union_jack_diturunkan-800px
Sejarah

Bendera Union Jack Diturunkan Di Melaka

30 Ogos 1957 – Pada tahun 1957, bendera Union Jack diturunkan di Padang Bandar Hilir, Melaka. Upacara penurunan bendera dilakukan tepat pada pukul 6.30 petang, iaitu lebih awal dari tempoh berakhirnya pemerintahan Inggeris di Tanah Melayu yang sepatutnya bermula pada tengah malam.

Upacara penurunan bendera Union Jack itu berlangsung dalam suasana hening, disaksikan oleh Residen Commisioner Inggeris di Melaka, Encik H. G. Hammett, bersama-sama dengan beribu-ribu rakyat jelata.

Penurunan bendera telah dilakukan oleh dua orang anak kapal dari kapal perang H. M. S. Saint Brides Bay, kemudiannya diserahkan kepada Residen Commissioner Inggeris, Encik Hammett.

union jack diturunkan

Union Jack diturunkan

Penyerahan bendera Union Jack kepada En. Hammett itu melambangkan berakhirnya penjajahan Inggeris di Tanah Melayu.

Pada malamnya pula, pekikan “merdeka” dilaungkan dari Padang Kelab Selangor di Kuala Lumpur, iaitu tempat berlangsungnya acara kemuncak, bagi menurunkan bendera Inggeris yang merupakan lambang kedaulatan Baginda Queen.

Turunnya ‘Union Jack’ pada hari ini dalam tahun 1957, bermakna kibaran bendera itu tidak lagi menaungi negeri Melaka serta Tanah Melayu keseluruhannya.

Maka Tanah Melayu adalah sebuah negara yang merdeka dan berdaulat serta lepas bebas dari belenggu penjajah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
sabah_hari_malaysia-800px
Sejarah

Pengisytiharan Penetapan Hari Malaysia Ditandatangani

29 Ogos 1963 – Pada tahun 1963, DYMM Seri Paduka Baginda Yang diPertuan Agong, Tuanku Syed Putra Ibni Almarhum Syed Hassan Jamalullail telah menandatangani pengisytiharan penetapan Hari Malaysia iaitu pada 16 September 1963.

Penetapan tarikh ini telah diputuskan oleh kerajaan Persekutuan berdasarkan beberapa perkara:

  1. Setiausaha Agong Bangsa-bangsa Bersatu, U Thant telah menyatakan bahawa ia menduga akan menyelesaikan tugas-tugasnya di Borneo menjelang 4 September 1963;
  2. Tarikh baru 16 September ini juga telah dipersetujui oleh kerajaan-kerajaan British, Singapura, Sabah dan Sarawak;
  3. Kerajaan Persekutuan tidak sekali-kali bertindak melanggar kata sepakat persetujuan Manila dengan penetapan tarikh baru itu;
  4. Peninjauan Bangsa-bangsa Bersatu di Borneo sekarang bukan menjadi syarat yang menentukan sama ada Malaysia akan wujud atau tidak. Kerajaan Persekutuan yakin rakyat Borneo mendukung Malaysia.

Kerajaan Indonesia dan Filipina telah diberitahu mengenai tarikh baharu Penetapan Hari Malaysia ini. Surat-surat pemberitahuan itu telah disampaikan melalui Duta Besar masing-masing di Kuala Lumpur.

Tindakan ini telah menunjukkan bahawa Kerajaan Persekutuan tidak melanggar Persetujuan Manila ataupun mungkir janji.

Ini adalah kerana Kerajaan Malaysia sekarang hanya mengisytiharkan tarikh Hari Malaysia, sedangkan Malaysia sebenar hanya akan wujud pada tarikh yang ditetapkan, setelah rundingan-rundingan dengan Kerajaan British dan Kerajaan-kerajaan Wilayah yang berkenaan diadakan.

Kerajaan Persekutuan telahpun menyatakan pada Kerajaan-kerajaan Filipina dan Indonesia tentang tujuannya untuk menubuhkan Malaysia pada 31 Ogos 1963, sebagaimana yang telah dipersetujui di London pada 9 Julai 1963.

Kerajaan-kerajaan Filipina dan Indonesia telah mengumumkan di dalam Persetujuan Manila bahawa mereka akan menyambut baik penubuhan Malaysia itu dengan syarat sokongan rakyat di Wilayah Borneo ditentukan oleh satu badan yang bebas.

Kerajaan Persekutuan begitu yakin bahawa sebahagian besar rakyat Sabah dan Sarawak mahu merdeka melalui Malaysia dan percaya bahawa hasil siasatan Bangsa-bangsa Bersatu akan memberikan pendapat yang sama.

Inilah faktor-faktor yang menyebabkan Hari Malaysia ditetapkan pada 16 September 1963.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Kuantan_Municipal_Council-800px
Sejarah

Pengisytiharan Kuantan Sebagai Ibu Negeri Pahang

28 Ogos 1955 – Pengisytiharan Kuantan sebagai Ibu Negeri Pahang telah diadakan pada tahun 1955. Pengisytiharan ini dimulakan dengan upacara perbarisan khas di Padang Besar Kuantan.

Duli Yang Maha Mulia Sultan Pahang, Sultan Abu Bakar Ri’ayatuddin Al-Mu’adzam Shah Ibni Al-Marhum Sultan Abdullah Al-Mu’tasim Billah Shah telah berkenan mencemar duli bagi upacara tabik hormat anggota-anggota perbarisan yang terdiri daripada anggota Batalion Ke-6 Rejimen Melayu dan anggota pasukan polis.

Ini diikuti dengan penerbangan lintas hormat oleh Twin Jet, Pasukan Tentera Udara Australia.

Beribu-ribu orang penduduk di Pahang serta pelawat-pelawat asing telah keluar untuk menyaksikan perbarisan kereta berhias yang merupakan acara kemuncak pada malam tersebut.

Satu pertunjukan kebudayaan dan seni mempertahankan diri telah diadakan di bandar Kuantan.

Pahang_state_mosque

Masjid Negeri Pahang (Wikipedia)

Sempena dengan perayaan pengisytiharan Kuantan sebagai ibu negeri Pahang, Sultan Pahang juga telah berkenan merasmikan pembukaan bangunan pejabat-pejabat kerajaan.

Dalam ucapan perasmiannya, baginda telah melahirkan rasa kesyukuran di atas kejayaan memindahkan ibu negeri Pahang dari Kuala Lipis ke Kuantan.

Menurut baginda, kejayaan ini telah membawa erti yang besar kerana usul ini mengambil masa selama 44 tahun untuk ia menjadi kenyataan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
malaya_police-800px
Sejarah

Amaran Peras Ugut Komunis

27 Ogos 1952 – Pesuruhjaya Tinggi British di Tanah Melayu, Sir Gerald Templer telah mengeluarkan rayuan pertama kepada seluruh penduduk negeri ini supaya bersama-sama menghancurkan taktik peras ugut komunis.

Kenyataan Sir Gerald Templer itu disebarkan ke seluruh negara dalam semua bahasa. Ia dikeluarkan ekoran dari peristiwa pembunuhan seorang penduduk kampung Permatang Tinggi, Seberang Perai.

Peristiwa tersebut adalah dipercayai dari angkara pengganas komunis. Bagaimanapun tidak seorang pun daripada kalangan penduduk kampung mahu memberitahu polis hal sebenar.

Sir_gerald_templer

Sir Gerald Templer

Pengganas komunis biasanya mengancam penduduk kampung yang tidak berdosa dan membunuh mereka jika mereka tidak membantu komunis.

Apabila mereka telah benar-benar terperangkap dan terlibat, pengganas tersebut menakut-menakutkan pula penduduk-penduduk berkenaan, bahawa kerajaan akan menjatuhkan hukuman berat ke atas mereka jika mereka ditangkap.

Kenyataan oleh Sir Gerald Templer menafikan dakyah itu dan sebaliknya menjanjikan pengampunan kepada sesiapa saja yang tampil ke hadapan, membawa maklumat mengenai keganasan komunis.

Mereka termasuk mangsa-mangsa peras ugut komunis, sama ada yang telah menjadi pembekal makanan, mengutip wang atau orang suruhan pengganas.

Sir Gerald Templer juga mengingatkan seluruh penduduk akan bahaya perangkap peras ugut komunis dan mereka yang enggan memberitahu pihak polis layak dibicarakan atas kesalahan menyorokkan maklumat.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
sang_saka_bangsa-800px
Sejarah

Perikatan Pemuda Umno Ditubuhkan

26 Ogos 1949 – Perikatan Pemuda Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu telah ditubuhkan pada tahun 1949. Perikatan Pemuda UMNO ini ditubuhkan semasa diadakan Persidangan Majlis Mesyuarat Pemuda daripada seluruh Semenanjung Tanah Melayu.

Persidangan yang berlangsung di Butterworth ini dianjurkan oleh Jawatankuasa Kerja Agong UMNO. Ianya turut dihadiri oleh Yang di-Pertua Agung UMNO, Dato’ Onn Jaafar selaku Penasihat, Kapten Hussein Onn, Setiausaha Hal Ehwal Pemuda UMNO, 25 orang wakil pemuda dari 14 bahagian UMNO serta pemerhati-pemerhati.

Persidangan ini telah dipengerusikan oleh Encik Mohd Shafie bin Sheikh Ibrahim.

Usaha untuk menubuhkan Perikatan Pemuda UMNO adalah setelah difikirkan betapa pentingnya diadakan sebuah pertubuhan pemuda-pemuda di dalam UMNO, yang akan dijadikan tempat tumpuan pemuda-pemuda menjalankan kerja-kerja berkenaan dengan hal ehwal serta kebajikan pemuda-pemuda sendiri dengan bekerjasama dan bersatu di antara satu dengan lain.

Selain dari itu, Perikatan juga memberi serta mengadakan peluang kepada pemuda-pemuda ini dan akan datang untuk beroleh sebaik-baik peluang untuk melayakkan dirinya mengambil bahagian dan campur tangan di dalam pekerjaan yang berkenaan dengan pemerintahan negerinya.

Susunan perikatan ini telah diatur supaya dapat diperluaskan cawangan-cawangannya ke seluruh Semenanjung.

Cawangan-cawangan perikatan ini akan dibuka kepada pemuda-pemuda yang berumur 16-35 tahun dan juga kepada pemuda-pemuda yang sanggup mendahulukan faedah-faedah negeri dan tanah air daripada faedah-faedah sendiri.

Persidangan Majlis Pemuda ini, telah menerima asas-asas rang undang-undang tubuh Perikatan Pemuda UMNO setelah ianya dibincangkan selama enam jam.

Ketetapan lain yang diterima ialah membaharui taat setia kepada Yang di-Pertua Agung UMNO, Dato’ Onn Jaafar yang dicadangkan oleh wakil dari Segamat.

Persidangan ini juga telah melantik ahli-ahli Jawatankuasa Perikatan Pemuda UMNO bagi tahun 1949/1950.

Di antara yang dilantik ialah Kapten Hussein Onn sebagai Ketua Pemuda UMNO dan dua orang wakil Majlis Mesyuarat Agung UMNO 1949/1950 iaitu Tuan Haji Ahmad dan Encik Shafie bin Sheikh Ibrahim.

Penubuhan Perikatan Pemuda UMNO pada hari ini dalam tahun 1949, sesungguhnya dapat menggerakkan tenaga muda menjalankan kegiatan-kegiatan yang berfaedah untuk mereka dan seterusnya kepentingan orang-orang Melayu keseluruhannya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Gerakan Menentang Komunis Terbesar Di Tanjung Malim

25 Ogos 1957 – Pada tahun 1957, dua ribu orang penduduk Tanjung Malim telah mengadakan satu gerakan menentang komunis.

Ia merupakan gerakan menentang komunis terbesar yang pernah diadakan di Tanah Melayu sejak ia dilancarkan.

Di dalam gerakan ini juga seramai dua ribu orang awam telah memasuki hutan belantara dan telah berjaya menyerbu lima orang pengganas komunis yang terdapat di hutan Tanjung Malim.

Pada masa yang sama juga pihak berkuasa telah menggunakan kapal terbang dan pembesar suara bagi mengarahkan pengganas komunis ini untuk menyerah diri kepada pihak berkuasa.

Gerakan menentang komunis terbesar ini telah dilaksanakan selama 4 jam dari 9.00 pagi sehinggalah pukul 12.00 tengah hari melibatkan kawasan seluas 30,000 ela persegi.

Ia telah disertai oleh anggota-anggota Jawatankuasa Rakyat Setia Tanjung Malim dan mendapat perlindungan daripada askar-askar dari Batalion ke-5 Askar Melayu serta 13 unit Pasukan Polis Persekutuan serta tentera udara.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
sultan_ahmad_and_frederic_duberly_1902-800px
Sejarah

Campur Tangan Inggeris Di Pahang

24 Ogos 1888 – Pada tahun 1888, Sultan Pahang, Sultan Ahmad di dalam keadaan serba salah telah terpaksa menandatangani sepucuk surat meminta Inggeris memberi perlindungan ke atas Negeri Pahang seperti mana Inggeris memberi perlindungan ke atas Negeri Perak, Selangor dan Sungai Ujong.

Akibat dari surat ini bermulalah campur tangan Inggeris di Pahang dan John P. Rodger telah dilantik menjadi Residen Inggeris di negeri Pahang.

Kekayaan hasil bumi Pahang telah menarik minat penjajah Inggeris, tetapi telah beberapa kali gagal dalam usahanya untuk menakluki negeri itu.

Pada tahun 1885 Frank Swettenham telah diutuskan oleh Gabenor Negeri-Negeri Selat untuk mengadakan perjanjian dengan Sultan Ahmad, tetapi gagal.

Pada tahun 1887 Hugh Clifford pula telah diutuskan untuk mengikat Perjanjian Pertahanan tetapi telah juga ditolak oleh Sultan Ahmad.

Akhirnya Sir Frederick Weld, Gabenor Negeri-Negeri Selat sendiri telah pergi ke Pahang mengadap Sultan Ahmad dan telah mendesak baginda menandatangani perjanjian dengan Inggeris.

Sultan Ahmad yang telah dipengaruhi oleh Sultan Johor, Sultan Abu Bakar, akhirnya terpaksa menandatangani perjanjian menerima seorang wakil Inggeris di negeri Pahang.

Sultan Ahmad Al-Muadzam Shah

Sultan Ahmad Al-Muadzam Shah

Inggeris masih belum puas hati terhadap penglibatannya dalam negeri Pahang.

Pada bulan Februari 1888 telah berlaku satu peristiwa yang tidak disangka-sangka berhampiran dengan istana di Pekan iaitu pembunuhan ke atas Goh Hui, seorang berbangsa Cina.

Pihak Inggeris telah memberikan perhatian yang sungguh serius terhadap peristiwa ini dan mendakwa bahawa mangsa pembunuhan itu adalah seorang rakyat Inggeris, dan telah menuntut ganti rugi dan mendakwa Sultan Ahmad bertanggungjawab di atas pembunuhannya.

Inggeris juga telah meminta supaya wakil Inggeris di Pahang dinaikkan tarafnya sebagai Residen untuk menjaga dan menjamin keselamatan rakyat Inggeris di Pahang.

Tuntutan-tuntutan ini dibuat sendiri oleh Gabenor Negeri-Negeri Selat, Cecil Smith yang datang bersama-sama dengan Frank Swettenham dan Pickering ke Pahang pada bulan Jun 1888.

Sultan Ahmad telah diberi tempoh oleh Cecil Smith selama 10 hari untuk memberi kata putus.

Dalam masa yang sama Inggeris telah meminta jasa baik Sultan Johor, Sultan Abu Bakar, supaya campur tangan di atas perselisihan ini.

Sultan Abu Bakar sendiri telah berangkat ke Negeri Pahang mengadap Sultan Ahmad. Sultan Abu Bakar menasihatkan Sultan Ahmad supaya menerima Residen Inggeris dan memberitahu bahawa untuk berperang dengan Inggeris adalah merupakan pekerjaan yang sia-sia saja.

Sultan Ahmad sebagaimana kebiasaannya terlebih dahulu terpaksa mendapatkan pandangan dari pembesar-pembesar baginda sebelum membuat keputusan.

Pembesar-pembesar Pahang seperti Datuk Bahaman, Maharaja Perba Jelai, Datuk Kaya Chenor, Imam Perang Indera Gajah telah meminta Sultan menolak permintaan Inggeris dan mereka bersedia berperang dengan Inggeris.

Akhirnya, dalam keadaan yang serba salah pada hari ini dalam tahun 1888 Sultan Ahmad terpaksa menandatangani sepucuk surat menerima perlindungan dan bantuan Inggeris di dalam urusan pentadbiran dan menjalankan sistem yang sama ke atas negeri Pahang seperti mana yang telah dijalankan ke atas negeri-negeri Melayu yang lain iaitu Negeri Perak, Selangor dan Sungai Ujong.

Sultan Ahmad juga telah mengakui bertanggungjawab ke atas pembunuhan Goh Hui. Dengan surat ini bermakna negeri Pahang terpaksa menerima seorang Residen Inggeris.

Pada bulan Oktober, 1888, John Pickersgill Rodger telah dilantik menjadi Residen Inggeris yang pertama di negeri Pahang dan bermulalah campur tangan Inggeris di Pahang secara langsung di dalam hal-hal pentadbiran, politik dan ekonomi negeri Pahang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Royal_Standard_of_the_Sultan_of_Selangor-800px
Sejarah

Perjanjian Perdagangan Inggeris-Selangor 1818

22 Ogos 1818 – Pada tahun 1818, Walter Sewell Crocroft selaku agen kepada Gabenor Inggeris di Pulau Pinang, John Alexander Bannerman dan bagi pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris telah membuat Perjanjian Perdagangan Inggeris-Selangor dengan Sultan Ibrahim Shah, Raja Selangor ketika itu.

perjanjian selangor 1818

Perjanjian Selangor 1818

Perjanjian Perdagangan Inggeris-Selangor ini mengandungi lapan perkara yang bermaksud:

  1. Bahawa keamanan dan persahabatan yang sedia wujud di antara Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Raja Selangor akan dikekalkan.
  2. Kapal-kapal dan barang-barang dagangan kepunyaan rakyat British atau orang-orang di bawah perlindungan Syarikat Hindia Timur Inggeris akan sentiasa menikmati segala kemudahan dan keistimewaan di pangkalan-pengkalan dan jajahan takluk Raja Selangor.
  3. Kapal-kapal dan barang-barang dagangan kepunyaan rakyat Raja Selangor akan menerima peruntukan dan keistimewaan yang sama di pelabuhan Cornwallis dan mana-mana tempat di bawah jajahan Pulau Pinang.
  4. Raja Selangor bersetuju tidak akan memperbaharui sebarang perjanjian dengan lain-lain negara, badan-badan awam, atau orang-orang persendirian di mana ianya akan mengancam perdagangan rakyat British. Rakyat British juga tidak akan dikenakan cukai yang lain daripada apa yang dikenakan ke atas rakyat lain-lain negeri.
  5. Raja Selangor bersetuju tidak akan memberikan hak-hak monopoli perdagangan di Selangor kepada lain-lain bangsa asing, dan hendaklah membenarkan rakyat British berdagang di Selangor seperti mana bangsa-bangsa lain.
  6. Syarikat Hindia Timur Inggeris bersetuju tidak akan membuat apa-apa perjanjian atau persetujuan di mana ianya akan mengancam perdagangan rakyat Raja Selangor atau memberikan hak monopoli perdagangan kepada lain-lain bangsa tetapi akan membenarkan rakyat Selangor berdagang di Pulau Pinang.
  7. Rakyat Selangor atau Rakyat British tidak dibenarkan dijual sebagai hamba di Selangor ataupun di Pulau Pinang.
  8. Perjanjian ini adalah bertujuan memupuk perdamaian dan persahabatan di antara Selangor dengan Pulau Pinang dan untuk menjamin kebebasan perdagangan dan pelayaran di antara rakyat kedua belah pihak bagi kepentingan mereka bersama.

Perjanjian perdagangan Inggeris-Selangor ini adalah hasil daripada persahabatan baik di antara Sultan Ibrahim iaitu Raja Selangor dengan orang-orang Inggeris di Pulau Pinang.

Pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris di Pulau Pinang telah menghantar Waiter Sewell Crocroft pergi mengadap dan mempengaruhi Sultan Ibrahim.

Pengarah Inggeris telah dapat menarik perhatian baginda terhadap orang-orang Inggeris, hingga Crocroft bagi pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris di Pulau Pinang dapat membuat perjanjian dengan Baginda pada hari ini dalam tahun 1818.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tin_mining-1-800px
Sejarah

Perbalahan Pelombong-Pelombong Bijih Timah Sungai Ujong

21 Ogos 1860 – Pada tahun 1860 telah berlaku perbalahan di antara pelombong-pelombong tempatan iaitu Dato Kelana Sending Sungai Ujong, pembesar-pembesar Rembau dan Sri Menanti.

Perbalahan pelombong-pelombong bijih timah yang akhirnya mengakibatkan pergaduhan antara dua pihak itu adalah berpunca dari tindakan pembesar-pembesar tempatan mengenakan cukai tambahan sebanyak 4,000 ringgit kepada pelombong-pelombong itu yang dahulunya hanya dikenakan cukai 1 ringgit satu kepala di samping bayaran tol yang tetap dan cukai ke atas bijih.

Kemarahan pelombong-pelombong itu tidak dapat dibendung dan tanpa mengendahkan nasihat Penghulu Rembau dan Dato Kelana Sending. Mereka telah mula mengancam ketenteraman orang-orang tempatan.

Akibatnya pada hari ini dalam tahun 1860 kedua belah pihak telah bertempur dan mengakibatkan kematian salah seorang ketua kumpulan pelombong-pelombong itu ialah Kapitan Sheng Meng Li.

Setelah mengalami kekalahan yang teruk pelombong-pelombong itu telah melarikan diri ke negeri-negeri jiran dan meminta perlindungan dan campur tangan British. Mereka menuntut ganti rugi akibat peristiwa itu.

Walaupun tidak ada usaha dibuat untuk mendapatkan ganti rugi itu tetapi pihak berkuasa British di Melaka telah cuba memujuk agar Dato Kelana Sending melepaskan kuasanya ke atas Sungai Linggi.

Menyedari yang kekuasaannya tidak begitu kuat, Dato Kelana Sending telah menyatakan hasratnya untuk membuat perjanjian perniagaan dengan pihak Kerajaan British di mana pihak British dikehendaki mengawal Sungai Linggi dan dibenarkan mengenakan cukai 10% kepada semua bijih yang dibawa dari lombong-lombong di Sungai Ujong.

Kerajaan Negeri-Negeri Selat bukan sahaja telah bersetuju dengan cadangan perjanjian itu malah telah mencadangkan pula supaya seorang Penolong Residen ditempatkan di Linggi bagi menyelesaikan masalah perniagaan di antara pedagang-pedagang British dengan pedagang-pedagang bumiputera dan juga untuk membina sebuah balai polis di Simpang.

Bagaimanapun semua hasrat dan cadangan itu tidak menjadi kenyataan. Namun, pada akhir tahun 1860 seramai 5,000 orang pelombong telah kembali ke Sungai Ujong dan mula bekerja semula di lombong-lombong yang ditinggalkan itu.

Peristiwa seperti ini merupakan salah satu faktor-faktor penting mengenai campur tangan Inggeris di Sungai Ujong dalam tahun 1874.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard