Tag Archives: melayu

royal_malaysia_air_force-800px
Sejarah

Pengisytiharan Tamat Darurat

31 Julai 1960 – Pada tahun 1960, DYMM Seri Paduka Baginda Yang DiPertuan Agong telah mengisytiharkan tamat darurat di Tanah Melayu. Perintah darurat dikuatkuasakan sejak tahun 1948 dalam usaha kerajaan membendung kegiatan pengganas komunis.

Sepanjang tempoh itu, kebebasan rakyat dicengkam oleh rasa bimbang, takut menjadi mangsa ugutan dan kekejaman pengganas. Malah ada yang terpaksa lari meninggalkan kampung halaman dan harta benda, berpindah ke tempat yang lebih selamat.

Pergerakan juga menjadi terbatas kerana terpaksa mematuhi langkah-langkah keselamatan yang diatur oleh pihak berkuasa.

Kerajaan telah membelanjakan kira-kira $1,300 juta dalam tempoh itu, manakala korban jiwa pula lebih 4 ribu nyawa.

Perisytiharan tamat darurat pada hari ini dalam tahun 1960, dianggap sebagai Hari Kemenangan. Perayaan besar-besaran diadakan di seluruh negara dan upacara kemuncak berlangsung di ibu negara.

Angkatan tentera telah mengadakan perbarisan terbesar yang melibatkan 6 ribu pegawai dan askar biasa, dari semua pasukan, 400 buah kenderaan, kapalterbang dan pasukan pancaragam.

Bagi seluruh penduduk Persekutuan Tanah Melayu, saat itu sewajarnya diraikan bersama kerana negara kini menempuh satu era baru.

Sebagai mana titah Seri Paduka Baginda Yang DiPertuan Agong, zaman gelap gelita selama 12 tahun kini telah berakhir dan diganti dengan zaman baru, zaman bahagia yang belum dinikmati oleh rakyat negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
war_river-800px
Sejarah

Perang Beting Marau, Sarawak

31 Julai 1849 – Pada tahun 1849, satu pertempuran telah berlaku di antara orang-orang Iban Saribas dengan angkatan perang James Brooke. Pertempuran ini lebih dikenali sebagai Perang Beting Marau, kerana ia berlaku di beting pasir besar yang dinamakan Beting Marau, terletak di Kuala Sungai Kerian, Sarawak.

Perang yang berlaku ini telah banyak mengorbankan jiwa berikutan pengepungan yang telah dilakukan oleh angkatan perang James Brooke. Peperangan ini dilakukan oleh James Brooke untuk memerangi orang-orang Iban Saribas dan Skrang yang dikatakan perompak-perompak laut.

James Brooke dan angkatan perangnya seramai 3,000 orang serta tiga buah kapal perang iaitu H.M.S Royalist, H.M.S Albatros dan Namesis telah mula bertolak dari Kuala Sungai Sarawak pada 24 Julai 1849.

Apabila Brooke mendapat berita tentang satu angkatan perompak laut yang besar telah bertolak meninggalkan Sungai Saribas dan menuju ke Sungai Batang Lupar.

Maka pada 27 Julai 1849, James Brooke telah mengarahkan angkatannya mengepung Kuala Sungai Kerian untuk menyerang angkatan perompak laut apabila mereka pulang ke tempat mereka di Sungai Saribas.

Setelah tiga hari angkatan James Brooke menunggu akhirnya berlakulah pertempuran, iaitu ketika perahu-perahu orang Iban Saribas cuba memasuki Sungai Saribas. Pertempuran ini telah mengakibatkan ramai orang Iban terbunuh.

James Brooke selepas itu telah menyerang pula perkampungan orang-orang Iban ini dan akhimya satu perjanjian telah ditandatangani oleh 250 orang ketua-ketua Iban Saribas dan Melayu Saribas dengan James Brooke.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
umno_logo-800px
Sejarah

Persidangan Perikatan Pemuda Umno Se Malaya

30 Julai 1950 – Pada tahun 1950, Raja Muda Selangor DYMM Sultan Salehuddin Abdul Aziz Shah Ibni Sultan Hisamuddin Alam Shah telah merasmikan Persidangan Perikatan Pemuda UMNO Se Malaya. Persidangan ini telah diadakan di Kelab Sultan Sulaiman Kampung Bharu, Kuala Lumpur.

Dalam titah ucapan perasmian baginda, Sultan Salehuddin Abdul Aziz Shah telah menzahirkan rasa sukacita baginda dapat bertemu dengan sekelian ahli Perikatan Pemuda UMNO. Baginda bertitah Perikatan Pemuda UMNO adalah satu bahagian dalam UMNO yang sangat mustahak dan baginda menyeru agar para pemuda akan bersatu-padu dan taat setia kepada Pertubuhan UMNO.

Perikatan Pemuda UMNO dalam persidangannya antara lain telah bersetuju mengadakan pakaian seragam jenis Kebangsaan dan jenis pakaian Barat bagi ahli-ahli Perikatan Pemuda UMNO Se Malaya setelah diperbincangkan dengan panjang lebarnya.

Ketetapan mengadakan pakaian seragam ini telah dicadangkan di Persidangan Majlis Mesyuarat Perikatan Pemuda UMNO yang telah diadakan di Butterworth Seberang Perai pada 26 Ogos 1949.

Rangka cadangan yang telah dibuat oleh jawatankuasa kecil yang menaja rancangan untuk mengadakan pakaian seragam ini telah dibentangkan dengan tiga syarat iaitu :-

  • pakaian seragam itu hendaklah dari bahan yang tidak mahal
  • bahan-bahan itu senang didapati dan
  • reka bentuk pakaian seragam ini senang dibuat.

Ketika keputusan muktamad diambil Persidangan Perikatan Pemuda UMNO telah meminda beberapa perkara dan keputusannya adalah seperti berikut :-

Pakaian cara Barat :-

1) Bagi kemeja, kain warna putih, lengan pendek dengan dua kocek di kiri dan kanan dengan butang dibahu

2) Seluar panjang kain kaki berwarna putih

3) Songkok Melayu warna hitam

4) Lencana UMNO disemat di sebelah atas luar kocek kiri baju kemeja

5) Sepatu getah jenis canverse bertumit rendah warna putih

6) Kain merah tulisan pemuda UMNO

7) Tali pinggang warna putih

Pakaian seragam jenis kebangsaan pula ialah :-

1) kain putih dengan reka bentuk potongan mengikut negeri masing-masing, baju berkocek tiga, dua di bawah kanan dan kiri dan saku di atas sebelah kiri

2) kain sarung tiga warna dipakai di luar baju

3) Lencana UMNO disemat dibaju luar kocek atas

4) Songkok Melayu warna hitam

5) Sepatu kulit warna kuning

Ketetapan pakaian seragam bagi Pemuda UMNO ini telah diterima dengan sebulat suara di Persidangan Perikatan Pemuda UMNO yang diadakan pada hari ini dalam tahun 1950.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
voc-800px
Sejarah

Pembaharuan Perjanjian Perdagangan Selangor – Belanda

29 Julai 1790 – Pada tahun 1790 Sultan Selangor, Sultan Ibrahim telah membuat pembaharuan perjanjian perdagangan Selangor – Belanda sebagai lanjutan daripada perjanjian yang telah ditandatangani empat tahun terdahulu.

Dalam tahun 1786 itu Sultan Ibrahim telah terpaksa menandatangani perjanjian ini setelah Kuala Selangor dikepung oleh kapal-kapal Belanda selama lebih kurang setahun.

Pengepungan orang-orang Belanda ke atas Kuala Selangor adalah bertujuan untuk mendapatkan kembali Kuala Selangor setelah dikalahkan oleh Sultan Ibrahim pada 28hb Jun 1785.

Kedudukan Belanda mula tergugat apabila pihak Inggeris telah mula bertapak di Pulau Pinang dan mula menumpukan perhatiannya kepada negeri-negeri di pantai barat Tanah Melayu.

Keadaan ini amat membimbangkan Belanda dan menggugat pengaruhnya di Selat Melaka. Ini juga secara tidak langsung akan mempengaruhi kedudukan Belanda di Selangor dan Perak.

Dalam keadaan yang demikian itu Gabenor Belanda di Melaka, Timmerman Thyssen telah menghantar Pesuruhjayanya, John Hendrik Stecker, ke Kuala Selangor untuk memperbaharui perjanjian perdagangan Selangor-Belanda, yang telah ditandatangani pada hari ini dalam tahun 1790, (iaitu antara Sultan Ibrahim dan John Stecker).

Dan pada hari ini dalam tahun 1790 Sultan Ibrahim dan John Stecker telah menandatangani semua perjanjian tahun 1786 itu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
pilihanraya_1955-800px
Sejarah

Pilihanraya Persekutuan Yang Pertama

27 Julai 1955 – Pilihanraya Persekutuan yang pertama di Persekutuan Tanah Melayu telah diadakan telah diadakan pada tahun 1955 mempertandingkan sebanyak 52 buah kerusi. Parti-parti yang mengambil bahagian dalam pilihanraya ini ialah Parti Perikatan yang terdiri daripada parti UMNO, MCA dan MIC.

Parti Perikatan mempertaruhkan seramai 52 orang calon, bagi tiap-tiap kawasan pilihanraya. Manakala Parti Negara, di bawah pimpinan Datuk Onn pula telah mengemukakan seramai 33 orang calon. Diikuti dengan Parti Islam SeTanah Melayu (PAS) dengan 11 orang calon.

Antara Parti-parti lain yang turut serta mengambil bahagian dalam pilihanraya ini ialah Parti Buruh, Parti Kemajuan Perak, Pertubuhan Kebangsaan Perak dan Pertubuhan Melayu.

pilihanraya 1955

Pilihanraya 1955

Parti Perikatan telah berjaya memenangi 51 daripada 52 buah kerusi yang dipertandingkan. Satu kerusi lagi telah dimenangi oleh PAS.

Berikutan daripada itu Parti Perikatan telah berjaya membentuk sebuah kerajaan dengan Tunku Abdul Rahman, selaku pemimpin Parti Perikatan telah dilantik sebagai Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu.

Pada 01 Ogos 1955, YTM Tunku Abdul Rahman Putra, selaku pemimpin Kebangsaan Parti Perikatan telah membentuk kabinet pertama Persekutuan Tanah Melayu.

Semangat kerjasama dan muhibah di kalangan anggota Parti Perikatan telah menjadi teras kepada kejayaan yang diperolehi serta membawa kepada kemerdekaan negara pada 31 Ogos 1957.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
sang_saka_bangsa-800px
Sejarah

Pengesahan Bendera Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO)

27 Julai 1946 – Pada tahun 1946, Bendera Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO) telah disahkan dengan rasminya sebagai bendera tunggal bagi UMNO. Pengesahan ini telah dibuat di dalam Majlis Mesyuarat Agong UMNO ke 3 di Pulau Pinang.

Di Mesyuarat Agong itu diadakan istiadat menaikkan Bendera UMNO oleh Duli Yang Maha Mulia Sultan Kedah, Sultan Tunku Sir Badlishah Ibni Almarhum Sultan Abd. Hamid Shah tepat pada jam 10.00 pagi di hadapan bangunan Sekolah Francis Light dimana mesyuarat itu diadakan.

Bendera Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu telah dibincangkan secara khusus di Majlis Mesyuarat Agong UMNO ke 2 yang telah diadakan di Ipoh, Perak pada 29 Jun hingga 30 Jun 1946.

Berbagai contoh telah dikemukakan oleh wakil-wakil Persatuan Melayu dari seluruh negeri-negeri Melayu termasuk contoh dari wakil Persatuan Kebangsaan Melayu Malaya (PKMM) yang mengesyorkan Bendera PKMM Sangkakala Merah-Putih untuk dijadikan Bendera UMNO.

Sang Saka Bangsa

Sang Saka Bangsa

Hasil dari pengundian dan sokongan, Majlis dengan sebulat suara bersetuju memilih satu corak yang dikemukakan oleh perwakilan UMNO dan menentukan peraturan-peraturan yang ditetapkan sebagai peraturan IV Piagam 1946 iaitu :-

  1. Bendera UMNO hendaklah berwarna merah dan putih yang sama besar. Warna merah di sebelah atas manakala warna putih di sebelah bawah. Di tengah-tengahnya terdapat satu bulatan berwarna kuning di dalam bulatan itu terdapat sebilah keris tujuh luk berwarna hijau. Hujung matanya menghala ke bawah penjuru kanan.
  2. Bendera UMNO adalah berukuran 183 cm panjang dan 122 cm lebar. Keluasan bulatan ialah 61cm dan keris 50.8 cm panjang. Jarak hulu dan hujung keris dengan garisan bulatan ialah 5.08 cm.
  3. Bendera UMNO dimuliakan pada bila-bila masa
  4. Bendera UMNO dikibarkan ditempatkan yang mudah dilihat.
  5. Tempat-tempat utama bendera dikibarkan ialah di Dewan-dewan persidangan tatkala mesyuarat sedang berlangsung dan di Pejabat Setiausaha Agong UMNO, di pejabat ahli-ahli UMNO dan juga boleh dikibarkan oleh ahli-ahli UMNO dengan mengikut peraturan-peraturan yang ditetapkan.

Setiap corak Bendera UMNO mempunyai lambang yang tertentu iaitu warna merah melambangkan keberanian, warna putih bererti bersih, kuning melambangkan kebesaran raja, hijau bererti pegangan kepada agama Islam dan keris melambangkan pusaka Bangsa Melayu.

Bendera UMNO adalah lambang penyatuan dan perpaduan bangsa Melayu semenjak UMNO ditubuhkan pada 11 Mei 1946 hinggalah ke hari ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
ibrahim_yaacob-800px
Sejarah

Persetujuan Jepun Untuk Kemerdekaan

26 Julai 1945 – Pada tahun 1945 Pentadbiran Tentera Jepun di Tanah Melayu telah menyatakan persetujuannya untuk memberi kemerdekaan kepada Tanah Melayu bersama dengan Indonesia. Berita persetujuan tersebut disampaikan kepada pihak nasionalis, terutama sekali kepada pemimpin KRIS.

ibrahim-yaacob

Ibrahim Yaacob

KRIS dipimpin oleh Ibrahim Yaacob dan Dr Burhanuddin AI-Helmy. KRIS ditubuhkan untuk memperjuangkan kemerdekaan Tanah Melayu dengan Indonesia. la adalah pertubuhan nasionalis yang mendapat sokongan daripada pentadbiran tentera Jepun dan dasarnya merupakan lanjutan daripada dasar-dasar KMM (Kesatuan Melayu Muda).

Menjelang bulan Jun 1945 Jepun telah mula merasakan kekuatannya semakin lemah dan pengaruh di kalangan orang-orang Melayu mula berkurangan. Di dalam kesempitan ini Jepun merasakan perlu untuk memenangi semula hati rakyat terutama golongan nasionalis di Tanah Melayu dan Indonesia.

Akhirnya pentadbiran Tentera Jepun di Indonesia berjanji memberi kemerdekaan kepada Indonesia. Sementara itu golongan nasionalis Tanah Melayu telah menuntut supaya Tanah Melayu juga turut dimerdekakan dan dimerdekakan sebagai sebahagian daripada Indonesia.

Pihak nasionalis Indonesia bersetuju dengan cadangan tersebut dan pada hari ini dalam tahun 1945 pentadbiran tentera Jepun di Tanah Melayu telah menyatakan persetujuannya untuk memberi kemerdekaan bersama kepada Tanah Melayu dan Indonesia.

Pada akhir bulan Julai 1945 persidangan kedua Setiausaha Agung Pentadbiran Tentera Jepun bagi Jawa, Sumatera, Sulawesi dan Tanah Melayu telah diadakan di Singapura. Dalam persidangan tersebut kemerdekaan Indonesia telah dibincangkan.

Pada 12 Ogos 1945 rombongan kemerdekaan Indonesia diketuai oleh Sukarno dan Mohd. Hatta telah singgah di Taiping sekembali mereka dari Saigon setelah menemui Field Marshall Terauchi, Pemerintah Tentera Jepun bagi Wilayah Asia Tenggara. Ibrahim Haji Yaacob dan Dr Burhanuddin AI-Helmy daripada KRIS telah mengadakan rundingan dengan KRIS rombongan Sukarno dan Hatta itu.

Dalam perundingan itu pemimpin-pemimpin Indonesia mengulangi persetujuan mereka mengenai kemerdekaan bersama Tanah Melayu-lndonesia dan menyatakan bahawa perisytiharan itu akan dibuat pada minggu berikutnya.

Ibrahim Yaacob telah berjanji akan menghantar wakil Tanah Melayu seramai lapan orang ke Indonesia yang terdiri dari empat orang wakil pemimpin nasionalis dan empat orang wakil raja-raja Melayu.

Sementara itu Ibrahim Yaacob telah membuat rancangan tertentu di Tanah Melayu bagi menghadapi kemungkinan kedatangan Indonesia ke Tanah Melayu apabila Jepun menyerah kalah. Jepun menyerah kalah secara tiba-tiba kepada pihak Berikat.

Dalam keadaan begini Sukarno dan Hatta telah mengisytiharkan kemerdekaan Indonesia tanpa menyebut nama Tanah Melayu sebagai sebahagian daripada Wilayah Indonesia Raya. Tanah Melayu telah ditinggalkan untuk berjuang bersendirian dan ini menyebabkan rancangan kemerdekaan Tanah Melayu bersama Indonesia gagal.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
alfonso_de_albuquerque-800px
Sejarah

Serangan Pertama Portugis Ke Atas Melaka

25 Julai 1511 – Pada tahun 1511, Melaka telah diserang oleh askar-askar Portugis yang diketuai oleh Alfonso De Albuquerque. Serangan pertama Portugis ke atas Melaka ini ekoran daripada tidak ada tolak ansur di antara Sultan Mahmud, dan orang-orang Portugis mengenai orang-orang tahanan Portugis.

Askar-askar Portugis telah melancarkan serangan pada waktu subuh hari ini, iaitu hari St. James, dengan menaiki beberapa buah perahu. Orang-orang Portugis mendarat di bahagian utara dan selatan bandar Melaka.

Perahu-perahu yang membawa askar-askar Portugis telah dibedil dengan meriam dari darat oleh orang-orang Melayu.

Tetapi askar-askar Portugis itu dapat juga mendarat, dan satu pertempuran hebat telah berlaku di antara askar-askar Portugis dan orang-orang Melayu yang diketuai oleh Sultan Mahmud dan putera baginda Raja Ahmad.

Setelah bertempur beberapa jam lamanya ramai askar-askar kedua belah pihak terbunuh dan orang-orang portugis telah mencapai objektifnya untuk menawan jambatan dekat dengan Kuala Sungai Melaka.

Bagi orang-orang Melayu banyak rumah-rumah dan harta benda telah musnah, dan yang paling penting ialah Istana Sultan Melaka yang menjadi lambang kebesaran Kerajaan Melayu yang telah turut juga musnah.

Alfonso de Albuquerque

Alfonso de Albuquerque

Askar-askar Portugis seramai 70 orang yang mempertahankan jambatan serta membuat kubu-kubu di kedua-dua hujung jambatan itu, telah dihujani dengan tembakan meriam, tombak dan sumpitan beracun dari orang-orang Melayu.

Oleh kerana serangan itu tidak berhenti-henti maka orang-orang Portugis tidak dapat mempertahankan jambatan tersebut dan semuanya telah terbunuh kecuali seorang pegawai bernama Fernao Gomez yang terselamat.

Pada petang itu juga baki askar-askar Portugis yang masih hidup di bandar Melaka telah bertempiaran lari ke kapal mereka.

Peperangan tersebut adalah satu detik bersejarah bagi orang-orang Melayu untuk mempertahankan tanah air mereka dari pencerobohan Portugis.

Kekalahan Portugis dalam pertempuran tersebut adalah satu kemenangan bagi orang-orang Melayu dalam usaha mempertahankan Melaka daripada kuasa besar Barat yang bertujuan untuk menguasai perdagangan dan menghapuskan pusat perkembangan Islam.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Trafalgar-Auguste_Mayer-800px
Sejarah

Portugis Menyerang Johor

23 Julai 1587 – Pada tahun 1587, satu angkatan perang orang-orang Portugis menyerang Johor. Pasukan Portugis yang diketuai oleh Antonia de Noronda telah menyerang serta membedil Kota Batu dan Johor Lama, lantas berlakulah pertempuran tembak menembak antara kedua belah pihak.

Peperangan ini adalah ekoran daripada serangan-serangan Portugis dalam tahun-tahun 1576 dan 1578 di mana serangan-serangan itu tidak dapat mengalahkan Johor dan orang-orang Portugis terpaksa berundur ke Melaka.

Sebagai tindak-balas, satu angkatan perang Johor pula telah menyerang melalui laut dan darat pada 6 Januari 1587. Dalam serangan ini Kota Melaka hampir dapat dirampas oleh orang-orang Johor.

Pada 21 Julai 1587, satu angkatan perang Portugis telah mudik ke sungai Johor. Dua hari kemudian, iaitu pada 23 Julai 1587, satu peperangan besar telah berlaku di antara orang-orang Johor dan orang-orang Portugis.

Semua serangan-serangan Portugis pada hari itu telah dapat dipatahkan oleh orang-orang Melayu.

Sungguhpun orang-orang Portugis kalah, mereka masih meneruskan bedilan-bedilan meriam serta menggunakan taktik-taktik peperangan dengan mengepong Johor Lama dan Kota Batu. Kejadian ini telah berlarutan hingga beberapa hari.

Pada 10 Ogos, satu lagi angkatan perang Portugis yang diketuai oleh Paulo de Lima Pereira daripada Goa telah tiba di Johor dan pada pagi 15 Ogos, askar-askar Portugis telah melancarkan serangan.

Askar-askar yang mendarat telah dibahagikan kepada tiga buah pasukan; satu pasukan diketuai oleh Antonia de Noronda dan dibantu oleh Joao Pereira; satu pasukan lain diketuai oleh Matheus Pereira Sampaio, dan satu lagi diketuai oleh Paulo de Lima Pereira sendiri.

Kota Batu pula dipertahankan oleh orang-orang Minangkabau, Jawa, Terengganu, Indragiri dan Kampar berjumlah 10,000 hingga 12,000 orang yang diketuai oleh seorang Panglima bernama Raja Mahkota.

Dalam peperangan tersebut, askar-askar Portugis yang diketuai oleh Matheus Sampaio berjaya menawan Kota Batu walaupun ramai askar-askarnya terkorban. Dari Kota Batu askar-askar Portugis telah menggunakan meriam-meriam untuk menembak askar-askar Johor.

Askar-askar Portugis yang menyerang bandar Johor Lama pula telah membakar semua rumah-rumah dan juga memusnahkan kubu-kubu pertahanan orang-orang Melayu Johor termasuk sebuah kubu kecil yang bernama Kubu Budak atau Kota Budak, di Kuala Sungai Johor.

Di akhir peperangan tersebut, pihak Johor telah kalah, dan Sultan Johor, Sultan Ali Jalla Abdul Jalil II serta orang-orang besar dan rakyat yang terselamat telah melarikan diri ke Hulu Sungai Johor dan menubuhkan pusat pemerintahan baginda yang baru di Batu Sawar.

Peperangan tersebut adalah satu detik bersejarah bagi orang-orang Melayu yang menunjukkan keberanian dan kepahlawanan untuk mempertahankan tanah air mereka dari pencerobohan Portugis sehingga sanggup menggadaikan nyawa dan harta benda dan tidak kurang sepuluh orang-orang besar dan pahlawan-pahlawan Melayu termasuk Seri Nara Diraja telah terkorban.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard