logo_polis-800px
Sejarah

Penubuhan Pasukan Polis

25 Mac 1807 – Pada tahun 1807, pasukan polis yang pertama telah ditubuhkan di Pulau Pinang. Pasukan ini adalah asas kepada penubuhan pasukan Polis Diraja Malaysia yang ada pada hari ini. Ketua Pasukan Polis yang pertama dilantik adalah Mr. James Carnegy. Pasukan ini dianggotai sepenuhnya oleh anak tempatan ini telah menjadi perintis kepada pasukan polis di negeri-negeri lain.

Negeri Melaka telah menubuhkan pasukan polisnya pada 1827. Kedua-dua pasukan ini kemudiannya bergabung menjadi Pasukan Polis Negeri-negeri Selat. Pada 2 Jun 1896, Pasukan Polis Negeri-negeri Melayu Bersekutu ditubuhkan dan Kapten H.C Syers dilantik sebagai Ketua Pasukan. Ketika ini satu pentadbiran pusat telah diwujudkan. Manakala penubuhan Negeri-negeri Melayu Tidak Bersekutu mula ditubuhkan di negeri Johor pada 1882, Kedah dan Kelantan 1909 dan Terengganu 1914. Pasukan Polis Sarawak pada 1862 manakala Sabah pada 1882.

Seterusnya pada 1948 seluruh pasukan polis Semenanjung Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak bergabung dan membentuk Pasukan Polis Diraja Malaysia (PDRM). Pengorbanan dan komitmen yang ditunjukkan pasukan polis amat berharga terutama ketika negara masih baru merdeka dan seterusnya mengekalkan kemakmuran dan keamanan tanah air tercinta hingga hari ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
replika_tahta_perak-800px
Sejarah

Penyiasatan Mengenai Kekacauan Yang Berlaku Di Perak

24 Mac 1876 – Pada tahun 1876, pihak Tanah jajahan Inggeris di London telah melantik Philippon Plunket dan Paul sebagai Pesuruhjaya bagi mengkaji kedudukan Sultan Ismail dan kekacauan yang berlaku di Negeri Perak.

Hasil dari kaiian itu pihak Inggeris mendapati bahawa kekacauan itu berlaku akibat dari penentangan pembesar-pembesar di Perak apabila termaktubnya Perjanjian Pangkor pada 1874. Sultan Abdullah yang menandatangani Perjanjian itu kemudiannya menyedari bahawa kuasa baginda mulai hilang kerana campur tangan Inggeris. Ini menyebabkan baginda mulai merancangkan satu pakatan penentangan terhadap Inggeris.

Sultan Abdullah Muhammad Shah

Sultan Abdullah Muhammad Shah

Keadaan ini menjadi bertambah kacau apabila Sultan Ismail juga bersetuju dengan pakatan tersebut. Ini menyebabkan timbulnya penentangan yang diketuai oleh Dato’ Maharaja Lela dengan dibantu oleh Pembesar-pembesar Negeri Perak yang lain. J.W.W. Birch telah dibunuh dan Inggeris bertindak balas terhadap penentangnya itu. Sultan Ismail telah melarikan diri bersama-sama dengan 180 orang pengikut-pengikut baginda dan membawa alat-alat kebesaran Kesultanan Negeri Perak.

William Jervois

William Jervois

Ketiadaan alat-alat kebesaran ini serta penglibatan pembesar-pembesar Perak dalam penentangan terhadap Inggeris, menyebabkan pihak Inggeris merasa lebih bimbang. William Jervois, Gabenor Negeri-negeri Selat telah menghantar surat kepada semua Sultan supaya jangan membantu sesiapa juga dari Perak jika meminta pertolongan.

Akhirnya Sultan Ismail menyerah diri kepada Colonel Anson pada 23hb Mac, 1876. Baginda kemudiannya dibawa ke Singapura dan menyerahkan alat-alat kebesaran kesultanan Perak kepada Gabenor. Sementara itu Dato’ Maharaja Lela ditangkap dengan bantuan Sultan Johor dan Sultan Abdullah telah dibuang negeri.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Panchor Ditawan Oleh Raja Kecil

21 Mac 1718 – Ibu kota Empayar Johor-Riau-Lingga, Panchor ditawan oleh Raja Kecil dari negeri Siak pada tahun 1718. Raja Kecil kemudian telah mengisytiharkan dirinya sebagai Sultan Empayar Johor-Riau-Lingga dengan nama Sultan Abdul Jalil Rahmat Shah.

Pertelingkahan di antara Empayar Johor dan negeri Siak sebenarnya bermula di antara tahun 1708 dan 1715. Dalam tempoh 2 tahun Sultan Johor, Sultan Abdul Jalil yang bersemayam di Pulau Riau, telah mengarah Yamtuan Muda Tun Mahmud menyerang negeri-negeri di Pulau Sumatera seperti Inderagiri, Batu Bara dan Deli. Kebetulan pula pada masa itu Raja Kecil baru saja menguasai negeri-negeri tersebut dari Raja Pagar Ruyong di Minangkabau. Setelah mendapat kejayaan Sultan Abdul Jalil telah balik ke negeri Johor dan mendirikan kota baru di Panchor, di Kuala Sungai Tukul.

Pada tahun 1717, Raja Kecil telah menguatkan angkatan tenteranya untuk menyerang Johor. Sebelum melancarkan serangannya ke atas Panchor, Raja Kechil telah mengutuskan beberapa orang pembesarnya berjumpa dengan Raja Negara, iaitu ketua Orang Laut di Singapura dan rakyat Melayu untuk bersubahat dengan Raja Kecil. Orang-orang Raja Kecil juga telah menyebarkan berita angin kononnya Raja Kecil itu adalah putera Sultan Mahmud Shah Mangkat di Julang.

Rancangan Raja Kecil untuk mengganggu ketenteraman dengan berita angin itu akhimya berjaya. Orang laut yang menjadi tulang belakang pertahanan Empayar Johor-Riau-Lingga telah bersetuju untuk berpaling tadah.

Rancangan Raja Kecil ini kemudiannya diketahui oleh Yamtuan Muda Tun Mahmud dan terus menyerang angkatan Raja Kecil di Kuala Sungai Johor. Dalam pertempuran ini Raja Kecil mendapat kejayaan dan mula menyusun strategi untuk menawan kota Panchor di mana Sultan Abdul Jalil masih bertahan.

Setelah merancang dan menunggu selama tiga bulan maka pada hari ini dalam tahun 1718, Raja Kecil telah menyerang kota Panchor dan akhirnya berjaya menawan kota itu. Sultan Abdul Jalil sempat berundur ke Pahang. Sejurus selepas itu Raja Kecil telah menjadi Sultan Empayar Johor-Riau-Lingga dan beliau telah dapat memegang takhta itu untuk selama empat tahun. Raja Kecil telah diusir dari Empayar Johor-Riau-Lingga oleh Raja Sulaiman, salah seorang putera Sultan Abdul Jalil, dengan bantuan orang-orang Bugis pada tahun 1722.

Walaupun Raja Kecil telah terusir dari takhta kerajaan Johor kemudiannya, tetapi beliau telah sempat menduduki takhta kerajaan Johor buat beberapa ketika. Hal ini berlaku berikutan dengan tertawannya Panchor pada hari ini dalam tahun 1718. Bagaimanapun selepas itu waris sah kerajaan Johor dapat merampas kembali takhta pada tahun 1722.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
quran-800px
Sejarah

Pertandingan Membaca Al-Quran Peringkat Kebangsaan Yang Pertama

18 Mac 1960 – Pertandingan Membaca al-Quran Peringkat Kebangsaan yang pertama telah diadakan pada 20 Ramadhan 1379H bersamaan 18 Mac 1960. Majlis ini telah diadakan di Stadium Merdeka.

Pertandingan selama empat hari ini yang disertai oleh 44 peserta dari sebelas buah negeri dalam Persekutuan Tanah Melayu. 11 orang peserta telah membacakan ayat al-Quran setiap malam selama empat malam berturut-turut. Malam yang kelima dikhususkan untuk upacara penyampaian hadiah kepada pemenang.

Pada malam bersejarah itu berlaku satu peristiwa, iaitu kebetulan keempat-empat buah lampu limpah dari empat penjuru Stadium Merdeka tiba-tiba terpadam seketika semasa salah seorang peserta sedang memperdengarkan bacaan. Namun demikian, kelunakan suara merdu yang mengumandangkan bacaan ayat-ayat suci al-Qur’an terus memukau dan memecah kesepian malam, mempesona beribu-ribu orang yang membanjiri stadium bersejarah itu. Peserta itulah yang telah menjuarai bahagian qariah pada majlis kali pertama itu.

Majlis_Tilawah_Al-Quran_Malaysia

Sejarah Pertandingan Membaca al-Quran

Pertandingan Membaca al-Quran se-Malaya pertama telah dianjurkan oleh Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (PEKEMBAR) pada 4 September 1947 di Masjid Jami’ Abu Bakar, Johor Baharu. Pada masa itu hanya peserta qari sahaja yang mengambil bahagian. Sultan Johor telah berkenan untuk menyampaikan hadiah dalam satu majlis jamuan teh di Istana Besar Johor pada 5 September 1947.

Pada tahun 1951, YTM Tunku Abdul Rahman telah mengambil inisiatif mengadakan pertandingan membaca al-Qur’an di negeri Kedah dan seterusnya menjadi tradisi tahunan di Kedah. Selepas negara mencapai kemerdekaan Tunku telah menganjurkan pertandingan membaca al-Qur’an antara negeri Kedah dan Johor pada bulan Ramadhan tahun 1378H bersamaan tahun 1959.

Hasrat dan cita-cita untuk mengadakan majlis membaca al-Quran peringkat antarabangsa telah diluahkan oleh YTM Tunku Abdul Rahman al-Haj semasa penutup Pertandingan Membaca al-Quran Peringkat Kebangsaan kali Pertama. Hasrat Tunku tercapai apabila Pertandingan Membaca al-Quran Peringkat Antarabangsa kali Pertama telah diadakan pada 22 Ramadhan 1380 bersamaan 9 Mac 1961.

Nama pertandingan ini telah ditukarkan kepada Musabaqah Al-Quran sebelum ditukar menjadi Majlis Tilawah al-Quran.

Sumber : Arkib Negara MalaysiaMajlis Tilawah Al-Quran Malaysia

Standard
Ships_Trading_in_the_East-800px
Sejarah

Perjanjian Inggeris-Belanda 1824

17 Mac 1824 – Pada tahun 1824, satu perjanjian ditandatangani di antara pihak Inggeris dengan Belanda. Perjanjian yang lebih dikenali sebagai Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ini meliputi pembahagian tanah- tanah jajahan dan pusat-pusat perniagaan.

Mengenai tanah jajahan, pihak Belanda menyerahkan Melaka serta jajahan takluknya kepada Inggeris. la mengaku tidak akan membuka sebarang tempat di Semenanjung Tanah Melayu ataupun menandatangani sebarang perjanjian dengan mana-mana raja, pembesar ataupun sebarang negeri di Tanah Melayu dan memansuhkan segala tuntutan ke atas Semenanjung Tanah Melayu.

Pihak Belanda juga mengesahkan pendudukan Inggeris di Singapura dan menarik semula semua bantahan mengenainya. Belanda juga dikehendaki menyerahkan kilang-kilangnya di India dan menarik semula semua tuntutannya mengenai kemudahan dan pengecualian.

perjanjian_inggeris_belanda_1824

Pihak Inggeris pula berundur dari Sumatera dan menyerahkan Bangkahulu serta segala hak miliknya di Sumatera kepada Belanda sebagai pertukaran dengan Melaka, dan tidak akan membuat sebarang perjanjian dengan mana-mana pemerintah atau pembesar atau membuka penempatan di Sumatera. Pihak Inggeris juga tidak dibenarkan membuka sebarang penempatan atau membuat perjanjian dengan mana-mana pihak di Kepulauan Karimun, Semenanjung Riau-Lingga dan mana-mana pulau di Selatan Selat Singapura.

Kedua-dua kuasa mengaku tidak akan membuka sebarang tempat baharu tanpa pengetahuan pihak yang lain dan jika mana-mana pihak hendak berundur daripada salah satu kawasannya, pihak itu hendaklah memberi peluang kepada pihak yang lagi satu memilikinya.

Mengenai perniagaan pula pihak Belanda diberi hak monopoli di Kepulauan Rempah tetapi tidak sama sekali di Semenanjung Tanah Melayu; perjanjian-perjanjian monopoli tidak boleh dibuat dengan mana-mana pihak. Kedua-dua pihak bersetuju untuk memberi “layanan negara istimewa” (most favoured nation treatment) di Ceylon, India dan Semenanjung Tanah Melayu.

Pihak Belanda hendaklah menamatkan perjanjian monopoli bijih timah dengan Perak dan Selangor. Pedagang -pedagang tempatan hendaklah dibenarkan berdagang di pelabuhan -pelabuhan kedua-dua pihak dan juga pelabuhan-pelabuhan tempatan. Kedua-dua pihak juga hendaklah sama-sama membasmi kegiatan-kegiatan lanun.

Hasil daripada Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ini seluruh kawasan Nusantara telah dikuasai sepenuhnya oleh kedua-dua kuasa itu dan dibahagikan kepada kawasan pengaruh masing-masing. Kedua-dua pihak menentukan Selat Singapura sebagai sempadan kawasan pengaruh mereka Kawasan sebelah utara Selat Singapura diletakkan di bawah pengaruh Inggeris manakala sebelah selatannya pula di bawah pengaruh Belanda.

Kawasan yang banyak terlibat ialah tanah jajahan Johor di mana ia dengan sewenang-wenangnya telah dibahagikan sama ada kepada Belanda atau Inggeris. Dalam hal ini Pemerintah Johor tidak ada suara terhadap satu-satu keputusan yang dibuat mengenai negerinya.

Akibat dari Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ini, Inggeris telah dapat menguasai satu pusat perniagaan bebas yang makmur di tengah-tengah kawasan yang dulunya begitu lama dikuasai Belanda. Dengan menguasai Semenanjung Tanah Melayu dan Singapura itu maka jalan perniagaan Timur-Barat terbuka seluas-luasnya kepada pihak Inggeris.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tioman_1665-800px
Sejarah

Perjanjian Pahang Dengan Belanda 1637

16 Mac 1637 – Perjanjian antara Pahang dengan Belanda mengenai kerjasama dalam bidang pertahanan telah ditandatangani pada tahun 1637. Sebelum perjanjian itu ditandatangani, hubungan Pahang dengan Belanda kurang baik dan seringkali membawa kepada meletusnya peperangan.

Permusuhan antara Pahang dengan Belanda bermula, pada 9 November 1634 iaitu apabila angkatan perang Pahang dan Johor telah berangkat ke Patani untuk membantu Patani memerangi Siam. Belanda yang menyokong Siam telah membantu Siam menyerang kemaraan Pahang. Peristiwa itu juga merupakan punca meletusnya peperangan Pahang-Aceh pada tahun 1635 iaitu berikutan timbulnya perasaan kurang senang Aceh di atas bantuan yang diberikan oleh Pahang ke atas Patani.

Setelah wujudnya permusuhan yang berpanjangan antara Pahang dengan Belanda, maka perjanjian yang ditandatangani antara kedua-dua kuasa itu amat penting dalam usaha menjaga keamanan bersama. Hasil perjanjian itu Pahang telah berjanji untuk mendirikan sebuah kubu pertahanan yang kuat di Johor bagi menentang kuasa Portugis di Melaka.

Dengan termeterainya perjanjian itu pada hari ini dalam tahun 1637, ia telah dapat mengatasi masalah hubungan politik antara Pahang dengan Belanda di samping mewujudkan hubungan persahabatan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
ktmb-800px
Sejarah

Khidmat Ekspres KTM Dari Kuala Lumpur Ke Singapura Dan Butterworth Bermula

29 Februari 1980 – Pengurus Penumpang Keretapi Tanah Melayu, Encik Zainal Abidin bin Abdul Talib, melalui satu sidang akhbar, bertempat di Ibu Pejabat Keretapi Tanah Melayu Kuala Lumpur, telah memaklumkan kepada para wartawan, bahawa Keretapi Tanah Melayu akan memulakan perkhidmatan laju antara bandar, bergelar Ekspres KTM, yang akan bertolak serentak dari Kuala Lumpur ke Singapura dan ke Butterworth pada pagi 1 Mac 1980.

Pelancaran perkhidmatan itu dirasmikan oleh Pengurus Besar Keretapi Tanah Melayu, Datuk Ishak bin Tadim. Perkhidmatan Ekspres KTM mengandungi 5 buah koc, 2 di antaranya berhawa dingin dan boleh memuatkan kira-kira 370 penumpang.

ktm_first logo

Perkhidmatan ekspres tersebut akan berlepas serentak dari Kuala Lumpur ke Singapura dan ke Butterworth pada jam 7 pagi dan dijangka tiba di Singapura pada jam 12.45 tengah hari dan di Butterworth pada jam 12.40 tengah hari.

Kedua-dua keretapi tersebut akan kembali ke Kuala Lumpur pada hari yang sama iaitu dari Singapura pada jam 1.15 petang dan dijangka tiba di Kuala Lumpur pada jam 7 malam manakala dari Butterworth pula pada jam 1.10 petang dan dijangka tiba di Kuala Lumpur pada jam 6.55 petang.

Keretapi Ekspres itu hanya akan berhenti di Ipoh bagi perkhidmatan ke Utara dan di Johor Baharu bagi perkhidmatan ke Selatan. Sesungguhnya dengan terlancarnya perkhidmatan ekspres KTM, diharap akan dapat memberi lebih keselesaan kepada para penumpang dan di samping itu, KTM diharap akan terus meningkatkan lagi mutu perkhidmatannya dengan lebih cemerlang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Perbarisan Pengampunan Untuk Pengganas Komunis

27 November 1955 – Pada tahun 1955, satu perbarisan besar-besaran telah diadakan di Kuala Lumpur. Perbarisan itu bertujuan untuk merayu pengganas komunis supaya menyerah diri secara sukarela dan kerajaan akan mengampunkan mereka. Seramai 12 ribu menyertai Perbarisan Pengampunan Untuk Pengganas Komunis yang dilancarkan oleh Ketua Menteri, Tunku Abdul Rahman Putra.

Inilah kali pertama perarakan seperti ini diadakan dalam usaha memujuk anggota-anggota Parti Komunis Malaya (PKM) supaya bekerjasama dengan kerajaan bagi memulihkan semula keamanan dan keharmonian. Perbarisan tersebut merupakan tindakan susulan kepada perisytiharan “Pengampunan Beramai-Ramai Pengganas Komunis” yang diumumkan pada 9 September 1955.

Perisytiharan tersebut tidak mendapat sambutan yang menggalakkan dari PKM. Mereka sebaliknya bersikap lebih liar dan mempersoalkan kewibawaan perisytiharan tersebut yang kononnya dibuat oleh mereka yang belum layak dipanggil ‘pemimpin’ kerana Tanah Melayu belum lagi merdeka.

Perisytiharan pengampunan itu mengandungi jaminan bahawa kerajaan akan memberikan layanan sewajarnya kepada pengganas yang menyerah diri secara sukarela. Kerajaan juga akan memberikan pertimbangan kepada pengganas yang telah bertaubat dan ingin menetap di negara ini. Kepada yang ingin pulang ke negeri masing-masing bantuan akan diberi untuk menguruskan kepulangan mereka.

Dalam pada itu, PKM meningkatkan lagi keganasan mereka dibeberapa kawasan seperti Cameron Highlands, Johor dan Negeri Sembilan. Sehingga akhir November 1955, hanya 30 sahaja pengganas yang tampil dengan sukarela menyahut perisytiharan itu. Memandangkan keganasan yang kian merebak dan sambutan yang agak dingin terhadap tawaran pengampunan tersebut, maka kerajaan telah memansuhkan perisytiharan pengampunan ini pada 1 Disember 1955.

Perbarisan pengampunan untuk komunis pada hari ini dalam tahun 1955, membuktikan rakyat sedar serta inginkan keamanan serta kehidupan yang sejahtera demi menjamin kemerdekaan Tanah Melayu. Walaubagaimanapun, kedegilan anggota-anggota PKM untuk berkerjasama dengan kerajaan telah menyebabkan pemerintahan darurat di Tanah Melayu berlarutan selama 12 tahun.

Akhirnya pada 31 Julai 1960, Tanah Melayu diisytiharkan pulih dari bencana itu, setelah menanggung kerugian harta benda dan korban jiwa yang tidak ternilai.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Map_of_the_city_of_Malakka-800px
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Johor-Riau-Belanda

26 November 1818 – Pada tahun 1818, satu perjanjian persahabatan telah ditandatangani di antara Sultan Johor-Riau-Lingga-Pahang Sultan Abdul Rahman dan Yamtuan Muda Raja Jaafar, dengan Laksamana Wolterback bagi pihak pemerintah Belanda di Melaka.

Perjanjian Persahabatan Johor-Riau-Belanda ini adalah sebagai membaharui perhubungan persahabatan yang telah terjalin di antara kedua-dua kerajaan sebelum Melaka diserahkan kembali oleh Inggeris kepada Belanda. Dengan perjanjian ini juga kerajaan Belanda mengakui bahawa Sultan Abdul Rahman sebagai Sultan bagi kerajaan Johor-Riau-Lingga dan Pahang.

Perjanjian persahabatan ini dibuat setelah Inggeris, melalui wakilnya William Farquhar memberitahu Sultan Abdul Rahman kononnya Belanda akan datang menyerang dan mungkin akan mengambil Riau dan Lingga. Farquhar yang menemui Sultan Abdul Rahman dalam bulan Julai 1818, menyuruh Sultan bersiap sedia dan berjanji bahawa Inggeris akan membantu.

Sultan Abdul Rahman menyerahkan perkara itu kepada Yamtuan Muda Raja Jaafar. Farquhar telah memujuk Raja Jaafar supaya membuat perjanjian dengan Inggeris. Perjanjian itu telah dimeteraikan pada 19 Ogos 1818 dan antara kandungannya ialah menetapkan bahawa hanya Inggeris yang berhak menguasai hasil dagangan dalam daerah kekuasaan Sultan Johor.

Dalam bulan September 1818, Inggeris menyerahkan semula Melaka kepada Belanda. Seorang sahabat lama Yamtuan Muda Raja Jaafar, Adriaen Koek yang tinggal di Melaka mendapat tahu mengenai fitnah Inggeris ke atas Belanda itu. Beliau telah pergi menemui Raja Jaafar dan menafikan khabar angin tersebut. Pemerintah Belanda di Melaka juga telah menolak semua tuntutan Inggeris yang terkandung dalam perjanjian 19 Ogos 1818 itu.

Panglima Laut Belanda, Laksamana Wolterback diiringi oleh Adriaen Koek telah diutus ke Riau. Yamtuan Muda Raja Jaafar telah menyatakan kesalnya kerana menandatangani perjanjian dengan Inggeris itu lalu mencadangkan supaya satu perjanjian baru dibuat antara kerajaan baru dibuat antara kerajaan Riau-Lingga dengan Belanda bagi menjamin keselamatan Riau-Lingga.

Maka pada hari ini dalam tahun 1818, Perjanjian Johor-Riau dan Belanda ini telah ditandatangani sebagai menghapuskan rasa curiga di antara kedua-dua pihak akibat dari fitnah Inggeris.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
John_Crawfurd-800px
Sejarah

Perjanjian E.I.C. – Johor Disahkan

19 November 1824 – Pada tahun 1824, perjanjian antara Kompeni Inggeris atau yang disebut sebagai East India Company (E.I.C.) dengan Sultan Hussain Mohamed Shah dan Temenggong Abdul Rahman telah disahkan. Perjanjian E.I.C. – Johor disahkan oleh Gabenor General Inggeris di Fort William, India.

Dalam perjanjian ini pihak Kompeni Inggeris telah diwakili oleh John Crawford iaitu Residen Inggeris di Singapura. Mengikut perjanjian yang mengandungi 14 perkara ini, Sultan Hussain dan Temenggong Abdul Rahman bersetuju menyerahkan Pulau Singapura serta pulau-pulau yang di dalam lingkungan sepuluh batu dari pantainya kepada pihak Inggeris.

Sebagai gantinya Sultan Johor itu menerima wang hadiah sebanyak 33, 200 dollar Sepanyol dan gaji bulanan selagi ada hayat baginda sebanyak 1,300 dollar. Manakala Temenggong Abdul Rahman Sri Maharaja menerima wang hadiah sebanyak 26, 800 dollar Sepanyol dengan gaji bulanan sebanyak 700 dollar sepanjang hayatnya.

Selain daripada itu, jika Sultan Hussain dan Temenggong mahu berpindah keluar dari Singapura, Kompeni Inggeris akan membayar lagi kepada Sultan atau penggantinya sebanyak 20,000 dollar dan kepada Temenggong atau penggantinya 15,000 dollar Sepanyol. Terdahulu yang telah dibuat di antara Kompeni Inggeris dengan Sultan Hussain dan Temenggong Abdul Rahman adalah dianggap batal.

Akibat dari perjanjian ini Sultan Hussain telah kehilangan kuasa dan kedaulatan baginda ke atas Singapura.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard