Tag Archives: selat

mohor_syarikat_hindia_timur_inggeris-800px
Sejarah

Pemindahan Kuasa Negeri-Negeri Selat Dari India Ke Pejabat Tanah Jajahan Di London

01 April 1867 – Pada tahun 1867, Pejabat Tanah Jajahan London telah mengambil alih pentadbiran Negeri-negeri Selat yang terdiri daripada negeri Melaka, Singapura dan Pulau Pinang. Pemindahan kuasa ini adalah lanjutan daripada permintaan dan rayuan yang telah dikemukakan di Parlimen London oleh Pedagang-pedagang Negeri Selat yang tidak berpuas hati dengan sistem pentadbiran Syarikat Hindia Timur Inggeris yang berpusat di Calcutta, India.

Laporan Mills mendakwa mengenai kelemahan pihak pentadbir dan kekurangan wakil pihak pemerintah yang boleh berhubung dengan orang-orang tempatan serta ketidakcekapan Kerajaan di India yang tidak menitikberatkan masalah-masalah yang dihadapi oleh Negeri-negeri Selat.

Pedagang-pedagang di Negeri-negeri Selat tidak berpuas hati dengan tindakan Kerajaan India yang telah menguatkuasakan undang-undang mata wang dan menghantar orang-orang dari India ke Negeri-negeri Selat . Ketidakpuasan ini semakin meluas apabila Kerajaan India berhasrat untuk mengenakan cukai ke atas pelabuhan bebas yang diamalkan oleh Negeri-negeri Selat untuk mengatasi masalah ekonomi yang buruk. Mereka mendakwa perkhidmatan yang direncanakan bagi Negeri-negeri Selat tidak memuaskan dan mendapati satu pengabaian dan penyelewengan telah berlaku. Setiap undang-undang yang diluluskan oleh Kerajaan India tidak bersesuaian dengan keadaan Negeri-negeri Selat manakala pegawai-pegawai untuk menguruskan hal pentadbiran Negeri-negeri Selat tidak berpengalaman.

Pada tahun 1857, satu pemberontakan (Indian Mutiny) telah berlaku di India dan mengakibatkan Syarikat Hindia Timur Inggeris menjadi muflis. Keadaan ini memberi kesempatan kepada golongan Pedagang-pedagang untuk membuktikan kelemahan pentadbiran India. Kelemahan dan masalah mereka telah dibawa ke Parlimen Inggeris oleh Lord Bury pada 13 April 1858. Memorandum mengenainya diserahkan kepada Lord Stanley, Setiausaha Kerajaan India.

Pada 10 Ogos 1866, Akta bagi memindahkan pentadbiran Negeri-negeri Selat ke Pejabat Tanah Jajahan diluluskan dan ini meletakkan Negeri-negeri Selat secara langsung di bawah pentadbiran Pejabat Tanah jajahan Inggeris di London. Upacara rasmi penubuhan Negeri-negeri Selat sebagai Koloni Inggeris yang baru berlangsung pada hari ini dalam tahun 1867, di Dewan Bandaraya Singapura dengan Sir Harry St. George Ord dilantik sebagai Gabenornya yang pertama dan berpejabat di Pulau Pinang.

Dengan pemindahan kuasa ini maka tamatlah pentadbiran Syarikat Hindia Timur Inggeris ke atas Negeri-negeri Selat yang telah bermula sejak tahun 1826.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Jabatan_Telekom_Malaysia-800px
Sejarah

Jabatan Telekom Ditubuhkan

01 April 1946 – Pada tahun 1946, Jabatan Telekom ditubuhkan untuk memberikan perkhidmatan telefon dan telegraf yang lebih sempurna bagi keperluan di dalam dan ke luar negeri. Sebelum ini perkhidmatan telekom yang merangkumi perkhidmatan telegraf, telefon dan radio bagi Negeri-negeri Melayu Bersekutu dan Negeri-negeri Selat adalah dibawah tanggungjawab Jabatan Pos dan Telegraf.

Kemajuan dan perkembangan perkhidmatan telekom telah bermula sebelum perang dunia kedua lagi di bawah pentadbiran seorang Pengarah Telekom. Sementara perkhidmatan pos dan telekom yang diletakkan di sebuah pejabat yang sama adalah dibawah tanggungjawab Ketua Pengarah Pos dan Telegraf. Selepas Perang Dunia Kedua, Perkhidmatan Pos dan Telekom telah diasingkan.

Telefon Lama - Sumber : Muzium Telekom

Telefon Lama – Sumber : Muzium Telekom

Akhirnya pada hari ini dalam tahun 1946, Jabatan Telekom telah ditubuhkan dengan diketuai oleh seorang Ketua Pengarah. Jabatan ini telah dikemaskinikan untuk menyelaraskan perancangan dan projek. Disamping itu jabatan ini bertanggungjawab membekalkan alat-alat serta bahan kepada bahagian pentadbiran kewangan yang mempunyai fungsi-fungsi pengurusan kepada Jabatan Telekom Singapura.

Walaupun Singapura mempunyai Jabatan Telekom yang tersendiri selepas Perang Dunia Kedua, kerjasama antara Jabatan Telekom Persekutuan dengan Jabatan Telekom Singapura wujud dalam bentuk perlaksanaan polisi jabatan dan pentadbiran. Manakala ibu pejabat teknikal di Kuala Lumpur adalah dibiayai bersama oleh kedua belah pihak.

Perkhidmatan Telekom di Persekutuan Tanah Melayu dibahagikan kepada beberapa kawasan iaitu:

  • Kawasan Utara meliputi Pulau Pinang, Province Wellesley (Seberang Perai) dan Kedah
  • Kawasan Barat Daya meliputi negeri Perak dan Cameron Highlands
  • Kawasan Barat meliputi negeri Selangor dan Negeri Sembilan kecuali kawasan Tampin
  • Kawasan Timur meliputi negeri Pahang, Kelantan dan Terengganu
  • Kawasan selatan yang meliputi negeri Johor, Melaka dan Tampin

Kawasan-kawasan ini kemudiannya dibahagikan kepada beberapa daerah yang ditadbirkan oleh Penolong Penguasa Telekom yang bertanggungjawab kepada Penguasa Telekom di kawasan-kawasan tersebut. Apabila sistem ahli dibentuk pada bulan April 1951 di Persekutuan Tanah Melayu, Jabatan Telekom telah diletakkan di bawah portfolio ahli bagi Tanah, Galian dan Pengangkutan.

Selepas tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada tahun 1957, Jabatan ini adalah bertanggungjawab kepada Kementerian Kerja raya, Pos dan Telekom dan pada masa kini Jabatan Telekom adalah di bawah Kementerian Tenaga, Telekom dan Pos.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
limestone_cliffs_kinta_train-800px
Sejarah

Perjanjian Mendapatkan Tanah Untuk Pembinaan Jalan Keretapi Dari Taiping Ke Prai

29 Mac 1898 – Satu perjanjian ditandatangani oleh Residen General negeri-negeri Melayu Bersekutu dengan Gabenor Negeri-negeri Selat berkenaan dengan pembelian tanah untuk tujuan pembinaan jalan keretapi pada tahun 1898. Kerajaan Negeri-negeri Melayu Bersekutu telah membeli tanah di Seberang Prai untuk menyambung jalan keretapi dari Taiping ke Prai, di Seberang Prai.

Jalan keretapi ini dicadangkan dibina dalam masa lima tahun daripada tarikh perjanjian itu dan kerajaan Negeri-negeri Melayu Bersekutu berjanji tidak akan menggunakan tanah itu selain daripada tujuan tersebut.

keretapi

Jalan keretapi yang pertama telah dibina 13 tahun dahulu, iaitu dalam tahun 1885 dari Taiping ke Port Weld. Semenjak itu beberapa jalan keretapi lagi telah dibina kerana cara perjalanan ini sangat sesuai dan mudah, terutama bagi mengangkut bahan-bahan untuk dipasarkan. Bahan-bahan itu termasuk bijih timah yang digali di negeri Perak dan Selangor, dan dihantar melalui keretapi ke pelabuhan-pelabuhan Pulau Pinang dan Singapura ke pasaran-pasaran di Eropah.

Dengan pembinaan jalan keretapi itu perhubungan dan juga kegiatan ekonomi di antara negeri-negeri di Tanah Melayu, terutamanya di bahagian Pantai Barat semakin bertambah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
logo_polis-800px
Sejarah

Penubuhan Pasukan Polis

25 Mac 1807 – Pada tahun 1807, pasukan polis yang pertama telah ditubuhkan di Pulau Pinang. Pasukan ini adalah asas kepada penubuhan pasukan Polis Diraja Malaysia yang ada pada hari ini. Ketua Pasukan Polis yang pertama dilantik adalah Mr. James Carnegy. Pasukan ini dianggotai sepenuhnya oleh anak tempatan ini telah menjadi perintis kepada pasukan polis di negeri-negeri lain.

Negeri Melaka telah menubuhkan pasukan polisnya pada 1827. Kedua-dua pasukan ini kemudiannya bergabung menjadi Pasukan Polis Negeri-negeri Selat. Pada 2 Jun 1896, Pasukan Polis Negeri-negeri Melayu Bersekutu ditubuhkan dan Kapten H.C Syers dilantik sebagai Ketua Pasukan. Ketika ini satu pentadbiran pusat telah diwujudkan. Manakala penubuhan Negeri-negeri Melayu Tidak Bersekutu mula ditubuhkan di negeri Johor pada 1882, Kedah dan Kelantan 1909 dan Terengganu 1914. Pasukan Polis Sarawak pada 1862 manakala Sabah pada 1882.

Seterusnya pada 1948 seluruh pasukan polis Semenanjung Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak bergabung dan membentuk Pasukan Polis Diraja Malaysia (PDRM). Pengorbanan dan komitmen yang ditunjukkan pasukan polis amat berharga terutama ketika negara masih baru merdeka dan seterusnya mengekalkan kemakmuran dan keamanan tanah air tercinta hingga hari ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
replika_tahta_perak-800px
Sejarah

Penyiasatan Mengenai Kekacauan Yang Berlaku Di Perak

24 Mac 1876 – Pada tahun 1876, pihak Tanah jajahan Inggeris di London telah melantik Philippon Plunket dan Paul sebagai Pesuruhjaya bagi mengkaji kedudukan Sultan Ismail dan kekacauan yang berlaku di Negeri Perak.

Hasil dari kaiian itu pihak Inggeris mendapati bahawa kekacauan itu berlaku akibat dari penentangan pembesar-pembesar di Perak apabila termaktubnya Perjanjian Pangkor pada 1874. Sultan Abdullah yang menandatangani Perjanjian itu kemudiannya menyedari bahawa kuasa baginda mulai hilang kerana campur tangan Inggeris. Ini menyebabkan baginda mulai merancangkan satu pakatan penentangan terhadap Inggeris.

Sultan Abdullah Muhammad Shah

Sultan Abdullah Muhammad Shah

Keadaan ini menjadi bertambah kacau apabila Sultan Ismail juga bersetuju dengan pakatan tersebut. Ini menyebabkan timbulnya penentangan yang diketuai oleh Dato’ Maharaja Lela dengan dibantu oleh Pembesar-pembesar Negeri Perak yang lain. J.W.W. Birch telah dibunuh dan Inggeris bertindak balas terhadap penentangnya itu. Sultan Ismail telah melarikan diri bersama-sama dengan 180 orang pengikut-pengikut baginda dan membawa alat-alat kebesaran Kesultanan Negeri Perak.

William Jervois

William Jervois

Ketiadaan alat-alat kebesaran ini serta penglibatan pembesar-pembesar Perak dalam penentangan terhadap Inggeris, menyebabkan pihak Inggeris merasa lebih bimbang. William Jervois, Gabenor Negeri-negeri Selat telah menghantar surat kepada semua Sultan supaya jangan membantu sesiapa juga dari Perak jika meminta pertolongan.

Akhirnya Sultan Ismail menyerah diri kepada Colonel Anson pada 23hb Mac, 1876. Baginda kemudiannya dibawa ke Singapura dan menyerahkan alat-alat kebesaran kesultanan Perak kepada Gabenor. Sementara itu Dato’ Maharaja Lela ditangkap dengan bantuan Sultan Johor dan Sultan Abdullah telah dibuang negeri.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
dewan_parlimen-800px
Sejarah

Cokmar Dipersembahkan Di Majlis Perundangan Persekutuan

19 Mac 1952 – Pada tahun 1952, buat pertama kalinya cokmar dipersembahkan di Majlis Perundangan Persekutuan. Cokmar itu akan dipersembahkan oleh wakil Raja-raja Melayu di upacara pembukaan persidangan Majlis Perundangan yang dirasmikan oleh Pesuruhjaya Tinggi, Sir Gerald Templer.

cokmar

Cokmar itu diperbuat di Kota Bharu, Kelantan dengan bantuan Persatuan Seni Kraf Kelantan. Bentuk cokmar adalah hasil karya Encik Nik Mahmud bin Idrus dari Jabatan Pelajaran negeri Kelantan. Ianya diperbuat daripada emas dan perak; panjangnya 4 kaki berbentuk tongkat berkepala besar.

cokmar_dewan_negara

Foto : FB Parlimen Malaysia

Di atas kepala tongkat itu terukir daripada emas bentuk bulan sabit dengan bintang pecah sebelas sebagai simbol sebelas buah kerajaan yang membentuk Kerajaan Persekutuan. Di sekeliling bulatan kepala cokmar diterapkan dalam nama emas, lambang sembilan buah negeri Persekutuan dan dua buah negeri Selat.

cokmar_dewan_rakyat

Foto : FB Parlimen Malaysia

Kepala cokmar ditanggung oleh empat lembaga kepala harimau, manakala bahagian tongkat dihiasi dengan ukiran enam tangkai padi daripada emas sebagai simbol hasil pengeluaran negara yang utama. Di atas dua belah permukaan kepala cokmar diukir pula lambang Kerajaan Persekutuan yang bermotto “Bersatu Bertambah Mutu”. Satu kotak khas untuk menyimpan cokmar ini juga dicipta dan ianya diperbuat daripada kayu Kulim.

Cokmar yang dipersembahkan di Majlis Perundangan itu adalah merupakan simbol kuasa Kerajaan Persekutuan yang berparlimen, berdemokrasi dan berperlembagaan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Ships_Trading_in_the_East-800px
Sejarah

Perjanjian Inggeris-Belanda 1824

17 Mac 1824 – Pada tahun 1824, satu perjanjian ditandatangani di antara pihak Inggeris dengan Belanda. Perjanjian yang lebih dikenali sebagai Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ini meliputi pembahagian tanah- tanah jajahan dan pusat-pusat perniagaan.

Mengenai tanah jajahan, pihak Belanda menyerahkan Melaka serta jajahan takluknya kepada Inggeris. la mengaku tidak akan membuka sebarang tempat di Semenanjung Tanah Melayu ataupun menandatangani sebarang perjanjian dengan mana-mana raja, pembesar ataupun sebarang negeri di Tanah Melayu dan memansuhkan segala tuntutan ke atas Semenanjung Tanah Melayu.

Pihak Belanda juga mengesahkan pendudukan Inggeris di Singapura dan menarik semula semua bantahan mengenainya. Belanda juga dikehendaki menyerahkan kilang-kilangnya di India dan menarik semula semua tuntutannya mengenai kemudahan dan pengecualian.

perjanjian_inggeris_belanda_1824

Pihak Inggeris pula berundur dari Sumatera dan menyerahkan Bangkahulu serta segala hak miliknya di Sumatera kepada Belanda sebagai pertukaran dengan Melaka, dan tidak akan membuat sebarang perjanjian dengan mana-mana pemerintah atau pembesar atau membuka penempatan di Sumatera. Pihak Inggeris juga tidak dibenarkan membuka sebarang penempatan atau membuat perjanjian dengan mana-mana pihak di Kepulauan Karimun, Semenanjung Riau-Lingga dan mana-mana pulau di Selatan Selat Singapura.

Kedua-dua kuasa mengaku tidak akan membuka sebarang tempat baharu tanpa pengetahuan pihak yang lain dan jika mana-mana pihak hendak berundur daripada salah satu kawasannya, pihak itu hendaklah memberi peluang kepada pihak yang lagi satu memilikinya.

Mengenai perniagaan pula pihak Belanda diberi hak monopoli di Kepulauan Rempah tetapi tidak sama sekali di Semenanjung Tanah Melayu; perjanjian-perjanjian monopoli tidak boleh dibuat dengan mana-mana pihak. Kedua-dua pihak bersetuju untuk memberi “layanan negara istimewa” (most favoured nation treatment) di Ceylon, India dan Semenanjung Tanah Melayu.

Pihak Belanda hendaklah menamatkan perjanjian monopoli bijih timah dengan Perak dan Selangor. Pedagang -pedagang tempatan hendaklah dibenarkan berdagang di pelabuhan -pelabuhan kedua-dua pihak dan juga pelabuhan-pelabuhan tempatan. Kedua-dua pihak juga hendaklah sama-sama membasmi kegiatan-kegiatan lanun.

Hasil daripada Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ini seluruh kawasan Nusantara telah dikuasai sepenuhnya oleh kedua-dua kuasa itu dan dibahagikan kepada kawasan pengaruh masing-masing. Kedua-dua pihak menentukan Selat Singapura sebagai sempadan kawasan pengaruh mereka Kawasan sebelah utara Selat Singapura diletakkan di bawah pengaruh Inggeris manakala sebelah selatannya pula di bawah pengaruh Belanda.

Kawasan yang banyak terlibat ialah tanah jajahan Johor di mana ia dengan sewenang-wenangnya telah dibahagikan sama ada kepada Belanda atau Inggeris. Dalam hal ini Pemerintah Johor tidak ada suara terhadap satu-satu keputusan yang dibuat mengenai negerinya.

Akibat dari Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ini, Inggeris telah dapat menguasai satu pusat perniagaan bebas yang makmur di tengah-tengah kawasan yang dulunya begitu lama dikuasai Belanda. Dengan menguasai Semenanjung Tanah Melayu dan Singapura itu maka jalan perniagaan Timur-Barat terbuka seluas-luasnya kepada pihak Inggeris.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
upsi-800px
Sejarah

Pembukaan Maktab Perguruan Sultan Idris

29 November 1922 – Maktab Perguruan Sultan Idris (MPSI), Tanjung Malim telah dirasmikan pembukaannya oleh Ketua Setiausaha bagi Negeri-negeri Selat dan Negeri-negeri Melayu Bersekutu, W.G. Maxwell pada tahun 1922. Pembukaan Maktab Perguruan Sultan Idris merupakan puncak pelajaran anak-anak Melayu ketika itu, terutama bagi pelajar-pelajar lepasan sekolah-sekolah Melayu yang tidak berpeluang untuk melanjutkan pelajaran yang lebih tinggi dari setakat darjah enam. Keputusan untuk menubuhkan Maktab ini dibuat dalam Mesyuarat Residen-residen British pada 10 Mei 1917.

Keputusan tersebut diambil berdasarkan laporan mengenai perkara itu yang dicadangkan oleh Penolong Pengarah Pelajaran Negeri-negeri Selat dan Negeri-negcri Melayu Bersekutu, R.O. Winstedt. Beliau juga mencadangkan maktab ini diberi nama Maktab Perguruan Sultan Idris, sebagai satu penghormatan kepada DYMM Sultan Idris, iaitu Sultan Perak kerana minat yang ditunjukkan oleh Baginda dalam perkembangan pelajaran di negeri itu khususnya bagi pelajaran anak-anak Melayu.

Kerja-kerja membina maktab ini bermula dalam tahun 1919 dan siap pada tahun 1922. Sekumpulan 120 orang telah menjadi pelajar perintis maktab ini. Pengetuanya yang pertama ialah O.T. Dussek dan tenaga pengajar lain terdiri daripada tujuh orang guru Melayu, tiga orang Eropah dan seorang guru anyaman berbangsa Filipina. Tujuan utama penubuhan maktab ini ialah untuk menyediakan guru-guru yang dapat memajukan bidang pertanian, pertukangan dan anyaman apabila mereka pulang ke kampung. Pelajaran pertanian asas merupakan matapelajaran utama.

Walau bagaimanapun, pelatih-pelatih lepasan MPSI telah mencapai kejayaan lebih jauh dari matlamat penubuhannya. Pengaruh buku-buku Indonesia dan Sejarah Alam Melayu yang terdapat di maktab itu telah menanam bibit-bibit kesedaran kebangsaan di kalangan beberapa orang pelajar hingga melahirkan tokoh-tokoh politik yang terkemuka seperti Ibrahim Yaakub, Senu Abdul Rahman, Abdul Ghaffar Baba, Abdul Rahman Talib dan lain-lain lagi.

Di samping tokoh-tokoh politik, MPSI juga telah melahirkan sasterawan terkenal tanahair dan juga tokoh-tokoh dalam bidang pendidikan seperti Harun Aminurrashid, Abdullah Sidik, Masuri, S.N. Kemala, A. Wahab Ali, Awang Had Salleh dan Atan Long.

Jabatan Karang-Mengarang yang ditubuhkan di maktab tersebut dalam tahun 1925, membantu melahirkan tokoh-tokoh berkenaan khususnya di bidang kesusasteraan. Jabatan ini bergiat cergas menerbitkan berbagai- bagai jenis buku pelajaran, buku-buku terjemahan dan karya asli pelajar-pelajar sendiri.

MPSI terus berkembang dari semasa ke semasa mengikut peredaran zaman. la kini membuka pintunya kepada pelajar-pelajar perempuan, memecahkan tradisi lama maktab yang hanya mengambil pelajar lelaki.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
hugh_clifford-face-800px
Sejarah

Labuan Dijadikan Anggota Negeri-Negeri Selat

28 November 1899 – Pada tahun 1899, Pulau Labuan dijadikan anggota Negeri-negeri Selat adalah merupakan kawasan penaklukan Inggeris yang digunakan sebagai pusat perdagangan dan sebagai tapak untuk memperluaskan jajahannya. Penjajahan Inggeris yang telah berjaya bertapak di Pulau Pinang, Singapura dan Melaka mula mengalihkan pandangannya ke Pulau Borneo dan kawasan sekitarnya pada pertengahan abad Ke-19.

Langkah pertama tindakan Inggeris ialah mendapatkan penempatan untuk mengawal dan mengawasi perdagangan di Pulau Borneo dan Makasar. Sungguhpun pada bulan Januari 1763, seorang wakil Inggeris, Alexander Dalrymple telah berjaya mendapatkan Pulau Balambangan dari kesultanan Sulu tetapi Inggeris terpaksa meninggalkan Pulau tersebut pada tahun 1804 setelah beberapa kali diserang oleh orang-orang Sulu yang tidak bersetuju penyerahan pulau itu kepada Inggeris. Dengan kehilangan Pulau Balambangan sebagai tempat bertapak, Inggeris terpaksa mencari tempat penggantinya.

Hugh_Charles_Clifford

Hugh Charles Clifford

Pada tahun 1844 Kerajaan British dapat menjalinkan perhububgan diplomatik dengan kesultanan Brunai setahun berikutnya iaitu pada tahun 1845 Inggeris berjaya mendapatkan Pulau Labuan. James Brooke telah dilantik sebagai Gabenor Pertama untuk mentadbir Pulau tersebut tetapi akhirnya beliau telah dilucutkan dan digantikan oleh seorang pegawai Inggeris yang lain. Diantara Gabenor-gabenor Labuan yang terkenal ialah Hugh Clifford yang pernah berkhidmat di Negeri Pahang.

Pulau Labuan tidak banyak memberi keuntungan kepada pihak Inggeris. Ia tidak berjaya sebagai pusat perdagangan seperti Pulau Pinang atau Pualau Singapura. Pentadbiran Inggeris di Pulau Labuan merugikan. Untuk menampung perbelanjaan Pulau Labuan, maka pada hari ini dalam tahun 1899, Labuan telah dijadikan anggota Negeri-negeri Selat. Dengan ini Pulau Labuan diperairan Pulau Borneo telah disatukan dengan Pulau Pinang, Melaka dan Singapura di Semenanjung Tanah Melayu sebagai Negeri-negeri Selat.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Flag_of_the_British_Straits_Settlements_(1925-1942)-800px
Sejarah

Piagam Pembentukan Negeri-Negeri Selat

27 November 1826 – Pada hari ini dalam tahun 1826, melalui satu piagam Pembentukan Negeri-Negeri Selat yang dipanggil Charter of Incorporation, negeri-negeri Pulau Pinang, Melaka dan Singapura telah tadbirkan di bawah satu pentadbiran yang disebut sebagai Negeri-negeri Selat.

Pentadbiran Negeri-Negeri Selat diketuai oleh Gabenor dengan dibantu oleh sebuah majlis (council) dan sejumlah besar kakitangan awam. Pulau Pinang, Melaka dan Singapura masing-masing ditadbir oleh Resident Councillor selaku pembantu kepada Gabenor.

coat_of_arms_of_the_straits_settlements

Pentadbiran Negeri-Negeri Selat mengamalkan polisi perdagangan bebas dan ini menyebabkan timbulnya masalah kewangan untuk menampung perbelanjaan pentadbiran kerana sebahagian besar sumber pendapatan negara hanya bergantung kepada cukai ke atas candu, judi dan arak. Akibatnya Kerajaan Inggeris di India terpaksa membantu menampung perbelanjaan pentadbiran Negeri-Negeri Selat tersebut.

Oleh itu dalam tahun 1830 Kerajaan Inggeris mengambil keputusan untuk menjadikan Negeri-Negeri Selat sebagai Residensi yang ditadbir oleh Kerajaan Inggeris di Bengal. Akibat dari pertubuhan taraf ini jawatan Gabenor telah diturunkan kepada jawatan Residen, manakala jumlah kakitangan awam telah dikurangkan untuk mengurangkan perbelanjaan pentadbiran. Walau bagaimanapun jawatan Gabenor diwujudkan semula dalam tahun 1832. Pada tahun ini juga pusat pentadbiran Negeri-Negeri Selat telah dipindahkan dari Pulau Pinang ke Singapura.

Pada tahun 1851, Negeri-Negeri Sleat ditadbirkan pula oleh Gabenor General di India. Dalam tahun 1858, pentadbirannya diubah pula di mana Negeri-Negeri Selat diletakkan di bawah pemerintahan Viceroy di Culcutta. Akhirnya dalam tahun 1867, Negeri-Negeri Selat dijadikan tanah jajahan British apabila pentadbirannya diambil alih oleh Pejabat Tanah Jajahan (Colonial Office) di London.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard