lambang_kedah-800px
Sejarah

Tengku Abdullah Menyerang Markas Tentera Siam Di Kedah

28 April 1823 – Pada tahun 1823, Tengku Abdullah telah mengetuai bala tentera Kedah seramai 3,000 orang menyerang markas tentera Siam di Kedah. Serangan ini dilancarkan untuk mengembalikan takhta Kerajaan negeri Kedah kepada ayahandanya Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah II yang telah melarikan diri ke Pulau Pinang untuk mendapatkan bantuan dan perlindungan daripada Syarikat Hindia Timur Inggeris setelah Kedah ditawan oleh Siam pada tahun 1821.

Terdahulu dari itu pada tahun 1786, Sultan Ahmad Tajuddin telah membuat perjanjian dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris (E.I.C.) di mana baginda bersetuju menyerahkan Pulau Pinang kepada pihak Inggeris dengan tujuan untuk mendapatkan bantuan dan perlindungan dari serangan musuh-musuhnya. Tetapi oleh kerana perjanjian itu tidak dipersetujui oleh Gabenor Jeneral di India, pihak Inggeris gagal membantu apabila Kedah diserang dan ditawan oleh Siam.

Semasa berada di Pulau Pinang, Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah terus berusaha untuk mendapatkan takhtanya kembali. Dalam bulan April tahun 1831, baginda mengadakan satu pemberontakan terhadap Siam dengan bantuan orang-orang pelarian Kedah di Pulau Pinang dan juga orang-orang pelarian Melayu daripada Kelantan, Terengganu dan Petani. Walau bagaimanapun pemberontakan itu gagal. Kerana kegiatannya itu baginda kemudiannya dipaksa oleh Inggeris meninggalkan Pulau Pinang ke Melaka.

Setelah gagal menggunakan kekerasan Sultan Ahmad Tajuddin akhirnya mengambil keputusan untuk mendapatkan semula Kedah daripada tangan Siam secara diplomasi dengan menghantar putera sulungnya, Tengku Abdullah atau Tengku Daik ke Bangkok untuk berunding dengan Raja Siam.

Dalam tahun 1842, Siam bersetuju menyerahkan semula Kerajaan negeri Kedah kepada Sultan Ahmad dengan syarat Kedah di bawah pengaruh Siam dan dikehendaki menghantar bunga emas tiap-tiap tiga tahun sekali. Setul dan Perlis yang dahulunya termasuk dalam jajahan Kedah kini telah dipisahkan dari Kedah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
1917_HMS_Laburnum-bw-800px
Sejarah

Penubuhan Tentera Laut Diraja Malaysia

27 April 1934 – Penubuhan Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM) bermula dengan pengambilan orang-orang Melayu pada tahun 1934 untuk berkhidmat sebagai anggota simpanan dengan Tentera Laut British.

Sehubungan itu, Kanun Straits Settlement No 3 tahun 1934, memberi kuasa untuk menubuhkan ‘The Straits Settlement Royal Naval Volunteer Reserve’ (SSRNVR).

Pasukan pertama SSRNVR ditubuhkan pada 27 April 1934 dan pasukan kedua ditubuhkan di Pulau Pinang pada tahun 1939. SSRNVR kemudian dikenali sebagai Malayan Royal Navy Volunteer Reserve (MRNVR).

Keanggotaan pasukan simpanan ini ialah seramai 650 laskar terdiri daripada anak tempatan dan 158 pegawai Inggeris. Untuk memperkuatkan pertahanan perairan Tanah Melayu, pihak British menubuhkan ‘Royal Navy Malay Section’.

Selepas tamat perang, MRNVR dibubarkan pada 26 Februari 1946 dan Royal Malay Navy dibubarkan pada 27 April 1947.

Pada 21 Januari 1948 Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan Kerajaan Singapura memeterai satu perjanjian untuk menubuhkan sebuah pasukan tentera bagi membendung ancaman komunis.

Pada 24 Disember 1948, Majlis Perundangan Singapura mewartakan ‘The Malayan Naval Force Regulation 1949’ dan mengesahkan penubuhan pasukan ‘Malayan Naval Force’ (MNF).

Pada bulan Ogos 1952, Ratu Elizabeth II mengurniakan gelaran Diraja kepada MNF, menjadikan MNF dikenali sebagai Tentera Laut Diraja Malaya.

Pada 16 September 1963, Tentera Laut Diraja Malaya dinamakan sebagai Tentera Laut Diraja Malaysia setelah pembentukan Malaysia.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mohor_syarikat_hindia_timur_inggeris-800px
Sejarah

Perjanjian Francis Light Dengan Sultan Abdullah 1791

20 April 1971 – Pada tahun 1791, Sultan Kedah, Sultan Abdullah telah bersetuju membuat dan menetapkan syarat-syarat bagi satu perjanjian dengan kompeni Inggeris. Perjanjian ini ditandatangani oleh Tengku Shariff Muhamad, Tengku Alang Ibrahim dan Dato Penggawa Telebon selaku wakil-wakil Sultan Kedah dengan Francis Light selaku wakil Kompeni Inggeris, di Fort Cornwallis, Pulau Pinang pada 1 Mei 1791.

Perjanjian ini mengandungi 9 perkara iaitu :

  1. Kompeni Inggeris akan membayar 6,000 dollar Sepanyol tiap-tiap tahun kepada Sultan selagi Pulau Pinang menjadi hakmilik Inggeris.
  2. Sultan bersetuju tidak akan menghalang atau mengenakan cukai ke atas apa-apa bekalan yang dibeli di Kedah bagi keperluan Pulau Pinang dan kapal-kapal Kompeni Inggeris.
  3. Semua hamba yang lari dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah akan dikembalikan kepada tuan masing-masing.
  4. Semua orang yang lari dari hutang, sama ada dari Kedah atau Pulau Pinang akan diserahkan kepada si pemberi hutang.
  5. Sultan tidak akan membenarkan mana-mana kuasa Eropah yang lain menduduki mana-mana tempat di Kedah.
  6. Pihak Kompeni tidak akan melindungi orang-orang yang menderhaka atau memberontak terhadap baginda Sultan.
  7. Semua orang yang lari dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah kerana kesalahan membunuh akan ditahan dan dipulangkan dengan ikatanjamin.
  8. Semua orang yang melakukan penipuan (forgery) hendaklah ditangkap dan diserahkan kepada kedua-dua belah pihak, dan
  9. Sultan tidak akan membekalkan apa-apa barangan keperluan kepada mereka yang bermusuh dengan Kompeni Inggeris.

Perjanjian ini amat penting kepada Inggeris kerana ia merupakan dasar perundangan yang mengesahkan hakmilik Inggeris ke atas Pulau Pinang walaupun Inggeris telah mendudukinya sejak tahun 1786. Sebelum perjanjian itu ditandatangani Francis Light telah mendapat izin Sultan menduduki Pulau Pinang secara tidak rasmi sementara menunggu kelulusan dari London mengenai syarat yang menghendaki Syarikat Hindia Timur Inggeris memberi perlindungan tentera kepada Kedah.

Francis Light bersetuju dengan syarat itu tetapi telah mengambil sikap melambat-lambatkan perkara itu dengan memberi jaminan bahawa permintaan baginda sedang mendapat pertimbangan pihak berkuasa di London dan akan berjaya. Bagaimanapun, sebelum persetujuan mengenai syarat itu dicapai Francis Light telah memaksakan perjanjian kepada Sultan Abdullah dan mengambil Pulau Pinang di atas nama King George Ill, England, pada 11 Ogos 1786.

Dalam bulan Jun 1788, setelah dipaksa oleh Sultan, barulah Light mengakui bahawa Syarikat Hindia Timur Inggeris enggan memberi perlindungan tentera kepada Kedah. Oleh itu Sultan Abdullah menuntut supaya Pulau Pinang dikembalikan kepada Kedah. Untuk lari dari persoalan itu Light menawarkan untuk membeli Pulau Pinang tetapi Sultan enggan. Pihak Syarikat kemudiannya menawarkan gantirugi dan Sultan Abdullah menuntut sebanyak 30,000 dollar Sepanyol setahun. Tetapi Light hanya sanggup membayar sebanyak 10,000 selama lapan tahun atau 4,000 untuk selama-lamanya.

Sultan Abdullah menegaskan jika pihak Syarikat Inggeris tidak dapat memenuhi syarat-syarat baginda maka Syarikat mestilah meninggalkan Pulau Pinang. Tetapi Lord Cornwalis, Gabenor Jeneral India dan Light telah menganggap Pulau Pinang sebagai wilayah Inggeris mengikut syarat-syarat mereka sendiri.

Dalam bulan Februari 1791 Sultan Abdullah bersetuju menerima sebanyak 10,000 selama-lamanya sebagai ganti keengganan Inggeris memberi perlindungan. Light pula berjanji membayar sebanyak 10,000 ‘serta merta’ dan meminta Sultan menghentikan permusuhan sementara menunggu jawapan dari Bengal. Bagaimanapun Light hanya membayar sebanyak 5,000 dan berjanji untuk membayar bakinya hanya setelah lanun-lanun meninggalkan Perai.

Sultan Abdullah murka lalu memberi kata dua: sama ada Light membayar baki sebanyak 5,000 bersama-sama 10,000 setahun sebagai tunggakan sejak tahun 1786, atau Inggeris tinggalkan Pulau Pinang. Di samping itu Sultan Abdullah memperkuatkan kubu-kubu di Perai.

Light menganggap kata dua Sultan Abdullah itu sebagai mengisytiharkan perang. Tanpa membalas kata dua itu Light terus mengarahkan Capt. Andrew Glass menyerang Perai secara mengejut pada 12 April 1791. Dengan serangan itu pasukan Kedah telah dapat dikalahkan. Sultan Abdullah terpaksa mengakui kekalahan dan berdamai melalui perjanjian yang dipersetujui dan ditandatangani pada 1 Mei 1971.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
lambang_kedah-800px
Sejarah

Perjanjian Sultan Muhammad Jiwa Dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris

20 April 1772 – Pada tahun 1772, satu perjanjian telah ditandatangani di antara Sultan Kedah, Sultan Muhammad Jiwa dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris. Perjanjian itu adalah lanjutan daripada keinginan baginda Sultan Kedah untuk mendapatkan bantuan pertahanan bagi mengatasi huru-hara dalam negeri, membuat persediaan untuk bergabung dengan orang-orang Bugis dari tujuan berkuasa di Selangor dan keinginan untuk membebaskan diri dari kongkongan Siam.

Dalam tahun 1770, Sultan Muhammad telah menabalkan Raja Abdullah, putera baginda sebagai Pemangku Sultan. Pelantikan tersebut mengecewakan kerabat diraja lalu mereka mengupah orang-orang Bugis yang kebetulan berdendam kepada Sultan untuk memberontak. Pada awal bulan Mac 1771, orang-orang Bugis dan pemberontak-pemberontak tempatan telah menguasai Kuala Kedah seterusnya Alor Setar. Untuk itu Sultan cuba mendapatkan bantuan Gabenor Madras melalui surat bertarikh 18 Mac 1771 tetapi tidak dihiraukan.

Pada 24 Mac 1771, Francis Light, seorang saudagar Inggeris telah mengadap Sultan dengan membawa senjata dan 30 orang askar sepoi bersama 2 buah kapal perang. Dengan sangkaan bahawa Inggeris akan membantu baginda dalam usaha meluaskan kekuasaan baginda, Sultan bersetuju membenarkan Light berdagang dengan syarat 2/3 keuntungan dibahagi sama rata. Malangnya Light mengingkari janji malah menyatakan persetujuan memberi bantuan sekiranya harta rampasan dan Kuala Kedah diberikan kepadanya secara peribadi dan bukan Syarikat Hindia Timur.

Oleh itu, pada bulan November 1771, Sultan Muhammad Jiwa telah mengutuskan surat ke Madras untuk mendapatkan bantuan dengan menawarkan ke semua Pantai Kuala Kedah hingga ke Pulau Pinang, tetapi hingga ke bulan Jun 1772, Sultan tidak menerima jawapan. Berikutan dari peristiwa itulah bermulanya pendudukan Inggeris di Pulau Pinang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
bendera_persekutuan_tanah_melayu-800px
Sejarah

Bendera Persekutuan Tanah Melayu Diluluskan

19 April 1950 – Pada tahun 1950, Majlis Perundangan Persekutuan meluluskan corak bendera Persekutuan Tanah Melayu. Ini merupakan peristiwa yang bersejarah kerana dari detik inilah Persekutuan Tanah Melayu mempunyai benderanya sendiri yang menjadi simbol wujudnya sebuah negara yang rakyatnya bersatu padu.

Bendera ini berukuran 6 kaki lebar dan 3 kaki panjang dengan enam jalur berwarna merah dan lima jalur berwarna putih. Sebelas jalur ini melambangkan perpaduan sebelas buah negeri Persekutuan iaitu Johor, Pahang, Selangor, Kedah, Perlis, Kelantan, Terengganu, Perak, Negeri Sembilan, Pulau Pinang dan Melaka.

Perpaduan dan kerjasama negeri-negeri ini juga disimbolkan oleh bintang pecah sebelas. Bulan sabit adalah melambangkan agama Islam yang suci. Warna kuning yang digunakan pada bulan dan bintang adalah warna diraja yang menandakan kedaulatan sultan negeri-negeri Tanah Melayu dan sebagai Ketua Agama Islam. Jalur merah menandakan semangat gagah berani dan jalur putih melambangkan hasrat rakyat yang suci murni.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mohor_syarikat_hindia_timur_inggeris-800px
Sejarah

Pemindahan Kuasa Negeri-Negeri Selat Dari India Ke Pejabat Tanah Jajahan Di London

01 April 1867 – Pada tahun 1867, Pejabat Tanah Jajahan London telah mengambil alih pentadbiran Negeri-negeri Selat yang terdiri daripada negeri Melaka, Singapura dan Pulau Pinang. Pemindahan kuasa ini adalah lanjutan daripada permintaan dan rayuan yang telah dikemukakan di Parlimen London oleh Pedagang-pedagang Negeri Selat yang tidak berpuas hati dengan sistem pentadbiran Syarikat Hindia Timur Inggeris yang berpusat di Calcutta, India.

Laporan Mills mendakwa mengenai kelemahan pihak pentadbir dan kekurangan wakil pihak pemerintah yang boleh berhubung dengan orang-orang tempatan serta ketidakcekapan Kerajaan di India yang tidak menitikberatkan masalah-masalah yang dihadapi oleh Negeri-negeri Selat.

Pedagang-pedagang di Negeri-negeri Selat tidak berpuas hati dengan tindakan Kerajaan India yang telah menguatkuasakan undang-undang mata wang dan menghantar orang-orang dari India ke Negeri-negeri Selat . Ketidakpuasan ini semakin meluas apabila Kerajaan India berhasrat untuk mengenakan cukai ke atas pelabuhan bebas yang diamalkan oleh Negeri-negeri Selat untuk mengatasi masalah ekonomi yang buruk. Mereka mendakwa perkhidmatan yang direncanakan bagi Negeri-negeri Selat tidak memuaskan dan mendapati satu pengabaian dan penyelewengan telah berlaku. Setiap undang-undang yang diluluskan oleh Kerajaan India tidak bersesuaian dengan keadaan Negeri-negeri Selat manakala pegawai-pegawai untuk menguruskan hal pentadbiran Negeri-negeri Selat tidak berpengalaman.

Pada tahun 1857, satu pemberontakan (Indian Mutiny) telah berlaku di India dan mengakibatkan Syarikat Hindia Timur Inggeris menjadi muflis. Keadaan ini memberi kesempatan kepada golongan Pedagang-pedagang untuk membuktikan kelemahan pentadbiran India. Kelemahan dan masalah mereka telah dibawa ke Parlimen Inggeris oleh Lord Bury pada 13 April 1858. Memorandum mengenainya diserahkan kepada Lord Stanley, Setiausaha Kerajaan India.

Pada 10 Ogos 1866, Akta bagi memindahkan pentadbiran Negeri-negeri Selat ke Pejabat Tanah Jajahan diluluskan dan ini meletakkan Negeri-negeri Selat secara langsung di bawah pentadbiran Pejabat Tanah jajahan Inggeris di London. Upacara rasmi penubuhan Negeri-negeri Selat sebagai Koloni Inggeris yang baru berlangsung pada hari ini dalam tahun 1867, di Dewan Bandaraya Singapura dengan Sir Harry St. George Ord dilantik sebagai Gabenornya yang pertama dan berpejabat di Pulau Pinang.

Dengan pemindahan kuasa ini maka tamatlah pentadbiran Syarikat Hindia Timur Inggeris ke atas Negeri-negeri Selat yang telah bermula sejak tahun 1826.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Jabatan_Telekom_Malaysia-800px
Sejarah

Jabatan Telekom Ditubuhkan

01 April 1946 – Pada tahun 1946, Jabatan Telekom ditubuhkan untuk memberikan perkhidmatan telefon dan telegraf yang lebih sempurna bagi keperluan di dalam dan ke luar negeri. Sebelum ini perkhidmatan telekom yang merangkumi perkhidmatan telegraf, telefon dan radio bagi Negeri-negeri Melayu Bersekutu dan Negeri-negeri Selat adalah dibawah tanggungjawab Jabatan Pos dan Telegraf.

Kemajuan dan perkembangan perkhidmatan telekom telah bermula sebelum perang dunia kedua lagi di bawah pentadbiran seorang Pengarah Telekom. Sementara perkhidmatan pos dan telekom yang diletakkan di sebuah pejabat yang sama adalah dibawah tanggungjawab Ketua Pengarah Pos dan Telegraf. Selepas Perang Dunia Kedua, Perkhidmatan Pos dan Telekom telah diasingkan.

Telefon Lama - Sumber : Muzium Telekom

Telefon Lama – Sumber : Muzium Telekom

Akhirnya pada hari ini dalam tahun 1946, Jabatan Telekom telah ditubuhkan dengan diketuai oleh seorang Ketua Pengarah. Jabatan ini telah dikemaskinikan untuk menyelaraskan perancangan dan projek. Disamping itu jabatan ini bertanggungjawab membekalkan alat-alat serta bahan kepada bahagian pentadbiran kewangan yang mempunyai fungsi-fungsi pengurusan kepada Jabatan Telekom Singapura.

Walaupun Singapura mempunyai Jabatan Telekom yang tersendiri selepas Perang Dunia Kedua, kerjasama antara Jabatan Telekom Persekutuan dengan Jabatan Telekom Singapura wujud dalam bentuk perlaksanaan polisi jabatan dan pentadbiran. Manakala ibu pejabat teknikal di Kuala Lumpur adalah dibiayai bersama oleh kedua belah pihak.

Perkhidmatan Telekom di Persekutuan Tanah Melayu dibahagikan kepada beberapa kawasan iaitu:

  • Kawasan Utara meliputi Pulau Pinang, Province Wellesley (Seberang Perai) dan Kedah
  • Kawasan Barat Daya meliputi negeri Perak dan Cameron Highlands
  • Kawasan Barat meliputi negeri Selangor dan Negeri Sembilan kecuali kawasan Tampin
  • Kawasan Timur meliputi negeri Pahang, Kelantan dan Terengganu
  • Kawasan selatan yang meliputi negeri Johor, Melaka dan Tampin

Kawasan-kawasan ini kemudiannya dibahagikan kepada beberapa daerah yang ditadbirkan oleh Penolong Penguasa Telekom yang bertanggungjawab kepada Penguasa Telekom di kawasan-kawasan tersebut. Apabila sistem ahli dibentuk pada bulan April 1951 di Persekutuan Tanah Melayu, Jabatan Telekom telah diletakkan di bawah portfolio ahli bagi Tanah, Galian dan Pengangkutan.

Selepas tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada tahun 1957, Jabatan ini adalah bertanggungjawab kepada Kementerian Kerja raya, Pos dan Telekom dan pada masa kini Jabatan Telekom adalah di bawah Kementerian Tenaga, Telekom dan Pos.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
limestone_cliffs_kinta_train-800px
Sejarah

Perjanjian Mendapatkan Tanah Untuk Pembinaan Jalan Keretapi Dari Taiping Ke Prai

29 Mac 1898 – Satu perjanjian ditandatangani oleh Residen General negeri-negeri Melayu Bersekutu dengan Gabenor Negeri-negeri Selat berkenaan dengan pembelian tanah untuk tujuan pembinaan jalan keretapi pada tahun 1898. Kerajaan Negeri-negeri Melayu Bersekutu telah membeli tanah di Seberang Prai untuk menyambung jalan keretapi dari Taiping ke Prai, di Seberang Prai.

Jalan keretapi ini dicadangkan dibina dalam masa lima tahun daripada tarikh perjanjian itu dan kerajaan Negeri-negeri Melayu Bersekutu berjanji tidak akan menggunakan tanah itu selain daripada tujuan tersebut.

keretapi

Jalan keretapi yang pertama telah dibina 13 tahun dahulu, iaitu dalam tahun 1885 dari Taiping ke Port Weld. Semenjak itu beberapa jalan keretapi lagi telah dibina kerana cara perjalanan ini sangat sesuai dan mudah, terutama bagi mengangkut bahan-bahan untuk dipasarkan. Bahan-bahan itu termasuk bijih timah yang digali di negeri Perak dan Selangor, dan dihantar melalui keretapi ke pelabuhan-pelabuhan Pulau Pinang dan Singapura ke pasaran-pasaran di Eropah.

Dengan pembinaan jalan keretapi itu perhubungan dan juga kegiatan ekonomi di antara negeri-negeri di Tanah Melayu, terutamanya di bahagian Pantai Barat semakin bertambah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
logo_polis-800px
Sejarah

Penubuhan Pasukan Polis

25 Mac 1807 – Pada tahun 1807, pasukan polis yang pertama telah ditubuhkan di Pulau Pinang. Pasukan ini adalah asas kepada penubuhan pasukan Polis Diraja Malaysia yang ada pada hari ini. Ketua Pasukan Polis yang pertama dilantik adalah Mr. James Carnegy. Pasukan ini dianggotai sepenuhnya oleh anak tempatan ini telah menjadi perintis kepada pasukan polis di negeri-negeri lain.

Negeri Melaka telah menubuhkan pasukan polisnya pada 1827. Kedua-dua pasukan ini kemudiannya bergabung menjadi Pasukan Polis Negeri-negeri Selat. Pada 2 Jun 1896, Pasukan Polis Negeri-negeri Melayu Bersekutu ditubuhkan dan Kapten H.C Syers dilantik sebagai Ketua Pasukan. Ketika ini satu pentadbiran pusat telah diwujudkan. Manakala penubuhan Negeri-negeri Melayu Tidak Bersekutu mula ditubuhkan di negeri Johor pada 1882, Kedah dan Kelantan 1909 dan Terengganu 1914. Pasukan Polis Sarawak pada 1862 manakala Sabah pada 1882.

Seterusnya pada 1948 seluruh pasukan polis Semenanjung Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak bergabung dan membentuk Pasukan Polis Diraja Malaysia (PDRM). Pengorbanan dan komitmen yang ditunjukkan pasukan polis amat berharga terutama ketika negara masih baru merdeka dan seterusnya mengekalkan kemakmuran dan keamanan tanah air tercinta hingga hari ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Projek Pusat Bandaraya Pulau Pinang

22 Mac 1975 – Pada tahun 1975, Ketua Menteri Pulau Pinang Dr. Lim Chong Eu telah mengumumkan projek raksasa pusat Bandaraya Pulau Pinang sebagai Kompleks Angkasa Perdana kerana mengambil sempena nama Perdana Menteri Tun Abdul Razak yang telah melakukan upacara menanam tiang asas projek itu pada tahun 1973 lalu.

Lim_Chong_Eu

Lim Chong Eu

Perlaksanaan projek ini sebenarnya adalah untuk memenuhi kehendak bangunan-bangunan pentadbiran, tatarakyat, kebudayaan serta perdagangan ke arah menyusun semula masyarakat di bandaraya Georgetown sejajar dengan kehendak Dasar Ekonomi Baru.

Ketua Menteri semasa berucap merasmikan bengkel daerah yang pertama mengenai Malaysia dalam tahun 2000 pagi ini menyifatkan bahawa projek ini merupakan salah satu perkara penting untuk memenuhi kehendak pembangunan sosio-ekonomi bandar Georgetown bukan sahaja untuk 10 tahun tetapi menjangkau hingga ke kurun ke-21.

Projek Pusat Bandaraya yang bernilai kira-kira 200 juta ringgit ini terletak di kawasan 22.4 ekar merangkumi Jalan Pinang, Jalan Perangin, Lebuh Bridge dan Jalan Magazine. Ia akan dilaksanakan dalam lima peringkat.

Perlaksanaan dan kejayaan projek ini memperlihatkan keupayaan kerajaan menjalankan proses kemajuan tanpa mengubah corak dan mutu kehidupan rakyat.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard