parlimen_pertama-800px
Sejarah

Sidang Pertama Parlimen Persekutuan Tanah Melayu

11 September 1959 – Sidang Pertama Parlimen Persekutuan Tanah Melayu telah diisytiharkan oleh DYMM Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong Tuanku Abdul Rahman ibni Almarhum Tuanku Muhammad, mengikut perkara (1) Fasa 55 Perlembagaan Persekutuan pada tahun 1959. Persidangan ini telah diadakan di Dewan Tunku Abdul Rahman, Kuala Lumpur serta dihadiri oleh Ahli-ahli Parlimen yang berjaya terpilih dalam Pilihanraya Parlimen Persekutuan yang diadakan pada 19 Ogos 1959.

Dalam persidangan ini seramai 104 orang Ahli Parlimen telah mengangkat sumpah. Dalam persidangan itu, Dato’ Haji Mohammad Noah bin Omar telah dilantik menjadi Yang di-Pertua Dewan Rakyat dan Dato’ Haji Abdul Rahman bin Mohd Yassin telah dilantik menjadi Yang di-Pertua Dewan Negara. Ahli-ahli Dewan Negara yang dipilih dan dilantik juga telah turut mengangkat sumpah dalam persidangan yang sama. Ekoran dari Perisytiharan itu pada 12 September 1959, DYMM Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong telah merasmikan pembukaan Parlimen Persekutuan Tanah Melayu yang pertama.

Dengan pengisytiharan itu, maka dengan rasminya Parlimen Persekutuan Tanah Melayu telah wujud dan menjadi lambang demokrasi negara ini. Dengan terbentuknya Parlimen menurut Perlembagaan Persekutuan Bahagian 4 Fasa 44, Kuasa Undang-Undang Persekutuan Tanah Melayu adalah terserah kepada Parlimen yang mengandungi Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong, Dewan Rakyat dan Dewan Negara.

Sesungguhnya kewujudan Parlimen Persekutuan ini maka negara ini telah sempurna menerima dasar berpegang kepada rukun demokrasi berparlimen.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
dewan_bahasa-800px
Sejarah

Perisytiharan Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Rasmi Negara

01 September 1967 – Pada tahun 1967, DYMM Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong telah mengisytiharkan Bahasa Melayu sebagai Bahasa Rasmi Negara yang tunggal bagi Persekutuan Malaysia. Perisytiharan ini adalah ekoran daripada tindakan Parlimen yang telah meluluskan Rang Undang-Undang Bahasa Kebangsaan dalam sidangnya yang berlangsung pada bulan Mac 1967.

Dalam warkah perisytiharan melalui titah Diraja yang disiarkan melalui radio dan televisyen, baginda mensifatkan pendaulatan Bahasa Kebangsaan sebagai bahasa rasmi yang tunggal merupakan permulaan suatu zaman baru dalam sejarah kemerdekaan negara ini. Baginda telah menyeru seluruh rakyat supaya mengguna dan memajukan bahasa Melayu dengan bersungguh-sungguh sebagai bahasa rasmi negara ini.

Tunku Abdul Rahman, Perdana Menteri Malaysia pula dalam satu kenyataannya telah menegaskan bahawa pendaulatan Bahasa Kebangsaan sebagai bahasa rasmi menjadikan kemerdekaan Malaysia lengkap apabila penggunaannya sudah dapat diterima sepenuhnya oleh rakyat.

Kedaulatan Bahasa Melayu sebagai Bahasa Kebangsaan tercatat dengan jelas sebagai Perkara 152 dalam Perlembagaan Persekutuan Malaysia. Kedaulatan Bahasa Melayu sebagai Bahasa Kebangsaan telah dimuatkan dalam Dasar Pelajaran Kebangsaan sebagai bahasa rasmi dan pengantar yang tunggal di sekolah-sekolah dan institusi-institusi pengajian tinggi melalui Penyata Razak 1956 dan disokong kuat oleh Penyata Rahman Talib 1960.

Usaha-usaha untuk mendaulatkan dan memperluaskan penggunaan Bahasa Kebangsaan ini telah dijalankan dengan lebih giat dan serius melalui minggu dan bulan Bahasa Kebangsaan perjuangan politik bahasa, serta menambahkan buku-buku ilmu pengetahuan dalam Bahasa Melayu. Usaha-usaha mendaulatkan Bahasa Kebangsaan ini telah menghadapi berbagai kesulitan yang lahir dari soal-soal politik bahasa itu, soal sikap dan penerimaan rakyat terhadap masalah bahasa itu sendiri dan juga sikap tidak tegas pegawai-pegawai, guru-guru dan kakitangan-kakitangan kerajaan dalam menggunakan bahasa itu.

Bagaimanapun hasil dari sikap dan pendirian tegas Kerajaan dalam soal ini, pada hari ini dalam tahun 1967 DYMM Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong telah mengisytiharkan Bahasa Kebangsaan sebagai bahasa rasmi yang tunggal bagi Persekutuan Malaysia.

Berikutan dari pengisytiharan baginda itu, pada hari yang sama, Jabatan Perdana Menteri telah mengeluarkan surat Pekeliling Am No. 12 Tahun 1967 yang mengarahkan bahawa daripada tarikh itu, Bahasa Kebangsaan iaitu bahasa Melayu sahaja hendaklah digunakan untuk maksud-maksud rasmi dalam pentadbiran sehari-hari yang dijalankan oleh kementerian-kementerian, Jabatan-Jabatan Kerajaan, Kerajaan-kerajaan Negeri, Kerajaan-kerajaan tempatan dan Badan-badan berkanun di Negeri-negeri Tanah Melayu kecuali di Parlimen, Dewan-dewan Negeri dan Mahkamah di mana bahasa Inggeris boleh digunakan setakat masa yang telah diperuntukan dalam Akta Bahasa Kebangsaan 1967. Jikalau Bahasa Kebangsaan tidak dapat digunakan sepenuhnya Surat Pekeliling itu membolehkan penggunaan bahasa Inggeris mengikut yang diperuntukkan dalam Sek. 4 Akta tersebut.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
pilihanraya_1955-800px
Sejarah

Pilihanraya Umum Parlimen Yang Pertama Selepas Merdeka

19 Ogos 1959 – Pilihanraya Umum Parlimen yang pertama bagi Persekutuan Tanah Melayu telah diadakan pada tahun 1959.

Melalui pilihanraya ini, buat pertama kalinya penduduk Tanah Melayu berpeluang menentukan sendiri peruntukan kerusi dan perjalanan pilihan raya.

Pilihanraya kali ini telah menyaksikan kenaikan peratus pengundi bagi tiap kaum iaitu 57% bagi pengundi-pengundi Melayu, 30% Cina dan 7% India.

Jumlah kerusi yang dipertandingkan juga bertambah dari 52 pada tahun 1955 menjadi 104 pada tahun 1959.

tunku 1959

Antara parti-parti yang bertanding dalam pilihan raya ini ialah Parti Perikatan yang dianggotai oleh UMNO, MCA dan MIC, Parti Negara, Parti Malaya (Malayan Party), Parti Islam Se Tanah Melayu dan beberapa orang calon bebas.

Parti Perikatan telah memenangi 74 daripada 104 kerusi yang dipertandingkan.

Berikutan kemenangan besar Parti Perikatan, Tunku Abdul Rahman selaku Ketua Parti Perikatan dan Perdana Menteri telah membentuk kabinet pertama selepas merdeka yang bebas daripada campur tangan penjajah Inggeris.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mahathir_mohamad-800px
Sejarah

Perlantikan Datuk Sri Dr. Mahathir Mohamad Sebagai Perdana Menteri

16 Julai 1981 – Perlantikan Datuk Sri Dr. Mahathir Mohamad sebagai Perdana Menteri yang ke-4 dibuat setelah Perdana Menteri, Tun Hussein Onn meletakkan jawatan pada 16 Julai 1981. Datuk Sri Dr. Mahathir Mohamad telah mengangkat sumpah jawatan di depan Yang di-Pertuan Agong di Istana Negara.

Istiadat penuh rasmi itu telah disaksikan oleh Bekas Perdana Menteri, Tun Hussein Onn serta dihadiri oleh para Menteri Kabinet, Ketua Polis Negara (Tan Sri Haniff Omar), Panglima Angkatan Tentera (Tan Sri Mohamed Ghazali), dan Peguam Negara (Tan Sri Abu Talib Othman).

Datuk Sri Dr. Mahathir Mohamad lahir pada 20 Disember 1925 di Seberang Perak, Alor Setar, Kedah.

Mendapat pendidikan awal di Sekolah Melayu Seberang Perak, kemudian ke Kolej Sultan Abdul Halim, Alor Setar, seterusnya melanjutkan pelajaran dalam bidang perubatan di King Edward VII College of Medicine, Universiti Malaya Singapura dan lulus dengan ijazah M.B.B.S pada tahun 1952.

Penglibatan beliau dalam politik bermula pada tahun 1974, di mana beliau telah menang tanpa bertanding di kawasan Parlimen Kubang Pasu.

Beliau dilantik sebagai Menteri Pelajaran pada 6 Oktober 1974. Manakala pada 5 Mac 1976, beliau telah diberi kepercayaan dan dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri Malaysia disamping memegang portfolio pelajaran.

Sepanjang pemerintahannya, Dr. Mahathir boleh disifatkan sebagai jaguh dan pemimpin Asia yang dinamik dan terkemuka. Malah beliau adalah satu-satunya pemimpin yang berjaya meletakkan Malaysia di peta dunia sebagai sebuah negara industri baru yang berpotensi dan berkembang maju.

Pada peringkat antarabangsa pula beliau memperkenalkan dasar luar Malaysia yang proaktif serta membolehkan Malaysia dikenali di dunia. Yakni membina dasar luar yang bersifat global tertumpu kepada diplomasi ekonomi dan ketegasan dalam komunikasi politik antarabangsa.

Pelantikan Dr. Mahathir Mohamad pada hari ini dalam tahun 1981, membuktikan Datuk Sri Dr. Mahathir Mohamad adalah tokoh politik yang tiada tandingan malah beliau telah menyusun impian dan gagasan masa depan Malaysia melalui Wawasan 2020.

Pada 31 Oktober 2003 Tun Dr Mahathir Mohamad telah berudur dan melepaskan jawatan sebagai perdana menteri Malaysia lalu digantikan oleh Tun Abdullah Haji Ahmad Badawi sebagai perdana menteri Malaysia yang kelima.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard