Tag Archives: hari ini dalam sejarah

kampung-800px
Sejarah

Haji Abdul Rahman Limbong Menentang Peraturan Inggeris

19 April 1928 – Pada tahun 1928, Tuan Haji Abdul Rahman Limbong seorang ulama terkenal dan berpengaruh di Terengganu telah ke Dungun bagi menyebarkan idea menentang peraturan yang diperkenalkan oleh Inggeris.

Tuan Haji Abdul Rahman Limbong atau nama sebenarnya Haji Abdul Rahman bin Abdul Hamid merupakan tokoh agama yang berpengaruh luas di Terengganu. Beliau yang dianggap alim lagi keramat ini sangat dihormati. Pengetahuan agamanya yang mendalam adalah satu keistimewaan yang dikagumi dan beliau adalah ketua membela rakyat yang didakwa kerana membuka tanah tanpa kebenaran. Malah Abdul Rahman Limbong menggalakkan rakyat membuka tanah kerana baginya tanah adalah hak Allah yang diusahakan dan boleh dipakai. Tanah akan dimiliki bila ianya diusahakan dan boleh dipusakai. Sekiranya tidak diwarisi tanah boleh diserah kepada ‘Baitulmal’. Jika didapati tiada pemilik tanah ini akan menjadi hak kerajaan.

Peraturan tanah yang diperkenalkan oleh Inggeris di Terengganu dalam tahun 1921 mensyaratkan bayaran cukai sebanyak lima puluh sen setahun. Hutan-hutan tidak dibenarkan dibuka. Pengenalan undang-undang tanah ini bererti menghapuskan undang-undang adat pemilikan tanah petani yang pernah dikerjakan turun temurun. Maka itu rakyat berpendapat tidak wajar mereka mengambil surat kebenaran kalau tanah yang diminta itu hak milik pusaka nenek moyang mereka dahulu.

Sebelum perlaksanaan undang-undang tanah, penduduk di kawasan Ulu Terengganu termasuk Dungun bebas membuka hutan secara kolektif untuk berhuma. Hasil-hasil hutan seperti rotan, buluh, damar dan lain-lain boleh diambil tanpa sebarang larangan. Bagi mereka tanah merupakan sumber utama kehidupan. Halangan menggunakan tanah merupakan persoalan hidup atau mati, dan inilah juga yang menimbulkan penentangan pada pemerintahan kolonial Inggeris.

Haji Abdul Rahman Limbong mendapati bahawa tanah di Ulu Terengganu mempunyai pemilik sah maka itu peraturan tanah British yang mahukan bayaran hasil penempatan dan surat kebenaran membuka tanah dianggap tidak adil dan keterlaluan.

Sungguhpun maklumat yang disebarkan oleh Abdul Rahman Limbong ini bukanlah untuk menentang kuasa Sultan tetapi menyatakan rasa keinsafan dan kesedaran bahawa pemerintahan negeri telah dikuasai oleh Inggeris dan golongan birokrat yang menjalankan tugas tanpa pertimbangan yang adil. Dan ternyata, dalam sejarah perjuangan bangsa Melayu, Haji Abdul Rahman Limbong telah berjaya membangkit semangat pergerakan menentang kolonial yang menyeluruh.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_selangor-800px
Sejarah

Mesyuarat Pertama Majlis Negeri Selangor

18 April 1877 – Mesyuarat pertama Majlis Negeri Selangor telah diadakan pada tahun 1877. Majlis seperti ini merupakan majlis pertama terbentuk di negeri Selangor dan Tanah Melayu amnya.

Majlis ini dianggotai oleh ahli-ahli yang dilantik dengan persetujuan Sultan dan terdiri dari kerabat-kerabat diraja yang mewakili orang-orang Melayu, wakil-wakil orang Cina dan dua orang Inggeris. Mesyuarat diadakan tujuh kali setahun.

Majlis Negeri Selangor diwujudkan sebagai badan penasihat kepada pemerintah dan pentadbiran negeri, mempunyai kuasa perundangan bagi memutuskan tuntutan, rayuan mahkamah dan memutuskan hukuman mati di samping mempunyai kuasa meluluskan undang-undang dan peraturan dalam negeri.

Majlis ini juga berkuasa melantik penghulu, kadi, pentadbir, pemungut cukai, pemilik tanah dan lain-lain berkaitan dengan pentadbiran Kerajaan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
panji_RAMD
Sejarah

Batalion Ke-3 Askar Melayu Menerima Panji-Panji

18 April 1952 – Pada tahun 1952, Batalion ke-3 Askar Melayu telah menerima panji-panji dari Pesuruhjaya Tinggi Malaya, General Sir Gerald Templer dalam satu ucapan khas bertempat di Kota Bharu, Kelantan. Turut hadir dalam ucapan penuh gemilang ini ialah DYMM Sultan Kelantan dan DYMM Sultan Pahang, Tengku Mahkota, Penasihat British bagi negeri Kelantan dan Terengganu iaitu Brigadier Andre, Raja Perempuan Kelantan, Lady Templer dan anak perempuannya, Hakim Malaya C.H. Whitton.

Batalion ke-3 Askar Melayu itu telah ditubuhkan pada September 1948 dengan Leftenan Kolonel Walton ditugaskan sebagai Pegawai Pemerintah yang dilantik pada bulan Oktober 1948. Beliau kemudiannya telah ditukarkan ke negeri Kelantan pada bulan Februari 1949.

Rejimen Askar Melayu Diraja

Dalam ucapan penyerahan panji-panji tersebut General Sir Gerald Templer memuji pasukan itu yang telah berjaya dalam operasi-operasi yang ditugaskan sehingga mendapat penghormatan menerima panji-panji. Walaupun batalion itu baru ditubuhkan 4 tahun yang lalu, tetapi ia telah banyak menyumbangkan jasa dan baktinya kepada negara terutama dalam usaha menentang pengganas-pengganas komunis yang telah mengancam ketenteraman negara.

Beliau juga menasihatkan agar perajurit-perajurit sentiasa berwaspada dalam menjalankan tugas mereka dan menjadikan upacara penganugerahan panji-panji ini sebagai satu penghormatan kepada perajurit-perajurit yang telah terkorban khasnya dan kejayaan yang harus dibanggakan oleh batalion ke-3 Askar Melayu amnya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mal-indo-map-800px
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Pertama Tanah Melayu-Indonesia

17 April 1959 – Pada tahun 1959, satu Perjanjian Persahabatan yang pertama sejak merdeka di antara Persekutuan Tanah Melayu dan Republik Indonesia telah dimeterai. Upacara tersebut telah berlangsung di Dewan Jemaah Menteri Persekutuan, Kuala Lumpur.

Perjanjian persahabatan tersebut telah ditandatangani oleh Perdana Menteri Tanah Melayu, Dato’ Abdul Razak bin Dato’ Hussein, Menteri Pelajaran, Encik Mohd Khir Johari dan Duta Besar Persekutuan Tanah Melayu di Indonesia. Turut menurunkan tandatangan ialah Djuanda Kartawidjaja, Perdana Menteri Republik Indonesia; Prijono, Menteri Pengajaran, Pendidikan dan Kebudayaan Indonesia.

Dalam perjanjian itu, kedua belah pihak bersetuju untuk saling menghormati kemerdekaan dan kedaulatan satu sama lain serta memelihara ikatan yang akan merapatkan rakyat kedua-dua negara. Kedua-dua negara juga menitikberatkan usaha-usaha ke arah kerjasama dan perundingan untuk perkembangan dan kegunaan kepakaran dalam bidang sains dan pelajaran. Serta kerjasama erat dalam lapangan perhubungan konsul, perdagangan, perhubungan, hak-hak ekstradisi dan lain-lain untuk kepentingan bersama.

Dengan termeterainya perjanjian ini, maka bermulalah lembaran baru dalam sejarah dua negara dalam usaha menjalin hubungan diplomatik, demi keamanan serantau yang dikecapi sejak kemerdekaan negara.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Labuan_Financial_Park-800px
Sejarah

Labuan Diisytiharkan Sebagai Wilayah Persekutuan

16 April 1984 – Pada hari ini dalam tahun 1984, Majlis Pengisytiharan Pulau Labuan sebagai Wilayah Persekutuan telah berlangsung di Pulau Labuan, Sabah. Pengisytiharan tersebut menjadikan Labuan sebagai Wilayah kedua bagi Malaysia diisytiharkan sebagai Wilayah Persekutuan.

Di majlis yang bersejarah ini, YAB Datuk Seri Dr. Mahathir Mohamad yang mewakili Kerajaan Persekutuan dan YAB Datuk Harris Salleh yang mewakili kerajaan Sabah telah menandatangani watikah pengisytiharan tersebut. Turut menurunkan tandatangan di watikah tersebut ialah YBhg. Tan Sri Hashim Aman, Ketua Setiausaha Negara dan YBhg. Tan Sri Abdul Hamid Egoh, Setiausaha Kerajaan Negeri Sabah yang bertindak sebagai saksi.

w_p_labuan

Pengisytiharan Labuan sebagai Wilayah Persekutuan adalah untuk menentukan terhapusnya perasaan perbezaan dari segi kaum, bangsa, agama, kenegerian, kewilayahan yang berunsur negatif. Pengwujudan Wilayah Persekutuan Labuan merupakan satu usaha positif dan konkrit ke arah mencapai matlamat integrasi dan perpaduan negara yang diharapkan oleh semua. Pengwujudan itu juga membawa erti yang amat besar kepada generasi akan datang.

Dalam amanat di majlis pengisytiharan tersebut, YAB Datuk Seri Dr. Mahathir Mohamad telah mengucapkan terima kasih kepada Kerajaan Sabah yang telah bersetuju menjadikan Labuan sebagai Wilayah Persekutuan. Ianya merupakan pengorbanan yang besar Kerajaan Sabah mengenepikan kepentingan sendiri demi kemajuan dan kesejahteraan negara dan rakyat.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
telegraf-800px
Sejarah

Litar Telegraf Pertama Di Negeri-Negeri Melayu

16 April 1876 – Pada tahun 1876, Perhubungan telekomunikasi pertama telah diadakan dengan pemasangan litar telegraf pertama di Kuala Kangsar, Perak. Litar sepanjang 39.2 kilometer ini telah dipasang bagi menghubungkan Pejabat Residen British di Kuala Kangsar dan Pejabat Penolong Residen di Taiping terus ke Pejabat Majistret di Matang. Penggunaan litar telegraf ini diperlukan untuk membantu mempercepatkan Residen dalam mengendalikan urusan pentadbirannya serta menyokong pembangunan kegiataan ekonomi yang berkembang pesat di Taiping pada ketika itu.

Berikutan daripada pengenalan talian telegraf pertama ini, Jabatan Pos dan Telegraf telah diwujudkan pada tahun 1882 dan diletakkan di bawah kawalan juruaudit negeri. Lanjutan daripada itu juga sistem perhubungan dan telekomunikasi telah berkembang lagi dengan pemasangan ibusawat pertama di Kuala Lumpur pada tahun 1891.

Pada tahun 1930 ibusawat automatik telah diperkenalkan bagi memenuhi keperluan pelanggan yang semakin bertambah dan ianya telah ditempatkan di bangunan Ibusawat Melayu Telefon di Jalan Raja Chulan, Kuala Lumpur sekarang.

Sistem telekomunikasi negara telah berkembang dengan pesatnya selepas negara mencapai kemerdekaan sejajar dengan pembangunan dan perkembangan dunia telekomunikasi.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
majlis_bandaraya_melaka-800px
Sejarah

Pengisytiharan Majlis Bandaraya Melaka Bersejarah

15 April 2003 – Pada tahun 2003, Majlis Perbandaran Melaka Bandaraya Bersejarah dinaikkan taraf sebagai Majlis Bandaraya Melaka Bersejarah (MBMB). Upacara pengisytiharan MBMB diadakan di Dataran Sejarah Ayer Kroh. Timbalan Menteri Perumahan dan Kerajaan Tempatan, Datuk Peter Chin Fah Kui menyerahkan watikah pengisytiharan MBMB kepada TYT Yang di Pertua Negeri Melaka, Tun Datuk Seri Utama Syed Ahmad Al-haj bin Syed Mahmud Shahabudin.

majlis_melaka_bandaraya_bersejarah

Sejarah perbandaran bermula dengan pengwujudan Melaka. Pada tahun 1824, perbandaran Melaka dinamakan sebagai “The Town and The Fort of Malacca” ditadbir oleh “Committee of Assessors” di bawah Kerajaan Inggeris. Pada tahun 1848, Akta East India XIX, telah menekankan supaya diwujudkan “Jawatankuasa Perbandaran” bagi menggantikan “The Committee of Assessors”. Akta ini memperuntukkan lima orang Ahli Majlis yang diketuai oleh seorang “Resident Counsillor” dikenali sebagai Pesuruhjaya Perbandaran.

Pada 1 Januari 1887, Ordinan Perbandaran Negeri-negeri Selat meluluskan sempadan perbandaran seluas 1.4 batu persegi dan diperluaskan kepada 4.2 batu persegi pada tahun 1930 di bawah Akta 133 pada tahun 1913. Pada 1 Januari 1977 melalui Akta 171 (1976), kawasan Perbandaran Melaka dicantumkan dengan Majlis Perbandaran Melaka Bandaraya Bersejarah (MPMBB) dengan kawasan pentadbirannya seluas 114.7 batu persegi dan pada 1 Januari 2010, kawasan pentadbiran baru MBMB meliputi seluas 30.86 km persegi.

Pengisytiharan ini memberi manfaat kepada rakyat dengan pelbagai projek pembangunan pelancongan disamping menjadikan Bandaraya Melaka semakin maju dan moden.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Pemasyhuran Undang-Undang Tubuh Kerajaan Johor

14 April 1895 – Pada tahun 1895 Sultan Abu Bakar telah mengadakan satu istiadat di Johor Bahru kerana menandatangani dan memasyhurkan Undang-undang Tubuh Kerajaan Johor iaitu Perlembagaan bagi negeri Johor yang telah disediakan oleh Jemaah Menteri-menteri Baginda yang dibantu oleh sebuah syarikat peguam di Singapura, Rodyk and Davidson. Dalam istiadat ini Undang-undang Tubuh Kerajaan Johor itu telah ditandatangani oleh Sultan Abu Bakar, adinda baginda, Ungku Muhamad Khalid Ibni Almarhum Temenggung Ibrahim dan Tengku Mahkota Ibrahim. Perlembagaan ini ditandatangani juga oleh Ahli-ahli Jemaah Menteri dan ahli-ahli Mesyuarat Kerajaan Johor.

Di antara kandungan Undang-undang Tubuh Kerajaan itu ialah:

  • Syarat-syarat bagi melantik atau menabalkan Sultan serta menetapkan wang-wang perbelanjaan dan aturan-aturan bagi menggantikan Sultan Johor itu hingga berketurunan;
  • Peraturan-peraturan dan kewajipan-kewajipan Majlis Mesyuarat Menteri-menteri dan Majlis Mesyuarat Negeri;
  • Aturan-aturan berkenaan dengan agama dalam negeri Johor;
  • Menetapkan asas hukuman-hukuman undang-undang yang akan dijalankan di dalam mahkamah-mahkamah keadilan; dan
  • Mengenai perjanjian dengan negara-negara asing.

Undang-undang Tubuh ini kemudiannya diwartakan pada 14 September 1895, (24 Rabiul-Awal 1333). Semenjak ia diperakukan dan dimasyhurkan Undang-undang Tubuh Kerajaan Johor ini telah mengalami empat kali tambahan yang berlaku di sepanjang pemerintahan Sultan Ibrahim.

  1. Perubahan pertama pada 1 April 1908
  2. Perubahan kedua pada 17 September 1912
  3. Perubahan Ketiga pada 12 Mei 1914
  4. Perubahan Keempat pada 17 Julai 1918

Di antara Kerajaan-kerajaan Melayu di Tanah Melayu dalam kurun Masihi yang ke-19, Kerajaan Johor lah yang mula-mula memakai Undang-undang Tubuh yang bertulis. Teks asal Undang-undang Tubuh 1895 hingga 1908 adalah ditulis dalam tulisan Jawi. Undang-undang ini (1895-1918) masih terpakai bagi Kerajaan Johor hingga sekarang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
seri_menanti-3-800px
Sejarah

Cadangan Meletakkan Seri Menanti, Ulu Muar Dan Jempol Di Bawah Naungan British

13 April 1876 – Pada tahun 1876, satu cadangan untuk meletakkan daerah Seri Menanti, Ulu Muar dan Jempol di bawah naungan British telah dikemukakan oleh Sir F. W. Jervois, Gabenor Negeri-negeri Selat kepada Kerajaan British di London. Cadangan itu juga bertujuan untuk melantik seorang Penghulu (Malay Captain) yang disenangi oleh Inggeris dan disokong oleh kebanyakan Suku.

Di samping itu seorang Wakil British akan dilantik bagi ketiga-tiga daerah tersebut untuk menyakinkan penduduk-penduduk di situ bahawa Kerajaan British sedang berusaha untuk menyelesaikan masalah-masalah mereka. Ini adalah berikutan daripada perebutan kuasa di antara Tuanku Ahmad Tunggal (anakanda kepada Yamtuan Imam) dan Tuanku Antah (anakanda kepada Yamtuan Radin) untuk jawatan Yamtuan Besar.

Ketiga-tiga daerah itu adalah di bawah kuasa Tuanku Ahmad Tunggal yang disenangi oleh Inggeris dan mendapat sokongan 10 daripada 12 suku Tubuh di Seri Menanti dan yang juga berpengaruh di daerah Jelebu dan Jale. Bagaimanapun Tuanku Ahmad Tunggal tidaklah diangkat oleh Datuk -datuk Penghulu Luak dan Orang Empat Istana sebagai pengganti ayahandanya (Tuanku Imam) yang baru mangkat kerana tidak suka dengan kelakuannya.

Kedudukan Tuanku Ahmad Tunggal sebagai Yamtuan Seri Menanti dicabar oleh sepupunya Tuanku Antah, anakanda kepada Yamtuan Radin yang diangkat oleh Orang-orang Besar dan segolongan anak-anak Raja sebagai Yamtuan pada tahun 1872. Tuanku Antah dan pasukannya yang dikatakan telah menyebabkan kekacauan di Sungai Ujung telah melarikan diri dari buruan British dan Datuk Kelana yang menyokong Tuanku Ahmad Tunggal.

Setelah Tuanku Antah lari meninggalkan Seri Menanti maka Dato’ Kelana Sungai Ujung, Dato’ Rembau dan Dato’ Jelebu mengisytiharkan diri mereka sebagai Penghulu-penghulu yang bebas dalam Luak atau Daerah masing-masing.

Pada 5 Jun 1876 Tuanku Antah telah sampai ke Johor dan mengadap Sultan Johor. Pada 6hb Jun, beliau telah pergi ke Singapura menemui Gabenor Negeri-negeri Selat, Sir Frederick Aloysius Weld. Dalam pertemuan itu Tuanku Antah telah menyatakan persetujuannya untuk bersahabat dengan Kerajaan British dan membantu British memujuk Dato’ Muar, Dato’ Jempol dan Dato’ Terachi, Dato’ Gunung Pasir, Dato’ Inas dan Baginda Tan Mas yang dikatakan telah sama-sama menyebabkan kekacauan (menyerang Balai Polis) Sungai Ujung itu supaya menyerah diri.

Dalam pertemuan itu juga Tuanku Antah meminta British supaya tidak campur tangan jika beliau ingin berperang semula dengan Dato’ Kelana Syed Abdul Rahman (Syed Aman) untuk mengambil semula Seri Menanti. Di atas permintaan itu Sir Frederick menjawab, “Untuk menjaga keamanan Tuanku, sekarang baliklah Tuanku ke Seri Menanti dan menjadi Raja Seri Menanti sahaja. Sungai Ujung biarlah tinggal pada Syed Aman.

Dengan keputusan Gabenor British itu maka Tuanku Antah pun baliklah ke Seri Menanti dan menjadi Raja Seri Menanti sahaja yang berkuasa ke atas luak-luak Johol, Inas, Ulu Muar, Jempol, Terachi dan Gunung Pasir. Pada 23hb November, 1876 telah diadakan perjanjian di antara Tuanku Antah dengan Penghulu-penghulu Luak dengan disaksikan oleh Gabenor British untuk mengakui dan mengesahkan perlantikan Tuanku Antah sebagai Yamtuan Seri Menanti sahaja, dan bukan Yamtuan Besar atau ‘sultan’ Negeri Sembilan seperti yang dihajatkannya dahulu.

Bagaimanapun, perjanjian ini masih belum dapat meletakkan daerah Seri Menanti, Ulu Muar dan Jempol di bawah perlindungan British. Pada peringkat ini pihak British hanya mulai meresapkan kuasanya.

Hanya pada tahun 1889 (13hb Julai, 1889) barulah kawasan-kawasan itu terletak di bawah pengaruh dan perlindungan British dengan termeterainya perjanjian penubuhan Konfederasi Negeri Sembilan di antara Tuanku Muhamad ibni Almarhum Tuanku Antah dengan Penghulu-penghulu Luak, Konfederasi Seri Menanti di satu pihak dan Gabenor Negeri-negeri Selat di pihak yang lain.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
badan_pencegah_rasuah_logo-800px
Sejarah

Pengumuman Pembentukan Badan Pencegah Rasuah

12 April 1967 – Pada tahun 1967, Menteri Dalam Negeri Tun Dr. Ismail bin Dato’ Abdul Rahman telah mengumumkan pembentukan Badan Pencegah Rasuah yang baru. Pengumuman ini dibuat selepas sidang Kabinet. Dalam pengumuman itu, Tun Dr. Ismail mengatakan bahawa Penubuhan Badan Pencegah Rasuah ini adalah berdasarkan laporan sebuah Jawatankuasa yang dilantik oleh Kabinet yang dipengerusikan oleh beliau sendiri. Beliau juga telah memberitahu bahawa Badan Pencegah Rasuah yang baru ini akan mempunyai kakitangan sendiri yang diletakkan di bawah tadbiran Ketua Polis Negara yang akan bertanggungjawab secara langsung kepada Menteri Dalam Negeri.

badan_pencegah_rasuah

Rang Undang-Undang Penubuhan Badan Pencegah Rasuah ini menurut Tun Dr. Ismail akan dibentangkan di Dewan Rakyat pada bulan Jun 1967. Berikutan dengan pengumuman itu Rang Undang-Undang Badan Pencegah Rasuah telah dibentangkan di Dewan Rakyat pada 22hb Jun 1967. Setelah diperbahaskan dengan panjang lebar maka Rang Undang-Undang Pencegah Rasuah 1967 itu telah diluluskan.

Tujuan dibentuk Undang-Undang Pencegah Rasuah 1967 adalah untuk mengukuhkan undang-udang yang telah diwujudkan dalam tahun 1959, berkenaan pencegahan rasuah iaitu dengan menggabungkan;

  • Kuasa penyiasatan yang boleh dijalankan oleh Polis dan Kastam
  • Kuasa pendakwaan yang boleh dijalankan oleh Jabatan Undang-Undang dan
  • Tugas penyelidikan dan pencegahan rasuah yang dijalankan oleh perkhidmatan awam.

Kuasa-kuasa tersebut telah digabungkan dalam satu Badan Pencegah Rasuah yang telah diumumkan penubuhannya pada hari ini dalam tahun 1967 dan pada 1hb Oktober 1967, Badan Pencegah Rasuah ini telah memulakan operasinya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard