Sejarah

Penyata Razak Diluluskan

07 Mac 1957 – Majlis Mesyuarat Perundangan Persekutuan Tanah Melayu telah sebulat suara meluluskan Penyata Razak pada 07 Mac 1957. Cadangan yang dikemukakan oleh Penyata Razak ini diluluskan menjadi Ordinan Pelajaran 1957.

Penyata ini adalah hasil daripada kajian Jawatankuasa Pelajaran yang dibentuk dalam bulan September 1955 yang dipengerusikan oleh YB Dato’ Abdul Razak bin Dato’ Hussein, Menteri Pelajaran Persekutuan Tanah Melayu. Jawatankuasa ini ditugaskan untuk mengkaji dan menilai sistem pelajaran yang sedia ada dan mengemukakan syor-syor yang sesuai bagi mewujudkan satu dasar pelajaran yang boleh diterima oleh semua pihak.

Tun_Razak_color

Di antara Cadangan Penyata Razak

  • Semua sekolah di tanah air mempunyai sukatan yang sama
  • Bahasa Melayu dijadikan bahasa Kebangsaan dan menjadi bahasa pengantar utama.
  • Bahasa Melayu dan bahasa Inggeris diwajibkan bagi semua sekolah rendah dan sekolah menengah.
  • Bagi sekolah jenis kebangsaan, bahasa Inggeris, Cina dan Tamil menjadi bahasa pengantar.
  • Sekolah-sekolah rendah ditukar kepada sekolah kebangsaan dan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama.
  • Penubuhan satu jenis sekolah sahaja yang terbuka kepada semua kaum.
  • Guru-guru sekolah rendah dan menengah adalah berkelayakan.
  • Sistem pendidikan sekolah menengah adalah Sekolah Menengah Rendah (SMR), Sekolah
    Menengah Atas (SMA) dan Pra Universiti.
  • Semua guru diletakkan di bawah satu perkhidmatan profesional dan Jemaah Nazir Persekutuan ditubuhkan.

Objektif Penyata Razak adalah untuk melahirkan sekolah-sekolah yang ‘bercorak Tanah Melayu’ dengan menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa penghantar utama tanpa merosakkan kebudayaan dan bahasa-bahasa lain.

Semangat dasar pelajaran inilah yang menjadi asas mewujudkan generasi muda yang sihat dan berpelajaran sebagai sumber tenaga untuk membangunkan negara. Ini merupakan usaha awal kerajaan bagi menyatupadukan masyarakat berbilang kaum dan membentuk identiti kebangsaan menjelang kemerdekaan negara pada 31 Ogos 1957.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Malaysian_Chinese_Association_mca-800px
Sejarah

Penubuhan Persatuan Cina Malaya (MCA)

27 Februari 1949 – Persatuan Cina Malaya (MCA) pada asalnya ditubuhkan untuk membantu masyarakat cina yang ditempatkan semula dalam usaha kerajaan memerangi komunis di Malaya. Antara tindakan yang dilakukan di dalam rancangan Briggs adalah memindahkan penduduk Cina dari kawasan-kawasan terpencil yang bertaburan dan menempatkan mereka di kawasan penempatan semula atau di Kampung Baru.

Rancangan Briggs yang dilancarkan oleh Sir Henry Gurney adalah untuk melindungi masyarakat cina dari diugut oleh komunis untuk memberi maklumat dan bekalan makanan serta ubat-ubatan seterusnya untuk melumpuhkan kegiatan mereka.

MCA telah banyak membantu dengan mengambil langkah-langkah segera dengan menyediakan rumah, makanan, perubatan dan bantuan kewangan. Selepas penempatan semula, MCA juga telah membantu menyediakan kemudahan elektrik dan air untuk kampung-kampung baru tersebut. Sekolah-sekolah rendah Cina dan perpustakaan awam juga dibina untuk kegunaan masyarakat Cina.

Tun Tan Cheng Lock

Tun Tan Cheng Lock

Persatuan Cina Malaya (MCA) yang ditubuhkan pada 27 Februari 1949 telah melantik Sir Tun Tan Cheng Lock telah menjadi Presiden yang pertama, Yong Shook Lim sebagai Setiausaha Kehormat dan Khoo Teck Ee sebagai Bendahari Kehormat. Pemimpin-pemimpin pengasas lain termasuk H.S Lee (Pengerusi Jawatankuasa Kecil Politik, Pemuda, Wanita), Tan Siew Sin (Pengerusi Jawatankuasa Kecil Publisiti) dan Leong Chong Leng (Pengerusi Jawatankuasa Kecil Kebajikan Sosial/ Budaya).

Pada peringkat awal penubuhannya, MCA lebih menjurus sebagai Pertubuhan Kebajikan, namun pada tahun 1952 ia telah menjadi sebuah parti politik dengan menyertai Perikatan UMNO-MCA bagi tujuan memenangi Pilihanraya Perbandaran Kuala Lumpur.

Kerjasama tersebut telah menerima sokongan kuat dan memenangi 94 daripada124 kerusi yang ditandingi. Keputusan ini telah membina asas kepada pergabungan 3-parti yang dinamakan “Parti Perikatan” yang akan ditubuh pada masa depan. Berikutan daripada permuafakatan ini, ianya telah membawa kepada kerjasama dalam perjuangan untuk memperolehi kemerdekaan negara pada 31 Ogos 1957.

Sesuai dengan penubuhan Malaysia kini Persatuan Cina Malaya dikenali sebagai Persatuan Cina Malaysia / Malaysian Chinese Association (MCA)

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
reid_commision
Sejarah

Penyata Suruhanjaya Reid Dikeluarkan

21 Februari 1957 – Suruhanjaya Reid merupakan sebuah suruhanjaya bebas yang berperanan mengkaji dan menggubal Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. Penyata Suruhanjaya Reid dikeluarkan pada 21 Februari 1957 dan diserahkan untuk diperhalusi oleh Jawatankuasa Kerja.

Suruhanjaya Reid ditubuhkan pada 21 Mac 1956. Ia dipengerusikan oleh Lord Reid, dan dianggotai oleh Sir Ivor Jenning (Britain), Sir Willam Mc Kell (Australia), Hakim B. Malik (India) dan Hakim Abdul Hamid (Pakistan).

Tempoh yang diberikan untuk menyiapkan draf perlembagaan tersebut adalah selama lapan bulan. Sepanjang tempoh tersebut, suruhanjaya ini telah menerima 131 memorandum dari pelbagai lapisan individu dan organisasi untuk dikaji. Suruhanjaya ini juga telah mengadakan sebanyak 118 rundingan bagi cadangan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu yang berasaskan kepada demokrasi berparlimen.

reid_team

Penyata Suruhanjaya Reid ini diperhalusi oleh Jawatankuasa Kerja yang diwakili oleh empat orang pemerintah Melayu, empat orang lagi daripada parti yang memenangi pilihanraya pertama iaitu Parti Perikatan, Suruhanjaya Tinggi British, Setiausaha Agung, dan Peguam Negara. Apabila pindaan telah diterima, rang perlembagaan itu dirujuk kepada Majlis Raja-raja untuk disahkan. Kemudian rang perlembagaan itu dibincangkan semula dengan kerajaan British.

Penyata Suruhanjaya Reid telah diterima oleh Parlimen British dan dibentang untuk diluluskan Majlis Perundangan Persekutuan. Majlis Raja-raja telah memperkenankan perlembagaan tersebut pada bulan Jun 1957 dan Majlis Perundangan Persekutuan telah menerima dan meluluskannya pada 15 Ogos 1957.

Perlembagaan tersebut telah dikuatkuasakan pada 27 Ogos dan secara rasminya dilaksanakan apabila Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957. Perlembagaan tersebut kemudiannya telah dipinda dengan beberapa perubahan kecil bagi menyesuaikannya menjadi Perlembagaan Malaysia apabila Tanah Melayu bergabung dengan Singapura, Sabah dan Sarawak lalu membentuk Malaysia.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
gerald_templer-800px
Sejarah

Sir Gerald Templer Dilantik Sebagai Pesuruhjaya Tinggi Tanah Melayu

20 Februari 1952 – Fil Marsyal Tun Sir Gerald Walter Robert Templer S.M.N atau lebih dikenali sebagai Sir Gerald Templer telah dilantik menjadi Pesuruhjaya Tinggi Persekutuan Tanah Melayu pada tahun 1952. Beliau menggantikan Sir Henry Gurney yang terbunuh dalam serangan hendap pengganas komunis ketika dalam perjalanan ke Bukit Fraser pada 6 Oktober 1951.

gerald_templer

Semasa tempoh perkhidmatanya, beliau telah menyambung dan memperhebatkan lagi Rancangan Briggs yang dilancarkan oleh Sir Henry Gurney bersama pengarah operasinya, Sir Harold Rowdon Briggs untuk menentang komunis. Beliau menyedari bahawa penggunaan senjata semata-mata tidak akan berjaya menentang komunis. Oleh itu beliau telah melancarkan kempen ‘memenangi hati dan fikiran rakyat’

Beliau melancarkan skim insentif untuk memberi ganjaran kepada komunis yang menyerah diri dan juga kepada sesiapa yang menggalakkan pihak komunis untuk menyerahkan diri. Beliau telah juga menawarkan ganjaran yang besar kepada mereka yang berjaya menangkap atau membunuh komunis. Tawaran terhadap Chin Peng adalah sebanyak $250 000.

Chin_Peng_wanted_by_Malaya-800px

Beliau juga mengenakan perintah berkurung dan kawalan ketat ke atas bekalan makanan untuk memaksa pengganas komunis keluar dari persembunyian. Tanaman pengganas komunis yang dijumpai akan disembur dengan racun atau dimusnahkan supaya ia tidak dapat digunakan. Beliau juga telah mengisytiharkan kawasan putih dan kawasan hitam.

Di perkampungan-perkampungan baru beliau telah menubuhkan pasukan kawalan kampung dan mengadakan catuan makanan supaya penduduk di situ tidak diugut dan tidak dapat menolong pihak komunis. Beliau juga melancarkan perkhidmatan sosial dengan membina sekolah-sekolah rendah, hospital dan klinik-klinik rawatan terutamanya di kawasan-kawasan luar bandar.

Malayan_Emergency_Bren_Gun_flyer

Banyak publisiti dibuat melalui radio dan risalah-risalah yang disebarkan ke dalam hutan untuk menggalakkan pengganas-pengganas komunis menyerah diri. Sir Gerald Templer juga telah menggalakkan kegiatan-kegiatan kebudayaan dan tradisi rakyat Tanah Melayu dalam usaha menyatukan rakyat dan menimbulkan semangat bersatu.

Pada tahun 1954, Templer meninggalkan Tanah Melayu selepas komunis gagal merampas kuasa. Beliau telah digantikkan oleh Donald MacGilivray.

Sir Gerald Templer dikurniakan darjah kebesaran tertinggi Tanah Melayu, Seri Maharaja Mangku Negara (SMN) dengan gelaran Tun pada 1 Ogos 1960. Pada masa itu darjah ini terhad kepada 25 orang pemegang yang masih hidup. Hutan lipur Templer telah dinamakan sempena nama beliau sebagai penghormatan di atas jasa beliau di Malaysia.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tunku_banda_hilir
Sejarah

Pengumuman Kemerdekaan Di Padang Bandar Hilir, Melaka

20 Februari 1956 – Pengumuman Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu telah diumumkan oleh YTM Tunku Abdul Rahman sebaik sahaja tiba di Banda Hilir, Melaka. Pada 18 Januari 1956 Rombongan Merdeka yang diketuai oleh Tunku Abdul Rahman Putra telah berlepas ke London untuk mengadakan rundingan dengan pihak Inggeris.

Rombongan Merdeka turut disertai oleh empat wakil perikatan dan empat wakil Raja-Raja Melayu. Rombongan kemerdekaan Tanah Melayu telah berjaya mendapatkan persetujuan kerajaan British untuk memberikan kemerdekaan kepada Tanah Melayu setelah berunding selama tiga minggu.

Perjanjian Kemerdekaan Tanah Melayu telah ditandangani oleh YTM Tunku Abdul Rahman Putra bagi pihak kerajaan Tanah Melayu dan Encik Alan Lennox-Boyd, Setiausaha Tanah Jajahan British bagi pihak kerajaan British pada 8 Februari 1956 di Lancaster House, London.

Pengumuman Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu

Rombongan Merdeka yang pulang dari kota London ini mendapat sambutan meriah ketika tiba di Lapangan Terbang Batu Berendam, Melaka. Dari sana mereka diarak dengan diiringi oleh kumpulan pemuda bermotosikal dan puluhan buah kereta ke Padang Banda Hilir, Melaka.

tunku_banda_hilir_melaka

Sebaik sahaja tiba di Padang Banda Hilir, Melaka Tunku Abdul Rahman Putra memulakan ucapan terima kasih atas sokongan padu yang diberikan. Seterusnya beliau mengumumkan bahawa menurut Perjanjian Kemerdekaan yang ditandatangani pada 8 Februari 1956, Persekutuan Tanah Melayu akan mencapai kemerdekaan dengan rasminya pada 31 Ogos 1957.

Serentak dengan pengumuman kemerdekaan ini, laungan “Merdeka” bergema di Padang Banda Hilir yang dibanjiri oleh 100,000 orang yang datang dari seluruh pelosok Persekutuan Tanah Melayu.

Petikan Asal Ucapan Tunku Abdul Rahman.

Perishtiharan tarikh kemerdekaan Malaya. Bahawa di-dalam perjalanan sejarah manusia tidak ada suatu bangsa pun yang boleh menyelamatkan diri-nya jikalau bangsa itu berdiam diri memelok tuboh selama2-nya. Sudah semasti-nya bangsa itu harus memileh satu di-antara dua arah, maju atau mondor. Itu terserah kapada kesanggupan dan kesedaran bangsa itu menghadapi perubahan2 dan perkembangan2.

Manakala ra’ayat itu di-dalam keadaan berpuas hati dengan taraf dan kedudokan yang ada maka sentiasa-lah mereka merasa bimbang atas sa-barang perkara yang harus membawa perubahan. Mereka akan berasa churiga terhadap sa-barang langkah atau sa-orang yang membawa fikiran2 dan pendapat2 baharu. Tetapi kerana sejarah manusia ada-lah sejarah perubahan2 dan kemajuan untok menchiptakan sesuatu yang lebeh baik dan sempurna bangsa yang merasa kepuasan tadi akan tinggal sa-makin jauh ka-belakang dan akhir-nya hilang lenyap dan hanya akan di-timbulkan kembali oleh ahli2 sejarah yang akan datang.

Kita ada-lah amat beruntong kerana bangsa kita telah di-kurniakan Tuhan yang maha kuasa dengan ketabahan dan keberanian. Kita ada-lah suatu bangsa yang pernah meni’mati kebesaran dan mempunyai pesaka kebangsaan yang gilang-gemilang. Sunggoh pun perjalanan sejarah telah menukarkan nasib kita daripada suatu bangsa yang merdeka dan agong kepada bangsa yang hina dan terjajah namun kita maseh tetap dapat mempertahankan anugerah Tuhan yang berupa kebesaran jewa, rasa kemulia-an, ke’adilan dan semangat yang tidak dapat di-patahkan sementara kita terta’alok di-bawah penjajahan lebeh daripada 400 tahun lama-nya.

Ketahui-lah bahawa kita ra’ayat kemerdekaan sa-chara perlembagaan dan pada hari ini maksud kita itu telah kita chapai. Dari itu dengan nama Allah yang maha murah lagi maha mengasehani bahawa atas nama ra’ayat Malaya mengishtihar-kan bahawa kemerdekaan penoh Persekutuan Tanah Melayu dalam Commonwealth menurut perjanjian yang telah di-chapai di-London akan di-laksanakan pada 31 haribulan August tahun 1957. Pohon Allah izinkan.

Transkrip penuh ucapan Tunku Abdul Rahman (pdf) : Pengumuman Kemerdekaan di Banda Hilir, Melaka

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
cobbolt_sarawak
Sejarah

Suruhanjaya Cobbold Tiba Di Kuching

19 Februari 1962 – Suruhanjaya Cobbold tiba di Kuching, Sarawak pada 19 Februari 1962 untuk meninjau pendapat dan reaksi rakyat Sabah dan Sarawak terhadap gagasan Malaysia. Ia adalah lanjutan terhadap tugas dan peranan yang telah ditetapkan semasa penubuhannya.

Suruhanjaya bebas ini dianggotai oleh lima orang dan dipengerusikan oleh Lord Cobbold. Empat orang lagi telah terpilih menganggotai Suruhanjaya Cobbold adalah dua wakil bagi kerajaan British iaitu Sir Anthony Abell dan Sir David Wetherston. Dua orang anggota lagi adalah wakil bagi kerajaan Persekutuan Tanah Melayu iaitu Encik Ghazali Shafie dan Dato Wong Pow Nee.

Tinjauan tersebut bermula pada bulan Februari dan tamat pada pertengahan bulan April 1962. Dalam jangkamasa itu mereka telah mengadakan lawatan ke 35 buah tempat di Sabah dan Sarawak. Suruhanjaya juga telah mengadakan 50 perjumpaan yang melibatkan lebih daripada 4000 orang. Sebanyak 2200 memorandum dan surat telah dikemukakan.

cobbold_jeselton

Hasil daripada tinjauan tersebut Suruhanjaya mendapati :

  • 1/3 daripada dua buah negeri ini menyokong penuh penggabungan tanpa syarat.
  • 1/3 lagi menyokong tetapi dengan syarat dan jaminan tertentu.
  • 1/3 lagi separuhnya mahukan kemerdekaan dahulu sebelum bergabung dan separuh lagi menentang kerana mahu kekal dalam pemerintahan british.

Laporan Suruhanjaya Cobbold telah dikemukakan kepada kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan British pada bulan Jun 1962. Penubuhan Suruhanjaya Cobbold telah membantu Kerajaan British dan Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu mendapatkan gambaran yang lebih jelas mengenai kehendak penduduk di negeri Sabah dan Sarawak. Akhirnya pembentukan Malaysia telah berlangsung pada 16 September 1963.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Perjanjian_Persekutuan-800px
Sejarah

Persidangan Pertama Majlis Raja-Raja Melayu

18 Februari 1948 – Persidangan pertama Majlis Raja-raja Melayu diadakan selepas Perjanjian Persekutuan ditandatangani pada 18 Februari 1948. Persidangan ini diadakan di Dewan Majlis Perundangan Persekutuan, Kuala Lumpur. Persidangan ini dihadiri oleh semua Sembilan orang Raja-Raja Melayu.

Persidangan ini telah dirasmikan oleh Sultan Johor, Sultan Ibrahim Almarhum Sultan Abu Bakar. Baginda yang juga dilantik sebagai pengurusi telah diberi penghormatan untuk memeriksa perbarisan kawalan kehormatan yang terdiri daripada 106 orang pegawai dan anggota askar Melayu dari Batalion kedua.

Sejarah Majlis Raja-raja

Majlis Raja-raja ditubuhkan pada tahun 1948 sebagai menggantikan Mesyuarat Raja-raja Negeri-negeri Bersekutu yang dikenali sebagai Majlis Raja-raja Melayu (Durbar). Durbar ditubuhkan pada 1 Julai 1896 dan mesyuarat pertamanya diadakan di Kuala Kangsar pada tahun 13 Julai 1897 di Istana Iskandariah, Bukit Chandan, Kuala Kangsar, Perak. Majlis ini dianggotai oleh empat orang Raja dari Negeri Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang.

Nama Durbar diambil dari perkataan Urdu-Parsi (Darbar) yang membawa maksud istana raja. Durbar juga membawa maksud perjumpaan atau persidangan umum yang diadakan oleh Raja Negeri berkenaan, ataupun Gabenor atau Wizurai British. Tujuan mesyuarat ini diadakan adalah untuk mengeratkan lagi tali persahabatan antara Raja-raja dengan pihak British.

durbar pertama

Raja-raja Melayu yang hadir dalam mesyuarat Durbar tersebut ialah DYMM Sultan Idris Murshidul Aadzam Shah (Negeri Perak), DYMM Sultan Abdul Samad (Negeri Selangor), DYMM Tuanku Muhammad (Yang Di-Pertuan Besar Negeri Sembilan), dan DYMM Sultan Ahmad (Negeri Pahang).

British pula diwakili oleh Sir Charles Mitchell, Gabenor Negeri-Negeri Selat dan Pesuruhjaya Tinggi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, Sir Frank Swettenham, Residen Jeneral Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, Hugh Clifford, Residen Inggeris di Pahang, J.P Rodgers, Residen Inggeris di Selangor dan W.H. Treacher, Residen Inggeris di Perak. Mesyuarat Durbar telah diadakan sebanyak 9 kali sehingga tahun 1939.

Majlis Raja-raja Selepas Merdeka

Di antara Februari 1948 hingga Ogos 1957 mesyuarat Majlis Raja-Raja telah diadakan sebanyak 50 kali. Selepas Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan, Melaka dan Pulau Pinang telah menjadi ahli dan ini diikuti oleh Sabah, Sarawak dan Singapura (1963-1965) apabila Malaysia ditubuhkan pada tahun 1963.

Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang pertama selepas merdeka telah diadakan pada 30 Oktober 1957 dan dipengerusikan oleh Raja Perlis, DYMM Sultan Syed Putra ibni Almarhum Syed Hassan Jamalullail.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Perletakan Batu Asas Stadium Merdeka

15 Februari 1957Stadium Merdeka mula dibina pada 25 September 1956 dan siap pada 21 Ogos 1957. Reka bentuk Stadium Merdeka dihasilkan oleh Stanley Edward Jewkes manakala kerja-kerja pembinaannya diselenggarakan oleh Jabatan Kerja Raya. Perletakan batu asas Stadium Merdeka telah dilakukan oleh Tunku Tunku Abdul Rahman pada 15 Februari 1957.

Stadium Merdeka mula dibuka kepada orang ramai buat pertama kalinya pada 24 hingga 29 Ogos 1957. Ia dirasmikan oleh Tunku Abdul Rahman pada 30 Ogos 1957 sehari sebelum Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan.

merdeka stadium

Pada tahun 2007 Stadium Merdeka mengalami pemulihan kepada keadaan yang asal seperti yang pada 1957. Pengubahsuaian ini adalah bahagian rancangan ulang tahun Malaysia ke-50 untuk menghidupkan semula masa tersebut semasa Tunku Abdul Rahman mengisytiharkan kemerdekaan.

Pada tahun 2008, Stadium Merdeka menerima Anugerah UNESCO Asia-Pasifik untuk Kecemerlangan Pemuliharaan Warisan kerana kepentingan budaya dan peristiwa deklarasi kemerdekaan yang unik.

Antara Peristiwa Yang Berlaku Di Stadium Merdeka

  • 31 Ogos 1957 – Pengisytiharan Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu.
  • 1960 – Majlis Tilawah Al Quran Peringkat Antarabangsa (dahulunya Musabaqah Al-Quran) yang pertama kali.
  • 1965, 1971 – Tuan rumah Sukan SEAP.
  • 1 Julai 1975 – Muhammed Ali melawan Joe Bugner dalam kejuaraan tinju.
  • 1977, 1989 – Tuan rumah sukan SEA.
  • 1957 – 1995 – Pestabola Merdeka.
  • 3 Jun 1981 – Penyerahan Panji-Panji Diraja oleh Yang DiPertuan Agong,Sultan Haji Ahmad Shah kepada Maktab Tentera Diraja.
  • 31 Ogos 2007 – Sambutan kemerdekaan yang ke-50.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
johor_causeway_bambard_1942
Sejarah

Serangan Tentera Jepun Ke Atas Singapura

09 Februari 1942 – Pada 31 Januari 1942, keseluruhan Tanah Melayu jatuh ke dalam tangan Jepun. Kekalahan pertahanan terakhir tentera British di Johor telah membawa kepada pengunduran mereka dari Tanah Melayu ke Singapura. Pada saat-saat akhir pengunduran tersebut, tentera British telah meletupkan tambak Johor. Tambak Johor yang dimusnahkan telah melewatkan serangan tentera Jepun ke atas Singapura selama seminggu.

Serangan udara ke atas Singapura telah dilakukan seawal 8 Disember 1941 untuk melemahkan pertahanan udara Singapura. Pengeboman awal telah dilakukan terhadap Pangkalan Tentera Laut Sembawang dan lapangan terbang di sebelah utara. Menjelang hari serangan hanya tinggal 10 buah pesawat udara British yang berpangkalan di Kallang. Ini disebabkan oleh pangkalan udara Tengah, Seletar dan Sembawang tidak dapat digunakan kerana berada dalam jarak serangan artileri tentera Jepun di Johor Baharu. Pesawat lain yang masih berfungsi telah dipindahkan untuk membantu pertahanan Borneo.

Hurricane_singapore

Pada pagi 9 Februari beberapa pertempuran udara berlaku di pantai Sarimbun. Dengan kemusnahan teruk Pangkalan Udara Kallang kesemua pesawat yang tinggal telah diundurkan ke Sumatera. Ini telah menyebabkan pertahanan udara Singapura lumpuh sepenuhnya.

Menyedari bilangan pasukannya semakin berkurangan dan bekalan yang terhad, Jeneral Yamashita perlu mengambil Singapura dengan kadar segera. Yamashita telah mengumpulkan sebahagian tentera Jepun di bahagian timur manakala sebahagian lagi dikumpulkan secara senyap di bahagian barat Johor.

Walaupun mengetahui terhadap kedudukan dan pergerakan tentera Jepun lebih awal, Pemerintah Malaya lebih yakin Jepun akan menyerang melalui kawasan timur.

singapore-map_1942

Permulaan Serangan Tentera Jepun Ke Atas Singapura

Untuk mengaburi Pihak British, tentera Jepun telah mengebom bahagian timur manakala 23,000 lagi masuk melalui barat. Pada 8:30 malam 8 Februari tentera Jepun dari divisyen ke-5 dan ke-18 mula menyeberang Selat Johor dengan kumpulan pertama sekitar 4,000 anggota pada satu-satu masa. Sejumlah 13,000 anggota mendarat pada malam tersebut manakala 10,000 anggota lagi pada awal pagi.

8_feb_singapore_attack_800px

Kredit Foto : Australian War Memorial

Briged ke-22 Australia yang diketuai oleh Brigedier Harold Taylor cuba mempertahankan kawasan tersebut walaupun bilangan mereka hanya sekitar 3,000 anggota. Gelombang pendaratan tentera Jepun yang semakin ramai menyebabkan pertahanan Australia semakin lemah. Menjelang tengah malam, tentera Jepun berjaya mengukuhkan kedudukan mereka. Tentera Australia pula terpaksa berundur dan berkumpul ke Pangkalan Udara Tengah.

Pada pagi 9 Februari, Percival menghantar Briged ke-12 Infantri India sebagai bantuan dan sampai kepada Mejar Jeneral Gordon Bennett pada waktu tengah hari. Briged ke-44 Infantri India yang masih bertahan mula merasakan tekanan dan setelah perbincangan di antara Percival dan Bennett, mereka bersetuju untuk berundur ke timur. Bennett mengambil keputusan membentuk barisan pertahanan kedua, dikenali sebagai “Kranji-Jurong Switch Line”, iaitu barisan pertahanan yang menghala ke barat, terletak di antara dua batang sungai yang berpusat di Bulim, timur Lapangan Terbang Tengah.

singapore_bulim_line_800px

Kredit Foto : Australian War Memorial

Masalah Komunikasi

Pasukan pertahanan Briged ke-27 Australia yang diketuai oleh Brigedier Duncan Maxwell bertahan pada bahagian tengah dengan menggunakan mesin dan mortar manakala kawasan perairannya telah disimbah dengan minyak lalu dibakar. Ini memberikan kesukaran bagi tentera Jepun untuk mara ke hadapan.

Masalah pentadbiran dan komunikasi telah melemahkan lagi pertahanan tentera British. Maxwell sedar Briged ke-22 sedang menghadapi tentangan yang hebat dan bimbang jika terjadi kepungan, akan tetapi beliau tidak dapat menghubungi Taylor untuk mengesahkannya. Apabila tentera Jepun mula menyerang bahagian barat dan mengeksploitasi jurang Sungai Kranji, Batalion 2/26 terpaksa berundur ke timur Jalan Bukit Timah.

Tindakan ini telah membuka laluan kepada tentera Jepun untuk memasuki Singapura melalui Kranji tanpa sebarang tentangan. Dengan terbukanya laluan tersebut, kereta kebal dan artileri mula masuk dan bergerak ke selatan dengan pantas.

9_feb_Singapore_causeway_attack_800px

Kredit Foto : Australian War Memorial

Pada 10 Februari masalah komunikasi antara Pasukan British semakin parah. Apabila arahan mengenai pertahanan kedua ke arah barat Reformatory Road dikeluarkan, Komander Briged ke-22 telah tersalah tafsir arahan tersebut lalu mengundurkan pasukannya ke arah timur. Pertahanan Jurung akhirnya runtuh apabila Brigedier Archie Paris, Komander Briged ke-12 India mengarahkan pasukannya berundur ke simpang berhampiran Bukit Panjang apabila beliau terputus hubungan dengan Briged ke-27. Komander Briged ke-44 India, Ballantine juga tersalah tafsir arahan dan mengundurkan pasukannya.

Pada 11 Februari tentera Jepun meneruskan kemaraan dengan Divisyen ke-5 menghala ke arah Bukit Panjang manakala Divisyen ke-18 ke arah Bukit Timah. Di Bukit Timah tentera Jepun telah bertempur dengan Batalion ‘X’ dan setelah mengalahkan Briged ke-6/ke-15 India, mereka mula menyerang Briged ke-22 berhampiran Reformatory Road.

12_feb_Singapore_attack_800px

Kredit Foto : Australian War Memorial

Menyedari bekalan semakin berkurangan, Yamashita cuba membohongi Percival dengan mengatakan “Hentikan penentangan terdesak dan tidak berguna ini”. Pada ketika ini kekuatan Briged ke-22 hanya tinggal beberapa ratus anggota sahaja. Jepun telah menawan Bukit Timah termasuk bekalan makanan dan minyak tentera British. Bagaimanapun Jeneral Archibald Wavell, (Komander American-British-Dutch-Australian Command) mengarahkan Percival supaya jangan menyerah dan terus berlawan. Usaha untuk mengambil semula Bukit Panjang dan Bukit Timah dilakukan tetapi gagal.

My attack on Singapore was a bluff – a bluff that worked. I had 30,000 men and was outnumbered more than three to one. I knew that if I had to fight for long for Singapore, I would be beaten. That is why the surrender had to be at once. I was very frightened all the time that the British would discover our numerical weakness and lack of supplies and force me into disastrous street fighting.
– Tomoyuki Yamashita

Pada 13 Februari, Tambak Johor telah diperbaiki oleh jurutera Jepun dan membolehkan lebih banyak kereta kebal masuk ke Singapura. Para pegawai senior telah menasihat Percival supaya menyerah bagi mengurangkan kehilangan nyawa orang awam. Percival masih enggan dan gagal mendapatkan arahan untuk menyerah dari pihak atasannya.

14_feb_Singapore_attack_800px

Kredit Foto : Australian War Memorial

Pertahanan tentera British masih diteruskan dengan tentera Australia berada di bahagian barat laut sekitar berek Tanglin, Di sebelah kanan mereka Divisyen ke-18 British, Divisyen ke-11 India dan Briged ke-2 Malaya berada di penghujung Farrar Road timur Kallang. Di sebelah kiri pula Briged ke-44 India dan Briged ke-1 Malaya berada dari Buona Vista ke Pasir Panjang. Tiada pertempuran besar yang dihadapi pada ketika ini kecuali di Pasir Panjang di mana Briged ke-1 Malaya yang terdiri daripada Batalion Infantri Malaya, dua Batalion Infantri British dan Pasukan Jurutera Diraja yang masih memberikan tentangan sengit terhadap tentera Jepun.

Lt_Adnan_Saidi

Dalam pertempuran tersebut, satu platun Melayu 42 anggota, diketuai oleh pegawai muda, Leftenan Adnan bin Saidi, menahan Jepun selama dua hari dalam Pertempuran Pasir Panjang. Unitnya mempertahankan Bukit Chandu, kawasan di mana simpanan termasuk simpanan peluru terbesar pihak British. Leftenan Adnan telah dibunuh oleh tentera Jepun selepas unitnya dikalahkan.

Pembunuhan Hospital Alexandra

Pada 14 Februari Jepun masih meneruskan serangan di bahagia barat, kawasan di mana pertempuran Bukit Candu pada hari sebelumnya. Pada jam 1 tengah hari, Jepun mara ke arah Berek Hospital Alexandra. Pada mulanya seorang Leftenan yang bertindak sebagai pengaman sambil mengibarkan bendera putih telah dibunuh dengan bayonet. Setelah memasuki hospital tersebut, tentera Jepun telah membunuh 50 lagi anggota tentera termasuk yang sedang dibedah. Doktor dan jururawat turut dibunuh.

Keesokannya, kira-kira 200 pekerja lelaki dan pesakit dipaksa berjalan kira-kira 400m ke arah kawasan perindustrian. Mereka yang terjatuh semasa dalam perjalanan akan ditikam dengan bayonet. Mereka dikumpulkan di dalam satu bilik yang sempit yang tidak mempunyai sistem pengudaraan yang baik. Mereka ditinggalkan semalaman tanpa bekalan air. Sebahagian dari mereka telah menemui ajal akibat tindakan tersebut. Mereka yang masih hidup ditikam dengan bayonet pada keesokan harinya.

Japanese_shooting_Sikh_prisoners

Menjelang 15 Februari meneruskan serangan. Pihak British telah kehabisan makanan dan kekurangan bekalan peluru. Meriam anti-pesawat juga kehabisan peluru dan tidak mampu mematahkan serangan udara Jepun yang menyebabkan kehilangan nyawa yang besar di kalangan orang awam di pusat bandar.

Penyerahan Kalah Tentera British

Pada 9:30 pagi, Percival mengadakan mesyuarat dengan para Komandernya. Percival memberikan dua pilihan iaitu serangan balas untuk mengambil kembali depot simpanan di Bukit Timah atau menyerah kalah. Setelah berbincang mereka mendapati tiada jalan untuk melancarkan serangan balas dan terpaksa menyerah kalah.

Satu pasukan telah dibentuk yang mengandungi pegawai tinggi, setiausaha dan jurubahasa dan dihantar untuk berbincang. Mereka menaiki kenderaan yang membawa bendera Union Jack dan bendera putih. Mereka kembali dengan arahan supaya Percival sendiri dan para pegawai tertingginya perlu hadir ke Kilang Kereta Ford untuk menerima syarat penyerahan kalah. Bendera Matahari Terbit juga perlu dinaikkan pada bangunan tertinggi di Singapura iaitu bangunan Cathay.

percival_surrender

Di bawah perjanjian itu juga segala penentangan perlu dihentikan pada 20:30 malam, semua angkatan tentera di Singapura perlu menyerah tanpa syarat. Semua pasukan British perlu melucutkan senjata dalam masa satu jam. British dibenarkan mengekalkan 1,000 anggota untuk mengawal sebarang rompakan sehingga diganti dengan tentera Jepun. Yamashita akan bertanggungjawab terhadap semua nyawa penduduk awam di Singapura.

British_Surrender

Percivel menyerah kalah secara rasminya pada 17:15 petang. Sebelum itu beliau telah mengarahkan supaya segala kod, peralatan dan dokumen rahsia termasuk senjata berat dimusnahkan terlebih dahulu. Dengan penyerahan kalah ini seluruh Persekutuan Tanah Melayu telah jatuh ke tangan Tentera Jepun pada 15 Februari 1942.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tunku_abdul_rahman_rtm-800px
Sejarah

Hari Keputeraan Tunku Abdul Rahman

08 Februari 1903 – Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj dilahirkan di Istana Tiga Tingkat atau lebih dikenali sebagai Istana Pelamin, Alor Star. Tunku merupakan putera Ke-14 kepada Sultan Abdul Hamid Halim Shah, Sultan Kedah yang Ke-26. Bonda Tunku, Cik Manjalara, adalah anak kepada Luang Naraborirak, seorang pegawai daerah Thailand.

Tunku mendapat pendidikan awal di Sekolah Melayu Alor Star. Beliau meneruskan pelajarannya di Sekolah Kerajaan Inggeris iaitu Kolej Sultan Abdul Hamid. Tunku kemudiannya dihantar ke Sekolah Debsirin, Bangkok. Tunku kembali ke tanahair pada 1915 dan menyambung pengajiannya di Penang Free School, Pulau Pinang.

Garis Masa Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj

1903 – Dilahirkan pada 8 Februari di Istana Tiga Tingkat, Alor Setar yang lebih dikenali sebagai Istana Pelamin.

1909 – Belajar di sebuah sekolah rendah Melayu di Jalan Baharu, Alor Setar. Tunku kemudian berpindah ke Kolej Sultan Abdul Hamid.

1913 – Beliau dihantar ke Bangkok untuk menetap bersama Tunku Yusuf ibni Sultan Abdul Hamid, iaitu abang sulung Tunku Abdul Rahman. Tunku belajar di Sekolah Thebsirintrawat (Debsirindir School), Bangkok.

1915 – Pulang ke Kedah dan meneruskan pendidikannya Penang Free School.

1919 – Tunku menerima Biasiswa Negeri Kedah untuk melanjutkan pendidikannya di Kolej St Catharine di Universiti Cambridge dan merupakan penuntut pertama yang menerima pendidikan di United Kingdom dibawah tajaan Kerajaan Negeri Kedah.

1925 – Memperolehi Ijazah Sarjana Muda Sastera (Sejarah) dengan bantuan dan kerjasama dari sahabatnya Taib Andak.

1927 – Dihantar semula ke England untuk belajar undang-undang di Universiti Cambridge kerana keluarganya tidak berpuas hati dengan keputusannya yang lalu.

1930 – Lulus semester pertama, jurusan undang-undang di Inner Temple.

1931 – Berkhidmat sebagai pegawai latihan di Pejabat Penasihat Undang-Undang Kedah dengan gaji sebanyak RM300.00 sebulan, dan kemudiannya sebagai Penolong Pegawai Jajahan di Kulim.

1932 – Berkhidmat sebagai Pegawai Jajahan di Kuala Nerang.

1933 – Berkahwin dengan Mariam, gadis kacukan Cina-Siam, anak tauke lombong Cina di Alor Setar. Akhir 1933, Mariam melahirkan anak perempuan dan dinamakan Tunku Khatijah ibni Tunku Abdul Rahman. Kemudian anak lelaki bernama Tunku Ahmad Nerang ibni Tunku Abdul Rahman.

1934 – Mariam meninggal dunia kerana penyakit malaria di Kuala Nerang, Kedah. Tunku berkahwin dengan kekasih lamanya Violet Coulson di Geylang Serai, Singapura.

1935 – Dipindahkan ke Pulau Langkawi oleh Penasihat British, Clayton. Selain itu, perkahwinan Tunku dengan Violet kurang direstui.

1937 – Bertugas sebagai Pegawai Jajahan di Sungai Petani.Beliau juga bertindak sebagai hakim daerah Sungai Petani dan Pengerusi Lembaga Kebersihan Sungai Petani.

1938 – Pergi ke England buat kali ke-3 untuk menyambung pelajaran dalam bidang undang-undang. Antara temannya ialah Saadon Zubir. Tunku berbaik semula dengan isterinya yang telah diceraikan , Violet Coulson.

1939 – Kembali ke Kedah kerana ada berita perang akan meletus di Eropah. Berkahwin dengan Syarifah Rodziah binti Syed Barakbah. Syarifah Rodziah Syed Syeikh Barakbah ialah adik rakan sekuliahnya di England iaitu Syed Omar Barakbah. Perkahwinan ini tidak mendapat seorang anak pun.

1940 – Dilantik sebagai Timbalan Pengarah Perkhidmatan Pasukan Kawalan Am Selatan Kedah.

1941Jepun menyerang Kota Bharu , Kelantan pada 8 Disember.

1947 – Berangkat semula ke England untuk menyambung pengajian di Inner Temple. Tunku bertemu dengan Abdul Razak Hussein. Beliau dipilih sebagai presiden Persatuan Pelajar Melayu Britain, manakala Abdul Razak, yang berumur 26 ketika itu, dipilih sebagai setiausaha.

1948 – Dipanggil ke bar di Inner Temple.

1949 – Pulang ke Tanah Melayu. Pada mulanya, beliau dihantar ke pejabat Pegawai Undang-undang di Alor Star. Kemudian beliau memohon untuk bertukar ke Kuala Lumpur. Di Kuala Lumpur, Tunku menjadi Timbalan Pendakwa Raya dan kemudiannya, dilantik sebagai Presiden Mahkamah Sesi.

1946 –  Menyertai UMNO.

1951 – Menjadi Presiden UMNO pada Oktober sewaktu Datuk Onn Jaafar meletakkan jawatan. Menganjurkan Pertandingan Membaca Al-Quran peringkat negeri yang pertama di Kedah.

1954 – Mengetuai satu rombongan ke England untuk berbincang bagi menuntut kemerdekaan bagi Tanah Melayu, tetapi kunjungan itu tidak berhasil.

1955Pilihan raya persekutuan yang pertama diadakan, dan Parti Perikatan(Barisan Nasional) memenangi 51 daripada 52 kerusi yang dipertandingkan. Dengan majoriti ini, Tunku Abdul Rahman telah dilantik sebagai Ketua Menteri Tanah Melayu yang pertama. Satu lagi rombongan ke London diadakan.

1956 – England bersetuju untuk memberikan kemerdekaan kepada Tanah Melayu. Sebaik pulang dari England, Tunku mengisytiharkan berita gembira ini buat kali pertamanya pada 20 Februari di Bandar Hilir, Melaka.

1957 – Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957. Memperkenalkan kejohanan Pestabola Merdeka, yang merupakan pertandingan bolasepak antarabangsa.

1958 – Dilantik sebagai Presiden pertama Asian Football Confederation (AFC) (1958 – 1976).

1960 – Menubuhkan Pertubuhan Kebajikan Islam (PERKIM), sebuah pertubuhan untuk membantu golongan mualaf dalam menyesuaikan hidup baru sebagai Muslim.

1961 – Memulakan penubuhan Association of Southeast Asia (ASA) yang menggabungkan Tanah Melayu, Thailand dan Filipina. Menjadi tuan rumah Pertandingan Membaca Al-Quran Peringkat Antarabangsa yang pertama.

1963Membentuk Malaysia pada 16 September, apabila Tanah Melayu bergabung dengan Singapura, Sarawak dan Borneo Utara (sekarang Sabah).

1967 – ASA dibubarkan untuk memberi laluan kepada persatuan yang lebih besar, iaitu Association of Southeast Asian Nations (ASEAN).

1969 – Membantu menubuhkan Pertubuhan Persidangan Islam (OIC) dan dilantik sebagai Setiausaha Agungnya yang pertama.

1971 – Meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri dan Presiden Umno dan digantikan oleh timbalannya, Datuk Abdul Razak Hussein.

1982 – Menjadi Presiden Majlis Dakwah Serantau Asia Tenggara dan Pasifik (RISEAP) (1982 – 1988).

1990Mangkat pada 6 Disember, dan disemadikan di Makam Diraja Langgar di Alor Star.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard