Sejarah

Penawanan Jambatan Bandar Melaka Oleh Portugis

08 Ogos 1511 – Pada tahun 1511, angkatan perang Portugis yang diketuai oleh Alfonso de Albuquerque berjaya menawan jambatan Bandar Melaka yang menghubung kedua-dua bahagian bandar Melaka itu.

Melaka pada masa ini diperintah oleh Sultan Mahmud merupakan sebuah empayar yang agung dan pusat perdagangan yang berjaya. Penduduknya dianggarkan seramai 200,000 orang dengan jumlah askar 20,000 orang.

mallaca fort gate

Sebelum jambatan penting ini ditawan, de Albuquerque yang datang dengan 18 buah kapal perang dan 1500 orang askar lengkap dengan senjata moden meminta Sultan Mahmud membebaskan beberapa orang Portugis yang ditawan oleh Melaka sebelum ini, walau bagaimanapun permintaan itu ditolak.

Tentera Portugis dengan bantuan saudagar Cina telah berusaha untuk menawan bandar Melaka dan untuk tujuan itu jambatan yang membahagikan Melaka perlu dikuasai terlebih dahulu.

Serangan hebat oleh tentera Portugis terhadap Melaka telah berjaya menawan jambatan Bandar Melaka tersebut, dan Melaka kini jatuh ke tangan penjajahan Portugis.

Sultan Mahmud melarikan diri ke Pahang dan anakandanya Sultan Ahmad melarikan diri ke Muar.

Kejatuhan Melaka ke tangan Portugis pada hari ini dalam tahun 1511 menandakan berakhirnya zaman Kesultanan Melayu Melaka, serta merupakan titik bermulanya penjajahan barat di Melaka.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Daeng Merewah-Yamtuan Muda Riau Pertama Mangkat

07 Ogos 1782 – Pada tahun 1782, Daeng Merewah, Yamtuan Muda Riau yang pertama mangkat setelah menjadi Yamtuan Muda Riau semenjak tahun 1722 dan dimakamkan di Sungai Baru, Riau. Daeng Merewah adalah salah seorang Raja-raja Bugis Lima Bersaudara dan berasal dari tanah Bugis.

Saudara-saudara baginda yang lain ialah Daeng Perani, Daeng Menambun, Daeng Chelak dan Daeng Kemasi.

Semenjak awal kurun masihi yang ke-15, Raja-raja Bugis Lima Bersaudara ini mengembara dengan perahu-perahu perang mereka ke kawasan-kawasan bahagian Barat Nusantara terutama di perairan Semenanjung Tanah Melayu dan kepulauan Riau dengan tujuan untuk berkuasa memerintah negeri-negeri di situ.

Pengaruh Raja-raja Bugis Lima Bersaudara mula tersebar di Semenanjung Tanah Melayu ketika pemerintahan Raja Kecil Johor yang bergelar Sultan Abdul Jalil Rahmat iaitu Sultan Johor yang ke-12.

Raja Kecil menaiki takhta kerajaan Johor setelah menyerang dan berjaya mengalahkan Kerajaan Johor di bawah Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV pada tahun 1718. Baginda kemudian telah menjadikan Sultan Abdul Jalil, bekas Sultan Johor sebagai Bendaharanya.

Hal ini telah menimbulkan kemarahan putera dan puteri Sultan Abdul Jalil iaitu Tengku Sulaiman dan Tengku Tengah.

Kedatangan Raja-raja Bugis Lima Bersaudara ini disambut oleh Tengku Sulaiman dan Tengku Tengah. Mereka telah meminta bantuan Raja-raja Bugis ini bagi menjatuhkan semula Raja Kecil dari Takhta Kerajaan Johor.

Satu perjanjian telah dibuat antara kedua pihak di mana jika mereka berjaya merampas kembali kerajaan Johor dari Raja Kecil, salah seorang dari Raja Bugis itu akan dijadikan Yamtuan Muda atau Raja Muda turun temurun.

Selepas itu Raja-raja Bugis Lima Bersaudara ini pun kembali ke Pasai untuk menyiapkan angkatan perang mereka.

Sementara itu negeri Johor berada di dalam huru-hara kerana rakyat Johor telah terbahagi dua, satu pihak menyebelahi Raja Kecil dan satu lagi menyebelahi Sultan Abdul Jalil.

Akhirnya peperangan telah meletus di antara kedua belah pihak dan Sultan Abdul Jalil telah mengalami kekalahan dan berundur ke Pahang. Semasa dalam perjalanan ke Riau, Sultan Abdul Jalil telah dibunuh atas arahan Raja Kecil pada tahun 1720.

Peristiwa ini telah menimbulkan kemarahan putera baginda Raja Sulaiman dan Tun Abbas. Pada tahun 1721, Raja Sulaiman telah meminta pertolongan dari Raja-raja Bugis ini untuk merampas semula Kerajaan Johor.

Pada 4 Oktober 1722, Raja Sulaiman telah dilantik sebagai Sultan Johor setelah mengalahkan Raja Kecil. Berdasarkan kepada perjanjian yang telah ditandatangani maka Raja Sulaiman telah melantik Daeng Merewah sebagai Yamtuan Muda Riau I dan bergelar Kelana Jaya Putera.

Baginda telah digantikan oleh saudaranya Daeng Chelak selepas kemangkatan baginda hari ini dalam tahun 1728.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
upsi-800px
Sejarah

Kongres Melayu Se Tanah Melayu

06 Ogos 1939 – Pada tahun 1939, Kongres Melayu Se Tanah Melayu telah diadakan di Kuala Lumpur. Persidangan yang julung-julung kalinya diadakan ini telah berjaya menghimpunkan Persatuan-Persatuan Melayu dari seluruh Tanah Melayu.

Penubuhan Maktab Sultan Idris Tanjung Malim pada tahun 1922 telah berjaya melahirkan ramai pemimpin-pemimpin dikalangan orang-orang Melayu, dan telah menjadi pemangkin kepada munculnya Persatuan-persatuan Melayu yang bersifat politik dan kebangsaan pada tahun 30-an.

Antara persatuan-persatuan Melayu yang telah ditubuhkan ialah Persatuan Sahabat Pena Melayu (PASPAM) pada tahun 1934 diikuti dengan Kesatuan Melayu Muda (KMM) pada tahun 1937.

Kongres Melayu Se Tanah Melayu ini dilangsungkan atas daya usaha Tengku Ismail bin Tengku Mohd. Yasin, Yang Dipertua Persatuan Melayu Selangor dengan tujuan untuk mempersekutukan Persatuan-persatuan Melayu yang wujud pada ketika itu.

Kongres Melayu Pertama ini, telah dihadiri oleh enam buah Persatuan di antaranya Persatuan Melayu Singapura, Pahang, Negeri Sembilan, dan Seberang Perai.

Kongres Melayu Se Tanah Melayu yang pertama kali diadakan ini telah menjadi pencetus kepada kebangkitan kesedaran kebangsaan orang-orang Melayu untuk memerdekakan tanah air daripada cengkaman penjajahan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
merdeka-800px
Sejarah

Pemilihan Lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu

05 Ogos 1957 – Pada tahun 1957, Lagu Terang Bulan, lagu kebangsaan negeri Perak telah dipilih sebagai lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu.

Pemilihan lagu kebangsaan ini telah dilakukan oleh Jawatankuasa Pemilih Lagu-lagu Kebangsaan yang dipengerusikan oleh Tunku Abdul Rahman, Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu.

Empat buah lagu yang layak ke peringkat pemilihan akhir lagu-lagu Kebangsaan telah diperdengarkan oleh Pasukan Pancaragam Polis di Dewan Polis Depoh, Kuala Lumpur.

Antara lagu-lagu tersebut termasuklah lagu gubahan Tuan Zubir Said dan Benjamin Britain. Berikutan daripada itu, Jawatankuasa Pemilih telah memutuskan untuk memilih Lagu Kebangsaan Negeri Perak sebagai Lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu Merdeka.

Pemilihan dibuat berdasarkan unsur-unsur kemelayuan yang terdapat pada lagu Terang Bulan. Keputusan pemilihan Jawatankuasa pemilih kemudiannya dikemukakan kepada Majlis Raja-Raja untuk persetujuan.

Lagu kebangsaan buat pertama kalinya telah diperdengarkan kepada khalayak ramai pada malam 31 Ogos 1957 di Padang Kelab Selangor.

lagu negaraku

Lirik Lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu :

Negaraku

Tanah tumpahnya darahku,

Rakyat hidup,

Bersatu dan maju,

Rahmat bahagia

Tuhan kurniakan,

Raja kita,

Selamat bertakhta,

Rahmat bahagia,

Tuhan kurniakan,

Raja kita,

selamat bertakhta.

 

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
kemerdekaan_malaysia
Sejarah

Perjanjian Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu Ditandatangani

05 Ogos 1957 – Pada hari ini dalam tahun 1957, Perjanjian Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu telah ditandatangani di antara Raja-raja dengan wakil Baginda Queen, Pesuruhjaya Tinggi, Sir Donald MacGillivray di King’s House, Kuala Lumpur dalam satu upacara gemilang yang berlangsung selama dua jam.

Pada kira-kira jam 9.30 pagi, seramai 15 orang penandatangan utama, iaitu Pesuruhjaya Tinggi British ke Tanah Melayu, delapan orang Raja-raja Melayu, Tengku Mahkota Johor dan lima orang Pembesar yang berkuasa dari Negeri Sembilan (iaitu selain daripada Yang di-Pertuan Besar) serta saksi-saksi kepada penandatangan-penandatangan telah menandatangani perjanjian itu dengan menggunakan pena yang khas bertulis Federation of Malaya Agreement 1957.

Perjanjian ini telah ditandatangani dalam 40 salinan, 20 dalam Bahasa Melayu dan 20 lagi dalam Bahasa Inggeris. Dua salinan daripada perjanjian itu dihantar kepada kerajaan British, sementara dua lagi disimpan oleh Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu.

Satu salinan tiap-tiap satu dihantar kepada tiap-tiap negeri termasuk Melaka dan Pulau Pinang, sementara untuk Negeri Sembilan diserahkan enam salinan memandangkan kepada perkembangannya yang sebegitu rupa.

Artikel 3, Perjanjian ini menyatakan bahawa mulai daripada 31 Ogos 1957, Negeri-negeri Melayu dan Selat akan tertubuh menjadi satu Persekutuan yang baru Melayu yang dinamakan Persekutuan Tanah Melayu, atau dalam bahasa Inggerisnya, The Federation of Malaya.

Oleh itu dengan sendirinya Perjanjian ini telah memansuhkan Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1948, dan dengan itu berakhirlah kuasa dan kedaulatan Baginda Queen ke atas Melaka dan Pulau Pinang. Dan dengan itu juga segala kuasa dan jurisdiksi baginda ke atas Persekutuan Tanah Melayu berakhir.

perjanjian kemerdekaan

Dalam ucapannya, sebelum upacara menandatangani perjanjian itu, wakil Baginda Queen, Sir Donald MacGillivray menyatakan bahawa beliau yakin perjanjian ini akan dapat menyediakan segala keperluan sebuah kerajaan yang sesuai kepada negara yang berbilang bangsa, dan negara baru ini akan menghadapi masa depan yang agung dan gemilang.

DYMM Sultan Kedah, selaku wakil Raja-Raja Melayu bertitah dan berharap kepada Tuhan Yang Maha Berkuasa bahawa apa yang dilakukan pada hari itu akan membawa kebahagian yang berkekalan kepada negara ini.

Dua puluh enam hari kemudiannya, pada 31 Ogos 1957, berkuatkuasalah Perjanjian ini ke atas seluruh umat di Persekutuan Tanah Melayu dalam menentukan proses sejarah selanjutnya apabila Duke of Gloucester dengan rasminya menggugurkan kuasa dan wibawa penjajah British.

Ia telah disambut dengan lantang dan megah oleh laungan Merdeka oleh Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu, Tunku Abdul Rahman, dalam upacara Pengisytiharan Kemerdekaan yang bergemuruh dan bersemangat, di Stadium Merdeka, Kuala Lumpur.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
dymm_agong_pertama-800px
Sejarah

Pemilihan DYMM Seri Paduka Baginda Yang Di-Pertuan Agong Pertama

03 Ogos 1957 – Pada tahun 1957, satu Persidangan Khas Raja-raja Melayu telah diadakan bagi memilih Duli Yang Maha Mulia Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong pertama dan Timbalannya bagi Persekutuan Tanah Melayu Merdeka pada 31 Ogos 1957.

Persidangan yang telah berlangsung di Dewan Mesyuarat Majlis Kerja Kerajaan Persekutuan, Kuala Lumpur ini dipengerusikan oleh Sultan Kedah.

Pemilihan Yang di-Pertuan Agong dan Timbalannya telah dilangsungkan mengikut syarat-syarat bahagian tiga dalam Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu di Persidangan Raja-Raja Melayu yang ke-43.

Kesemua Raja Melayu telah hadir pada Persidangan Khas ini kecuali Sultan Johor yang berada di Eropah dan telah diwakili oleh Tengku Mahkotanya.

Tuanku Abdul Rahman ibni Almarhum Tuanku Muhammad

Tuanku Abdul Rahman ibni Almarhum Tuanku Muhammad

Tuanku Abdul Rahman ibni Almarhum Tuanku Muhammad, Yang di-Pertuan Besar Negeri Sembilan telah dipilih sebagai Yang di-Pertuan Agong pertama, sementara DYMM Tuanku Hisamuddin Alam Shah ibni Almarhum Sultan Alauddin Sulaiman Shah, Sultan Selangor dipilih sebagai Timbalan Yang di-Pertuan Agong.

Pemilihan Yang di-Pertuan Agong sebagai Ketua Negara telah menjadi lambang kepada Persekutuan Tanah Melayu yang bebas dan Merdeka.

YDP Agong Malaysia pertama

Gambar potret baginda masih lagi digunakan di atas wang kertas Ringgit Malaysia sejak siri pertama (tahun 1967) sehingga kini.

Wajah DYMM Agong RM50

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
View_of_the_town_and_roads_of_Singapore_from_the_government_hill_published_1828-800apx
Sejarah

Perjanjian Persahabatan E.I.C-Johor

02 Ogos 1824 – Pada tahun 1824 satu perjanjian persahabatan E.I.C-Johor telah ditandatangani di antara John Crawfurd, Residen Inggeris di Singapura bagi pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris (E.I.C) dengan Sultan Hussain Shah dan Temenggung Abdul Rahman.

Perjanjian ini dibuat di Singapura dan telah disahkan oleh Gabenor Jeneral Inggeris di Fort William, India pada 19 November 1824.

Mengikut perjanjian yang mengandungi 14 perkara ini, Sultan Hussain dan Temenggung Abdul Rahman bersetuju menyerahkan Pulau Singapura serta pulau-pulau dalam lingkungan sepuluh batu dari pantainya kepada pihak Inggeris.

Sebagai gantinya Sultan menerima wang hadiah sebanyak 33,200 dollar Sepanyol dan gaji bulanan sebanyak 1,300 dollar, selama hayat baginda. Temenggung pula menerima wang hadiah sebanyak 26,800 dollar dan gaji bulanan sebanyak 700 dollar selagi ada hayatnya.

John Crawfurd

John Crawfurd

Selain dari itu, jika Sultan Hussain dan Temenggung mahu pindah keluar dari Singapura, Syarikat Hindia Timur Inggeris akan membayar 20,000 ringgit dan kepada Temenggung atau penggantinya sebanyak 5,000 dollar.

Perjanjian ini juga telah membatalkan persetiaan-persetiaan dan persetujuan-persetujuan yang telah pernah dibuat di antara Kompeni Hindia Timur Inggeris dengan Sultan dan Temenggung.

Akibat dari perjanjian ini Sultan Hussain telah kehilangan kuasa dan kedaulatannya ke atas Singapura.

Perjanjian yang menjadikan Singapura hak milik Inggeris ini adalah lanjutan daripada usaha-usaha yang telah dimulakan oleh Thomas Stamford Raffles pada awal tahun 1819 bagi menjamin kepentingan Inggeris.

Dengan memanipulasikan keadaan politik kerajaan Johor masa itu, terutama sekali mengenai kedudukan kesultanannya yang sedang dipertikaikan, Raffles telah mengangkat Tengku Long menjadi Sultan dengan gelaran Sultan Hussain Muhammad Shah ibni Almarhum Sultan Mahmud, Sultan Johor dalam satu istiadat di Padang Singapura pada 6 Februari 1819.

Sir_Thomas_Stamford_Raffles

Sir Thomas Stamford Raffles

Pada hari itu juga Raffles, bagi pihak Kompeni Inggeris telah membuat perjanjian dengan Sultan Hussain dan Temenggung.

Peristiwa ini telah mengubah perjalanan sejarah Kerajaan Johor yang dahulunya meliputi Johor, Riau, Lingga, Singapura, Pahang dan pulau-pulau disekitarnya.

Bendahara Tun Ali di Pahang menyifatkan perbuatan orang-orang Inggeris di Singapura itu sebagai “suatu perbuatan yang telah menceraikan orang adik-beradik, anak beranak dan sahabat handai…….

Pada tahun 1823 satu lagi perjanjian telah dibuat oleh Raffles dengan Sultan Hussain dan Temenggung Abdul Rahman yang menjadikan kuasa Inggeris di Singapura lebih kukuh daripada tahun 1819, tetapi kekuasaan dan hak-hak Inggeris di pulau itu masih dalam keadaan yang kurang baik.

View_of_the_town_and_roads_of_Singapore_from_the_government_hill_published_1828

Apabila John Crawfurd menjadi Residen Singapura beliau telah mencadangkan pula supaya Singapura diambil langsung oleh Kompeni Inggeris dari tangan Sultan Hussain dan Temenggung Abdul Rahman.

Secara kebetulan pula perjanjian Inggeris- Belanda pada 17 Mac 1824 telah memisahkan politik kenegaraan rumpun bangsa Melayu, maka Residen Crawfurd pun berusaha menjadikan Singapura hak milik Inggeris.

Akhirnya pada hari ini dalam tahun 1824 satu perjanjian di antara John Crawfurd dengan Sultan Hussain dan Temenggung Abdul Rahman telah ditandatangani.

Dengan itu Singapura telah diambil langsung oleh Inggeris daripada raja-raja Melayu yang telah turun temurun mempunyai hak kuasa pertuanan di pulau itu, bukan dengan perang, melainkan dengan kepandaian tipu daya menggunakan wang ringgit pada ketika orang-orang yang diperdayakan itu benar-benar dalam kesempitan dan hendak menjaga taraf kedudukan mereka pula sebagai raja dalam negeri.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
malacca_dutch-800px
Sejarah

Belanda Mula Menyerang Melaka Hingga Berjaya

02 Ogos 1640 – Pada tahun 1640, angkatan perang Belanda mula menyerang Melaka sehinggalah mereka berjaya menewaskan orang-orang Portugis menakluk Melaka pada 16 Januari 1641.

Sebelum Belanda menyerang Portugis di Melaka, mereka telah menakluk beberapa pusat perdagangan yang dikuasai oleh Portugis di Sri Lanka. Kejayaan Belanda ini sedikit sebanyak telah mempengaruhi kekuatan Belanda untuk menakluk Portugis di Melaka yang merupakan musuh warisan mereka.

Belanda juga ingin menebus kegagalan Admiral Matalief menakluk Melaka dalam tahun 1606 dan juga kegagalan Van Der Haghen dalam tahun 1615.

Mulai dari tahun 1653, angkatan laut Belanda telah mengepung Selat Melaka dengan pertolongan orang-orang Selat (Sea gypsies). Dalam masa yang sama angkatan Belanda juga telah berjaya menyerang dan menawan kapal-kapal Portugis di Selat Melaka.

Seterusnya Gabenor General Belanda di Betawi, Antonio Van Diemen telah membuat rancangan untuk menakluk Melaka secara besar-besaran pada bulan Mei 1640.

Angkatan Belanda tiba di Melaka pada awal bulan Jun dan setelah membuat perancangan yang teliti mereka mula menyerang Portugis di Melaka pada hari ini dalam tahun 1640.

Dalam serangan Belanda ke atas Portugis di Melaka ini Kerajaan Johor sebagaimana yang telah dijanjikan telah membantu Belanda dengan menghantar 40 buah perahu membawa seramai lebih kurang 1,500 orang askar Melayu di bawah pimpinan Laksamana Tun Abdul Jamil.

Setelah lebih kurang enam bulan lamanya Kota Melaka dikepung dan diserang oleh askar-askar Belanda yang dibantu oleh askar-askar Johor itu hingga berlakunya kekurangan makanan dalam Kota Melaka, maka akhirnya pada 14 Januari 1641 angkatan perang Belanda pun berjaya menakluk Melaka.

Dengan kejayaan Belanda ini maka berakhirlah pemerintahan Portugis di Melaka selama lebih kurang 130 tahun di bumi Melayu itu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
dutch_war1-800px
Sejarah

Selangor Ditawan Oleh Belanda

02 Ogos 1784 – Pada tahun 1784, Selangor ditawan oleh Belanda yang memulakan serangan pada 13 Julai 1784. Kemenangan Belanda ke atas pusat pemerintahan di Kuala Selangor itu menyebabkan Sultan Ibrahim, Sultan Selangor pada masa itu bersama para pembesar dan pengikutnya berundur ke negeri Pahang.

Serangan Belanda ke atas Selangor ini adalah sebagai membalas serangan Selangor ke atas kedudukan Belanda di Melaka.

Ini kerana semasa peperangan Kerajaan Melayu Johor-Riau dengan Belanda, Sultan Ibrahim yang bersimpati dengan Johor telah membantu menyerang Belanda di Melaka di mana Belanda hampir-hampir tewas dalam tahun 1783 sekiranya tidak mendapat bantuan dari Betawi, Jawa.

Dengan penguasaan Belanda ke atas Selangor selepas mengharungi peperangan sengit, Belanda telah memperkuatkan lagi Kota di Kuala Selangor yang terletak di atas Bukit Melawati.

Untuk beberapa waktu Belanda juga menguasai perjalanan lalulintas Selat Melaka dan menguasai perdagangan bijih timah dan gambir.

Walau bagaimanapun dengan bantuan tentera Bendahara Pahang, Sultan Ibrahim telah menyerang dan menawan semula ibu negerinya Kuala Selangor dari tangan Belanda dalam tahun 1785.

Dengan kekalahan Belanda ini, Sultan Ibrahim dapat menegakkan kembali Kerajaan Melayu Selangor. Baginda juga kemudiannya telah memperbaiki dan memperkuatkan lagi Kota Melawati sebagai tempat kawalan dan pertahanan kerajaannya dari sebarang serangan dari luar dan masa hadapan.

Kemenangan Belanda ke atas Selangor pada hari ini dalam tahun 1784 adalah bersifat sementara sahaja kerana pada 28 Jun 1785 Selangor telah menewaskan Belanda semula dan mengusir penceroboh itu dari tanah airnya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Cabinet_of_Malaya,_1955-800px
Sejarah

Kabinet Pertama Persekutuan Tanah Melayu

01 Ogos  1955 – Pada tahun 1955, YTM Tunku Abdul Rahman Putra, selaku pemimpin Kebangsaan Parti Perikatan yang dianggotai oleh United Malay National Organisation (UMNO), Malayan Chinese Association (MCA) dan Malayan Indian Congress (MIC) telah membentuk kabinet pertama Persekutuan Tanah Melayu.

Pembentukan Kabinet adalah berikutan kemenangan Parti Perikatan memenangi 51 daripada 52 kerusi yang dipertandingkan dalam Pilihanraya Persekutuan pertama yang di adakan pada 27 Julai 1955.

Pembentukan barisan Kabinet pertama terdiri daripada 10 orang Menteri, 2 orang Timbalan Menteri dan 3 orang Penolong Menteri terdiri daripada pemimpin-pemimpin parti dari UMNO, MCA, MIC.

Sehubungan itu, YTM Tunku Abdul Rahman telah dilantik sebagai Ketua Menteri Tanah Melayu yang pertama.

Pengumuman rasmi pembentukan anggota Kabinet pertama  telah dilakukan oleh Pesuruhjaya Tinggi British, Sir Donald MacGillivray pada 4 Ogos 1955 di King’s House setelah diperkenankan oleh Raja-raja Melayu.

Majlis angkat sumpah telah diadakan pada 9 Ogos 1955 dengan disaksikan oleh Ketua Hakim Mr. Pretheroe.

Pembentukan Kabinet Pertama Persekutuan Tanah Melayu telah menjadi asas kepada pembentukan berkerajaan sendiri selepas kemerdekaan negara pada 31 Ogos 1957.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard