Tag Archives: ismail

un_flag-800px
Sejarah

Persekutuan Tanah Melayu Menjadi Ahli Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu

17 September 1957 – Pada tahun 1957, Persekutuan Tanah Melayu dengan rasminya diterima menjadi ahli Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB). Keahlian Persekutuan Tanah Melayu diusulkan oleh wakil Kerajaan Britain dengan mendapat sokongan sebulat suara dari ahli-ahli yang hadir yang menjadi anggota Majlis Perhimpunan Agong Bangsa-Bangsa Bersatu yang ke-82.

Pada hari ini juga buat julung kalinya dalam sejarah perhimpunan Agong Bangsa-Bangsa Bersatu suara Persekutuan Tanah Melayu yang telah mencapai kemerdekaannya pada 31 Ogos 1957 telah kedengaran dalam persidangannya. Dr. Ismail bin Dato’ Abdul Rahman telah dilantik oleh kerajaan Persekutuan Tanah Melayu Merdeka sebagai wakil tetapnya di PBB.

Tun Dr. Ismail bin Dato’ Abdul Rahman

Tun Dr. Ismail bin Dato’ Abdul Rahman

Kemasukan Persekutuan Tanah Melayu ke dalam pertubuhan dunia ini, telah memberi peluang kepada negara untuk bersahabat dengan semua negara tanpa sekatan serta memberi sumbangan tenaga, buah fikiran ke arah matlamat untuk menegakkan keamanan dunia.

Dengan menjadi ahli PBB ini juga, Persekutuan Tanah Melayu diterima menjadi ahli Pertubuhan Buruh Antarabangsa, Pertubuhan Makanan dan Pertanian Bangsa Bersatu dan Perjanjian Am (General Agreement) Tarif dan Perdagangan.

Sesungguhnya Pengiktirafan PBB terhadap Persekutuan Tanah Melayu adalah satu lagi kemajuan dan perkembangan yang dibanggakan dalam proses ke arah mengisi kemerdekaan negara sepenuhnya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
kereta_api-800px
Sejarah

Perasmian Landasan Kereta Api Pantai Timur

05 September 1931 – Pada tahun 1931, landasan kereta api Pantai Timur yang menghubungkan Negeri Sembilan, Pahang dan Kelantan telah dirasmikan oleh Duli Yang Maha Mulia Sultan Kelantan, Sultan Ismail Ibni Almarhum Sultan Muhammad ke IV bersama dengan Pesuruhjaya Tinggi British di Malaya, Sir Cecil Clementi.

Perasmian ini adalah bersempena dengan pembukaan landasan kereta api dari Gua Musang ke Kuala Gris di Kelantan. Pembinaan landasan kereta api pantai Timur itu dijalankan secara berperingkat dari dua hala, iaitu dari Selatan ke Utara dan sebaliknya.

Dari Selatan ke Utara pembinaannya bermula dari Gemas hingga ke kawasan sempadan Negeri Sembilan dan negeri Pahang yang disiapkan pada tahun 1910. Dalam tahun 1912 landasan ini siap dibina hingga ke Kuala Krau di Pahang.

Dalam tahun 1917 pula landasan diteruskan hingga ke Kuala Lipis. Dari Kuala Lipis pembinaannya diteruskan ke Padang Tengku dan siap dalam tahun 1921. Pembinaannya diteruskan hingga ke Chegar Perah di Pahang dalam tahun 1923 dan disambung hingga ke Merapoh dan sempadan Pahang-Kelantan dalam tahun 1927. Pada bulan Julai 1930 ia telah siap dibina hingga ke Gua Musang di Kelantan.

Kos pembinaan landasan kereta api Pantai Timur ini dianggarkan sebanyak hampir RM 39 juta. Dengan siapnya landasan kereta api itu ia bukan sahaja dapat menghubungkan negeri-negeri pantai timur dengan Singapura melalui Johor Bahru tetapi juga dengan negeri Siam melalui jalan kereta api dari Pasir Mas ke pekan Golok yang dibuka pada tahun 1921.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mageran-800px
Sejarah

Rukun Negara Diisytiharkan

31 Ogos 1970 – Pada tahun 1970, D.Y.M.M Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong, Tuanku Ismail Nasiruddin Shah ibni Almarhum Sultan Zainal Abidin telah berkenan mengisytiharkannya Rukun Negara pada upacara bersempena dengan sambutan ulang tahun kemerdekaan negara ke-13.

Rukun Negara dirangka hasil perundingan Majlis Gerakan Negara (MAGERAN), mengandungi lima prinsip yang menjadi kunci perdamaian antara kaum, bertujuan mencapai kemajuan bangsa.

Ia diperkenalkan sebagai pengikat dan pembina perasaan semangat cintakan negara di kalangan rakyat. Berikutan itu juga segala aktiviti dan acara menyambut kemerdekaan negara pada tahun 1970 ini telah diisi dengan persembahan yang berteraskan Rukun Negara.

Ikrar Rukun Negara adalah seperti berikut :

  • Bahawasanya, Negara kita Malaysia mendukung cita-cita hendak:
  • Mencapai perpaduan yang lebih erat di kalangan seluruh masyarakatnya;
  • memelihara satu cara hidup demokratik;
  • mencipta satu masyarakat yang adil di mana kemakmuran negara akan dinikmati bersama secara adil dan saksama;
  • menjamin satu cara yang liberal terhadap tradisi-tradisi kebudayaannya yang kaya dan berbagai corak;
  • membina satu masyarakat progresif yang akan menggunakan sains dan teknologi moden.

Maka kami rakyat Malaysia berikrar akan menumpukan seluruh tenaga dan usaha kami untuk mencapai cita-cita tersebut berdasarkan atas prinsip-prinsip yang berikut:

  • Kepercayaan kepada Tuhan
  • Kesetiaan kepada Raja dan Negara
  • Keluhuran Perlembagaan
  • Kedaulatan Undang-Undang
  • Kesopanan dan Kesusilaan

Rukun Negara merupakan falsafah dan ideologi negara hasil sumbangan pemimpin dan rakyat pelbagai kaum dari kepakaran yang tidak ternilai. Ia perlu dihayati oleh setiap warganegara yang cintakan keamanan dan keharmonian.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Tun_Hussein_Onn_portrait
Sejarah

Pelantikan Datuk Hussein Onn Sebagai Timbalan Perdana Menteri Ketiga

13 Ogos 1973 – Pada tahun 1973, Datuk Hussein Onn telah diumumkan sebagai Timbalan Perdana Menteri ketiga oleh Perdana Menteri Y.A.B Tun Abdul Razak bin Dato Hussein di Bilik Gerakan, Pejabat Perdana Menteri.

Pengumuman tersebut dibuat ketika beliau mengumumkan susunan baru jemaah kabinet berikutan Tun Dr. Ismail meninggal dunia pada 2 Ogos 1973.

Selain dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri, Datuk Hussein Onn juga diberi mandat untuk menerajui portfolio Kementerian Perdagangan dan Perindustrian.

Peranan sebagai Timbalan Perdana Menteri dan pada masa menerajui beberapa kementerian yang lain sememangnya memberikan pengalaman dan ilmu pengetahuan yang amat penting kepada Datuk Hussein Onn sebagai seorang pemimpin apabila beliau telah dilantik sebagai Perdana Menteri Malaysia ketiga pada 15 Januari 1976.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
upsi-800px
Sejarah

Kongres Melayu Se Tanah Melayu

06 Ogos 1939 – Pada tahun 1939, Kongres Melayu Se Tanah Melayu telah diadakan di Kuala Lumpur. Persidangan yang julung-julung kalinya diadakan ini telah berjaya menghimpunkan Persatuan-Persatuan Melayu dari seluruh Tanah Melayu.

Penubuhan Maktab Sultan Idris Tanjung Malim pada tahun 1922 telah berjaya melahirkan ramai pemimpin-pemimpin dikalangan orang-orang Melayu, dan telah menjadi pemangkin kepada munculnya Persatuan-persatuan Melayu yang bersifat politik dan kebangsaan pada tahun 30-an.

Antara persatuan-persatuan Melayu yang telah ditubuhkan ialah Persatuan Sahabat Pena Melayu (PASPAM) pada tahun 1934 diikuti dengan Kesatuan Melayu Muda (KMM) pada tahun 1937.

Kongres Melayu Se Tanah Melayu ini dilangsungkan atas daya usaha Tengku Ismail bin Tengku Mohd. Yasin, Yang Dipertua Persatuan Melayu Selangor dengan tujuan untuk mempersekutukan Persatuan-persatuan Melayu yang wujud pada ketika itu.

Kongres Melayu Pertama ini, telah dihadiri oleh enam buah Persatuan di antaranya Persatuan Melayu Singapura, Pahang, Negeri Sembilan, dan Seberang Perai.

Kongres Melayu Se Tanah Melayu yang pertama kali diadakan ini telah menjadi pencetus kepada kebangkitan kesedaran kebangsaan orang-orang Melayu untuk memerdekakan tanah air daripada cengkaman penjajahan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
replika_tahta_perak-800px
Sejarah

Pertabalan Raja Ismail Perak

27 Jun 1871 – Pertabalan Raja Ismail sebagai Sultan Perak yang ke 26 telah diadakan pada tahun 1871 bagi menggantikan Almarhum Paduka Seri Sultan Ali Al-Mukamal Riayat Shah. Pertabalan Raja Bendahara Ismail telah menambahkan lagi sengketa perebutan kuasa dalam pemerintahan Kerajaan Negeri Perak.

Raja Bendahara Ismail bukanlah waris sebenar pemerintahan negeri Perak tetapi sebaliknya ialah Raja Muda Abdullah. Oleh kerana kegagalan baginda hadir di upacara pemakaman jenazah Sultan Ali, maka Raja Bendahara Ismail yang hadir di upacara itu telah ditabalkan menjadi Sultan. Peristiwa ini telah menimbulkan rasa tidak puas hati di kalangan pengikut-pengikut Raja Abdullah dan lain-lain pembesar negeri itu.

Perebutan kuasa antara pembesar-pembesar negeri Perak telah bermula sejak tahun 1865, selepas kemangkatan Sultan Jaafar; dimana akhirnya Sultan Ali telah memaklumkan kepada Gabenor Negeri Selat bahawa dirinya telah dilantik sebagai Yang di-Pertuan Perak dan jajahan takluknya, manakala Raja Abdullah dilantik menjadi Raja Muda dan Raja Ismail terus kekal sebagai Raja Bendahara. Kesan dari perebutan kuasa ini telah mewujudkan pemerengganan kawasan politik.

Keadaan ini telah berterusan selepas Raja Ismail menaiki takhta kerajaan. Raja Muda Abdullah berkuasa di Hilir Perak sehinggalah ke Kuala Perak. Sultan Ismail di Perak Tengah termasuk Kinta, Raja Yusuf berkuasa di Larut. Perpecahan ini akhirnya memerangkap negeri itu dalam perluasan dasar penjajahan British di Tanah Melayu ketika itu. Pertabalan Sultan Ismail pada tahun ini sesungguhnya merupakan satu titik tolak kepada berlakunya persengketaan yang hebat dalam pemerintahan Kerajaan Negeri Perak yang akhirnya membuka peluang kepada Inggeris untuk campur tangan di negeri itu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Suruhanjaya Cobbold
Sejarah

Laporan Suruhanjaya Cobbold Dikemukakan Kepada Kerajaan British

21 Jun 1962 – Laporan Suruhanjaya Cobbold yang mengandungi syor-syor bagi penubuhan Malaysia dikemukakan kepada kerajaan British pada tahun 1962. Laporan yang mengandungi 175 muka surat itu telah diserahkan kepada Perdana Menteri British, Tuan Harold Macmillan. Suruhanjaya Cobbold telah ditugaskan untuk meninjau pendapat rakyat di negeri-negeri Borneo (Sabah dan Sarawak) tentang kemasukkan negeri-negeri itu ke dalam Persekutuan Malaysia.

Suruhanjaya itu dianggotai oleh 5 orang ahli, dipengerusikan oleh Lord Cobbold dan dianggotai oleh dua wakil kerajaan British. Sir Anthony Abell dan Sir David Watherston, sementara wakil kerajaan Persekutuan Tanah Melayu pula terdiri dari Datuk Wong Pow Nee dan Encik Mohamed Ghazali Shafie. Mr J. H. Harris bertindak selaku Setiausaha.

Laporan yang mengandungi 6 bahagian itu, mengemukakan syor-syor yang terbahagi kepada syor yang bersifat umum dan syor yang dibuat oleh ahli-ahli serta pengerusi suruhanjaya itu sendiri. Beberapa bahagian:

  • Syor-syor mengenai perkara-perkara bersifat umum yang tertentu.
  • Syor-syor yang dibuat oleh Sir Anthony Abell dan Sir David Watherston.
  • Syor-syor yang dibuat oleh Datuk Wong Pow Nee dan Encik Mohamed Ghazali bin Shafie.
  • Ringkasan syor-syor dalam seksyen B dan C serta ulasan-ulasan yang dibuat oleh Pengerusi Suruhanjaya.

Laporan itu mengandungi persetujuan mengenai kemasukan Sabah dan Sarawak di dalam Persekutuan Malaysia. Perbezaan pendapat antara wakil-wakil kerajaan British dan kerajaan Persekutuan Tanah Melayu ialah mengenal perkara-perkara bersifat umum laitu Agama Rasmi, Bahasa Kebangsaan dan Bahasa Rasmi.  

Tunku Abdul Rahman Putra AI-Haj, Perdana Menteri Tanah Melayu juga menerima laporan Suruhanjaya Cobbold. Beliau telah membentuk sebuah jawatankuasa untuk mengkaji laporan itu yang dipengerusikan oleh beliau sendiri dan anggota-anggota yang lain terdiri dari Tun Abdul Razak (Timbalan Perdana Menteri), Tan Siew Sin (Menteri Kewangan), Datuk (Dr) Ismail Dato’ Abdul Rahman (Menteri Keselamatan Dalam Negeri), Datuk V. T. Sambanthan (Menteri Kerjaraya dan Telekom).

Pada pertengahan bulan Julai, kata sepakat telah dicapai di antara Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu, Tunku Abdul Rahman Putra AI-Haj dengan Tuan Harold Macmillan, Perdana Menteri British untuk mengadakan rundingan. Rundingan di antara kerajaan British dan kerajaan Persekutuan Tanah Melayu ini telah diadakan di London pada tahun 1963 dan ianya berjalan hampir selama 2 minggu.

Hasil dari rundingan ini kedua-dua negara bersetuju mengeluarkan kenyataan bersama pada 12 Julai 1963 di mana kerajaan British bersetuju menyerahkan kedaulatan Sabah, Sarawak dan Singapura kepada kerajaan Malaysia  dan Malaysia akan wujud pada 31 Ogos 1963. Kenyataan bersama itu juga menyentuh hal-hal mengenai Singapura dan Brunei yang menjadi persoalan besar dalam masa rundingan selama dua minggu itu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
parti_perikatan-800px
Sejarah

Perikatan Umno-Mca Menarik Ahli-Ahlinya Daripada Pentadbiran Kerajaan

13 Jun 1954 – Pada tahun 1954, satu ketetapan telah diambil oleh Jawatankuasa Kerja Agung Perikatan UMNO-MCA untuk menarik keluar semua ahlinya yang bukan rasmi dari mengambil bahagian yang cergas dalam pentadbiran Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu.

Menurut ketetapan yang dikeluarkan, ahli-ahli Perikatan yang dilantik (Nominated) sebagai ahli-ahli tidak rasmi oleh Kerajaan Persekutuan, Negeri dan Settlement kepada Majlis Kerja Persekutuan, Majlis Mesyuarat Undangan Persekutuan, Majlis Mesyuarat Negeri, Majlis Mesyuarat Settlement, Majlis-Majlis Mesyuarat Perbandaran, Bandaran dan Lembaga Bandaran akan meletak jawatan dari Majlis tersebut.

Ahli-ahli yang dipilih (elected) ke dalam majlis-majlis ini pula akan memulakan persidangan majlis-majlis tersebut. Ketetapan ini diambil sebagai tindakan tidak puas hari terhadap Setiausaha Tanah Jajahan Takluk British yang melengahkan cadangan Perikatan supaya menubuhkan sebuah Suruhanjaya Khas dan bebas bagi menyiasat dan mengkaji soal pindaan Perlembagaan Persekutuan.

Dengan ketetapan yang diputuskan ini, dua orang Menteri Perikatan dalam Kabinet Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu telah meletakkan jawatan. Mereka ialah Dr. Ismail bin Dato’ Abdul Rahman; Menteri Hasil Bumi dan Kol. H.S.Lee; Menteri Kenderaan Persekutuan Tanah Melayu.

Di samping itu, Jawatankuasa Agung Pusat MCA telah melantik sebuah jawatankuasa bertindak yang akan menguruskan semua soal mengenai ahli-ahli MCA yang menjadi ahli dalam badan-badan kerajaan dan separuh kerajaan kecuali badan-badan mengenai kebajikan dalam negeri.

Ketetapan yang diambil oleh Jawatankuasa Kerja Agung Perikatan UMNO-MCA menarik keluar ahli-ahlinya daripada pentadbiran Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu menunjukkan begitu seriusnya perjuangan mereka menuntut kemerdekaan bagi negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard