Sejarah

Penubuhan Jabatan Pengangkutan Jalan

01 April 1946 – Jabatan Pengangkutan Jalan (JPJ) telah ditubuhkan pada tahun 1946. Penubuhannya bertujuan untuk menyelaras segala aspek berkaitan pengangkutan bagi seluruh negeri.

Berikutan dengan penubuhan jabatan ini, pelbagai akta berkaitan Pengangkutan Jalan telah digubal seperti Ordinan Lalulintas Jalan Tahun 1958 dan Akta Pengangkutan Jalan 1987. Penggubalan ini bertujuan menyeragamkan undang-undang pengangkutan negara serta menjadi landasan kepada JPJ melaksanakan tanggungjawabnya.

jpj_logo

Jabatan Pengangkutan Jalan yang terletak di bawah Kementerian Pengangkutan Malaysia ini bertanggungjawab dalam menyediakan perkhidmatan kaunter untuk pelesenan kenderaan dan pemandu serta menguatkuasakan Akta Pengangkutan Jalan 1987, bagi memastikan pemandu yang berhemah dan kenderaan yang selamat.

Dalam menjalankan tugasnya Jabatan Pengangkutan Jalan telah dibahagikan kepada beberapa bahagian seperti Bahagian Pendaftaran dan Pelesenan Kenderaan serta Pengujian Pelesenan Pemandu, Bahagian Teknik, Bahagian Pelesenan Perdagangan dan Bahagian Penguatkuasaan.

Sejak dari awal penubuhannya JPJ telah menyediakan perkhidmatan yang berkualiti, menguruskan pungutan hasil serta menguatkuasakan akta pengangkutan secara telus dan berkesan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Dewan_Tunku_Canselor_Universiti_Malaya-800px
Sejarah

Penubuhan Universiti Malaya

31 Mac 1949 – Pada tahun 1949, Majlis Perundangan Persekutuan, Persekutuan Tanah Melayu telah meluluskan Rang Undang-Undang Penubuhan Universiti Malaya. Penubuhan universiti ini adalah sejajar dengan kehendak-kehendak yang terkandung dalam Laporan Suruhanjaya Carr-Saunders.

Rang Undang-undang ini kemudiannya telah ditandatangani oleh Pesuruhjaya Agung British di Asia Tenggara, Mr Malcom MacDonald selaku Canselornya yang pertama. Dato Onn bin Jaafar, Menteri Besar Johor pada waktu itu telah dilantik sebagai salah seorang daripada Pro-Canselornya. Naib Canselornya yang pertama ialah Dr G. V. Allen.

Sebagai sebuah Universiti yang pertama di negara ini penubuhannya telah disambut dan dialu-alukan oleh semua golongan rakyat. Rang Undang-undang Penubuhan Universiti Malaya itu dianggap sebagai yang paling progresif dan mempunyai implikasi yang menyeluruh dan dinamik kepada perkembangan pelajaran di Tanah Melayu pada keseluruhannya.

 

dewan_tunku_canselor

Upacara yang menandakan kewujudan Universiti itu telah dilakukan pada 8 Oktober 1949 di Dewan Raffles College, Singapura apabila Raffles College dan King Edward VII College of Medicine diisytiharkan sebagai sebahagian daripada Universiti Malaya, sebagaimana yang diperlembagakan dalam Rang Undang-undang penubuhannya.

Kerja-kerja pembinaan bagi jangka masa sepuluh tahun yang pertama dianggarkan menelan belanja sebanyak $3 juta, sementara perbelanjaan rencam untuk jangka masa yang sama ialah $5 juta sehingga kini. Universiti Malaya masih terus kekal sebagai sebuah universiti tempatan yang unggul di negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
kemerdekaan_malaysia
Sejarah

Pengumuman Dasar Kerakyatan Tanah Melayu

28 Mac 1951 – Pada tahun 1951, Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu telah mengumumkan Rang Undang-Undang mengenai dasar kerakyatan Persekutuan Tanah Melayu. Rang Undang-Undang ini adalah hasil dari cadangan-cadangan yang telah dibuat oleh Majlis Jawatankuasa Perhubungan Muhibah antara kaum. la adalah juga merupakan pindaan kepada Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu tahun 1948, bagi Fasal mengenai kerakyatan.

Menurut cadangan Rang Undang-Undang itu semua rakyat Persekutuan Tanah Melayu adalah berhak ke atas perkara-perkara politik. Semua rakyat dari berbagai kaum di jamin hak asasinya mengamalkan adat istiadat masing-masing dan dalam pada itu menjamin kedaulatan bangsa dan budaya Melayu sebagai teras kerakyatan dan kebangsaan. Rakyat Persekutuan adalah diwajibkan taat setia kepada Raja Pemerintahnya.

Bagi warganegara British atau tanah jajahannya ia berhak menjadi warganegara setelah mendaftarkan dirinya dan tidak meninggalkan Tanah Melayu selama 5 tahun. Seseorang perempuan warganegara British atau jajahannya yang berkahwin dengan warganegara Persekutuan hendaklah mengetahui dan boleh bertutur dalam bahasa Melayu untuk membolehkan ia menjadi rakyat Persekutuan.

Seseorang warganegara British atau jajahannya yang ingin menukarkan kerakyatan asalnya kepada kerakyatan negara ini mestilah dapat menunjukkan bahawa ia telah melayakkan diri untuk diakui sebagai warganegara ini dengan berkelakuan baik, berbudi bahasa dan tinggal di negara ini selama 10 tahun dari 12 tahun sebelum membuat permohonan menjadi warganegara. Ia juga mesti mengetahui dan boleh bertutur dalam bahasa Melayu atau bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua.

Tujuan Rang Undang-Undang ini adalah untuk melahirkan satu rupa bangsa bagi Tanah Melayu serta untuk menjamin keadilan dan hak setiap rakyat negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Putatan-800px
Sejarah

Perjanjian Antara Pengiran Muda Damit Tajuddin Dengan Syarikat Borneo Utara British

20 Mac 1884 – Pada tahun 1884, Pengiran Muda Damit Tajuddin bin Pengiran Muda Hashim menandatangani satu perjanjian di mana ia menyerahkan kawasan Sungai Putatan di Sabah kepada Syarikat Borneo Utara British.

Kawasan yang dimaksudkan ialah semua kawasan Sungai Putatan dari hulu hingga ke hilir termasuk pulau-pulau yang di dalam lingkungan 6 batu ke laut dari kuala sungai itu. Sebagai gantinya Syarikat Borneo Utara British membayar sebanyak satu ribu ringgit tiap-tiap tahun kepada Pengiran Muda Damit.

Mengikut perjanjian itu Syarikat Borneo Utara British diberi hak milik ke atas kawasan tersebut termasuk hak pengeluaran sebarang galian, tanaman dan haiwan; membuat undang-undang; mengeluarkan mata wang; mewujudkan tentera darat dan laut; mengenakan cukai ke atas perdagangan di dalam dan luar negeri; dan mengenakan cukai ke atas penduduknya. Wilayah tersebut dan segala hak yang termaktub adalah menjadi kepunyaan Syarikat Borneo Utara British buat selama-lamanya mengikut kehendak Syarikat itu.

perjanjian_putatan

Perjanjian Putatan

Pengiran Muda Damit bersetuju dan berjanji akan membantu Syarikat Borneo Utara British mewujudkan sebuah Kerajaan di kawasan itu. Beliau juga akan memastikan supaya penduduk-penduduk di situ mengakui Kerajaan Syarikat Borneo Utara British. Jika timbul apa-apa bantahan dari mana-mana pihak terhadap hak berkerajaan oleh Syarikat Borneo Utara British, beliau akan bertanggungjawab terhadapnya.

Perjanjian ini adalah merupakan kejayaan pertama bagi Syarikat Borneo Utara British dalam usaha mengembangkan perdagangan dan politik penjajah Inggeris. Sebelum dari itu, semasa ia ditubuhkan dan direstui oleh Ratu Victoria pada tahun 1881, Syarikat itu telah mewarisi beberapa wilayah yang telah dijajahi oleh Gustav Baron von Overback dan Alfred Dent.

Seterusnya Syarikat Borneo Utara British juga berjaya melalui perjanjian-perjanjian yang lain mendapatkan wilayah-wilayah baru dan sehinggalah pada tahun 1903 seluruh Negeri Sabah berjaya diperolehinya.

 Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
replika_istana_raja_melewar_rembau-800px
Sejarah

Perjanjian Inggeris – Rembau 1831

30 November 1831 – Pada tahun 1831, satu perjanjian Persahabatan dan Kerjasama telah dipersetujui di antara Kerajaan Inggeris dengan Penghulu Raja Ali dan Empat Suku yang memerintah Rembau dan Jajahan Takluknya. Kerajaan Inggeris telah diwakili oleh Robert Ibbetson, Residen Singapura, Pulau Pinang, Melaka dan Jajahan Takluknya. Perjanjian Inggeris – Rembau ini melibatkan soal-soal kawasan penempatan, perniagaan dan pengiktirafan Inggeris terhadap Rembau sebagai sebuah negeri yang merdeka.

Di antara kandungan perjanjian Inggeris – Rembau ini adalah :

  1. Kerajaan Inggeris mengakui bahawa Penghulu Raja Ali dan Empat Suku sebagai Ketua Pemerintah Rembau dan Jajahan Takluknya. Orang-orang Inggeris dan Orang-orang Rembau menjalinkan persahabatan dengan ikhlas dan jujur dan kedua-dua pihak tidak akan menimbulkan sebarang permusuhan di antara satu sama lain.
  2. Jika sesuatu pihak mempertikaikan sesuatu kawasan yang terletak di sempadan bersama, Ketua Pemerintah salah satu pihak hendaklah menghantar surat dan pegawai masing-masing menemui salah seorang Ketua Pemerintah daerah berkenaan untuk menyelesaikan masalah sempadan itu dengan cara persahabatan.
  3. Kedua-dua pihak bersetuju tidak boleh memasuki untuk mengejar, menangkap dan membawa balik rakyat yang lari dari daerah masing-masing ke dalam daerah salah satu pihak tetapi hendaklah melapor dan minta pulangkan orang itu dengan cara yang baik. Pihak pemerintah yang menangkap orang yang lari itu bebas memutuskan sama ada hendak memulangkan atau tidak.
  4. Dari segi perniagaan salah satu pihak dikehendaki melindungi sampan-sampan dan tongkang-tongkang pihak yang datang berniaga. Sebelum memasuki sesuatu daerah, peniaga-peniaga hendaklah mendapat kebenaran kastam daerah yang hendak dimasuki dan peniaga-peniaga terikat dengan undang-undang di dalam daerah-daerah yang dimasuki. Kedua-dua pihak pula bersetuju untuk menentang lanun-lanun bagi mengekalkan keselamatan perniagaan dan pelayaran.

Perjanjian lapan perkara ini menjadi garis panduan kepada kedua-dua pihak bagi menyelesaikan sebarang masalah yang timbul.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Bukit_bendera_funicular-800px
Sejarah

Perkhidmatan Keretapi Bukit Bendera Bermula

21 Oktober 1923 – Pada hari ini dalam tahun 1923, Perkhidmatan Keretapi Bukit Bendera atau dahulunya dikenali sebagai ‘Penang Hill’ bermula. Bukit Bendera yang berketinggian 830 meter daripada paras laut, merupakan bukit yang pertama di negara ini yang mempunyai stesen keretapi.

Sejarah awal perkhidmatan keretapi di Bukit Bendera bermula pada tahun 1897, apabila J. Hein dan A. Wilson membuat permohonan rasmi kepada J.K Birch, Residen Kounselor Pulau Pinang untuk menjalankan perkhidmatan keretapi tarik dengan kawat ke puncak Bukit Bendera. Pada 21 November 1899, Majlis Mesyuarat Jajahan Negeri Selat di Singapura telah meluluskan Rang Undang-Undang Keretapi Bukit Bendera. Berikutan itu Syarikat Keretapi Bukit Bendera ditubuhkan oleh Kogan, Heim dan Wilson.

bukit bendera

Syarikat yang mempunyai dua buah keretapi ini kemudiannya dibubarkan setelah mengalami kerosakan dan masalah kewangan. Selepas Perang Dunia Pertama, Kerajaan Negeri-Negeri Selat bercadang untuk membangunkan semula keretapi Bukit Bendera. Oleh itu Arnold R. Johnson, seorang jurutera tempatan dihantar ke Switzerland untuk mempelajari teknik keretapi yang digerakkan dengan kuasa elektrik. Kerja-kerja membina keretapi baru dimulakan oleh beliau pada tahun 1920.

Keretapi tersebut memulakan perkhidmatannya pada hari ini dalam tahun 1923 dan dirasmikan oleh Gabenor Negeri-Negeri Selat, Sir Lawrence Nums pada 1 Januari 1924. Hingga kini Keretapi Bukit Bendera masih lagi menjadi tarikan untuk para pelancong ke Pulau Pinang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
kolej_islam_kelang_logo-800px
Sejarah

Pengiktirafan Sijil Lulusan Kolej Islam, Kelang

15 Oktober 1960 – Pada tahun 1960, Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu mengumumkan pengiktirafan Sijil lulusan Kolej Islam Kelang. Pengiktirafan ini diumumkan oleh Menteri Pelajaran, Encik Abdul Rahman bin Haji Talib di Majlis Penyampaian Sijil di Kolej tersebut.

Kolej Islam yang dibuka pada tahun 1955 dengan 50 orang penuntut, dikelolakan oleh sebuah majlis yang dinamakan Majlis Kolej Islam. Kolej mendapat bantuan kewangan daripada Kerajaan Persekutuan dan Kerajaan Negeri di samping bantuan daripada beberapa buah negara Islam.

kolej islam kelang

Penuntut-penuntut yang belajar di kolej ini adalah terdiri daripada penuntut-penuntut sekolah Arab dari seluruh negara. Salah satu tujuan kolej ini ditubuhkan adalah untuk menyediakan bakal-bakal guru agama Islam dan guru bahasa Arab yang secukupnya serta cekap untuk mengajar di sekolah-sekolah menengah dan rendah.

Dalam ucapannya, Encik Abdul Rahman menyatakan bahawa Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu berusaha untuk mengawal dan melaksanakan dasar-dasar untuk mengembangkan agama Islam seperti yang terkandung di dalam perenggan 49 Undang-undang Pelajaran.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
selat_johor-1879-800px
Sejarah

Surat Sungai Yang Pertama Dikeluarkan

9 Oktober 1844 – Pada tahun 1844, Temenggung Ibrahim, Pemerintahan Kerajaan Johor telah mengeluarkan Surat Sungai yang pertama kepada seorang pekebun Cina bernama Lau Lib Keng. Dengan ini maka bermulalah penghijrahan orang-orang Cina dari Singapura ke Johor dan bermulalah penanaman gambir dan lada hitam secara komersial di Tanah Melayu.

Corak pentadbiran Kerajaan Johor ke atas pekebun-pekebun Cina ini kemudiannya dikenali sebagai Sistem Kangchu. Kangchu adalah perkataan Teochiew yang bererti Ketua Petempatan Cina, manakala Kerajaan Johor menggunakan istilah Tuan Sungai.

ChineseGambierSingapore

Surat Sungai yang pertama ini menyatakan bahawa “Ungku Temenggung Seri Maharaja memberi surat tanda keterangan kepada orang Cina yang hendak berkebun dalam tanah Johor”. Di dalam Surat Sungai itu juga dijelaskan bahawa Tuan Sungai mesti membayar cukai kepada Ungku Temenggung. Jika dijelaskan bagi tempoh tiga tahun, Tuan Sungai tersebut akan menerima hukuman yang berat.

Di samping itu juga seorang Tuan Sungai mesti mematuhi beberapa peraturan lain. Peraturan-peraturan ini terkandung di dalam beberapa dokumen seperti Surat Jual-beli, Surat Pajak dan Surat Tauliah. Dokumen yang penting ialah Surat Tauliah yang menggariskan 17 undang-undang mengenai kuasa dan tanggungjawab tiap-tiap Tuan Sungai.

Mulai dari Surat Sungai yang pertama pada hari ini dalam tahun 1844 hingga tahun-tahun 1860-an penanaman gambir dan lada hitam telah berkembang dengan pesat di negeri Johor. Dalam tahun 1862 sebanyak 37 Surat Sungai telah dikeluarkan oleh Kerajaan Johor. Dengan itu Johor telah menjadi pengeluar gambir dan lada hitam yang terkemuka di Nusantara mendahului Singapura dan Kepulauan Riau.

Perkembangan yang pesat ini adalah disebabkan oleh tiga faktor penting. Pertama pengeluaran gambir dan lada hitam di Singapura dan Kepulauan Riau telah merosot dengan teruknya. Kedua, pemerintahan Inggeris di Singapura mula niengenakan cukai tanah yang tinggi dan kerana kekurangan tanah di pulau yang kecil itu. Sebaliknya Johor masih mempunyai kawasan hutan yang luas yang belum pernah diteroka. Ketiga, permintaan untuk gambir telah meningkat di Eropah.

Walaupun Surat Sungai yang pertama itu hanya merupakan dokumen yang sederhana dan ringkas, ia merupakan satu pembaharuan dalam sistem pentadbiran tradisional negeri Melayu di abad ke-19.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
water_tap-800px
Sejarah

Kerajaan Johor Dan Singapura Menandatangani Perjanjian Air Yang Baru

02 Oktober 1961 – Pada tahun 1961, Kerajaan negeri Johor dan Singapura telah menandatangani perjanjian air yang baru. Upacara menandatangani perjanjian yang berlangsung di Bukit Timbalan, Johor Bahru, Johor adalah bagi menggantikan perjanjian yang sama pada tahun 1927 di antara Pesuruhjaya Perbandaran Singapura dengan Sultan Johor.

Mengikut perjanjian 1927, Kerajaan Singapura hanya dibenarkan mengambil sumber airnya dari kolam air di Gunung Pulai. Dengan perjanjian air yang baru ini, Singapura mendapat sumber air yang baru iaitu dari Sungai Skudai dan Sungai Tebrau. Keperluan untuk mendapatkan sumber baru ini ialah ekoran permintaan yang tinggi kerana bertambahnya bilangan penduduk serta aktiviti-aktiviti perindustrian.

Perjanjian air yang baru ini berkuatkuasa selama 50 tahun dan ianya boleh disemak semula selepas 25 tahun sekiranya berlaku perubahan dari segi kos pengeluaran dan kuasa membeli wang (purchasing power of money). Di antara syarat perjanjian ini, Majlis Bandaraya Singapura dikehendaki membayar 3 sen kepada kerajaan Johor bagi setiap 1000 gelen air yang disalurkan melalui Tambak Johor. Majlis juga dikehendaki membekalkan tidak lebih 12% daripada jumlah yang dibekalkan ke Singapura atau tidak kurang dari 4 juta gelen air ke negeri Johor setiap hari. Kerajaan Johor boleh meminta untuk menambahkan bekalan air dari Singapura untuk memenuhi keperluannya.

Kerajaan Johor pula dikehendaki membayar sebanyak 50 sen bagi setiap 1000 gelen air bersih yang dibekalkan oleh Singapura. Kerajaan negeri juga memberi hak yang penuh kepada Majlis Bandaraya Singapura untuk mengambil air dari kolam air Gunung Pulai, Sungai Tebrau dan Sungai Skudai, membina bangunan serta mengawasi kerja-kerja mengenai pembekalan air.

Menurut perjanjian ini lagi, Majlis Bandaraya Singapura dikenakan bayaran sewa tahunan sebanyak $5 satu ekar bagi tanah yang direzabkan untuk kerja-kerja tersebut. Ini meliputi 7043 ekar tanah di Gunung Pulai dan Pontian, 32 ekar di Tebrau dan 120 ekar di Sungai Skudai.

Dengan termetrinya perjanjian ini, kerja-kerja bagi projek Sungai Skudai dimulakan dengan serta merta dan ia dijangka siap dalam tempoh 2 tahun. Menurut En. P.C. Lim, Jurutera Air Singapura, dengan pembangunan skim Sungai Skudai yang bernilai $20 juta serta tambahan di masa hadapan bagi projek Sungai Johor, kedua-dua negeri tidak akan menghadapi masalah yang berhubung dengan bekalan air.

Perjanjian ini ditandatangani oleh Y.Bhg Dato’ Abdul Rahman Musa, Setiausaha Kerajaan Negeri Johor dan Y.Bhg Dato’ D.C. Jackson, Penasihat Undang-Undang Negeri bagi pihak Kerajaan Johor serta En. Woon Wah Siang, Ketua Pegawai Pentadbir Majlis Bandaraya Singapura dan En. SS Scales, Bendahari Bandaraya bagi pihak Singapura.

Perjanjian air yang ditandatangani pada hari ini dalam tahun 1961 sesungguhnya memberi keistimewaan kepada Singapura yang memperolehi sumber air yang baru dari Kerajaan Johor dengan bayaran yang rendah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
fama_logo-800px
Sejarah

Pelancaran Fama

30 September 1965 – Pada tahun 1965, Timbalan Perdana Menteri, Tun Abdul Razak bin Dato Hussein, Timbalan Perdana Menteri, merangkap Menteri Pembangunan Luar Bandar melancarkan penubuhan Lembaga Pemasaran Pertanian Persekutuan atau FAMA (Federal Agricultural Marketing Authority) di Bilik Gerakan Pembangunan Negara, Kuala Lumpur.

Lembaga ini ditubuhkan di bawah kuatkuasa Undang-Undang Lembaga Pemasaran Pertanian Persekutuan 1965. FAMA ditubuhkan dengan tujuan untuk menyelia, menyelaras, mengawalselia dan memajukan pemasaran keluaran pertanian termasuk pengimportan dan pengeksportan.

Sesungguhnya, dengan pelancaran penubuhan FAMA pada hari ini dalam tahun 1965, telah dapat membantu melaksanakan pemasaran pertanian yang lebih berkesan dan sekaligus meningkatkan industri pertanian.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard