Tag Archives: Perak

hugh_clifford-face-800px
Sejarah

Hugh Clifford Tamat Dari Perkhidmatan Residen Di Negeri Pahang

14 September 1903 – Pada tahun 1903, Perkhidmatan Hugh Clifford sebagai Residen British di Pahang telah ditamatkan dan beliau dilantik menjadi Setiausaha Jajahan Trinidad, kemudiannya sebagai Gabenor di Ceylon, Pantai Emas dan di Nigeria.

Hugh Clifford telah dilahirkan pada 5 Mac 1866 di London dan datang ke Malaya pada tahun 1883 untuk memasuki perkhidmatan awam di negeri-negeri Melayu. Ketika itu beliau baru berusia 17 tahun. Minatnya untuk berkhidmat di Malaya didorong kuat oleh ketokohan bapa saudaranya Frederick Weld yang ketika itu menjadi Gabenor Negeri-negeri Selat (Straits Settlements). Jawatan pertama yang dipegang oleh Hugh Clifford di Malaya adalah sebagai Pegawai Kadet bagi Resident British Hugh Low di Perak.

Hugh_Charles_Clifford

Hugh Charles Clifford

Pada tahun 1887 Hugh Clifford telah dikirimkan ke Pahang sebagai ajen Inggeris untuk memujuk Sultan Ahmad mengadakan perjanjian dengan Inggeris. Dalam usaha ini Hugh Clifford telah berjaya memperdayakan Sultan Ahmad dengan usul-usul pembentukan majlis negeri sebagai badan penasihat yang akan membantu Sultan dalam pemerintahan termasuk pementapan sempadan bagi daerah-daerah serta kedudukan dan kausa yang ada pada Ketua Daerah.

Kejayaan Hugh Clifford di Pekan memberi keyakinan kepada Gabenor untuk melantiknya sebagai Superintendent di Ulu Pahang pada tahun 1889 dan kemudiannya dilantik memangku jawatan Resident British seterusnya sebagai Residen British menggantikan tempat Rodger.

Pada tahun 1929 ia diminta kembali ke England dan meninggal dunia pada 18 Disember 1941.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Perutusan Khas Johor Ke Melaka

10 September 1643 – Pada tahun 1643, satu Perutusan Khas dari Kerajaan Johor telah dihantar ke Melaka untuk bertemu pemerintah Belanda. Rombongan Perutusan Khas Johor ke Melaka ini telah diketuai oleh Tun Indera Segera, seorang pembesar Sultan Abdul Jalil, Sultan Johor. Perutusan Khas ini dihantar ke Melaka bertujuan untuk menyatakan kepada Belanda bahawa negeri Perak dan Deli yang sedang dikuasai oleh Acheh adalah Wilayah-wilayah Johor.

Oleh kerana itu Sultan Johor, bercadang untuk mengambil semula negeri-negeri tersebut dan memperluaskan lagi Empayar Johor dengan bantuan Belanda. Negeri Perak telah mula ditakluki oleh Acheh ketika Sultan Iskandar Mahkota Alam memerintah dalam tahun 1620 dan Deli pada 1612 dan 1620. Oleh kerana kedua-dua wilayah ini adalah wilayah di bawah ketuanan Kesultanan Melaka dan kemudiannya diwarisi oleh Sultan Johor. Keadaan ini telah menyebabkan Sultan Abdul Jalil ingin menuntut kuasa ke atasnya dari Sultan Acheh tetapi sebaliknya Johor telah diserang oleh tentera-tentera Acheh.

Apabila Belanda berjaya mengalahkah Melaka dengan bantuan Johor, satu perjanjian persahabatan telah ditandatangani di mana Belanda dan Johor bersetuju untuk bekerjasama dalam perdagangan dan memberi bantuan tentera untuk menentang musuh. Belanda juga bersetuju memberi perlindungan sepenuhnya kepada Johor. Perhubungan persahabatan dieratkan, Belanda dan Johor sering bantu membantu di dalam perdagangan dan kuasa-kuasa perairan.

Walau bagaimanapun, kedatangan Tun Indera Segera dikhuatiri oleh Belanda disebabkan oleh kuasa Johor yang semakin kuat setelah berkuasa semula di Pahang dan membuat perhubungan dengan kerajaan Goa di Makasar, tanpa perantaraan Belanda.

Melalui perutusan ini juga, Johor telah menegaskan pendiriannya tidak akan menyerahkan senjata dan orang-orang tawanan Pahang dari keturunan Acheh seperti yang diarahkan oleh Belanda atas permintaan Permaisuri Acheh. Belanda terpaksa mematuhi kehendak-kehendak Johor untuk menjaga kepentingannya di kalangan penduduk-penduduk tempatan khasnya dari Johor. Di samping itu kedatangan perutusan khas Johor ini telah memberi erti yang besar kepada kerajaan Johor kerana dapat menentukan sejauh mana pendirian Belanda setelah menandatangani Perjanjian Johor-Belanda.

Johor begitu yakin Belanda akan memberi kerjasama dan bantuan sebagai mana yang dikehendaki oleh Johor. Melalui perhubungan persahabatan Johor-Belanda, kerajaan Johor bertambah maju dan kuasanya bertambah teguh hingga akhirnya Belanda sendiri berasa tidak senang dan mula memusuhi Johor di abad lapanbelas.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
muzium_matang-800px
Sejarah

Jasad Dua Pahlawan Melayu Dikebumikan Semula

09 September 2006 – Pada tahun 2006, Rangka jasad dua pahlawan Melayu, Allahyarham Orang Kaya Menteri Ngah Ibrahim Long Jaafar dan bapa mertuanya, Allahyarham Laksamana Mohamad Amin Alang Duakap selamat dikebumikan semula di Kuala Kangsar dan Taiping.

Laksamana Mohd Amin bersama-sama Ngah Ibrahim, Sultan Abdullah dan Datuk Syahbandar Uda Maamor dibuang daerah dan diasingkan ke Pulau Seychelles di Lautan Hindi pada tahun 1877 kerana dituduh terlibat dalam pakatan membunuh Residen British di Perak, J.W.W Birch di Pasir Salak, bersama pahlawan Perak yang lain seperti Datuk Maharaja Lela, Datuk Sagor, Pandak Endut dan Si Puntum.

Pengebumian semula kedua-dua pahlawan Melayu itu dimulakan dengan rangka jasad Mohamad Amin pada pukul 11 pagi di Makam Diraja Bukit Chandan, Kuala Kangsar. Manakala rangka jasad Ngah Ibrahim di kebumikan di Kota Ngah Ibrahim yang kini dikenali sebagai Kompleks Sejarah Matang di Taiping pukul 1.30 tengah hari.

Kerajaan negeri Perak dalam satu kenyataan, yakin rangka jasad Orang Kaya Menteri Ngah Ibrahim Long Jaafar yang dibawa pulang dari Singapura dan disemadikan semula di Kota Ngah Ibrahim hari ini adalah milik pahlawan Melayu Perak berdasarkan dokumen-dokumen dan bukti nyata bahawa Ngah Ibrahim memang meninggal dunia di Singapura dan perkara tersebut disokong oleh fakta sejarah yang di simpan di Jabatan Muzium Malaysia serta kajian yang dilakukan oleh Jabatan Warisan Negara.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
sultan_ahmad_and_frederic_duberly_1902-800px
Sejarah

Campur Tangan Inggeris Di Pahang

24 Ogos 1888 – Pada tahun 1888, Sultan Pahang, Sultan Ahmad di dalam keadaan serba salah telah terpaksa menandatangani sepucuk surat meminta Inggeris memberi perlindungan ke atas Negeri Pahang seperti mana Inggeris memberi perlindungan ke atas Negeri Perak, Selangor dan Sungai Ujong.

Akibat dari surat ini bermulalah campur tangan Inggeris di Pahang dan John P. Rodger telah dilantik menjadi Residen Inggeris di negeri Pahang.

Kekayaan hasil bumi Pahang telah menarik minat penjajah Inggeris, tetapi telah beberapa kali gagal dalam usahanya untuk menakluki negeri itu.

Pada tahun 1885 Frank Swettenham telah diutuskan oleh Gabenor Negeri-Negeri Selat untuk mengadakan perjanjian dengan Sultan Ahmad, tetapi gagal.

Pada tahun 1887 Hugh Clifford pula telah diutuskan untuk mengikat Perjanjian Pertahanan tetapi telah juga ditolak oleh Sultan Ahmad.

Akhirnya Sir Frederick Weld, Gabenor Negeri-Negeri Selat sendiri telah pergi ke Pahang mengadap Sultan Ahmad dan telah mendesak baginda menandatangani perjanjian dengan Inggeris.

Sultan Ahmad yang telah dipengaruhi oleh Sultan Johor, Sultan Abu Bakar, akhirnya terpaksa menandatangani perjanjian menerima seorang wakil Inggeris di negeri Pahang.

Sultan Ahmad Al-Muadzam Shah

Sultan Ahmad Al-Muadzam Shah

Inggeris masih belum puas hati terhadap penglibatannya dalam negeri Pahang.

Pada bulan Februari 1888 telah berlaku satu peristiwa yang tidak disangka-sangka berhampiran dengan istana di Pekan iaitu pembunuhan ke atas Goh Hui, seorang berbangsa Cina.

Pihak Inggeris telah memberikan perhatian yang sungguh serius terhadap peristiwa ini dan mendakwa bahawa mangsa pembunuhan itu adalah seorang rakyat Inggeris, dan telah menuntut ganti rugi dan mendakwa Sultan Ahmad bertanggungjawab di atas pembunuhannya.

Inggeris juga telah meminta supaya wakil Inggeris di Pahang dinaikkan tarafnya sebagai Residen untuk menjaga dan menjamin keselamatan rakyat Inggeris di Pahang.

Tuntutan-tuntutan ini dibuat sendiri oleh Gabenor Negeri-Negeri Selat, Cecil Smith yang datang bersama-sama dengan Frank Swettenham dan Pickering ke Pahang pada bulan Jun 1888.

Sultan Ahmad telah diberi tempoh oleh Cecil Smith selama 10 hari untuk memberi kata putus.

Dalam masa yang sama Inggeris telah meminta jasa baik Sultan Johor, Sultan Abu Bakar, supaya campur tangan di atas perselisihan ini.

Sultan Abu Bakar sendiri telah berangkat ke Negeri Pahang mengadap Sultan Ahmad. Sultan Abu Bakar menasihatkan Sultan Ahmad supaya menerima Residen Inggeris dan memberitahu bahawa untuk berperang dengan Inggeris adalah merupakan pekerjaan yang sia-sia saja.

Sultan Ahmad sebagaimana kebiasaannya terlebih dahulu terpaksa mendapatkan pandangan dari pembesar-pembesar baginda sebelum membuat keputusan.

Pembesar-pembesar Pahang seperti Datuk Bahaman, Maharaja Perba Jelai, Datuk Kaya Chenor, Imam Perang Indera Gajah telah meminta Sultan menolak permintaan Inggeris dan mereka bersedia berperang dengan Inggeris.

Akhirnya, dalam keadaan yang serba salah pada hari ini dalam tahun 1888 Sultan Ahmad terpaksa menandatangani sepucuk surat menerima perlindungan dan bantuan Inggeris di dalam urusan pentadbiran dan menjalankan sistem yang sama ke atas negeri Pahang seperti mana yang telah dijalankan ke atas negeri-negeri Melayu yang lain iaitu Negeri Perak, Selangor dan Sungai Ujong.

Sultan Ahmad juga telah mengakui bertanggungjawab ke atas pembunuhan Goh Hui. Dengan surat ini bermakna negeri Pahang terpaksa menerima seorang Residen Inggeris.

Pada bulan Oktober, 1888, John Pickersgill Rodger telah dilantik menjadi Residen Inggeris yang pertama di negeri Pahang dan bermulalah campur tangan Inggeris di Pahang secara langsung di dalam hal-hal pentadbiran, politik dan ekonomi negeri Pahang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
durbar_pertama-800px
Sejarah

Persidangan Raja-Raja Melayu (DURBAR) Di Seri Menanti, Negeri Sembilan

18 Ogos 1931 – Pada tahun 1931, Persidangan Raja-raja atau Durbar telah berlangsung di Istana Sri Menanti, Negeri Sembilan. Persidangan kali ini telah dihadiri oleh keempat-empat Raja Melayu dan empat orang Residen British serta Ketua Setiausaha.

Persidangan Raja-Raja Melayu (DURBAR) Di Seri Menanti ini telah dirasmikan oleh Pesuruhjaya Tinggi British bagi Negeri-negeri Melayu Bersekutu, Sir Cecil Clementi Smith.

Beliau dalam ucapannya telah mengemukakan cadangan konsep Desentralisasi supaya negeri-negeri Melayu Bersekutu dibubarkan dan dibentuk kesatuan semua negeri-negeri Melayu.

Bagi beliau, pembentukan persekutuan pada tahun 1896 telah membawa kepada pemusatan kuasa yang berlebihan kepada Residen Jeneral di Kuala Lumpur.

Secara tidak langsung kuasa Sultan-sultan telah hilang kecuali dalam hal-hal agama dan adat resam sahaja. Begitu juga dengan kuasa Majlis Mesyuarat Negeri.

Keadaan ini telah menimbulkan bangkangan dan kegelisahan di kalangan Sultan-sultan dan Pembesar-pembesar Melayu, seperti yang telah dikemukakan oleh Sultan Perak di Persidangan Raja-raja pada tahun 1903.

Percubaan ke arah merombak sistem pemusatan kuasa yang ada di Negeri-negeri Melayu mula dilakukan pada tahun 1904 oleh Sir John Anderson. Kemudian diikuti oleh Sir Lawrence Guillemard pada tahun 1927.

Kedua-dua usaha ini terpaksa dibatalkan sehingga ia dicadangkan semula oleh Sir Cecil Clementi.

Selain cadangan Desentralisasi, Sir Cecil Clementi juga telah mengemukakan beberapa perubahan lain seperti memberi kuasa kepada tiap-tiap negeri mentadbir sendiri semua jabatan kecuali Jabatan Kereta Api, Pos dan Kastam.

Satu lembaga adalah dicadangkan bagi setiap jabatan tersebut. Beliau juga mencadangkan supaya jawatan Ketua Setiausaha dimansuhkan.

Cadangan ini telah mendapat tentangan dari pihak Negeri Selat dan Negeri-negeri Melayu tidak Bersekutu. Tentangan dan bantahan terhadap cadangan Sir Cecil Clementi itu telah menimbulkan satu masalah.

Oleh itu kerajaan Inggeris telah melantik Brigedier Jeneral Sir Samuel Wilson, Setiausaha Tetap di Pejabat Tanah Jajahan supaya mengkaji keadaan di Tanah Melayu dan membuat perbincangan dengan Sir Cecil Clementi.

Hasilnya satu persetujuan mengenai cadangan Sir Cecil Clementi telah dicapai dan dalam tahun 1933, kerajaan Inggeris telah menerima laporan Wilson itu.

Berdasarkan laporan ini beberapa perubahan ke arah perkembangan Persekutuan telah dibuat dalam tahun 1939 dan kekal sehingga tahun 1941.

Mana-mana kuasa yang pernah dipegang oleh kerajaan pusat telah diserahkan kembali kepada pentadbiran kerajaan negeri.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Burhanudin_al-Helmi-800px
Sejarah

Pengisytiharan Perjanjian Taiping

12 Ogos 1945 – Pengisytiharan Perjanjian Taiping merupakan satu perjanjian yang telah diisytiharkan di Taiping, Perak.

Perjanjian itu adalah di antara Dr. Burhanuddin Al Helmy dan Ibrahim Yaakub sebagai pemimpin-pemimpin KRIS, (kesatuan Rakyat Indonesia Semenanjung) dengan pemimpin-pemimpin Kebangsaan Indonesia, (Sukarno dan Mohd Hatta).

Dr. Burhanuddin bersama-sama dengan pemimpin-pemimpin politik Melayu dalam KMM telah memperjuangkan cita-cita kemerdekaan Tanah Melayu dan berusaha untuk mencapai kemerdekaan dalam lingkungan Melayu Raya yang meliputi Indonesia dan Tanah Melayu.

Oleh itu apabila pendudukan Jepun bermula, maka Jepun telah menyatukan pentadbiran Tanah Melayu dan Indonesia bagi memenuhi cita-cita mereka.

Burhanuddin Al Helmy

Burhanuddin Al Helmy

Pada hari ini pemimpin-pemimpin KRIS telah bertemu dengan Sukarno dan Mohd Hatta di Lapangan Terbang Taiping, Perak, iaitu dalam perjalanan pulang dari Markas Tentera Jepun Asia Tenggara di Saigon.

Sehubungan itu satu persetujuan telah dicapai bahawa Tanah Melayu akan bersama-sama dengan Indonesia mengisytiharkan kemerdekaan pada 17 Ogos 1945.

Bagaimanapun cita-cita ini gagal apabila pemerintah tentera Jepun di Tokyo mengisytiharkan bahawa mereka menyerah kalah pada 17 Ogos 1945.

Perjanjian Taiping pada hari ini dalam tahun 1945, gagal mencapai impiannya untuk membentuk ‘Melayu Raya’, kerana kekalahan tentera Jepun kepada pihak Inggeris.

Walau bagaimanapun Indonesia tetap mengisytiharkan kemerdekaannya pada 17 Ogos 1945 manakala Tanah Melayu pula mengisytiharkan kemerdekaannya dalam pada 31 Ogos 1957.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
merdeka-800px
Sejarah

Pemilihan Lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu

05 Ogos 1957 – Pada tahun 1957, Lagu Terang Bulan, lagu kebangsaan negeri Perak telah dipilih sebagai lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu.

Pemilihan lagu kebangsaan ini telah dilakukan oleh Jawatankuasa Pemilih Lagu-lagu Kebangsaan yang dipengerusikan oleh Tunku Abdul Rahman, Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu.

Empat buah lagu yang layak ke peringkat pemilihan akhir lagu-lagu Kebangsaan telah diperdengarkan oleh Pasukan Pancaragam Polis di Dewan Polis Depoh, Kuala Lumpur.

Antara lagu-lagu tersebut termasuklah lagu gubahan Tuan Zubir Said dan Benjamin Britain. Berikutan daripada itu, Jawatankuasa Pemilih telah memutuskan untuk memilih Lagu Kebangsaan Negeri Perak sebagai Lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu Merdeka.

Pemilihan dibuat berdasarkan unsur-unsur kemelayuan yang terdapat pada lagu Terang Bulan. Keputusan pemilihan Jawatankuasa pemilih kemudiannya dikemukakan kepada Majlis Raja-Raja untuk persetujuan.

Lagu kebangsaan buat pertama kalinya telah diperdengarkan kepada khalayak ramai pada malam 31 Ogos 1957 di Padang Kelab Selangor.

lagu negaraku

Lirik Lagu Kebangsaan Persekutuan Tanah Melayu :

Negaraku

Tanah tumpahnya darahku,

Rakyat hidup,

Bersatu dan maju,

Rahmat bahagia

Tuhan kurniakan,

Raja kita,

Selamat bertakhta,

Rahmat bahagia,

Tuhan kurniakan,

Raja kita,

selamat bertakhta.

 

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
syarikat-hindia-timur-800px
Sejarah

Perjanjian Ikatan Perdagangan Perak-Syarikat Hindia Timur Inggeris

30 Julai 1818 – Pada tahun 1818 satu Perjanjian Ikatan Perdagangan telah ditandatangani di antara East India Company atau Syarikat Hindia Timur Inggeris yang diwakili oleh Walter Sewell Gacraft dengan Sultan Perak, Sultan Abdullah.

Perkara-perkara yang terkandung di dalam perjanjian ini ialah seperti berikut:

FASAL I

Keamanan dan persaudaraan yang ujud sekarang di antara Syarikat Hindia Timur Inggeris dan D.Y.M.M. Raja Perak akan dikekalkan.

FASAL II

Kapal-kapal dan barang-barang dagangan kepunyaan rakyat British, atau orang-orang yang berada di bawah lindungan Syarikat Hindia Timur Inggeris, akan menikmati segala kemudahan dan keistimewaan yang diberi dan yang akan diperolehi oleh negara-negara yang diperkenankan oleh Raja Perak.

FASAL III

Kapal-kapal dan barang-barang dagangan kepunyaan rakyat Raja Perak akan juga menikmati kemudahan dan keistimewaan yang sama, selagi mereka berada di pelabuhan Fort Cornwallis dan di mana-mana tempat taklukan kerajaan British di Pulau Pinang.

FASAL IV

Raja Perak bersetuju tidak akan memperbaharui mana-mana perjanjian lama yang dibuat dengan negara-negara lain, syarikat awam dan orang-orang perseorangan, di mana peruntukan-peruntukannya menafikan atau menghalang perdagangan-perdagangan rakyat Inggeris, dan mereka tidak harus dibebani dengan cukai-cukai yang tidak dikenakan kepada rakyat negara-negara lain.

FASAL V

Raja Perak juga bersetuju tidak akan memberi monopoli barang-barang dagangan dan hasil keluaran daerah-daerahnya kepada sesiapa jua, Eropah atau Amerika atau rakyat lain-lain negara, dan membenarkan rakyat Inggeris untuk datang dan membeli apa jua jenis barangan seperti orang-orang lain.

FASAL VI

Syarikat Hindia Timur Inggeris tidak akan membuat sebarang perjanjian yang akan menafikan atau menghalang rakyat Raja Perak datang berdagang di Pulau Pinang, dan tidak akan membenarkan monopoli sebarang jenis barang dagangan kepada sesiapa jua pun.

FASAL VII

Raja Perak bersetuju tidak akan membenarkan perdagangan hamba sahaja, dan sebaliknya.

FASAL VIII

Perjanjian Ikatan Perdagangan ini seperti mana yang dinyatakan dalam perkara-perkara di atas adalah bertujuan untuk memupuk suasana aman dan persahabatan di antara Perak dan Pulau Pinang dan menjamin kebebasan perdagangan di antara kedua belah pihak.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
voc-800px
Sejarah

Pembaharuan Perjanjian Perdagangan Selangor – Belanda

29 Julai 1790 – Pada tahun 1790 Sultan Selangor, Sultan Ibrahim telah membuat pembaharuan perjanjian perdagangan Selangor – Belanda sebagai lanjutan daripada perjanjian yang telah ditandatangani empat tahun terdahulu.

Dalam tahun 1786 itu Sultan Ibrahim telah terpaksa menandatangani perjanjian ini setelah Kuala Selangor dikepung oleh kapal-kapal Belanda selama lebih kurang setahun.

Pengepungan orang-orang Belanda ke atas Kuala Selangor adalah bertujuan untuk mendapatkan kembali Kuala Selangor setelah dikalahkan oleh Sultan Ibrahim pada 28hb Jun 1785.

Kedudukan Belanda mula tergugat apabila pihak Inggeris telah mula bertapak di Pulau Pinang dan mula menumpukan perhatiannya kepada negeri-negeri di pantai barat Tanah Melayu.

Keadaan ini amat membimbangkan Belanda dan menggugat pengaruhnya di Selat Melaka. Ini juga secara tidak langsung akan mempengaruhi kedudukan Belanda di Selangor dan Perak.

Dalam keadaan yang demikian itu Gabenor Belanda di Melaka, Timmerman Thyssen telah menghantar Pesuruhjayanya, John Hendrik Stecker, ke Kuala Selangor untuk memperbaharui perjanjian perdagangan Selangor-Belanda, yang telah ditandatangani pada hari ini dalam tahun 1790, (iaitu antara Sultan Ibrahim dan John Stecker).

Dan pada hari ini dalam tahun 1790 Sultan Ibrahim dan John Stecker telah menandatangani semua perjanjian tahun 1786 itu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
pilihanraya_1955-800px
Sejarah

Pilihanraya Persekutuan Yang Pertama

27 Julai 1955 – Pilihanraya Persekutuan yang pertama di Persekutuan Tanah Melayu telah diadakan telah diadakan pada tahun 1955 mempertandingkan sebanyak 52 buah kerusi. Parti-parti yang mengambil bahagian dalam pilihanraya ini ialah Parti Perikatan yang terdiri daripada parti UMNO, MCA dan MIC.

Parti Perikatan mempertaruhkan seramai 52 orang calon, bagi tiap-tiap kawasan pilihanraya. Manakala Parti Negara, di bawah pimpinan Datuk Onn pula telah mengemukakan seramai 33 orang calon. Diikuti dengan Parti Islam SeTanah Melayu (PAS) dengan 11 orang calon.

Antara Parti-parti lain yang turut serta mengambil bahagian dalam pilihanraya ini ialah Parti Buruh, Parti Kemajuan Perak, Pertubuhan Kebangsaan Perak dan Pertubuhan Melayu.

pilihanraya 1955

Pilihanraya 1955

Parti Perikatan telah berjaya memenangi 51 daripada 52 buah kerusi yang dipertandingkan. Satu kerusi lagi telah dimenangi oleh PAS.

Berikutan daripada itu Parti Perikatan telah berjaya membentuk sebuah kerajaan dengan Tunku Abdul Rahman, selaku pemimpin Parti Perikatan telah dilantik sebagai Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu.

Pada 01 Ogos 1955, YTM Tunku Abdul Rahman Putra, selaku pemimpin Kebangsaan Parti Perikatan telah membentuk kabinet pertama Persekutuan Tanah Melayu.

Semangat kerjasama dan muhibah di kalangan anggota Parti Perikatan telah menjadi teras kepada kejayaan yang diperolehi serta membawa kepada kemerdekaan negara pada 31 Ogos 1957.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard