A6M-Zero3
Sejarah

Seluruh Bandar Kota Bharu Telah Ditawan Jepun

09 Disember 1941 – Seluruh bandar Kota Bharu telah ditawan Jepun pada tahun 1941. Pertempuran sengit telah berlaku di antara tentera Inggeris dan tentera Jepun, akibat daripada tekanan dan kemaraan serangan tentera Jepun yang begitu kuat dan cepat ditambah pula dengan serangan pesawat-pesawat pejuang Jepun ke atas kubu-kubu pihak Inggeris di Bandar Kota Bharu dan Jalan Padang Garong telah memaksa tentera-tentera Inggeris untuk mengundur diri.

A6M Zero

Tentera-tentera Jepun juga telah mara ke Machang setelah berjaya menawan Lapangan Terbang Lalang Luas dekat Labok. Dari situ mereka terus mara ke Pasir Putih dan lapangan terbang Gong Kedak. Manakala segerombolan tentera-tentera Jepun yang lain pula mara sepanjang jalanraya menuju ke Kuala Kerai.

Berikutan itu tentera Inggeris telah berundur daripada Bandar Kuala Krai dengan menggunakan kereta api menuju ke Kuala Lipis, Pahang keadaan ini telah membolehkan Kuala Kerai ditawan oleh tentera-tentera Jepun. Akhirnya pada akhir bulan Disember 1941, seluruh negeri Kelantan telah jatuh ke tangan pihak Jepun.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Bachok_Beach-800px
Sejarah

Jepun Mendarat Di Kota Bharu, Kelantan

Yamashita

Leftenan-Jeneral Yamashita

08 Disember 1941 – Penjajahan Jepun di Tanah Melayu bermula apabila Tentera Jepun yang diketuai oleh Jeneral Takumi telah mendarat di Pantai Sabak, Kota Bharu, Kelantan pada 08 Disember 1941. Dengan pendaratan ini bermulalah serangan Jepun ke atas Tanah Melayu. Tentera Inggeris di bawah pimpinan Brigadier Kay yang mengetuai ’28th Indian Infantry Brigade’ telah tewas di dalam usaha mempertahankan Kota Bharu.

Sebelum mendarat di Kota Bharu, Jepun telah menandatangani Perjaniian Persahabatan dengan Thailand yang membenarkan Jepun mendarat dan mara ke Tanah Melayu melalui Selatan Thai iaitu melalui Singgora dan Patani. Semasa serangan ini, pertahanan di Tanah Melayu tidak cukup bersedia dan Inggeris menyangka bahawa tentera Jepun akan menyerang Singapura melalui laut Ialu menumpukan pertahanan di Singapura. Sebaliknya tentera Jepun telah mendarat di Kota Bharu dan mara ke selatan.

Di Tanah Melayu hanya terdapat kira-kira 87 ribu orang askar iaitu askar Inggeris, India, Australia dan askar Melayu. Sebahagian besar askar Australia telah ditempatkan di Johor untuk pertahanan kawasan selatan. Hanya satu pasukan tentera India sahaja dihantar mempertahankan sempadan utara. Kekuatan pertahanan udara Tanah Melayu pula adalah terlalu lemah jika dibandingkan dengan kekuatan tentera udara Jepun. Kubu pertahanan di Kota Bharu pula kecil. Walau bagaimanapun tentera Jepun mendapat tentangan hebat semasa pendaratannya di Kota Bharu.

Setelah menawan Kota Bharu, tentera Jepun mara ke negeri Pahang. Sementara itu tentera Jepun dari Singgora dan Patani telah mara ke Kedah dan memecahkan pertahanan di Jitra dan Alor Setar. Kedua-dua ketumbukan tentera Jepun ini telah bergerak ke arah selatan dengan pantasnya. Tentera Inggeris dan Rejimen Askar Melayu telah berjuang bermati-matian tetapi akhirnya mengalami kekalahan yang teruk dan terpaksa berundur ke selatan.

Pulau Pinang jatuh ke tangan Jepun pada 17 Disember 1941. Dari Pulau Pinang tentera Jepun menggunakan perahu untuk mendarat di tempat-tempat ke selatan pantai barat. Melalui cara ini mereka telah memerangkap tentera Inggeris yang sedang berundur.

Ipoh telah jatuh ke tangan Jepun pada 27 Disember 1941. Pada Januari 1942, Jepun telah mematahkan pertahanan di Slim River.Jepun menawan Kuala Lumpur pada 11 Januari 1942.

Menjelang 31 Januari 1942, tentera Inggeris dan sekutunya terpaksa berundur ke Singapura. Dengan ini Jepun telah menakluki seluruh Semenanjung Tanah Melayu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
ramd-800px
Sejarah

Batalion Kedua Rejimen Melayu Ditubuhkan

01 Disember 1941 – Batalion Kedua Rejimen Melayu telah ditubuhkan pada tahun 1941 iaitu selepas 8 tahun penubuhan Rejimen Pertama. Rejimen Pertama ditubuhkan apabila seramai 25 orang rekrut telah diambil bagi menjalani latihan di Port Dickson dalam tahun 1933. Kumpulan pertama ini juga dikenali sebagai Kompeni Percubaan (Experimental Company).

Rejimen Pertama ini berkembang pesat dengan terbentuknya beberapa buah Kompeni dengan bilangan anggota yang bertambah ramai. Kejayaan-kejayaan yang dicapai oleh Rejimen Pertama ini telah mendorong ke arah perluasan kekuatan anggota pertahanan. Oleh itu dalam bulan March 1941, Gabenor telah mengumumkan persetujuan untuk membentuk satu battalion lagi bagi menambah kekuatan Rejimen tersebut.

 

Malay_Regiment_force

Operasi di hutan Temenggor

 

Pada hari ini dalam tahun 1941 iaitu seminggu sebelum pendaratan askar-askar Jelun, maka terbentuklah Battalion Kedua. Battalion Kedua ini mempunyai anggota seramai 453 orang dan dipimpin oleh Lt. Colonel F.W. Young. Battalion Kedua Rejimen Melayu ini mengandungi ‘A’ Kompeni dan “D’ Kompeni. ‘A’ Kompeni yang dahulunya ‘W’ Kompeni Battalion Pertama, adalah di bawah pimpinan Major W. Richardson telah ditugaskan di Kuala Krai, Kelantan dan kawasan Pantai Timur. Sementara ‘D’ Kompeni pula yang di bawah pimpinan Captain A.S Taylor mengawasi Pantai Barat.

Pembentukan Batalion Kedua ini telah menambah kuatkan lagi kedudukan Rejimen Melayu bagi menghadapi serangan pihak Jepun ke atas Tanah Melayu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jambatan_sungai_golok-800px
Sejarah

Perasmian Jambatan Sungai Golok, Kelantan

21 Mei 1973 – Pada tahun 1973, Jambatan Sungai Golok di Kelantan telah dirasmikan oleh Perdana Menteri, Tun Abdul Razak bin Hussein. Jambatan Sungai Golok yang dibina dengan kerjasama Kerajaan Malaysia dan Thailand ini menghubungkan pekan Rantau Panjang di Negeri Kelantan dengan pekan Golok di negeri Thai.

jambatan_sungai_golok

Sebelum jambatan ini dibina kemudahan perhubungan antara Malaysia dengan negeri Thai adalah terhad kepada sebatang jambatan keretapi dan perahu-perahu kecil yang berulang alik antara pekan Rantau Panjang dengan Pekan Golok. Perkembangan perniagaan dan pelancongan yang semakin meningkat antara Malaysia dan negeri Thai memerlukan kemudahan yang lebih baik dan moden.

Perjalanan dengan keretapi terhad kepada waktu-waktu yang ditetapkan sahaja. Tetapi dengan pembinaan jambatan ini perjalanan serta perhubungan antara pekan Golok dengan Pekan Rantau Panjang boleh dibuat pada bila-bila masa. Oleh kerana perhubungan yang erat antara kedua buah pekan ini pembinaan jambatan Sungai Golok ini dijalankan serentak dengan pembinaan kompleks Stesyen Keretapi, Pejabat Kastam dan Imigresen. Semua kemudahan ini telah memberikan wajah baru kepada Pekan Rantau Panjang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
ukm-800px
Sejarah

Universiti Kebangsaan Malaysia Ditubuhkan

18 Mei 1970 – Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) telah ditubuhkan pada tahun 1970. Kampus sementaranya di bangunan bekas Maktab Perguruan Persekutuan di Lembah Pantai, Kuala Lumpur.

UKM logo

Sejarah penubuhannya bermula apabila Pendeta Za’ba menyuarakan pendapatnya agar sebuah universiti ditubuhkan melalui tulisannya di Akhbar Lembaga Melayu pada Mei 1917. Pendapat itu turut disokong seorang tokoh penulis iaitu Abdul Kadir Adabi yang menghantar memorandum kepada Sultan Kelantan pada 1923 meminta penubuhan universiti untuk orang-orang Melayu. Persatuan Guru-Guru Melayu Semenanjung pula mahukan pendaulatan Bahasa Melayu di peringkat universiti. Perjuangan itu diteruskan oleh sekumpulan intelektual dari Universiti Malaya yang telah mempelopori gerakan untuk menubuhkan Universiti Kebangsaan secara lebih serius.

Pada tahun 1963 satu Seminar Bahasa dan Sastera telah diadakan . Hasil daripada seminar ini, keputusan yang mahukan universiti yang benar-benar bercorak kebangsaan dicapai manakala sebuah universiti Islam turut sama dibincangkan. Pada 25 Ogos 1968, satu Jawatankuasa Penganjur Penubuhan Universiti Kebangsaan Malaysia ditubuhkan. Antara tokoh yang terlibat di dalam jawatankuasa ini adalah Zainal Abidin Wahid, Abu Bakar Hamid, Tunku Shamsul Bahrin dan Syed Husin Ali.

Zainal_Abidin_Ahmad_zaaba_400

Zainal Abidin Ahmad (Zaaba)

Selepas proses perbincangan antara kerajaan dengan Jawatankuasa Penaja Universiti Kebangsaan maka pada 24 Januari 1969, Menteri Pelajaran, Encik Mohd. Khir Johari telah mengumumkan penubuhan Universiti Kebangsaan Malaysia dimana kampus sementaranya terletak di Jalan Pantai Baru, Kuala Lumpur. Di awal penubuhannya seramai 192 orang pelajar telah diterima masuk. Tiga fakulti telah ditubuhkan iaitu Fakulti Sastera, Sains dan Pengajian Islam.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tok_janggut-800px
Sejarah

Perang Tok Janggut

29 April 1915 – Pada tahun 1915 bermulalah detik awal penentangan yang lebih dikenali sebagai Perang Tok Janggut untuk menentang sistem pentadbiran British di Kelantan. la mula tercetus apabila berlaku perbalahan di antara Tok Janggut dengan Sarjan Che Wan Sulaiman , seorang anggota Polis British yang berakhir dengan kematian Sarjan itu.

Tok Janggut atau nama sebenarnya Haji Hassan bin Panglima Mat Munas telah mengepalai satu penentangan orang-orang tempatan di daerah Pasir Putih menentang pihak pentadbiran British yang telah menimbulkan rasa tidak puas hati masyarakat tempatan pada masa itu. Campur tangan British di Negeri Kelantan pada awal abad kedua puluh telah menyebabkan berlaku beberapa perubahan dasar sistem pentadbiran di negeri tersebut.

Tok Janggut

Tok Janggut

Pihak British telah memperkenalkan sistem-sistem cukai yang baru yang bercanggah dengan kebiasaan rakyat tempatan dan telah melantik pegawai-pegawai untuk menggantikan tempat pembesar-pembesar daerah tradisional. Kewujudan alat-alat pentadbiran dan campur tangan pihak British dalam pentadbiran Negeri Kelantan ini telah menggugat kedudukan pembesar-pembesar daerah serta menimbulkan kemarahan mereka yang selama ini memiliki banyak keistimewaan.

Antara yang paling sensitif ialah pengenaan cukai seperti berikut:

  • cukai tanah
  • cukai kepala sebanyak RM1.00 seorang setahun
  • cukai pokok buah-buahan sebanyak 3 sen setahun
  • kelapa sebanyak 3 sen setandan
  • sireh sebanyak 5 sen sejunjung.

Di antara faktor-faktor lain yang membawa timbulnya penentangan ini ialah ketidakcekapan dan sikap tidak bertimbangrasa pihak pentadbiran Tanah Jajahan dan juga pegawai-pegawai tempatannya terutamanya En. Latif iaitu Ketua Jajahan yang mentadbirkan daerah Pasir Putih. Beliau yang dibawa oleh pihak British dari Singapura terlalu mengikut peraturan tugas dan kurang mengetahui sikap dan cara berfikir orang-orang tempatan; seorang yang bersikap British dan tidak mahu bercampur gaul dengan orang-orang tempatan.

Kemunculan Tok Janggut dan beberapa pembesar Melayu seperti Engku Besar (Raja atau pemerintah Jeram), Che Sahak dan Haji Said yang telah mengepalai gerakan ini telah membangkitkan semangat rakyat untuk turut sama menentang pentadbiran baru kerajaan itu. Setengah daripada pejuang-pejuang Melayu ini menganggap penentangan ini adalah sebagai perang menentang pihak kafir (perang sabil).

Dengan semangat ini orang-orang Melayu telah menentang pihak British yang dibantu oleh Pasukan Polis yang kebanyakannya datang dari Singapura. Walaupun pejuang-pejuang Melayu tidak mempunyai peralatan perang yang moden dan lengkap, tetapi mereka telah menentang dengan beraninya sehingga ketitisan darah terakhir.

Penentangan ini berlarutan sehingga akhir bulan Jun 1915 apabila pihak British dikatakan berjaya membunuh Tok Janggut dan beberapa orang pengikutnya. Engku Besar, Haji Said, Encik Ishak dan beberapa orang lagi telah lari ke Reman, Negeri Siam.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
lambang_kedah-800px
Sejarah

Tengku Abdullah Menyerang Markas Tentera Siam Di Kedah

28 April 1823 – Pada tahun 1823, Tengku Abdullah telah mengetuai bala tentera Kedah seramai 3,000 orang menyerang markas tentera Siam di Kedah. Serangan ini dilancarkan untuk mengembalikan takhta Kerajaan negeri Kedah kepada ayahandanya Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah II yang telah melarikan diri ke Pulau Pinang untuk mendapatkan bantuan dan perlindungan daripada Syarikat Hindia Timur Inggeris setelah Kedah ditawan oleh Siam pada tahun 1821.

Terdahulu dari itu pada tahun 1786, Sultan Ahmad Tajuddin telah membuat perjanjian dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris (E.I.C.) di mana baginda bersetuju menyerahkan Pulau Pinang kepada pihak Inggeris dengan tujuan untuk mendapatkan bantuan dan perlindungan dari serangan musuh-musuhnya. Tetapi oleh kerana perjanjian itu tidak dipersetujui oleh Gabenor Jeneral di India, pihak Inggeris gagal membantu apabila Kedah diserang dan ditawan oleh Siam.

Semasa berada di Pulau Pinang, Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah terus berusaha untuk mendapatkan takhtanya kembali. Dalam bulan April tahun 1831, baginda mengadakan satu pemberontakan terhadap Siam dengan bantuan orang-orang pelarian Kedah di Pulau Pinang dan juga orang-orang pelarian Melayu daripada Kelantan, Terengganu dan Petani. Walau bagaimanapun pemberontakan itu gagal. Kerana kegiatannya itu baginda kemudiannya dipaksa oleh Inggeris meninggalkan Pulau Pinang ke Melaka.

Setelah gagal menggunakan kekerasan Sultan Ahmad Tajuddin akhirnya mengambil keputusan untuk mendapatkan semula Kedah daripada tangan Siam secara diplomasi dengan menghantar putera sulungnya, Tengku Abdullah atau Tengku Daik ke Bangkok untuk berunding dengan Raja Siam.

Dalam tahun 1842, Siam bersetuju menyerahkan semula Kerajaan negeri Kedah kepada Sultan Ahmad dengan syarat Kedah di bawah pengaruh Siam dan dikehendaki menghantar bunga emas tiap-tiap tiga tahun sekali. Setul dan Perlis yang dahulunya termasuk dalam jajahan Kedah kini telah dipisahkan dari Kedah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
bendera_persekutuan_tanah_melayu-800px
Sejarah

Bendera Persekutuan Tanah Melayu Diluluskan

19 April 1950 – Pada tahun 1950, Majlis Perundangan Persekutuan meluluskan corak bendera Persekutuan Tanah Melayu. Ini merupakan peristiwa yang bersejarah kerana dari detik inilah Persekutuan Tanah Melayu mempunyai benderanya sendiri yang menjadi simbol wujudnya sebuah negara yang rakyatnya bersatu padu.

Bendera ini berukuran 6 kaki lebar dan 3 kaki panjang dengan enam jalur berwarna merah dan lima jalur berwarna putih. Sebelas jalur ini melambangkan perpaduan sebelas buah negeri Persekutuan iaitu Johor, Pahang, Selangor, Kedah, Perlis, Kelantan, Terengganu, Perak, Negeri Sembilan, Pulau Pinang dan Melaka.

Perpaduan dan kerjasama negeri-negeri ini juga disimbolkan oleh bintang pecah sebelas. Bulan sabit adalah melambangkan agama Islam yang suci. Warna kuning yang digunakan pada bulan dan bintang adalah warna diraja yang menandakan kedaulatan sultan negeri-negeri Tanah Melayu dan sebagai Ketua Agama Islam. Jalur merah menandakan semangat gagah berani dan jalur putih melambangkan hasrat rakyat yang suci murni.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
panji_RAMD
Sejarah

Batalion Ke-3 Askar Melayu Menerima Panji-Panji

18 April 1952 – Pada tahun 1952, Batalion ke-3 Askar Melayu telah menerima panji-panji dari Pesuruhjaya Tinggi Malaya, General Sir Gerald Templer dalam satu ucapan khas bertempat di Kota Bharu, Kelantan. Turut hadir dalam ucapan penuh gemilang ini ialah DYMM Sultan Kelantan dan DYMM Sultan Pahang, Tengku Mahkota, Penasihat British bagi negeri Kelantan dan Terengganu iaitu Brigadier Andre, Raja Perempuan Kelantan, Lady Templer dan anak perempuannya, Hakim Malaya C.H. Whitton.

Batalion ke-3 Askar Melayu itu telah ditubuhkan pada September 1948 dengan Leftenan Kolonel Walton ditugaskan sebagai Pegawai Pemerintah yang dilantik pada bulan Oktober 1948. Beliau kemudiannya telah ditukarkan ke negeri Kelantan pada bulan Februari 1949.

Rejimen Askar Melayu Diraja

Dalam ucapan penyerahan panji-panji tersebut General Sir Gerald Templer memuji pasukan itu yang telah berjaya dalam operasi-operasi yang ditugaskan sehingga mendapat penghormatan menerima panji-panji. Walaupun batalion itu baru ditubuhkan 4 tahun yang lalu, tetapi ia telah banyak menyumbangkan jasa dan baktinya kepada negara terutama dalam usaha menentang pengganas-pengganas komunis yang telah mengancam ketenteraman negara.

Beliau juga menasihatkan agar perajurit-perajurit sentiasa berwaspada dalam menjalankan tugas mereka dan menjadikan upacara penganugerahan panji-panji ini sebagai satu penghormatan kepada perajurit-perajurit yang telah terkorban khasnya dan kejayaan yang harus dibanggakan oleh batalion ke-3 Askar Melayu amnya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mati-800px
Sejarah

Pahlawan Pahang Berundur Ke Terengganu

10 April 1895 – Dalam tahun 1895, Hugh Clifford, Residen British di Negeri Pahang telah sampai ke Kuala Terengganu dengan satu angkatan tentera yang mengandungi beratus-ratus orang askar yang lengkap bersenjata untuk mencari dan menangkap pahlawan-pahlawan Melayu Pahang. Pahlawan Pahang berundur ke Terengganu dan menyembunyikan diri ke Ulu Terengganu kerana menentang pihak British yang telah masuk campur dalam pemerintahan negeri Pahang. Di antara pahlawan-pahlawan Pahang itu ialah Datuk Bahaman, Tok Gajah (Katib Rasu), Mat Kilau, Mat Lela, Awang Nong dan Teh Ibrahim.

Hugh_Charles_Clifford

Hugh Charles Clifford

Pasukan Clifford secara keseluruhannya terdiri daripada 252 orang, 190 di antaranya adalah orang-orang Melayu. Beliau melakukan berbagai cara untuk mendapatkan maklumat daripada penduduk-penduduk Kelantan dan Terengganu terhadap pergerakan pahlawan-pahlawan Pahang itu, termasuk membeli rahsia. Bagaimanapun cara ini telah tidak mendatangkan hasil, malah lebih daripada itu dilakukannya paksaan dengan kekerasan seperti perotanan. Beliau juga memakai cara dengan menyuruh penduduk-penduduk melakukan sumpah dengan Quran di atas kepala untuk mendapatkan keterangan yang diperlukannya.

Taktik peperangan sepit udang yang digunakan oleh Clifford untuk mengepung musuh dan juga taktik menyekat bekalan makanan gagal menyebabkan tertangkapnya atau penyerahan diri para pahlawan Pahang tersebut. Clifford mengatakan hal ini terjadi kerana bantuan penduduk-penduduk Kelantan dan Terengganu kepada pejuang-pejuang Pahang serta sikap tidak jujur Pesuruhjaya Siam yang dipercayai bertalam dua muka.

Dato' Bahaman

Dato’ Bahaman

Hugh Clifford yang mengesyaki mereka sedang menyembunyikan diri dalam kawasan rumah Engku Saiyid Keramat di Kampong Paluh, Kuala Terengganu telah meminta pertolongan Sultan Terengganu, Sultan Zainal Abidin dan Engku Saiyid Keramat untuk menangkap pahlawan-pahlawan Pahang yang dianggap sebagai “pemberontak”.

Baginda Sultan Zainal Abidin telah menunjukkan sikap enggan membantu pihak British menangkap pahlawan-pahlawan Pahang itu kerana tidak mahu turut serta membinasakan orang-orang yang sebangsa dan seagama dengan baginda. Engku Saiyid Keramat yang telah bertemu dengan pahlawan-pahlawan Pahang itu dan menyuruh mereka berlindung di Besut serta menggalakkan mereka meneruskan perjuangan mereka terhadap pihak British, memberitahu Clifford bahawa beliau tidak tahu dan tidak pernah berjumpa dengan pahlawan-pahlawan itu.

Setelah tiga bulan ekspedisi memburu (hingga ke Kelantan) pahlawan-pahlawan tidak juga menunjukkan harapan cerah, malah semakin dalam keadaan ketidakpastian, akhirnya pada 17 Jun 1895, Gabenor mengarahkan Clifford kembali ke Pahang. Ekspedisi yang menelan belanja RM 7,393.83 itu telah gagal dalam tujuan utamanya, tetapi menurut Wise (pegawai Inggeris yang terbunuh dalam pertempuran merebut kembali kubu Jeram Ampai pada 29hb Jun, 1894) bahawa ia telah memberikan maklumat yang berguna kepada Inggeris mengenai Kelantan dan Terengganu.

Bagaimanapun dalam tahun 1896 Duff (Superintenden Polis Pahang) dalam laporannya menyatakan bahawa pemimpin-pemimpin pejuang Pahang yang melarikan diri, Bahaman, Mat Kilau, Mat Lela, Imam Perang Yusof, Teh Ibrahim dan Awang Nong telah diperangkap oleh Siam dalam satu jamuan yang sengaja mereka (pihak Siam) adakan. Di dalam sekapan ini dikatakan pahlawan Mat Kilau telah terbunuh, dan yang lainnya dibawa ke Chieng Mai. Laporan Duff ini disokong oleh hasil penyelidikan wakil Konsul British di Siam, Archer, berdasarkan kepada siasatannya ke atas adik Mat Kilau, Teh Ibrahim.

Antara lain, Teh Ibrahim menyatakan,

..The Siamese would not let us go; and, fearing probably that we would escape, they invited us to a banquet, and suddenly attacked and arrested us while we were eating. 1 was seriously hurt, and have, as you see, still the marks of about ten wounds in my head. My elder brother Mat Kilau was killed at the time, as also others of my relations.

Kemunculan Mat Kilau

Bagaimanapun, tidak terdapat sumber yang pasti mengenai hal itu dan mengenai kematian Mat Kilau. Dalam bulan Disember 1969, Tuhan telah menggerakkan hati Mat Kilau yang pada itu memegang kad pengenalan diri K/P 2044778 dan bernama Mohamad bin Ibrahim, memperkenalkan dirinya yang sebenar.

Untuk mengelakkan dirinya dari menjadi tumpuan ramai, Mat Kilau telah bersetuju mengumumkan dirinya di kampung kelahirannya. Atas daya usaha Omar bin Mat Kilau, maka Mat Kilau dibawa ke Kampung asalnya iaitu Kampung Masjid, Pulau Tawar Jerantut. Pada hari Jumaat 26 Disember 1969, Mat Kilau telah pergi ke Masjid di Kampung Masjid untuk bersembahyang Jumaat. Selepas sembahyang, Mat Kilau telah membaca Quran dan kemudiannya mengisytiharkan dirinya sebagai Mat Kilau.

Mat Kilau

Mat Kilau

Pengisytiharan ini telah menggemparkan orang ramai sehingga Kerajaan Pahang menubuhkan sebuah jawatankuasa untuk menyiasat. Jawatankuasa itu dibentuk pada 8 Januari 1970. Beberapa orang telah ditemuramah bagi membuktikan bahawa Mat Siam itu adalah Mat Kilau. Setelah disahkan maka pada pukul 10.30 pagi hari Khamis, 6 Ogos 1970, Mat Siam diisytiharkan sebagai Mat Kilau oleh Menteri Besar Pahang, YAB Tan Sri Haji Yahaya Mohd Seth.

Setelah empat hari selepas pengumuman pengiktirafan terhadap dirinya dibuat, Mat Kilau meninggal dunia kerana keuzuran. Usianya ketika itu dipercayai berusia 122 tahun. Walau bagaimanapun fakta ini dipertikaikan kerana tiada dokumen untuk mengesahkan usia beliau.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard