekutuan Tanah Melayu. Jawatankuasa ini ditugaskan untuk mengkaji dan menilai sistem pelajaran yang sedia ada dan mengemukakan syor-syor yang sesuai bagi mewujudkan satu dasar pelajaran yang boleh diterima oleh semua pihak.

Di antara Cadangan Penyata Razak

Semua sekolah di tanah air mempunyai sukatan yang sama
Bahasa Melayu dijadikan bahasa Kebangsaan dan menjadi bahasa pengantar utama.
Bahasa Melayu dan bahasa Inggeris diwajibkan bagi semua sekolah rendah dan sekolah menengah.
Bagi sekolah jenis kebangsaan, bahasa Inggeris, Cina dan Tamil menjadi bahasa pengantar.
Sekolah-sekolah rendah ditukar kepada sekolah kebangsaan dan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama.
Penubuhan satu jenis sekolah sahaja yang terbuka kepada semua kaum.
Guru-guru sekolah rendah dan menengah adalah berkelayakan.
Sistem pendidikan sekolah menengah adalah Sekolah Menengah Rendah (SMR), Sekolah
Menengah Atas (SMA) dan Pra Universiti.
Semua guru diletakkan di bawah satu perkhidmatan profesional dan Jemaah Nazir Persekutuan ditubuhkan.

Objektif Penyata Razak adalah untuk melahirkan sekolah-sekolah yang ‘bercorak Tanah Melayu’ dengan menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa penghantar utama tanpa merosakkan kebudayaan dan bahasa-bahasa lain.

Semangat dasar pelajaran inilah yang menjadi asas mewujudkan generasi muda yang sihat dan berpelajaran sebagai sumber tenaga untuk membangunkan negara. Ini merupakan usaha awal kerajaan bagi menyatupadukan masyarakat berbilang kaum dan membentuk identiti kebangsaan menjelang kemerdekaan negara pada 31 Ogos 1957.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Perbicaraan Pembunuhan J.W.W. Birch

03 Mac 1876 – J.W.W. Birch merupakan Residen British yang pertama di Perak yang dilantik pada November 1874. Kedatangan Birch di Perak sebagai Residen Inggeris tidak menyenangkan hati Sultan Abdullah dan Pembesar-pembesar Negeri kerana sikap dan tindakannya yang dianggap melampau batas.

Pembesar-pembesar Negeri mula merasakan pengenalan sistem Residen yang telah menghakis kuasa Raja dan pembesar-pembesar Melayu. Mereka telah mengadakan satu mesyuarat di Durian Sebatang dan beberapa syor telah dikemukakan tentang cara-cara untuk membunuh J.W.W.Birch.

Pada mesyuarat tersebut Datuk Maharajalela telah bersetuju untuk melaksanakannya dan mengarahkan anak-anak buahnya Pandak Endut, Kulup Ali, Si Putum, Ngah Jabar dan Setuah untuk menjalankan tugas membunuh Birch. Akhirnya pada 2 November 1875 J.W.W. Birch telah berjaya dibunuh di Pasir Salak Kampung Gajah ketika beliau sedang mandi. Kerani J.W.W. Birch, Mat Arshad juga turut dibunuh dalam peristiwa tersebut.

Satu perbicaraan telah diadakan di Bandar Baru, Perak ke atas Si Putum, Che Gondah dan Ngah Ahmad yang dituduh membunuh Residen British di Perak, J.W.W. Birch. Ketiga-tiga orang yang dituduh itu telah dibicarakan di hadapan Raja Deris yang dilantik oleh Sultan Abdullah untuk menghakimkan perbicaraan itu.

Frank Swettenham, Residen British di Selangor hadir sebagai juri. Ketiga-tiga yang dituduh tidak mengaku salah, akan tetapi terdapat empat orang saksi yang mengaku telah melihat bahawa ketiga-tiga mereka telah melakukan pembunuhan tersebut.

Saksi-saksi tersebut ialah Hamid, yang bekerja sebagai pencuci sampan J.W.W. Birch; Kok Ah Yong, seorang peniaga emas; Mat Tahir, seorang pendayung sampan dan Ho Ah Choy bekerja sebagai tukang masak Kok Ah Yong. Keempat-empat saksi tersebut bersumpah bahawa mereka melihat Si Putum menetak J.W.W. Birch, manakala Che Gondah dan rakan-rakannya menyerang J.W.W. Birch.

Antara Keterangan Daripada Saksi

Hamid menegaskan bahawa Mat Arshad lebih dahulu ditikam oleh Pandak Indut. Mat Arshad yang mengalami kecederaan cuba menaiki perahu naga tetapi ketika itu datang dua orang dan salah seorangnya Si Puntum melukakan Mat Arshad dibahagian kepala.

Mat Tahir pula menegaskan bahawa Mat Arshad ditikam oleh Che Ali atau Kulup Ali. Si Puntum mencederakan Mat Arshad ketika menaiki perahu naga. Juga menyatakan bahawa ketika mandi, nampak kepala Birch tetapi setelah direjam dengan lembing tidak kelihatan lagi.

Seorang tukang emas Koh Ah Yong pula nampak J.W.W. Birch timbul dari dalam air di balik tempat mandinya, cuba menaiki bot apabila Si Puntum menetak kepalanya dengan sebilah pedang yang panjang. Koh Ah Yong melihat dari tingkap di rumahnya kira-kira jarak 15 kaki. Koh Ah Yong menegaskan bahawa beliau tidak nampak Che Gondah menikam J.W.W. Birch dan menafikan Se Tuah menikam Mat Arshad.

Ho Ah Choey pula menyatakan dia nampak Pandak Indut menikam J.W.W. Birch dengan senjata tajam menyebabkan J.W.W. Birch melarikan diri terjun ke dalam air. Kemudian beliau nampak J.W.W. Birch di dalam air di belakang bilik mandinya dan Si Puntum menetaknya dengan sebilah pedang. Dua kali dia menetak J.W.W. Birch.

Khoo Ah Chai menyatakan dia nampak Pak Indut, Panjang Bur dan Che Ali mengoyakkan perisytiharan yang dilekatkan di Kedai Cina itu. Pertengkaran berlaku dan Mat Arshad melarikan diri menuju ke tempat J.W.W. Birch mandi. Beliau dikejar dan ditikam oleh Pandak Indut. Pandak Indut seterusnya menikam Birch bersama dengan Si Puntum.

Akhirnya setelah mendengar keterangan-keterangan saksi-saksi tersebut, Raja Deris telah mengumumkan ketiga-tiga yang dituduh bersalah dan telah menjatuhkan hukuman gantung sampai mati ke atas Si Putum dan hukuman penjara seumur hidup ke atas Che Gondah dan Ngah Ahmad . Si Putum telah dihukum gantung pada 20 Mei 1876 di Bandar Baru.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Wawasan 2020 Dibentangkan

28 Februari 1991 – Wawasan 2020 merupakan sebuah wawasan Tun Dr Mahathir Mohamad. Wawasan ini telah dibentangkan di dalam satu kertas kerja yang bertajuk ‘Malaysia- The Way Forward‘ yang bermatlamat menjadikan Malaysia sebuah negara maju menjelang tahun 2020.

Wawasan 2020 mengandungi sembilan cabaran yang merangkumi semua aspek kehidupan daripada segi moral, ekonomi, politik dan sosial. Teras utama dasar ini ialah pembangunan menyeluruh dengan memberi keutamaan kepada perpaduan kaum di kalangan rakyat Malaysia.

Matlamat Utama Wawasan 2020

Mewujudkan negara Malaysia bersatu yang mempunyai matlamat yang dikongsi bersama. Malaysia mesti menjadi sebuah negara yang aman, berintegrasi di peringkat wilayah dan kaum, hidup dalam keharmonian, bekerjasama sepenuhnya secara adil, dan terdiri daripada satu bangsa Malaysia yang mempunyai kesetiaan politik dan dedikasi kepada negara.
Mewujudkan sebuah masyarakat yang berjiwa bebas, tenteram dan maju, dengan keyakinan akan keupayaan sendiri, berbangga dengan apa yang ada, dengan apa yang telah dicapai, cukup gagah menghadapi pelbagai masalah. Masyarakat Malaysia ini mesti dapat dikenali melalui usaha mencapai kecemerlangan, amat sedar akan semua potensinya, tidak mengalah kepada sesiapa, dan dihormati oleh rakyat negara lain.
Mewujudkan dan membangunkan masyarakat demokratik yang matang, yang mengamalkan satu bentuk demokrasi Malaysia yang mempunyai persefahaman matang, berasaskan masyarakat yang boleh menjadi contoh kepada beberapa banyak negara membangun.
Mewujudkan masyarakat yang sepenuhnya bermoral dan beretika, dengan warganegaranya teguh dalam nilai agama dan kerohanian dan didukung oleh nilai etika paling tinggi.
Mewujudkan masyarakat liberal dan bertolak ansur, dengan rakyat Malaysia pelbagai kaum bebas mengamalkan adat, kebudayaan, dan kepercayaan agama mereka dan pada masa yang sama meletakkan kesetiaan mereka kepada satu negara.
Mewujudkan masyarakat saintifik dan progresif, masyarakat yang mempunyai daya perubahan tinggi dan berpandangan ke depan, yang bukan sahaja menjadi pengguna teknologi tetapi juga penyumbang kepada tamadun sains dan teknologi masa depan.
Mewujudkan masyarakat penyayang dan budaya menyayangi, iaitu sistem sosial yang mementingkan masyarakat lebih daripada diri sendiri, dengan kebajikan insan tidak berkisar pada negara atau orang perseorangan tetapi di sekeliling sistem keluarga yang kukuh.
Memastikan masyarakat yang adil dalam bidang ekonomi. Ini merupakan masyarakat yang melaksanakan pengagihan kekayaan negara secara adil dan saksama, dengan wujudnya perkongsian sepenuhnya bagi setiap rakyat dalam perkembangan ekonomi.
Mewujudkan masyarakat makmur yang mempunyai ekonomi bersaing, dinamik, giat dan kental.

Cabaran-cabaran untuk mencapai Wawasan 2020.

Cabaran 1: Membina bangsa Malaysia yang bersatu padu.
Cabaran 2: Membina masyarakat berjiwa bebas, tenteram dan berkeyakinan.
Cabaran 3: Memupuk dan membina masyarakat demokratik yang matang.
Cabaran 4: Mewujudkan masyarakat yang bermoral dan beretika.
Cabaran 5: Mewujudkan masyarakat yang matang, liberal dan bertoleransi.
Cabaran 6: Membina masyarakat yang maju dan saintifik.
Cabaran 7: Mewujudkan masyarakat berbudaya penyayang.
Cabaran 8: Menjamin masyarakat yang adil dan saksama ekonominya.
Cabaran 9: Memupuk dan membina masyarakat makmur.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Serangan Tentera Jepun Ke Atas Singapura

09 Februari 1942 – Pada 31 Januari 1942, keseluruhan Tanah Melayu jatuh ke dalam tangan Jepun. Kekalahan pertahanan terakhir tentera British di Johor telah membawa kepada pengunduran mereka dari Tanah Melayu ke Singapura. Pada saat-saat akhir pengunduran tersebut, tentera British telah meletupkan tambak Johor. Tambak Johor yang dimusnahkan telah melewatkan serangan tentera Jepun ke atas Singapura selama seminggu.

Serangan udara ke atas Singapura telah dilakukan seawal 8 Disember 1941 untuk melemahkan pertahanan udara Singapura. Pengeboman awal telah dilakukan terhadap Pangkalan Tentera Laut Sembawang dan lapangan terbang di sebelah utara. Menjelang hari serangan hanya tinggal 10 buah pesawat udara British yang berpangkalan di Kallang. Ini disebabkan oleh pangkalan udara Tengah, Seletar dan Sembawang tidak dapat digunakan kerana berada dalam jarak serangan artileri tentera Jepun di Johor Baharu. Pesawat lain yang masih berfungsi telah dipindahkan untuk membantu pertahanan Borneo.

Pada pagi 9 Februari beberapa pertempuran udara berlaku di pantai Sarimbun. Dengan kemusnahan teruk Pangkalan Udara Kallang kesemua pesawat yang tinggal telah diundurkan ke Sumatera. Ini telah menyebabkan pertahanan udara Singapura lumpuh sepenuhnya.

Menyedari bilangan pasukannya semakin berkurangan dan bekalan yang terhad, Jeneral Yamashita perlu mengambil Singapura dengan kadar segera. Yamashita telah mengumpulkan sebahagian tentera Jepun di bahagian timur manakala sebahagian lagi dikumpulkan secara senyap di bahagian barat Johor.

Walaupun mengetahui terhadap kedudukan dan pergerakan tentera Jepun lebih awal, Pemerintah Malaya lebih yakin Jepun akan menyerang melalui kawasan timur.

Permulaan Serangan Tentera Jepun Ke Atas Singapura

Untuk mengaburi Pihak British, tentera Jepun telah mengebom bahagian timur manakala 23,000 lagi masuk melalui barat. Pada 8:30 malam 8 Februari tentera Jepun dari divisyen ke-5 dan ke-18 mula menyeberang Selat Johor dengan kumpulan pertama sekitar 4,000 anggota pada satu-satu masa. Sejumlah 13,000 anggota mendarat pada malam tersebut manakala 10,000 anggota lagi pada awal pagi.