Tag Archives: Pahang

Sejarah

Penemuan Makam Sultan Tengah Sultan Sarawak Pertama

11 Mac 1993 – Pada tahun 1993, Kerajaan Sarawak mengisytiharkan penemuan sebuah makam tua di sebuah kawasan hutan berdekatan dengan simpang Jalan Damai, Santubong, Kuching. Makam tersebut merupakan makam Sultan Tengah Sultan Sarawak yang pertama dan terakhir.

sultan_tengah

Mengikut kajian ahli sejarah, makam tersebut dianggarkan berusia lebih 363 tahun serta dipercayai milik Pengiran Muda Tengah Ibnu Sultan Muhamad (anak kedua Sultan Brunei ke-9, iaitu Sultan Muhamad Hassan). Pengiran Muda Tengah sering bertukar nama atau gelaran seperti gelaran Sultan Ibrahim Ali Omar Shah dan Sultan Abdul Jalil.

Kemangkatan baginda berpunca daripada perbuatan hulubalangnya sendiri yang telah bertindak menikam baginda dengan menggunakan tombak sewaktu baginda berehat di Batu Buaya, Pantai Santubong.

makam_sultan_tengah

Ringkasan Sejarah Sultan Tengah

Ketika Sultan Muhammad Hassan, Sultan Brunei kesembilan yang memerintah dari tahun 1582-1598 meninggal Dunia, takhta itu diwarisi oleh putera sulungnya, Sultan Abdul Jalilul Akbar. Sultan Abdul Jalilul Akbar mempunyai adik bernama Pengiran Muda Tengah Ibrahim Ali Omar Shah atau yang lebih dikenali sebagai Raja Tengah. Sultan Tengah atau Pengiran Muda Tengah ingin menjadi Sultan Brunei dan berpendapat beliaulah yang lebih sesuai untuk menjadi Sultan. Untuk mengatasi masalah ini, Sultan Abdul Jalilul Akbar melantik Pengiran Muda Tengah sebagai Sultan Sarawak, memandangkan Sarawak adalah di bawah pemerintahan Brunei.

Pengiran Muda Tengah menerima pelantikan tersebut dan membuat persiapan untuk pergi ke Sarawak. Pemergian beliau ke Sarawak ditemani lebih daripada 1,000 askar dari suku Sakai, Kedayan dan Bunut. Beberapa orang pembesar istana juga pergi bersamanya untuk membantu membentuk negara baru.

Pembukaan Bandar Kuching

Setibanya Sultan Tengah dan pengikutnya di Sarawak, mereka mula membina sebuah istana dan benteng untuk mengelilingi istana di kawasan yang dikenali sebagai Kuching pada masa ini. Sultan Tengah kemudiannya melantik pembesar dan menyusun pentadbirannya. Di antara mereka adalah petinggi Datu Seri Setia, Datu Shahbandar Indera Wangsa, Datu Amar Setia Diraja dan Datuk Temenggong Laila Wangsa. Setelah semuanya selesai, Sultan Tengah menggunakan gelaran Sultan Ibrahim Ali Omar Shah, Sultan pertama Sarawak. Menurut Sejarah Sambas, Sultan Tengah juga dikenali sebagai Sultan Abdul Jalil.

Sekitar tahun 1599, Sultan Tengah melawat Pahang dan kemudian sebahagian daripada Kerajaan Johor. Sewaktu di Kesultanan Johor ini terjadi salah faham di antara Sultan Tengah dengan Sultan Abdul Jalil sehinggakan Sultan Tengah dan rombongannya terpaksa pulang dengan tergesa-gesa ke Sarawak sedangkan pada masa itu cuaca tidak baik untuk melakukan pelayaran.

Pelayaran Terkandas Di Sukanda

Semasa dalam pelayaran kembali ke Sarawak, kapal Sultan Tengah dilanda ribut yang menyebabkan kapalnya terkandas di Sukadana. Kebetulan pada masa itu Sultan di Kesultanan Sukadana, Sultan Muhammad Shafiuddin (Digiri Mustika) baru saja menerima utusan Sultan Makkah (Amir Makkah), Shekh Shamsuddin. Sultan Tengah dan rombongannya disambut dengan baik oleh Baginda Sultan Muhammad Shafiuddin (Digiri Mustika). Sultan Sukanda menggunakan nama Digiri Mustika sebelum memeluk islam dan menggunakan gelaran Sultan Muhammad Saifuddin setelah memeluk Islam yang dibantu oleh Syeikh Syamsuddin dari Mekah. Sultan Tengah juga belajar di bawah Syeikh Syamsuddin selama tinggal di sana.

Setelah beberapa lama menetap di Sukanda, Sultan Tengah dijodohkan dengan adik Sultan Muhammad Shafiuddin, Puteri Surya Kesuma. Setelah berkahwin, Sultan Tengah memutuskan untuk menetap sementara di Kesultanan Sukadana sambil menunggu situasi aman di sekitar Selat Melaka. Hasil perkahwinan tersebut Baginda dikurniakan seorang putera yang diberikan nama Sulaiman.

Berpindah Ke Sambas

Setelah sekitar 7 tahun menetap di Kesultanan Sukadana dan situasi di sekitar Selat Melaka masih belum aman, Sultan Tengah memutuskan untuk berpindah dari Kesultanan Sukadana untuk menetap di tempat baru iaitu wilayah Sungai Sambas.

Pada tahun 1638, Sultan Tengah meninggalkan Sukadana melalui Sungai Sambas dengan 40 perahu yang lengkap dengan senjata menuju ke Panembahan Sambas di Sungai Sambas. Rombongan Sultan Tengah disambut dengan baik oleh Ratu Sapudak, Raja Panembahan Sambas ketika itu. Rombongan Baginda Sultan Tengah ini kemudian dibenarkan oleh Ratu Sapudak untuk menetap di sebuah tempat tidak jauh dari pusat pemerintahan Panembahan Sambas. Tidak lama kemudian Ratu Sapudak meninggal dunia dan digantikan oleh Raden Kencono yang menggunakan gelaran Ratu Anom Kesumayuda setelah menaiki takhta.

Sekitar 10 tahun setelah menetap di Panembahan Sambas, anak sulung Baginda Sulaiman dijodohkan dengan anak perempuan Almarhum Ratu Sapudak yang bungsu bernama Mas Ayu Bungsu. Sulaiman kemudian dianugerahkan gelaran Raden oleh Panembahan Sambas menjadi Raden Sulaiman dan tinggal di Panembahan Sambas bersama Mas Ayu Bungsu. Hasil perkahwinan dengan Mas Ayu Bungsu, Raden Sulaiman memperoleh seorang anak pertama yang diberi nama Raden Bima. Raden Sulaiman kemudian diangkat oleh Ratu Anom Kesumayuda menjadi salah satu Menteri Besar Panembahan Sambas bersama dengan Adinda Ratu Anom Kesumayuda yang bernama Raden Aryo Mangkurat.

Kembali Ke Sarawak

Tidak lama setelah melihat situasi yang sudah mulai aman di sekitar Selat Melaka dan anaknya Raden Sulaiman telah berkahwin dan menjadi Menteri Besar Panembahan Sambas, Sultan Tengah memutuskan untuk kembali ke Sarawak. Pada tahun 1652 Sultan Tengah berserta isterinya Putri Surya Kesuma dan keempat anaknya (adik kepada Raden Sulaiman) Badaruddin, Abdul Wahab, Rasmi Putri dan Ratna Dewi berserta orang-orangnya berangkat kembali ke Sarawak.

Di tengah perjalanan ketika telah hampir sampai ke Sarawak, iaitu di satu tempat yang bernama Batu Buaya, secara tiba-tiba Sultan Tengah ditikam dari belakang oleh pengawalnya sendiri. Kecederaan Sultan Tengah terlalu parah sehingga menyebabkan Sultan Tengah bin Sultan Muhammad Hasan wafat. Jenazah Sultan Tengah setelah disolatkan, kemudian dengan adat kebesaran Kesultanan Sarawak oleh Menteri-Menteri Besar Kesultanan Sarawak, dimakamkan di lereng Gunung Santubong. Putri Surya Kesuma setelah kewafatan suaminya memutuskan untuk kembali ke Kesultanan Sukadana bersama dengan keempat anaknya.

Penemuan makam Sultan Tengah adalah satu kejayaan besar dalam memperbanyakkan sumber sejarah di Sarawak. Walaupun Sarawak pada masa kini tidak mempunyai raja atau sultan tetapi sejarah awal menunjukkan Sarawak juga pernah mempunyai Sultan yang berasal dari Brunei.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Semangat_Patriotik-Sudirman
Sejarah

Sudirman Haji Arshad Meninggal Dunia

22 Februari 1992 – Allahyarham Dato’ Sudirman bin Haji Arshad, DSAP, JMN, AMN, AMP, juga dikenali sebagai Sudirman telah meninggal dunia pada 22 Februari 1992. Beliau meninggal dunia di kediaman kakaknya, Datin Rodziah Arshad di Bangsar selepas tujuh bulan bertarung dengan penyakit radang paru-paru.

Sudirman Haji Arshad dilahirkan pada hari Rabu, 25 Mei 1954 di No. 48, Jalan Ibrahim, Temerloh, Pahang . Beliau merupakan anak ke 7 daripada 9 adik-beradik. Ibunya Hajah Romlah binti Dahalan pernah menjual kain ela dan pakaian dan juga mengambil upah untuk membuat sulaman dan membuka kelas jahitan manakala bapanya Haji Arshad bin Haji Hassan seorang pengurus Syarikat Bas Temerloh.

Pendidikan Awal

Allahyarham Sudirman mendapat pendidikan awal di Sekolah Rendah Abu Bakar di Mentakab, Pahang (1963-1968), Sekolah Kebangsaan Jalan Bahagia di Temerloh, Pahang (1969-1971) sehingga beliau menamatkan Tingkatan 3 dan Sekolah Menengah Sultan Abu Bakar di Kuantan, Pahang (1972-1975) sehingga beliau menamatkan Tingkatan 6. Sebelum memasuki Tingkatan 6, beliau menjalani kursus persediaan di Institut Teknologi Mara, Petaling Jaya.

Pada tahun 1976, beliau melanjutkan pelajaran dalam Fakulti Undang-Undang di Universiti Malaya, Kuala Lumpur. Pada tahun 1980 beliau telah menerima Ijazah undang-undang (LL.B) dengan mendapat Kepujian Kelas Ketiga. Pada tahun 1983, Sudirman menjalani latihan guaman dan diiktiraf sebagai peguam pada tahun 1984.

sudirman_di_bintang_rtm_1976

Kehidupan Sebagai Seniman

Beliau mula mencipta namanya sebagai penyanyi apabila berjaya merebut gelaran Johan Bintang RTM peringkat akhir yang diadakan di Dewan Pay Fong, Melaka pada 11 Ogos 1976. Sudirman merupakan seorang artis yang mempunyai daya tarikan yang tersendiri. Malah beliau merupakan satu-satunya seniman yang boleh menyanyi dengan fasih pelbagai bahasa (bahasa Inggeris, Tamil, Cina dan Hindi) serta mengubah lagu sehingga berjaya mencuri hati setiap golongan masyarakat.

Anugerah dan pencapaian

  • 1976 – Juara Bintang RTM 1976
  • 1977 – Penghibur Terbaik RTM 1977
  • 1978 – Anugerah Seri Angkasa – Penghibur TV Terbaik
  • 1982 – Festival Filem Malaysia Ke-3 – Dicalonkan
  • 1985 – Anugerah Seri Angkasa – Penghibur TV Terbaik
  • 1985 – Duta Nyanyian Pelancongan Malaysia 1985
  • 1987 – Anugerah Juara Lagu 1987 – Persembahan Terbaik
  • 1987 – Anugerah Bintang Cemerlang 1987 – Penyanyi Lelaki Cemerlang Terbaik
  • 1988 – Pingat Ahli Mangku Negara
  • 1989 – Anugerah Bintang Popular 1989 – Penyanyi Lelaki Popular
  • 1989 – Asia’s Number One Performer 1989
  • 1989 – The Guinness Stout Effort Award
  • 1992 – Pingat Ahli Mahkota Pahang – Dianugerahkan pingat oleh Sultan Pahang
  • 1992 – Darjah Johan Mangku Negara. Anugerah ini bersempena ulang tahun Hari Keputeraan Yang di-Pertuan Agong Sultan Azlan Shah pada 6 Jun 1992
  • 1993 – Penghibur No. 1 Malaysia – Anugerah ini diberikan oleh akhbar New Straits Times
  • 1993 – Anugerah Industri Muzik – Anugerah Khas
  • 2009 – Darjah Sultan Ahmad Shah Pahang. Anugerah gelaran Dato’ oleh Sultan Pahang selepas kematiannya pada tahun 1992. Kakaknya, Datin Rodziah Arshad mewakili beliau untuk menerima pingat ini.

koleksi_tin_sudi

Keusahawanan

Menubuhkan Sudirman Usaha Dagang Industri (SUDI) Sdn Bhd dengan modal kira-kira RM3 juta, yang mengeluarkan minuman tin berkarbonat jenama ‘‘Sudi’’.

Membuka ‘‘Sudi Shoppe’’ di Sungei Wang Plaza, Kuala Lumpur yang menjual beraneka barangan yang berkaitan dengan penampilan bintang popular dan ‘merchadising’ keluaran dirinya, termasuk cermin mata hitam yang fleksibel.

Menubuhkan syarikatnya ‘‘Sudirman Productions’’ pada tahun 1987.

sejarah_awal_sudirman

Bidang penulisan dan kartunis

Kolumnis ruangan ‘Teringat-ingat’ dalam majalah hiburan URTV, terbitan Utusan Melayu.

Residen writer di Kumpulan Karangkraf yang bertugas menulis dan melukis untuk majalah-majalah terbitan Karangkraf seperti Bacaria, Nona, Media Hiburan, Mingguan Kanak-kanak dan Remaja.

Sejarah Awal Sudirman – Menceritakan kisah-kisah awal hidupnya melalui buku kartun Sejarah Awal Sudirman yang diterbitkan oleh Kumpulan Karangkraf pada tahun 1991.

Dari Dalam… Sudirman – Disiarkan melalui ruangan Cetusan Rasa kelolaannya yang terbit seminggu sekali melalui akhbar BACARIA terbitan Karangkraf dari 5 Mei 1983 hingga 7 Ogos 1984.

Taming Si Budak Pintar – Memenangi Hadiah Pertama dalam Mobil-Malaysian Association of Book Publishers Awards, anugerah bagi novel sastera kanak-kanak pada tahun 1995.

Sakit Dan Meninggal Dunia

Pada 17hb. Julai 1991, Sudirman dimasukkan ke Unit Rawatan Rapi (ICU) di Pusat Perubatan Tawakkal, Kuala Lumpur selama 4 hari. Beliau telah dilaporkan pengsan setelah terjatuh. Pada 22 Februari 1992 (bersamaan 18 Sya’ban 1412), hari Sabtu jam 4:00 pagi, Sudirman Hj Arshad telah kembali ke Rahmatullah di rumah kakaknya, Datin Rudiah binti Haji Arshad yang beralamat di No. 16, Jalan Taban Satu, Lucky Garden, Bangsar Park, Kuala Lumpur setelah 7 bulan mengidap penyakit radang paru-paru (pneumonia). Jenazah Allahyarham telah dibawa pulang ke Temerloh dan disemadikan di Tanah Perkuburan Islam Kampung Chengal, Temerloh pada hari yang sama jam 3:45 petang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Perjanjian_Persekutuan-800px
Sejarah

Persidangan Pertama Majlis Raja-Raja Melayu

18 Februari 1948 – Persidangan pertama Majlis Raja-raja Melayu diadakan selepas Perjanjian Persekutuan ditandatangani pada 18 Februari 1948. Persidangan ini diadakan di Dewan Majlis Perundangan Persekutuan, Kuala Lumpur. Persidangan ini dihadiri oleh semua Sembilan orang Raja-Raja Melayu.

Persidangan ini telah dirasmikan oleh Sultan Johor, Sultan Ibrahim Almarhum Sultan Abu Bakar. Baginda yang juga dilantik sebagai pengurusi telah diberi penghormatan untuk memeriksa perbarisan kawalan kehormatan yang terdiri daripada 106 orang pegawai dan anggota askar Melayu dari Batalion kedua.

Sejarah Majlis Raja-raja

Majlis Raja-raja ditubuhkan pada tahun 1948 sebagai menggantikan Mesyuarat Raja-raja Negeri-negeri Bersekutu yang dikenali sebagai Majlis Raja-raja Melayu (Durbar). Durbar ditubuhkan pada 1 Julai 1896 dan mesyuarat pertamanya diadakan di Kuala Kangsar pada tahun 13 Julai 1897 di Istana Iskandariah, Bukit Chandan, Kuala Kangsar, Perak. Majlis ini dianggotai oleh empat orang Raja dari Negeri Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang.

Nama Durbar diambil dari perkataan Urdu-Parsi (Darbar) yang membawa maksud istana raja. Durbar juga membawa maksud perjumpaan atau persidangan umum yang diadakan oleh Raja Negeri berkenaan, ataupun Gabenor atau Wizurai British. Tujuan mesyuarat ini diadakan adalah untuk mengeratkan lagi tali persahabatan antara Raja-raja dengan pihak British.

durbar pertama

Raja-raja Melayu yang hadir dalam mesyuarat Durbar tersebut ialah DYMM Sultan Idris Murshidul Aadzam Shah (Negeri Perak), DYMM Sultan Abdul Samad (Negeri Selangor), DYMM Tuanku Muhammad (Yang Di-Pertuan Besar Negeri Sembilan), dan DYMM Sultan Ahmad (Negeri Pahang).

British pula diwakili oleh Sir Charles Mitchell, Gabenor Negeri-Negeri Selat dan Pesuruhjaya Tinggi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, Sir Frank Swettenham, Residen Jeneral Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, Hugh Clifford, Residen Inggeris di Pahang, J.P Rodgers, Residen Inggeris di Selangor dan W.H. Treacher, Residen Inggeris di Perak. Mesyuarat Durbar telah diadakan sebanyak 9 kali sehingga tahun 1939.

Majlis Raja-raja Selepas Merdeka

Di antara Februari 1948 hingga Ogos 1957 mesyuarat Majlis Raja-Raja telah diadakan sebanyak 50 kali. Selepas Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan, Melaka dan Pulau Pinang telah menjadi ahli dan ini diikuti oleh Sabah, Sarawak dan Singapura (1963-1965) apabila Malaysia ditubuhkan pada tahun 1963.

Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang pertama selepas merdeka telah diadakan pada 30 Oktober 1957 dan dipengerusikan oleh Raja Perlis, DYMM Sultan Syed Putra ibni Almarhum Syed Hassan Jamalullail.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
voc-800px
Sejarah

Perjanjian Kedua Riau – Belanda

07 Februari 1787 – Pada tahun 1787, pemerintah kerajaan Johor-Riau-Lingga-Pahang, Sultan Mahmud III telah menandatangani perjanjian yang kedua dengan Belanda. Perjanjian Kedua Riau – Belanda ditandatangani setelah Belanda mengalahkan Riau dalam peperangan pada tahun 1784.

Peperangan Riau – Belanda

Permusuhan di antara Bugis dan Belanda bermula sejak raja-raja Bugis menguasai kepulauan Melayu dan jalan perdagangan. Belanda berhasrat menguasai sepenuhnya perdagangan Melaka dan kepulauan Melayu. Yam Tuan Muda Johor, Raja Haji telah berkali-kali menyerang Belanda. Pada Feb 1784, Raja Haji telah menyerang dan mengepung Melaka selama 4 bulan dan menyebabkan Belanda hampir menyerang kalah.

Gabenor Belanda di Melaka telah meminta bantuan dari Gabenor Jeneral Belanda di Betawi. Bantuan dari Betawi tiba dengan diketuai oleh Panglima Perang Belanda bernama Peter Van Braam. Angkatan itu terdiri dari 6 buah kapal besar dan beberapa buah kapal kecil, 2,130 orang askar dan 326 pucuk meriam telah berlabuh di Telok Ketapang.

Pertempuran hebat antara kedua belah pihak berakhir dengan kemangkatan Raja Haji bersama dengan panglima-panglima perangnya bernama Arong Lenga, Daeng Salikang dan Raja Ahmad.

Belanda kemudiannya telah menyerang Riau hingga memaksa Yam Tuan Raja Ali melarikan diri ke Sukadana di Kalimantan pada 30 Okt 1784. Pada 1 Nov 1784, Sultan Mahmud menyerah kalah kepada Belanda. Baginda telah mengutus Raja Tua Encik Andak, Bendahara Abdul Majid, Temenggung dan Raja Indera Bongsu berjumpa Admiral Jacob Pieter Van Braam Ketua angkatan perang Belanda untuk menandatangani surat Perjanjian Pertama antara Riau – Belanda.

Perjanjian Kedua Riau – Belanda

Antara isi kandungan Perjanjian Kedua Riau – Belanda :

  • Sultan Mahmud hendaklah menyerahkan segala pentadbiran di Riau kepada Kompeni Belanda
  • Orang-orang bangsa asing yang telah dijatuhkan hukuman salah kerana melakukan kesalahan besar, hendaklah dihantar di Melaka. Hanya perkelahian di antara orang-orang Melayu dengan Bugis rakyat baginda sahaja yang boleh diselesaikan dengan keputusan perintah Sultan.
  • Pemerintah di Negeri Pahang hendaklah mengakui bahwa tongkang-tongkang Cina atau lain-lain tongkang tidak dibenarkan masuk ke Pahang dan pemerintah Pahang hendaklah mengarahkan tongkang-tongkang itu datang ke tempat membayar cukai di Riau.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
kemerdekaan_malaysia
Sejarah

Persekutuan Tanah Melayu Ditubuhkan

01 Februari 1948 – Penubuhan Persekutuan Tanah Melayu ini merupakan kejayaan orang-orang Melayu yang menuntut Malayan Union dihapuskan dan mengembalikan semula kedaulatan Raja-raja Melayu. Ia ditubuhkan pada 1 Februari 1948 oleh sembilan buah Negeri-Negeri Melayu dan dua penempatan British Pulau Pinang dan Melaka.

Perjanjian Persekutuan telah digubal sejak Jun-Disember 1946. Di akhir mesyuarat tersebut telah menghasilkan apa yang dikenali sebagai Blue Book setebal 100 muka surat.

Antara 1946 – 1948, 11 negeri ini membentuk tanah jajahan British yang dipanggil Malayan Union. Disebabkan bantahan orang Melayu yang dipimpin oleh Dato Onn Jaafar, Malayan Union dibubarkan dan digantikan dengan Persekutuan Tanah Melayu, yang mengembalikan kedudukan simbolik raja-raja Melayu. Malayan Union dibubarkan secara rasmi pada 21 Januari 1948.

Carcosa_Seri_Negara

King House kini dikenali sebagai Carcosa Seri Negara.

Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu

Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu telah ditandatangani pada 21 Januari 1948 di King House dan diumumkan oleh kerajaan British . Perjanjian ini ditandatangani oleh Raja-Raja Melayu, dan Sir Edward Gent, sebagai wakil Kerajaan British . Perjanjian ini adalah sebagai persediaan ke arah penubuhan Persekutuan Tanah Melayu pada 1 Februari 1948. Perjanjian ini penting kerana ia memansuhkan Malayan Union dan menyatukan negeri-negeri Melayu dalam sebuah Persekutuan untuk pertama kali. Kedudukan Raja-Raja Melayu juga telah dikembalikan.

Dalam Perjanjian Persekutuan ini, walaupun negeri-negeri Melayu menjadi negeri naungan British, Pulau Pinang dan Melaka kekal menjadi tanah jajahan. Seperti Malayan Union, persekutuan ini tidak dianggotai Singapura, yang sebelum ini dianggap sebagai sebahagian dari Malaya.

Ahli Persekutuan Tanah Melayu :

  • Perlis
  • Kedah
  • Pulau Pinang
  • Perak
  • Selangor
  • Negeri Sembilan
  • Melaka
  • Johor
  • Pahang
  • Terengganu
  • Kelantan

Sistem kerajaan

Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu ini diketuai oleh Pesuruhjaya Tinggi British yang mempunyai kuasa-kuasa eksekutif dengan dibantu dan dinasihati oleh Majlis Mesyuarat Kerja Persekutuan Tanah Melayu dan Majlis Mesyuarat Undangan Persekutuan Tanah Melayu.

Majlis Mesyuarat Kerja Persekutuan mengandungi 7 orang ahli rasmi dan 7 orang ahli tidak rasmi.

Majlis Mesyuarat Undangan Persekutuan pula mengandungi Pesuruhjaya Tinggi sebagai Presiden Majlis, 14 orang ahli rasmi serta 50 orang ahli tidak rasmi yang mewakili Negeri-negeri Selat, golongan peniaga dan semua kaum.

Selain daripada itu 9 orang Yang Di Pertua Majlis Mesyuarat Negeri, (Menteri Besar) dan 2 orang wakil dari Negeri-negeri Selat menjadi ahli tidak rasmi.

Majlis Raja-Raja Melayu akan menasihatkan Pesuruhjaya Tinggi mengenai dasar imigresen.Residen British digantikan dengan seorang Menteri Besar di tiap-tiap negeri dalam Persekutuan.

Syarat kerakyatan

Syarat-syarat Kerakyatan di bawah Persekutuan Tanah Melayu ini diperketatkan lagi melalui penguatkuasaan undang-undang dan naturalisasi secara memohon. Mengikut undang-undang ini, mereka yang berikut secara automatik boleh menjadi warganegara;

  1. Rakyat kepada Sultan pada mana-mana negeri.
  2. Rakyat British yang dilahirkan di Pulau Pinang atau Melaka dan telah tinggal dalam Persekutuan berterusan selama 15 tahun.
  3. Rakyat British yang dilahirkan di Persekutuan dan bapanya dilahirkan di Persekutuan atau tinggal berterusan selama 15 tahun.
  4. Sesiapa juga yang dilahirkan di Persekutuan dan bertutur dalam bahasa Melayu serta mengikut adat istiadat Melayu dalam kehidupan harian.
  5. Sesiapa juga yang dilahirkan di Persekutuan Tanah Melayu di mana kedua ibubapanya dilahirkan serta telah tinggal berterusan selama 15 tahun.

Melalui proses naturalisasi (secara memohon) pula seseorang itu boleh menjadi warganegara sekiranya;

  1. Dilahirkan di Persekutuan Tanah Melayu dan telah tinggal sekurang-kurangnya selama 8 tahun daripada 12 tahun di Persekutuan Tanah Melayu sebelum permohonan dibuat dan
  2. Telah tinggal di Persekutuan Tanah Melayu selama 15 tahun daripada 20 tahun sebelum ia membuat permohonan.

Dalam kedua-dua perkara itu (melalui proses naturalisasi) pemohon- pemohon mestilah berkelakuan baik, bersumpah taat-setia dan menjelaskan tujuannya hendak menetap di Persekutuan Tanah Melayu, mengetahui bahasa Melayu dengan baik atau bahasa Inggeris dengan baik.

Persekutuan Tanah Melayu melalui perlembagaannya menjamin hak-hak dan kedudukan istimewa orang-orang Melayu serta hak, kuasa dan kedaulatan Raja-Raja Melayu di negeri masing-masing.

Pembahagian Kuasa Kerajaan Persekutuan Dan Kerajaan Negeri

Perjanjian Persekutuan menetapkan kuasa-kuasa Kerajaan Persekutuan dan Kerajaan Negeri. Hal ehwal kewangan mestilah dikendalikan oleh negeri masing-masing. DYMM Sultan diberikan kuasa penuh ke atas hal-hal agama dan adat istiadat Melayu. Masalah luar negeri dan pertahanan pula masih dipegang oleh Kerajaan British.

Perjanjian Persekutuan telah dijadikan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu dan diisytiharkan dengan rasminya pada 1 Februari 1948. Dewan Perundangan Persekutuan Tanah Melayu mengadakan persidangan pertama di Dewan Tuanku Abdul Rahman, Kuala Lumpur pada 18 Januari 1948. Persidangan Raja-raja Persekutuan Tanah Melayu juga turut diadakan pada hari yang sama.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
najib_razak-800px
Sejarah

Dato’ Seri Mohd Najib Dilantik Sebagai Timbalan Perdana Menteri

07 Januari 2004 – Menteri Pertahanan, Dato’ Seri Mohd Najib bin Tun Haji Abdul Razak telah dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri pada tahun 2004. Pengumuman mengenai pelantikan itu telah dibuat oleh YAB Perdana Menteri, Dato’ Seri Abdullah bin Haji Ahmad Badawi pada satu sidang berita khas selepas mesyuarat Kabinet di Bangunan Perdana Putra, Putrajaya.

Datuk Seri Najib dilahirkan pada 23 Julai 1953 di Kuala Lipis, Pahang dan merupakan anak sulong kepada Perdana Menteri, Allahyarham Tun Haji Abdul Razak bin Dato’ Hussein dan Tun Rahah binti Mohd Noah.

Penglibatan Dato’ Seri Mohd Najib dalam politik bermula apabila beliau diminta untuk bertanding di kawasan Parlimen Pekan berikutan kepulangan Allahyarham Tun Abdul Razak ke rahmatullah pada 14 Januari 1976. Beliau telah menang tanpa bertanding dalam pilihan Raya Kecil Parlimen Pekan pada 21 Febuari 1976, dan dilantik sebagai Timbalan Menteri di Kementerian Tenaga, Telekomunikasi dan Pos.

Pada 22 April 1982, Dato’ Seri Mohd. Najib bertanding dikawasan Dewan Undangan Negeri Bandar Pekan dan berjaya memenangi kerusi tersebut. Berikutan itu, beliau dilantik sebagai Menteri Besar Pahang ke 12.

Karier politiknya terus menyinar dan beliau telah menjawat pelbagai jawatan dalam kabinet termasuk sebagai Timbalan Menteri dan Menteri dan pada 3 April 2009, Dato’ Seri Mohd Najib bin Tun Razak telah mengangkat sumpah jawatan sebagai Perdana Menteri yang keenam.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
banjir_jalan_raja_1971-800px
Sejarah

Darurat Banjir Kebangsaan Diisytiharkan Di Seluruh Negara

05 Januari 1971 – Perdana Menteri, YAB Tun Abdul Razak Hussein telah mengisytiharkan Darurat Banjir Kebangsaan di seluruh negara pada tahun 1971. Pengisytiharan ini dibuat sebagai langkah mengawal keadaan banjir yang telah menenggelamkan hampir seluruh negara.

Banjir yang disifatkan yang terburuk ini telah mengakibatkan seramai 95,000 orang mangsa banjir yang dipindahkan. Jumlah mangsa banjir yang paling tinggi dipindahkan ialah di negeri Pahang iaitu seramai 40,000 orang, negeri Johor 17,000 orang dan di negeri Selangor seramai 14,000 orang.

banjir_jalan_melaka_1971

Tun Razak juga telah mengumumkan perlantikan dua buah jawatankuasa kabinet iaitu Jawatankuasa Bantuan dan Pemulihan Banjir yang telah dipengerusikan oleh beliau sendiri dan sebuah Jawatankuasa untuk menaksir kerosakan dan untuk mengkaji serta menyarankan langkah-langkah pemulihan ekonomi dan sosial.

Selain daripada itu sebagai langkah memantau keadaan banjir kerajaan telah menubuhkan Markas Darurat Banjir yang bertempat di Bangunan Banjir. Tun Abdul Razak juga telah mengambil perhatian dan daya usaha dengan melawat kesemua kawasan yang dilanda banjir serta mengarahkan bantuan makanan dan perubatan disalurkan dengan segera.

banjir_kuala_lumpur

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
malayan-union-1-800px
Sejarah

Penubuhan Pergerakan Melayu Semenanjung Di Johor

03 Januari 1946 – Sebuah Kesatuan Melayu yang mempunyai semangat baru telah ditubuhkan dengan nama Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor pada tahun 1946. Penubuhan ini hasil dari persetujuan yang telah dicapai di antara 8 buah Persatuan Melayu di seluruh negeri Johor iaitu di bawah pimpinan Dato’ Onn bin Jaafar.

Onn_jaafar_700

Pertubuhan-pertubuhan tersebut termasuklah :

  • Persatuan Melayu Kluang
  • Kesatuan Melayu Johor
  • Persatuan Melayu Johor Baharu
  • Lembaga
  • Wakil Batu Pahat
  • Persatuan Melayu Segamat
  • Wakil Mersing
  • Wakil Pontian.

Tujuan Penubuhan Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor

Tujuan penubuhan Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor yang dipimpin oleh Dato’ Onn Bin Jaafar adalah untuk :

  • Menentang Malayan Union
  • Menyatukan dan mengawal keselamatan orang-orang Melayu akibat dari pergaduhan kaum yang pada mulanya berlaku di Batu Pahat dan kemudian merebak ke Kuala Pilah, Negeri Sembilan, ke Lambar Kanan di Teluk Anson (kini dikenali Teluk Intan) dan Daerah Kuala Kangsar, Perak, dan ke Daerah Raub Pahang
  • Menyatukan orang-orang Melayu dan berjuang serta mempertahankan hak-hak dan kedudukan istimewa orang-orang Melayu
  • Menjadi badan dan penyuara dalam memperjuangkan hak-hak serta kehidupan orang-orang Melayu keseluruhannya.

Penubuhan UMNO

Pergerakan Melayu Semenanjung Johor di bawah pimpinan Dato’ Onn Bin Jaafar telah menjadi penganjur kepada perhimpunan Kongres Melayu Se Tanah Melayu (Se Malaya) yang diadakan pada 1 hingga 4  Mac 1946. Kongres yang dihadiri oleh para wakil 41 buah pertubuhan Melayu dari seluruh Tanah Melayu, termasuk Singapura telah memutuskan untuk menubuhkan sebuah badan yang mewakili seluruh orang-orang Melayu dalam gerakan menentang Malayan Union.

umno

Badan itu lahir dengan nama “Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu” atau “United Malays National Organization” (UMNO) iaitu semasa Kongres bersidang buat kali yang ke 3 pada 11 hingga 12 Mei 1946, di Istana Besar, Johor Bahru.

Dengan penubuhan UMNO di bawah pimpinan Dato’ Onn Bin Jaafar sebagai Presidennya yang pertama maka Kongres Melayu Se Tanah Melayu dimansuhkan mengikut ketetapan Majlis Mesyuarat yang bersidang pada 11 Mei 1946. Segala perjuangan Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor disalurkan dan menjadi perjuangan UMNO.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
big_tree_mckk-800px
Sejarah

Pembukaan Kolej Melayu Kuala Kangsar

02 Januari 1905 – Pembukaan Kolej Melayu Kuala Kangsar merupakan cadangan daripada R.J. Wilkinson, pegawai pendidikan jajahan pada masa itu. Sekolah ini dikenali sebagai Malay Residential School ditubuhkan sebagai sekolah percubaan. Cadangan itu disokong oleh Sultan Perak, Sultan Idris Murshidul Azam Shah I, Sultan Selangor Sultan Alaiddin Sulaiman Shah, Yamtuan Besar Negeri Sembilan Tuanku Muhammad Shah dan Sultan Pahang Sultan Ahmad Mu’adzam Shah.

Di antara guru-guru yang pernah mengajar di Maktab ini ialah Mr. William Hargreaves, Mr. Rolands dan Mr. Vanreuman. Pada tahun 1907 terdapat kira-kira 70 orang pelajar yang dibahagikan kepada beberapa kelas. Guru Besar, Mr. William Hargreaves mengajar kelas 6 dan 7, Mr. Roland mengajar kelas 3, 4 dan 5 manakala Mr. Vanreuman mengajar kelas 1, 2 dan 3. Mr. Vanreuman kemudiannya digantikan oleh Cikgu Ab. Majid bekas pelajar sekolah ini pada tahun 1918.

Sejarah Awal Pembukaan

Pada peringkat permulaannya, murid-muridnya adalah seramai lapan orang dan bertambah kepada 63 orang menjelang bulan Mac. Sehingga penghujung tahun 1905 terdapat seramai 79 orang murid di sekolah tersebut.

Tujuan asal penubuhan sekolah khas ini ialah bagi melatih anak-anak kerabat diraja dan pembesar-pembesar Melayu serta memberi pelajaran dan latihan bagi mengisi jawatan-jawatan dalam perkhidmatan Kerajaan British di Tanah Melayu.

Pada tahun 1909, bangunan utama sekolah yang dinamakan `Big School’ telah siap dibina dengan berbagai kemudahan disediakan seperti berek guru, asrama pelajar, padang permainan dan lain-lain di kawasan seluas 30-40 ekar. Pembukaan rasmi bangunan sekolah yang baru ini dilakukan oleh Sultan Idris pada 11 Disember 1909 dan pada hari ini juga nama `Malay Residential School’ ditukar kepada ‘Malay College Kuala Kangsar’ (MCKK).

malay_collage_kuala_kangsar_800

Penambahan Banggunan

Bangunan Big School yang dibina pada 1909 adalah binaan yang menjadi identiti sekolah ini, bercirikan senibina Greco-Roman terletak berhadapan padang ragbi. Pada 1913 bangunan Prep School dibina untuk menampung pertambahan pelajar.

Pada tahun 1955, bangunan West Wing dan East Wing ditambah. Pada tahun yang sama, Blok Pentadbiran dan Menara Jam juga ditambah dan dibuka oleh Pesuruhjaya Tinggi Malaya Donald MacGillivray. Seterusnya pada tahun 1963 asrama tambahan, Pavilion dan pada tahun 1972, Asrama Baru (New Hostel) dibina.

Mercu Tanda

Satu lagi mercu tanda utama sekolah ini ialah Big Tree, sebatang pokok hutan hijau (Samanea saman) yang terletak di hadapan East Wing. Pokok ini dikatakan berusia lebih tua daripada bangunan itu sendiri.

Menjelang kemerdekaan MCKK telah menyumbangkan banyak jasa baktinya dan melahirkan ramai pemimpin-pemimpin negara yang berkaliber seperti Allahyarham Tun Hj. Abd. Razak, Allahyarham Raja Tun Uda, Allahyarham Tan Sri Nik Ahmad Kamil dan lain-lain lagi. Selepas merdeka, MCKK terus memainkan peranannya dalam usaha mendidik dan mengeluarkan cendekiawan Melayu dan ramai di antara lepasan MCKK memegang berbagai jawatan penting Kerajaan sehingga kini.

 Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tree-800px
Sejarah

Pengurnian Surat Keterangan Memungut Cukai Di Ulu Pahang Dalam Tahun 1859

30 Disember 1859 – Sultan Pahang Sultan Mahmud Al-Muzaffar Shah telah mengurniakan Surat Keterangan memungut cukai kepada Mandara Lubuk Setia Raja atau Tok Lubuk dari daerah Gali. Surat Keterangan ini merupakan surat kuasa untuk memungut cukai di daerah Gali. Surat ini telah disampaikan oleh wakil Sultan, Tengku Embong ibni Al-Marhum Sultan Mahmud Shah dan En. Wan Long ibni Dato Bendahara Seri Maharaja kepada Mandara Lubuk Setia Raja.

Dengan adanya Surat Keterangan ini membolehkan Mandara Lubuk Setia Raja memungut cukai di daerahnya. Cukai yang dipungut dari daerah ini akan diserahkan kepada Sultan melalui Orang Kaya Maharaja Perba Jelai. Sistem pungutan cukai ini merupakan sistem yang diikuti oleh kerajaan negeri Pahang sejak zaman dahulu.

Campur Tangan British

Tetapi setelah British campurtangan di Pahang pada tahun 1888 sistem pungutan cukai oleh Pembesar-pembesar Pahang cuba dihapuskan. Sebaliknya mereka perlu membayar cukai kepada Kerajaan British melalui Pemungut Cukai dan Majestret (Collector and Magistrate) yang berkuasa sebagai Pegawai Daerah. Kerajaan British telah mendapat tentangan hebat dari Pembesar-pembesar Pahang seperti Datuk Bahaman, Tok Gajah dan beberapa orang lagi.

Sesungguhnya pengurniaan Surat Keterangan oleh Sultan kepada Pembesar-pembesar adalah merupakan satu penghormatan dan pemberian kuasa ke atas daerah-daerah tertentu untuk memungut hasil mahsul negeri. Segala hasil cukai akan diserahkan kepada orang-orang Besar Pahang dan seterusnya diserahkan kepada Sultan Pahang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard