Malayan_Emergency-800px
Sejarah

Operasi Pembersihan Lembah Belum Dari Pengganas Komunis Tamat

16 Mac 1952 – Pada tahun 1952, operasi besar-besaran menentang pengganas-pengganas komunis yang menguasai Lembah Belum di Hulu Perak ditamatkan. Dalam operasi tersebut Lembah Belum telah dimusnahkan kerana komunis menjadikan kawasan tersebut sebagai pusat bekalan makanan mereka bagi kawasan Hulu Perak.

Pengganas-pengganas komunis telah menguasai Lembah Belum sekitar pertengahan tahun 1951. Di Lembah tersebut terdapat sebelas buah kampung Melayu yang terpencil. Kedudukannya yang terpencil ini amat mudah dikuasai oleh pengganas-pengganas komunis.

Selama setahun pengganas komunis bermaharajalela dan memutuskan segala perhubungan kampung-kampung itu dengan dunia luar. Pengganas komunis juga telah mengenakan sistem percukaian padi dan memaksa penduduk menanam padi huma sebagai langkah untuk menambahkan bekalan makanan anggota-anggota mereka.

Operasi Pembersihan Lembah Belum Dari Pengganas Komunis

Pihak keselamatan telah menjumpai 14 khemah komunis, dua tempat menyimpan bekalan ubat dan sebuah tempat simpanan makanan. Oleh sebab itu, satu operasi besar-besaran untuk membersihkan Lembah Belum dari pengganas komunis telah dijalankan pada Mac 1952 dengan kerjasama pihak Polis, Tentera Udara Diraja British, Tentera Udara Diraja Australia, anggota Kelab Udara Diraja serta para pegawai kerajaan dari Kelantan.

Operasi ini adalah sebahagian daripada Rancangan Briggs yang dilancarkan oleh Sir Henry Gurney dan Leftenan General Sir Harold Briggs yang dilantik sebagai Pengarah Operasi.

Akibat dari operasi tersebut seluruh penduduk di Lembah Belum itu dipindahkan ke kawasan yang terletak kira-kira 32.18 km (20 batu) dari Grik di Utara Perak. Kawasan baru itu merupakan kawasan penanaman padi yang subur bagi mereka memulakan penghidupan baru.

Kerajaan juga menyediakan kemudahan seperti sekolah dan pusat kesihatan. Di samping itu juga kerajaan membayar ganti rugi dalam bentuk wang ringgit akibat pemindahan beramai-ramai itu.

Setelah pemindahan selesai dilakukan, pihak polis dan tentera telah memusnahkan segala sumber makanan di lembah tersebut dalam usaha memutuskan bekalan makanan pengganas-pengganas komunis di sekitar kawasan Hulu Perak.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Malaysia_Flag-800px
Sejarah

Undang-Undang Wajib Hormat Lagu Kebangsaan

01 Mac 1968 – Pada tahun 1968, Dewan Rakyat meluluskan rang undang-undang mewajibkan orang ramai bangun berdiri memberi hormat apabila lagu kebangsaan dimainkan terutama di tempat awam. Rang Undang-undang ini juga melarang orang ramai mentertawakan lagu kebangsaan dan juga mempermainkan sesiapa sahaja yang menghormati lagu tersebut. Adalah satu kesalahan mengganggu dan mengejek orang yang memberi hormat kepada lagu yang menjadi lambang kebangsaan negara ini.

Ketika pembentangan rang undang-undang, Menteri Kerajaan Tempatan dan Perumahan, Encik Khaw Kai Boh berkata, rang undang-undang ini dilaksanakan dalam usaha memupuk taat setia kepada negara di kalangan rakyat berbagai bangsa, keturunan, agama dan fahaman.

Demi menentukan rang undang-undang ini dipatuhi maka kuasa telah diberi kepada pegawai polis untuk menangkap tanpa waran sesiapa sahaja yang melakukan kesalahan ini. Mereka akan dikenakan denda sebanyak satu ratus ringgit atau satu bulan penjara.

jalur_gemilang

Rang undang-undang ini sesungguhnya adalah wajar dilaksanakan memandangkan perbuatan tidak menghormati lagu ini dianggap merendahkan kemuliaan lagu kebangsaan pada pandangan awam dan ini merupakan satu sikap tidak hormat yang patut dihapuskan.

Lirik Negaraku

Negaraku

Tanah tumpahnya darahku,

Rakyat hidup,

Bersatu dan maju,

Rahmat bahagia

Tuhan kurniakan,

Raja kita,

Selamat bertakhta,

Rahmat bahagia,

Tuhan kurniakan,

Raja kita,

selamat bertakhta.

Sumber : Arkib Negara Malaysia , Akta Lagu Kebangsaan 1968 (pdf).

Standard
kediaman_dato_kelana_sungai_ujong-800px
Sejarah

Perjanjian Sempadan Selangor- Sungai Ujung

10 Februari 1878 – Masalah sempadan negeri Selangor dengan Sungai Ujong telah dirundingkan semenjak tahun 1963. Masalah ini berpunca apabila orang Bugis memperluaskan kuasa hingga ke Sungai Linggi. Sungai Linggi merupakan kawasan Dato’ Kelana Sending yang bertanggungjawab terhadap kutipan hasil cukai bijih di kawasan itu. Pada tahun 1862, Dato’ Kelana Sending telah menyampaikan bantahannya kepada Sultan Abdul Samad.

Pada tahun 1863, Raja Abdullah sebagai wakil negeri Selangor telah berunding dengan Dato’ Kelana Sending dan terpaksa terpaksa menyerahkan kawasan Lukut dan Sungai Linggi kepada Sungai Ujong secara lisan. Sungguhpun begitu pembesar-pembesar negeri Selangor masih terus memerintah Lukut dan Sungai Linggi.

Tiga tahun kemudian masalah sempadan Selangor dengan Sungai Ujong timbul semula. Akhirnya pada 11 Julai 1868, Sultan Abdul Samad secara bertulis menyerahkan Sungai Linggi kepada Dato’ Kelana Sending sebagai batas sempadan kedua-dua negeri. Keputusan ini telah ditentang oleh pembesar-pembesar Kelang dan Lukut dan menyebabkan pertelingkahan terus berlarutan .

sultan_abdul_samad_selangor

Perjanjian Sempadan Selangor- Sungai Ujung Ditandatangani.

Akhirnya pada 10 Februari 1878, Residen Selangor, B. Douglas, Residen Sungai Ujong P.J. Murray, Sultan Abdul Samad dan Dato’ Kelana telah menandatangani satu perjanjian sempadan Selangor dengan Sungai Ujung untuk menyelesaikan masalah yang telah berlarutan selama beberapa tahun itu.

Perjanjian di antara Sultan Abdul Samad Yang Dipertuan Negeri Selangor dengan Dato’ Kelana Sungai Ujung, Tengku Saiyid Abdul Rahman antara lain menyatakan bahawa:-

  • Pertama: Dengan nasihat Kapten Bloomfield Douglas (Residen British di Selangor) Sultan Abdul Samad Yang Dipertuan Negeri Selangor bagi pihak dirinya, dan puteranya Raja Musa atau sesiapa juga penggantinya yang akan ditabalkan sebagai Sultan dan waris-warisnya, mulai saat itu mengaku bahawa kawasan Lukut yang pada masa itu diperintah olch Raja Bot dan semua kawasan tanah dalam Sungai Raya yang sekarang diperintah oleh Raja Daud, yang kesemuanya itu adalah di bawah kekuasaan Sultan Abdul Samad.
  • Kedua: Dengan nasihat Kapten Murray (Residen British di Sungai Ujung) Tengku Saiyid Abdul Rahman Dato’ Kelana Sungai Ujung bagi pihak dirinya, pengganti-penggantinya dan waris-warisnya atau sesiapa juga yang memerintah Sungai Ujung dan bergelar Dato’ Kelana, mengaku bahawa mulai dari saat itu kawasan yang terletak di Seberang Tebing Sungai Langat bernama Rekoh dan semua tanah bernama Labu adalah diserahkan kepada Sultan Abdul Samad Selangor, pengganti-penggantinya dan waris-warisnya untuk selama-lamanya.

Dengan perjanjian ini pihak kerajaan Inggeris yang telah berjaya mencampuri urusan pemerintahan di Sungai Ujung dan hal ehwal Lukut.

Perjanjian itu telah dibantah oleh Raja Bot yang memerintah Lukut kerana beliau tidak diajak berunding mahupun diminta pendapatnya. Raja Bot membantah keras mengenai keputusan memasukkan Lukut dalam perintah Sungai Ujung kerana daerah itu adalah kepunyaan ayahandanya, Raja Jumaat.

Satu persetujuan juga telah dicapai dalam perjumpaan tersebut yang menetapkan kawasan-kawasan tanah dan wang sagu hati kepada Raja Bot apabila Lukut dimasukkan ke dalam perintah Sungai Ujung itu. Mengikut persetujuan itu Raja Bot dan keluarganya menerima wang sejumlah 27 ribu ringgit. Semenjak itu tamatlah pemerintahan Raja Bot dan ayahandanya Raja Jumaat yang telah menguasai Lukut selama 32 tahun.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Perjanjian Pangkor Ditandatangani

20 Januari 1874 – Perjanjian Pangkor ditandatangani pada 20 Januari 1874 antara Gabenor Negeri-Negeri Selat Sir Andrew Clarke di pihak Inggeris dan Raja Muda Abdullah yang berkuasa di Hilir Perak bersama-sama dengan pembesar-pembesar yang menyokong baginda iaitu Bendahara, Temenggung, Orang Kaya Menteri, Shahbandar, Raja Mahkota, Laksamana dan Dato’ Sagor.

Perjanjian ini memberi kebenaran untuk Inggeris mencampuri urusan negeri Perak dan membuka peluang kepada Inggeris untuk campur tangan secara rasmi dalam urusan negeri Melayu. Perjanjian ini telah ditandatangani di atas kapal HMS Pluto yang berlabuh di Selat Dinding, iaitu di kawasan perairan di antara Lumut dan Pulau Pangkor.

Kronologi Perjanjian Pangkor

Semasa kemangkatan Sultan Ali pada tahun 1871, Raja Abdullah, sebagai Raja Muda, sepatutnya dilantik sebagai sultan baru akan tetapi disebabkan baginda tidak menghadiri upacara pengebumian, Raja Bendahara Raja Ismail telah dilantik pada 28 Jun 1871. Raja Bendahara Ismail diangkat dan ditabalkan kerana mengikut istiadat pertabalan Raja-raja Melayu, baginda ialah sultan yang sah oleh kerana baginda memiliki alat-alat kebesaran diraja. Baginda berkuasa dan mempunyai pengikut yang ramai di Hulu Perak.

Pada masa yang sama, berlaku permusuhan dua kongsi gelap Cina, Ghee Hin yang dipimpin oleh Chin Ah Yam dan Hai San yang dipimpin oleh Chung Keng Quee untuk merebut lombong bijih timah.

Raja Abdullah yang ingin menuntut tahta kerajaan Perak telah meminta pertolongan Inggeris untuk menyelesaikan dua masalah tersebut. Pada 30 Disember 1873 Raja Abdullah telah menghantar sepucuk surat kepada Gabenor Negeri-Negeri Selat, Sir Andrew Clarke meminta Inggeris menyiasat Hal Ehwal Perak. Surat yang ditandatangani oleh baginda itu juga meminta Gabenor memulihkan keamanan negeri Perak dan membenarkan Perak berlindung di bawah naungan Inggeris.

Dengan kedatangan rombongan Inggeris ke Pulau Pangkor, satu perundingan telah diadakan di Pulau Pangkor yang kemudian termeterainya perjanjian di antara Raja Abdullah dan para Pembesar Perak dengan Inggeris yang kemudian dikenali dengan Perjanjian Pangkor pada 1874 yang memanfaatkan persengketaan di antara Pembesar-pembesar Melayu serta Kongsi Gelap Cina.

Sultan Abdullah Muhammad Shah

Sultan Abdullah Muhammad Shah

Syarat Perjanjian Pangkor

Syarat penuh Perjanjian Pangkor ialah :

  1. Raja Muda Abdulah diiktiraf sebagai Sultan Perak.
  2. Raja Bendahara Ismail, yang sekarang ini menjadi Pemangku Sultan, dibenar mengekalkan gelaran Sultan Muda dengan diberi pencen dan sebuah wilayah kecil diserahkan hak kepadanya.
  3. Segala perlantikan pegawai besar lain yang dibuat pada masa Raja Bendahara Ismail menerima alat kebesaran diraja hendaklah disahkan.
  4. Kuasa yang diberikan kepada Orang Kaya Menteri ke atas Larut oleh Al-Marhum Sultan hendaklah disahkan.
  5. Semua hasil negeri hendaklah dikutip dan semua perlantikan hendaklah dibuat atas nama Sultan.
  6. Sultan menerima dan menyediakan sebuah kediaman yang sesuai untuk seorang pegawai British yang dinamakan Residen. Pegawai ini akan ditauliahkan ke istana Sultan, dan nasihatnya mestilah diminta dan diambil tindakan atas semua persoalan selain yang menyentuh agama Islam dan adat istiadat orang Melayu.
  7. Seorang Penolong Residen, iaitu seorang Pegawai British yang bertindak di bawah Residen Perak, dengan kuasa yang serupa dan tertakluk hanya kepada Residen tersebut hendaklah ditempatkan di istana Gabenor Larut.
  8. Pembiayaan untuk Residen-Residen ini dan Perjawatan mereka hendaklah ditentukan oleh Kerajaan Negeri-Negeri Selat dan menjadi tanggungjawab pertama daripada hasil Negeri Perak.
  9. Peruntukan diraja yang mengawal selia pendapatan yang akan diterima oleh Sultan, Bendahara, Menteri, dan Pegawai lain hendaklah menjadi tanggungan seterusnya daripada hasil tersebut.
  10. Pemungutan dan pengawalan segala hasil dan pentadbiran am negeri dikawal selia di bawah nasihat Residen-residen ini.
  11. Persetiaan di mana Pulau Dinding dan pulau-pulau Pangkor telah diserahkan kepada Great Britain telah tersalah faham, dan dengan yang demikian, maka perlulah diselaraskan semula supaya dapat dikuatkuasakan tujuan sebenar para penggubal Persetiaan itu, dan dengan ini maka diisytiharkan bahawa sempadan wilayah yang diserahkan itu hendaklah diperbetulkan seperti berikut: Dari Bukit Segari, seperti yang tertera dalam Lembaran Carta No. 1 Selat Melaka, yang salinannya dilampirkan, dengan bertanda A, merentas lurus hingga kelaut, kemudiannya di sepanjang [antai laut ke selatan, ke Pulau Katta di sebelah Barat, dan dari Pulau Katta merentang ketimur laut kira-kira sepanjang lima batu, dan kemudiannya ke utara, iaitu ke Bukit Segari.
  12. Bahawa legih selatan Sungai Krian, iaitu bahagian kawasan yang salirannya masuk ke sungai itu dari selatan diisytiharkan sebagai Wilayah British, sebagai membetulkan Sempadan Province Wellesley (Seberang Perai). Sempadan itu hendaklah ditandakan oleh Pesuruhjaya, seorang yang dinamakan oleh Kerajaan Negeri-Negeri Selat, dan seorang lagi dinamakan oleh Sultan Perak.
  13. Bahawa apabila keadaan kacau-bilau sekarang ini sudah terhenti di Negeri Perak dan keamanan dan ketenteraman telah kembali pulih dalam kalangan puak-puak yang berbalah di Negeri itu, maka langkah-langkah segara di bawah kawalan dan seliaan seorang atau lebih daripada seorang Pegawai British hendaklah dilaksanakan bagi memulihkan sejauh mana yang boleh dilakukan kerja-kerja perlombongan dan pemilikan alat jentera, dll., seperti keadaan sebelum berlaku kacau-bilau, serta bagi menguruskan pembayaran pampasan kerana kerosakan, dan keputusan pegawai atau pegawai-pegawai itu dalam hal sedemikian adalah muktamad.
  14. Menteri Larut berjanji mengaku sebagai hutangnya kepada Kerajaan Negeri-Negeri Selat untuk segala caj dan perbelanjaan yang ditanggung atas penyiasatan ini, dan juga atas caj dan perbelanjaan yang ditanggung oleh Tanah Jajahan Negeri-Negeri Selat dan Great Britain dalam usaha mereka bagi mewujudkan ketenteraan di Negeri Perak dan keselamatan perdagangan.
sir_andrew_clarke

Sir Andrew Clarke

Kesan Perjanjian Pangkor

Dengan persetujuan Sultan Abdullah, Gabenor Sir Andrew Clarke menurunkan Sultan Ismail yang berkuasa di Hulu Perak dan bersemayam di Tanjong Belanja, Parit, daripada pangkat sultan tetapi membenarkan Sultan Ismail memakai gelaran “Sultan Muda” dengan memberi pencen 1,000 ringgit tiap-tiap bulan. Che Ngah Ibrahim tidak lagi diakui sebagai pemerintah Larut.

Melalui perjanjian ini juga walaupun Sultan masih berkuasa ke atas negeri Baginda, kuasa itu dibatasi oleh pihak lain iaitu pegawai-pegawai British dimana Baginda terikat untuk mematuhinya. Tegasnya, sultan tidak lagi merupakan pemerintah yang mutlak dalam pentadbiran dan pemerintahan negeri, melainkan yang berkaitan dengan agama dan adat orang-orang Melayu.

j.w.w. birch

J.W.W. Birch

Campur tangan Residen Inggeris telah menimbulkan rasa tidak senang di kalangan orang Melayu, khasnya golongan istana yang berasa kuasa mereka telah hilang. Kesannya, orang Melayu Perak mula bertindak. Mereka telah berpakat membunuh J.W.W. Birch yang menjadi menjadi Residen Inggeris yang pertama di Perak. Pembunuhan tersebut dilakukan pada tahun 1875 di Pasir Salak. Kejadian ini telah mengakibatnya beberapa siri peperangan antara Melayu Perak dan Inggeris hingga tahun 1876.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mohor_syarikat_hindia_timur_inggeris-800px
Sejarah

Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah Meminta Bantuan Gabenor Jeneral India

24 Disember 1810 – Pada tahun 1810, Baginda Sultan Kedah, Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah meminta bantuan Gabenor Jeneral India dari kerajaan England bagi melindungi Kedah dari serangan Siam. Bantuan perlindungan tersebut dipinta menerusi sepucuk surat yang ditulis oleh Baginda Sultan dan ditujukan kepada Lord Minto, Gabenor Jeneral India.

Melalui surat tersebut baginda Sultan menuntut agar pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris menunaikan janji untuk melindungi baginda (Sultan Abdullah) dengan pihak Inggeris dalam tahun 1785, pihak Inggeris akan memberi perlindungan dan apa sahaja permintaan Sultan Kedah. Sebagai balasan Sultan Kedah membenarkan pihak Inggeris menduduki Pulau Pinang iaitu sebagai pengkalan tentera Inggeris. Pihak Inggeris juga berjanji membayar sewa sebanyak $30,000 setahun kerana mengambil alih Pulau Pinang dari Kedah.

Setelah satu tahun berlalu Sultan tidak mendapat sebarang jawapan persetujuan dan bantuan England, namun Francis Light telah pun menduduki Pulau Pinang. Pihak England juga tidak menunaikan sebarang janjinya terhadap Kedah. Dalam tempoh itu Sultan Kedah hanya menerima bayaran sewa sebanyak 10,000 ringgit sahaja.

Setelah enam tahun lamanya pihak England juga tidak memberi sebarang perlindungan sepertimana yang dijanjikan itu, maka pada hari ini dalam tahun 1810, Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah pula memohon bantuan perlindungan dari General India, dan menuntut agar syarat-syarat perjanjian tahun 1785 dipatuhi.

Walau bagaimanapun Gabenor Jeneral India, tidak dapat memberi perlindungan dan tidak berjaya mendamaikan persengketaan antara Siam dan Kedah. Namun begitu bagi mengelakkan serangan Siam tersebut kerajaan Kedah telah menghantar Bunga Emas dan Perak kepada Siam.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sir_Thomas_Stamford_Raffles
Sejarah

Perjanjian Raffles, Sultan Hussain Dan Temenggong Abdul Rahman

07 Jun 1823 – Satu perjanjian telah ditandatangani di antara Stamford Raffles, Temenggong Abdul Rahman dan Sultan Hussain (Sultan Singapura) yang diangkat oleh Inggeris pada tahun 1823. Perjanjian tersebut ditandatangani setelah Inggeris yang mencari bandar pelabuhan di Selatan Tanah Melayu untuk kepentingan perdagangannya, mendarat di Pulau Singapura dan menawarkan perlindungan kepada Temenggong pada 30 Januari 1819 sebagai balasan untuk mendirikan loji di pulau itu.

Temenggong Abdul Rahman terpaksa menerima tawaran Inggeris, kerana bimbang diserang apabila mendapati Inggeris mendarat dengan segala kelengkapan perang. Raffles juga bertindak mengangkat Tengku Long dari Riau menjadi Sultan Singapura, bergelar Sultan Hussain dan mengadakan persetujuan tanpa pengetahuan Sultan Abdul Rahman di Lingga yang memegang tampuk pemerintahan Johor – Riau ketika itu. Perjanjian dan pelantikan Sultan Hussain ini telah menimbulkan kemarahan Sultan Johor – Riau dan juga Belanda. Ia dianggap tidak sah dan Inggeris dituduh menceroboh.

Perjanjian itu telah ditandatangani bagi tujuan mendapatkan kebebasan penuh di Pulau Singapura. Antara syarat-syarat perjanjian itu ialah:

  • Sultan menerima bayaran sebanyak satu ribu lima ratus ringgit setiap bulan dan Temenggong pula menerima lapan ratus ringgit setiap bulan;
  • Sultan dan Temenggong tidak berhak menerima atau mengutip cukai dari tongkang-tongkang Cina yang keluar masuk pelabuhan;
  • Inggeris berkuasa di seluruh Pulau Singapura dan pulau-pulau berdekatan kecuali kawasan atau pulau tempat kediaman Sultan dan Temenggong;
  • Sultan hanya boleh menghakimkan hukum-hukum agama dan adat; – Inggeris tidak akan campur tangan dalam urusan pemerintahan Sultan dalam jajahan takluknya;
  • Inggeris diberi kuasa memonopoli perusahaan kayu balak.

Perjanjian dirancang oleh Inggeris bagi mengukuhkan lagi kedudukannya di Singapura di samping menghadapi pengaruh Belanda.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
un_flag-800px
Sejarah

Malaysia Menandatangani Dua Perjanjian Dengan Bangsa-Bangsa Bersatu

10 Mei 1968 – Pada tahun 1968, kerajaan Malaysia menandatangani dua perjanjian dengan Bangsa-bangsa Bersatu. Perjanjian Bantuan Gerakan, dan Perjanjian Rancangan Makanan Dunia. Perjanjian tersebut telah ditandatangani di Bilik Gerakan Negara dan Luar Bandar, Kuala Lumpur.

Malaysia telah diwakili oleh Ketua Setiausaha Negara, Tan Sri Tunku Mohamed bin Tunku Besar Burhanuddin, dan wakil Rancangan Kemajuan Bangsa-bangsa Bersatu ialah Encik David Blickenstaff.

bangsa-bangsa bersatu

Mengikut kenyataan Tan Sri Mohamad, Kerajaan telahpun memulakan langkah untuk melatih pegawai-pegawai bagi menjawat jawatan eksekutif. Beliau percaya dengan adanya Perjanjian Bantuan Gerakan dari Bangsa-bangsa Bersatu dapat membantu mempercepatkan pencapaian tujuan itu. Encik Blickenstaff juga menegaskan bahawa Bangsa-bangsa Bersatu akan membantu Malaysia mengadakan wang tambahan bagi gaji pakar-pakar yang diambil berkhidmat di negara ini.

Pakar Bangsa-bangsa Bersatu yang pertama diambil untuk berkhidmat sebagai pegawai kerajaan mengikut Perjanjian Bantuan Gerakan ialah Encik Donald R. Massy Collier. Beliau ditawarkan jawatan Pengarah Eksekutif Rancangan Jengka Tiga Segi FELDA di kawasan seluas 150,000 ekar tanah di Pahang. Menurut Perjanjian Rancangan Makanan Dunia, bekalan makanan yang bernilai 2.8 juta ringgit akan diperolehi lagi. Bekalan makanan tersebut diberikan untuk kegunaan Institut Teknologi MARA iaitu selama lima tahun.

Bangsa-bangsa Bersatu juga sedang mempertimbangkan permohonan Malaysia untuk mendapatkan bantuan bekalan makanan bagi kemajuan tanah FELDA yang telah dilancarkan di negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Teluk Baru Langkawi
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Syarikat Hindia Timur Inggeris Dengan Kedah 1971

01 Mei 1791 – Pada tahun 1791, satu perjanjian persahabatan dan keamanan telah ditandatangani di antara Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Kedah. Perjanjian ini adalah perjanjian kedua di antara pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Sultan Kedah.

Perjanjian persahabatan Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Kedah ini ditandatangani setelah timbulnya hubungan diplomatik yang tegang antara Kedah dan Inggeris selepas perjanjian Inggeris Kedah dalam tahun 1786 dan pendudukan Inggeris.

Ketegangan ini bermula apabila pihak Francis Light melanggar syarat-syarat perjanjian tahun 1786, dengan tidak membuat bayaran tahunan kepada Kedah seperti mana yang telah dipersetujui. Pihak Francis Light juga enggan memulangkan kembali Tunku Petrie yang menderhaka kepada Sultan dan melarikan diri ke Pulau Pinang. Kapten Light juga enggan untuk melawat Sultan Kedah. Disamping itu pada 12 April 1787, pula pihak Light telah menyerang Kota Perai dengan mengejut.

Ini telah menyebabkan Sultan Kedah amat murka dan terpaksa menilai semula kedudukan hubungannya dengan Inggeris. Sultan Kedah kemudiannya telah menghantar utusannya Tunku Raden Muhamad, Tunku Alang Ibrahim dan Dato Penggawa Talibon untuk merundingkan penyelesaian hubungan dengan pihak Syarikat Hindia Timur.

Rundingan kedua pihak akhirnya bersetuju dengan syarat-syarat perjanjian yang termaktub sebanyak 9 Fasal:

  • Syarat I – Syarikat Hindia Timur Inggeris membayar sebanyak 6 ribu ringgit Sepanyol tiap-tiap tahun, kepada Sultan Kedah selagi pihak Inggeris diberikan kuasa untuk menduduki Pulau Pinang.
  • Syarat II – Yang Maha Mulia Yang Dipertuan Negeri Kedah bersetuju supaya permintaan yang berkaitan dengan Pulau Pinang sama ada kapal-kapal perang dan kapal-kapal Syarikat Hindia Timur yang akan dibeli di Kedah tidak dikenakan sebarang cukai.
  • Syarat III – Semua hamba-hamba abdi yang melarikan diri dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah hendaklah dipulangkan kembali.
  • Syarat IV – Semua orang-orang yang berhutang dan melarikan diri dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah, dan sekiranya mereka enggan membayar hutang tersebut, mereka hendaklah dikembalikan semula kepada orang yang memberikan hutang.
  • Syarat V – Sultan Kedah bersetuju untuk tidak membenarkan bangsa-bangsa Eropah yang lain selain dari bangsa Inggeris untuk menetap di mana-mana juga bahagian di dalam negerinya.
  • Syarat VI – Pihak Syarikat Hindia Timur pula bersetuju tidak akan memberikan perlindungan kepada sesiapa juga yang terlibat dengan jenayah atau memberontak menentang Sultan Kedah.
  • Syarat VII – Semua orang yang terlibat dengan pembunuhan dan melarikan diri dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah akan ditahan dan dikembalikan sebagai orang tangkapan.
  • Syarat VIII – Sesiapa juga yang mencuri cop mohor akan dikembalikan kepada kedua-dua belah pihak.
  • Syarat IX – Kedua-dua belah pihak bersetuju bahawa orang-orang yang memusuhi Syarikat Hindia Timur dan Sultan Kedah tidak akan diberikan sebarang bantuan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Projek Pusat Bandaraya Pulau Pinang

22 Mac 1975 – Pada tahun 1975, Ketua Menteri Pulau Pinang Dr. Lim Chong Eu telah mengumumkan projek raksasa pusat Bandaraya Pulau Pinang sebagai Kompleks Angkasa Perdana kerana mengambil sempena nama Perdana Menteri Tun Abdul Razak yang telah melakukan upacara menanam tiang asas projek itu pada tahun 1973 lalu.

Lim_Chong_Eu

Lim Chong Eu

Perlaksanaan projek ini sebenarnya adalah untuk memenuhi kehendak bangunan-bangunan pentadbiran, tatarakyat, kebudayaan serta perdagangan ke arah menyusun semula masyarakat di bandaraya Georgetown sejajar dengan kehendak Dasar Ekonomi Baru.

Ketua Menteri semasa berucap merasmikan bengkel daerah yang pertama mengenai Malaysia dalam tahun 2000 pagi ini menyifatkan bahawa projek ini merupakan salah satu perkara penting untuk memenuhi kehendak pembangunan sosio-ekonomi bandar Georgetown bukan sahaja untuk 10 tahun tetapi menjangkau hingga ke kurun ke-21.

Projek Pusat Bandaraya yang bernilai kira-kira 200 juta ringgit ini terletak di kawasan 22.4 ekar merangkumi Jalan Pinang, Jalan Perangin, Lebuh Bridge dan Jalan Magazine. Ia akan dilaksanakan dalam lima peringkat.

Perlaksanaan dan kejayaan projek ini memperlihatkan keupayaan kerajaan menjalankan proses kemajuan tanpa mengubah corak dan mutu kehidupan rakyat.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jambatan_victoria-800px
Sejarah

Pembukaan Rasmi Jambatan Victoria

21 Mac 1900 – Jambatan Victoria yang menyambungkan Enggor dan Kuala Kangsar telah dibuka dengan rasminya oleh Sir Frank Swettenham, Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu pada tahun 1900. Perasmian jambatan ini turut dihadiri oleh Sultan Perak, Sultan Idris Mursyidul Azam Shah dan Raja Perempuan Perak, Residen Perak, J.P. Rodger dan isteri, orang-orang kenamaan dan orang awam.

jambatan_victoria_signboard

Jambatan yang dinamakan sempena nama Queen Victoria itu dianggap sebagai jambatan terbaik dari segi kejuruteraannya yang terdapat di Timur Jauh pada masa itu. Jurutera yang bertanggungjawab dalam pembinaan jambatan ini ialah G.W. Fryer, Divisional Engineer dan C.R. Hanson.

Jambatan kereta api yang bermula di Karai itu telah mula dibina pada 1897 dan merupakan rancangan bagi menghubungkan Ipoh dan Taiping melalui Kuala Kangsar. Ianya telah menjadi penghubung bagi laluan utara ke selatan Semenanjung Tanah Melayu dan memberi banyak faedah kepada perkembangan ekonomi.

jambatan_victoria

Jambatan Victoria

Dengan pembukaan rasmi jambatan yang bernilai 325,000 ringgit ini pada tahun 1900 ianya telah membuka laluan bagi pembangunan lebih pesat dan pertumbuhan bandar-bandar timah di Semenanjung Tanah Melayu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard