Tag Archives: inggeris

Teluk Baru Langkawi
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Syarikat Hindia Timur Inggeris Dengan Kedah 1971

01 Mei 1791 – Pada tahun 1791, satu perjanjian persahabatan dan keamanan telah ditandatangani di antara Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Kedah. Perjanjian ini adalah perjanjian kedua di antara pihak Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Sultan Kedah.

Perjanjian persahabatan Syarikat Hindia Timur Inggeris dengan Kedah ini ditandatangani setelah timbulnya hubungan diplomatik yang tegang antara Kedah dan Inggeris selepas perjanjian Inggeris Kedah dalam tahun 1786 dan pendudukan Inggeris.

Ketegangan ini bermula apabila pihak Francis Light melanggar syarat-syarat perjanjian tahun 1786, dengan tidak membuat bayaran tahunan kepada Kedah seperti mana yang telah dipersetujui. Pihak Francis Light juga enggan memulangkan kembali Tunku Petrie yang menderhaka kepada Sultan dan melarikan diri ke Pulau Pinang. Kapten Light juga enggan untuk melawat Sultan Kedah. Disamping itu pada 12 April 1787, pula pihak Light telah menyerang Kota Perai dengan mengejut.

Ini telah menyebabkan Sultan Kedah amat murka dan terpaksa menilai semula kedudukan hubungannya dengan Inggeris. Sultan Kedah kemudiannya telah menghantar utusannya Tunku Raden Muhamad, Tunku Alang Ibrahim dan Dato Penggawa Talibon untuk merundingkan penyelesaian hubungan dengan pihak Syarikat Hindia Timur.

Rundingan kedua pihak akhirnya bersetuju dengan syarat-syarat perjanjian yang termaktub sebanyak 9 Fasal:

  • Syarat I – Syarikat Hindia Timur Inggeris membayar sebanyak 6 ribu ringgit Sepanyol tiap-tiap tahun, kepada Sultan Kedah selagi pihak Inggeris diberikan kuasa untuk menduduki Pulau Pinang.
  • Syarat II – Yang Maha Mulia Yang Dipertuan Negeri Kedah bersetuju supaya permintaan yang berkaitan dengan Pulau Pinang sama ada kapal-kapal perang dan kapal-kapal Syarikat Hindia Timur yang akan dibeli di Kedah tidak dikenakan sebarang cukai.
  • Syarat III – Semua hamba-hamba abdi yang melarikan diri dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah hendaklah dipulangkan kembali.
  • Syarat IV – Semua orang-orang yang berhutang dan melarikan diri dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah, dan sekiranya mereka enggan membayar hutang tersebut, mereka hendaklah dikembalikan semula kepada orang yang memberikan hutang.
  • Syarat V – Sultan Kedah bersetuju untuk tidak membenarkan bangsa-bangsa Eropah yang lain selain dari bangsa Inggeris untuk menetap di mana-mana juga bahagian di dalam negerinya.
  • Syarat VI – Pihak Syarikat Hindia Timur pula bersetuju tidak akan memberikan perlindungan kepada sesiapa juga yang terlibat dengan jenayah atau memberontak menentang Sultan Kedah.
  • Syarat VII – Semua orang yang terlibat dengan pembunuhan dan melarikan diri dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah akan ditahan dan dikembalikan sebagai orang tangkapan.
  • Syarat VIII – Sesiapa juga yang mencuri cop mohor akan dikembalikan kepada kedua-dua belah pihak.
  • Syarat IX – Kedua-dua belah pihak bersetuju bahawa orang-orang yang memusuhi Syarikat Hindia Timur dan Sultan Kedah tidak akan diberikan sebarang bantuan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
chief_negeri_sembilan-800px
Sejarah

Perlantikan Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan Yang Pertama

29 April 1898 – Yamtuan Besar Seri Menanti, Tuanku Muhamad Ibni Tuanku Antah telah dilantik sebagai Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan yang pertama pada tahun 1898. Perlantikan ini adalah berdasarkan persetujuan Inggeris dan Undang Yang Empat.

Perlantikan ini juga merupakan satu langkah Kerajaan Inggeris untuk menyelesaikan rasa tidak puas hati di kalangan rakyat terutamanya penghulu-penghulu yang berfahaman konservatif yang mendakwa bahawa Yam Tuan Tuanku Muhamad adalah orang yang sepatutnya memerintah Kerajaan mengikut adat.

Yamtuan Tuanku Muhamad merupakan Yamtuan Seri Menanti yang ketujuh telah menggantikan ayahandanya Tengku Antah yang mangkat pada tahun 1888. Baginda dilantik atas persetujuan penghulu berenam iaitu Penghulu Johol, Ulu Muar, Jelebu, Teraci, Gunung Pasir dan Inas.

Pada tahun 1889, Tuanku Muhamad telah meletakkan Seri Menanti dan jajahan takluknya di bawah perlindungan Inggeris. Dengan itu, Negeri Sembilan menjadi satu gabungan di bawah perlindungan Inggeris tanpa persefahaman politik.

Untuk memudahkan pentadbiran dan meluaskan pengaruh di samping menyatukan semula luak-luak atau daerah-daerah yang berpecah, Inggeris telah bersetuju melantik Tuanku Muhamad menjadi Raja Negeri Sembilan bergelar Yang Di-Pertuan Besar Negeri Sembilan.

Pada hari perlantikan tersebut satu perjanjian telah ditandatangani antara Yang Dipertuan Besar, Dato’ Kelana dan Dato’ Bandar sebagai Penghulu Sungai Ujung, Dato’ Madika selaku Penghulu Jelebu, Datuk Johan Pahlawan sebagai Penghulu Johol dan Datuk Sedia Raja selaku Penghulu Rembau.

Intipati perjanjian tersebut antara lain menetapkan pemerintahan menurut perlembagaan adat negeri serta warisan nenek moyang, pengesahan pelantikan raja oleh Undang Yang Empat mengikut adat, menerima sebarang nasihat Residen bagi menyelesaikan permasalahan negeri, melarang sebarang campur tangan Yang Dipertuan berkaitan dengan masalah yang dihadapi oleh Undang Yang Empat kecuali mengenai soal sempadan negeri kalau diminta.

Undang Yang Empat akan menyambut perayaan di dalam negeri masing-masing kecuali dalam upacara tertentu yang dijemput, di hari kemangkatan kedua pihak dikehendaki membawa hadiah emas dan Undang Yang Empat dimestikan menabalkan seorang putera Raja sekiranya Yang Dipertuan Besar mangkat.

Perlantikan Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan yang pertama ini telah menyatukan Negeri Sembilan dan menamatkan rasa tidak puas hati yang pernah wujud di negeri itu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Diantara Perlis Dengan Britain

28 April 1930 – Pada tahun 1930, satu perjanjian persahabatan diantara Perlis dengan Britain telah ditandatangani. Pihak Inggeris telah diwakili oleh Sir Cecil Clementi, Gabenor-gabenor Negeri-Negeri Selat merangkap Pesuruhjaya Tinggi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu manakala bagi pihak kerajaan Perlis ditandatangani oleh Yang Maha Mulia Tuanku Syed Alwi, Raja Negeri Perlis.

Tuanku Syed Alwi

Tuanku Syed Alwi

Perjanjian persahabatan ini adalah untuk merapatkan perhubungan antara kerajaan Britain dengan Kerajaan Perlis dan menjelaskan kedudukan negeri Perlis berikutan dari keputusan Perjanjian Bangkok dalam tahun 1909 dimana daerah Perlis dipisahkan dari Kedah dan diletakkan di bawah pengaruh Inggeris oleh Siam.

Butir-butir perjanjian ialah:

  • Perlis diletakkan dibawah naungan kerajaan negeri
  • perhubungan politik dan hal ehwal luar Perlis dijalankan hanya melalui wakil kerajaan inggeris
  • Kerajaan Inggeris tidak berhak mempersekutukannya dengan negeri-negeri lain tanpa perintah rasmi Raja Perlis setelah mengadakan mesyuarat
  • takhta kerajaan Perlis hanya boleh diwarisi oleh keturunan baginda dan jika tidak ada pengganti, bakal raja akan dipilih oleh Majlis Mesyuarat Negeri dari keturunan pertalian darah serta dipersetujui oleh Raja Inggeris
  • Raja Perlis bersetuju menerima seorang Penasihat Inggeris bagi menasihati pentadbiran kerajaan Perlis dalam semua urusan kecuali adat dan agama Islam. Walaubagaimanapun baginda berhak membuat perhubungan terus dengan pesuruhjaya Tinggi atau Raja Inggeris
  • Raja Perlis memerintah dengan bantuan Majlis Mesyuarat Negeri yang mengandungi empat orang ahli, tiga melayu dan seorang Penasihat Inggeris.
  • Raja Perlis memerintah dengan bantuan Majlis Mesyuarat Negeri yang mengandungi empat orang ahli, tiga melayu dan seorang penasihat Inggeris. Mereka dipilih oleh baginda dan dipersetujui oleh Pesuruhjaya Tinggi.
  • Pegawai-pegawai kerajaan Perlis hanya dipilih dari orang Melayu Perlis kecuali bagi sesuatu kerja yang memerlukan perkhidmatan orang luar.
  • Bahasa Melayu dan tulisan Jawi menjadi bahasa dan tulisan rasmi dalam segala urusan kerajaan

Perjanjian persahabatan diantara Perlis dengan Britain yang ditandatangani pada hari ini dalam tahun 1930, memberi erti yang besar kepada sejarah negeri Perlis. Perjanjian ini menjelaskan lagi kedudukan negeri Perlis sebagai sebuah negeri berasingan dari negeri Kedah dan merintis jalan ke arah pembentukan kerajaan sendiri.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
lambang_kedah-800px
Sejarah

Tengku Abdullah Menyerang Markas Tentera Siam Di Kedah

28 April 1823 – Pada tahun 1823, Tengku Abdullah telah mengetuai bala tentera Kedah seramai 3,000 orang menyerang markas tentera Siam di Kedah. Serangan ini dilancarkan untuk mengembalikan takhta Kerajaan negeri Kedah kepada ayahandanya Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah II yang telah melarikan diri ke Pulau Pinang untuk mendapatkan bantuan dan perlindungan daripada Syarikat Hindia Timur Inggeris setelah Kedah ditawan oleh Siam pada tahun 1821.

Terdahulu dari itu pada tahun 1786, Sultan Ahmad Tajuddin telah membuat perjanjian dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris (E.I.C.) di mana baginda bersetuju menyerahkan Pulau Pinang kepada pihak Inggeris dengan tujuan untuk mendapatkan bantuan dan perlindungan dari serangan musuh-musuhnya. Tetapi oleh kerana perjanjian itu tidak dipersetujui oleh Gabenor Jeneral di India, pihak Inggeris gagal membantu apabila Kedah diserang dan ditawan oleh Siam.

Semasa berada di Pulau Pinang, Sultan Ahmad Tajuddin Halim Shah terus berusaha untuk mendapatkan takhtanya kembali. Dalam bulan April tahun 1831, baginda mengadakan satu pemberontakan terhadap Siam dengan bantuan orang-orang pelarian Kedah di Pulau Pinang dan juga orang-orang pelarian Melayu daripada Kelantan, Terengganu dan Petani. Walau bagaimanapun pemberontakan itu gagal. Kerana kegiatannya itu baginda kemudiannya dipaksa oleh Inggeris meninggalkan Pulau Pinang ke Melaka.

Setelah gagal menggunakan kekerasan Sultan Ahmad Tajuddin akhirnya mengambil keputusan untuk mendapatkan semula Kedah daripada tangan Siam secara diplomasi dengan menghantar putera sulungnya, Tengku Abdullah atau Tengku Daik ke Bangkok untuk berunding dengan Raja Siam.

Dalam tahun 1842, Siam bersetuju menyerahkan semula Kerajaan negeri Kedah kepada Sultan Ahmad dengan syarat Kedah di bawah pengaruh Siam dan dikehendaki menghantar bunga emas tiap-tiap tiga tahun sekali. Setul dan Perlis yang dahulunya termasuk dalam jajahan Kedah kini telah dipisahkan dari Kedah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
1917_HMS_Laburnum-bw-800px
Sejarah

Penubuhan Tentera Laut Diraja Malaysia

27 April 1934 – Penubuhan Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM) bermula dengan pengambilan orang-orang Melayu pada tahun 1934 untuk berkhidmat sebagai anggota simpanan dengan Tentera Laut British.

Sehubungan itu, Kanun Straits Settlement No 3 tahun 1934, memberi kuasa untuk menubuhkan ‘The Straits Settlement Royal Naval Volunteer Reserve’ (SSRNVR).

Pasukan pertama SSRNVR ditubuhkan pada 27 April 1934 dan pasukan kedua ditubuhkan di Pulau Pinang pada tahun 1939. SSRNVR kemudian dikenali sebagai Malayan Royal Navy Volunteer Reserve (MRNVR).

Keanggotaan pasukan simpanan ini ialah seramai 650 laskar terdiri daripada anak tempatan dan 158 pegawai Inggeris. Untuk memperkuatkan pertahanan perairan Tanah Melayu, pihak British menubuhkan ‘Royal Navy Malay Section’.

Selepas tamat perang, MRNVR dibubarkan pada 26 Februari 1946 dan Royal Malay Navy dibubarkan pada 27 April 1947.

Pada 21 Januari 1948 Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan Kerajaan Singapura memeterai satu perjanjian untuk menubuhkan sebuah pasukan tentera bagi membendung ancaman komunis.

Pada 24 Disember 1948, Majlis Perundangan Singapura mewartakan ‘The Malayan Naval Force Regulation 1949’ dan mengesahkan penubuhan pasukan ‘Malayan Naval Force’ (MNF).

Pada bulan Ogos 1952, Ratu Elizabeth II mengurniakan gelaran Diraja kepada MNF, menjadikan MNF dikenali sebagai Tentera Laut Diraja Malaya.

Pada 16 September 1963, Tentera Laut Diraja Malaya dinamakan sebagai Tentera Laut Diraja Malaysia setelah pembentukan Malaysia.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Jelebu_District_Council-bw-800px
Sejarah

Perjanjian Yamtuan Jelebu Dengan Inggeris

26 April 1877 – Pada tahun 1877, satu perjanjian telah ditandatangani di antara Yamtuan Jelebu Tunku Abdullah bin Tuanku Radin dengan pihak British yang diwakili oleh Kolonel Anson.

Perkara-perkara yang dipersetujui dalam perjanjian ini ialah:

  1. Yamtuan Jelebu berjanji tidak akan mengganggu ketenteraman daerah-daerah Sri Menanti, Jempul, Johol dan lain-lain daerah yang bernaung di bawah Seri Menanti di bawah pemerintahan Yamtuan Antah;
  2. Yamtuan Jelebu bersetuju membenarkan sebarang aktiviti perdagangan dijalankan oleh sesiapa juga tidak kira Cina, Melayu dan bangsa-bangsa lain di Jelebu
  3. Yamtuan Jelebu bersetuju merujuk dan meminta nasihat dari Sultan Johor sekiranya terjadi sebarang masalah di Jelebu atau negeri-negeri jirannya yang tidak dapat diselesaikan sendiri.

Perjanjian ini adalah merupakan ikrar Yamtuan Jelebu Tunku Abdullah untuk tidak campur tangan dalam urusan luak-luak yang lain, terutamanya urusan luak-luak yang di dalam Konfiderasi Sri Menanti 2 di bawah pemerintahan Yamtuan Antah, iaitu Johol, Inas, Ulu Muar, Jempol, Terachi dan Gunong Pasir.

Persetujuan ini perlu oleh kerana semasa Yamtuan Seri Menanti, Tuanku Antah melarikan diri ke Johor kerana kalah berperang dengan Dato’ Kelana Sungai Ujung dan British dalam tahun 1874, Dato’ Jelebu bersama-sama dengan Dato’ Rembau dan Dato’ Kelana Sungai Ujung telah mengisytiharkan diri menjadi Penghulu di Luak masing-masing dan tidak mengakui beraja ke Seri Menanti lagi.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
mohor_syarikat_hindia_timur_inggeris-800px
Sejarah

Perjanjian Francis Light Dengan Sultan Abdullah 1791

20 April 1971 – Pada tahun 1791, Sultan Kedah, Sultan Abdullah telah bersetuju membuat dan menetapkan syarat-syarat bagi satu perjanjian dengan kompeni Inggeris. Perjanjian ini ditandatangani oleh Tengku Shariff Muhamad, Tengku Alang Ibrahim dan Dato Penggawa Telebon selaku wakil-wakil Sultan Kedah dengan Francis Light selaku wakil Kompeni Inggeris, di Fort Cornwallis, Pulau Pinang pada 1 Mei 1791.

Perjanjian ini mengandungi 9 perkara iaitu :

  1. Kompeni Inggeris akan membayar 6,000 dollar Sepanyol tiap-tiap tahun kepada Sultan selagi Pulau Pinang menjadi hakmilik Inggeris.
  2. Sultan bersetuju tidak akan menghalang atau mengenakan cukai ke atas apa-apa bekalan yang dibeli di Kedah bagi keperluan Pulau Pinang dan kapal-kapal Kompeni Inggeris.
  3. Semua hamba yang lari dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah akan dikembalikan kepada tuan masing-masing.
  4. Semua orang yang lari dari hutang, sama ada dari Kedah atau Pulau Pinang akan diserahkan kepada si pemberi hutang.
  5. Sultan tidak akan membenarkan mana-mana kuasa Eropah yang lain menduduki mana-mana tempat di Kedah.
  6. Pihak Kompeni tidak akan melindungi orang-orang yang menderhaka atau memberontak terhadap baginda Sultan.
  7. Semua orang yang lari dari Kedah ke Pulau Pinang atau dari Pulau Pinang ke Kedah kerana kesalahan membunuh akan ditahan dan dipulangkan dengan ikatanjamin.
  8. Semua orang yang melakukan penipuan (forgery) hendaklah ditangkap dan diserahkan kepada kedua-dua belah pihak, dan
  9. Sultan tidak akan membekalkan apa-apa barangan keperluan kepada mereka yang bermusuh dengan Kompeni Inggeris.

Perjanjian ini amat penting kepada Inggeris kerana ia merupakan dasar perundangan yang mengesahkan hakmilik Inggeris ke atas Pulau Pinang walaupun Inggeris telah mendudukinya sejak tahun 1786. Sebelum perjanjian itu ditandatangani Francis Light telah mendapat izin Sultan menduduki Pulau Pinang secara tidak rasmi sementara menunggu kelulusan dari London mengenai syarat yang menghendaki Syarikat Hindia Timur Inggeris memberi perlindungan tentera kepada Kedah.

Francis Light bersetuju dengan syarat itu tetapi telah mengambil sikap melambat-lambatkan perkara itu dengan memberi jaminan bahawa permintaan baginda sedang mendapat pertimbangan pihak berkuasa di London dan akan berjaya. Bagaimanapun, sebelum persetujuan mengenai syarat itu dicapai Francis Light telah memaksakan perjanjian kepada Sultan Abdullah dan mengambil Pulau Pinang di atas nama King George Ill, England, pada 11 Ogos 1786.

Dalam bulan Jun 1788, setelah dipaksa oleh Sultan, barulah Light mengakui bahawa Syarikat Hindia Timur Inggeris enggan memberi perlindungan tentera kepada Kedah. Oleh itu Sultan Abdullah menuntut supaya Pulau Pinang dikembalikan kepada Kedah. Untuk lari dari persoalan itu Light menawarkan untuk membeli Pulau Pinang tetapi Sultan enggan. Pihak Syarikat kemudiannya menawarkan gantirugi dan Sultan Abdullah menuntut sebanyak 30,000 dollar Sepanyol setahun. Tetapi Light hanya sanggup membayar sebanyak 10,000 selama lapan tahun atau 4,000 untuk selama-lamanya.

Sultan Abdullah menegaskan jika pihak Syarikat Inggeris tidak dapat memenuhi syarat-syarat baginda maka Syarikat mestilah meninggalkan Pulau Pinang. Tetapi Lord Cornwalis, Gabenor Jeneral India dan Light telah menganggap Pulau Pinang sebagai wilayah Inggeris mengikut syarat-syarat mereka sendiri.

Dalam bulan Februari 1791 Sultan Abdullah bersetuju menerima sebanyak 10,000 selama-lamanya sebagai ganti keengganan Inggeris memberi perlindungan. Light pula berjanji membayar sebanyak 10,000 ‘serta merta’ dan meminta Sultan menghentikan permusuhan sementara menunggu jawapan dari Bengal. Bagaimanapun Light hanya membayar sebanyak 5,000 dan berjanji untuk membayar bakinya hanya setelah lanun-lanun meninggalkan Perai.

Sultan Abdullah murka lalu memberi kata dua: sama ada Light membayar baki sebanyak 5,000 bersama-sama 10,000 setahun sebagai tunggakan sejak tahun 1786, atau Inggeris tinggalkan Pulau Pinang. Di samping itu Sultan Abdullah memperkuatkan kubu-kubu di Perai.

Light menganggap kata dua Sultan Abdullah itu sebagai mengisytiharkan perang. Tanpa membalas kata dua itu Light terus mengarahkan Capt. Andrew Glass menyerang Perai secara mengejut pada 12 April 1791. Dengan serangan itu pasukan Kedah telah dapat dikalahkan. Sultan Abdullah terpaksa mengakui kekalahan dan berdamai melalui perjanjian yang dipersetujui dan ditandatangani pada 1 Mei 1971.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
lambang_kedah-800px
Sejarah

Perjanjian Sultan Muhammad Jiwa Dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris

20 April 1772 – Pada tahun 1772, satu perjanjian telah ditandatangani di antara Sultan Kedah, Sultan Muhammad Jiwa dengan Syarikat Hindia Timur Inggeris. Perjanjian itu adalah lanjutan daripada keinginan baginda Sultan Kedah untuk mendapatkan bantuan pertahanan bagi mengatasi huru-hara dalam negeri, membuat persediaan untuk bergabung dengan orang-orang Bugis dari tujuan berkuasa di Selangor dan keinginan untuk membebaskan diri dari kongkongan Siam.

Dalam tahun 1770, Sultan Muhammad telah menabalkan Raja Abdullah, putera baginda sebagai Pemangku Sultan. Pelantikan tersebut mengecewakan kerabat diraja lalu mereka mengupah orang-orang Bugis yang kebetulan berdendam kepada Sultan untuk memberontak. Pada awal bulan Mac 1771, orang-orang Bugis dan pemberontak-pemberontak tempatan telah menguasai Kuala Kedah seterusnya Alor Setar. Untuk itu Sultan cuba mendapatkan bantuan Gabenor Madras melalui surat bertarikh 18 Mac 1771 tetapi tidak dihiraukan.

Pada 24 Mac 1771, Francis Light, seorang saudagar Inggeris telah mengadap Sultan dengan membawa senjata dan 30 orang askar sepoi bersama 2 buah kapal perang. Dengan sangkaan bahawa Inggeris akan membantu baginda dalam usaha meluaskan kekuasaan baginda, Sultan bersetuju membenarkan Light berdagang dengan syarat 2/3 keuntungan dibahagi sama rata. Malangnya Light mengingkari janji malah menyatakan persetujuan memberi bantuan sekiranya harta rampasan dan Kuala Kedah diberikan kepadanya secara peribadi dan bukan Syarikat Hindia Timur.

Oleh itu, pada bulan November 1771, Sultan Muhammad Jiwa telah mengutuskan surat ke Madras untuk mendapatkan bantuan dengan menawarkan ke semua Pantai Kuala Kedah hingga ke Pulau Pinang, tetapi hingga ke bulan Jun 1772, Sultan tidak menerima jawapan. Berikutan dari peristiwa itulah bermulanya pendudukan Inggeris di Pulau Pinang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
kampung-800px
Sejarah

Haji Abdul Rahman Limbong Menentang Peraturan Inggeris

19 April 1928 – Pada tahun 1928, Tuan Haji Abdul Rahman Limbong seorang ulama terkenal dan berpengaruh di Terengganu telah ke Dungun bagi menyebarkan idea menentang peraturan yang diperkenalkan oleh Inggeris.

Tuan Haji Abdul Rahman Limbong atau nama sebenarnya Haji Abdul Rahman bin Abdul Hamid merupakan tokoh agama yang berpengaruh luas di Terengganu. Beliau yang dianggap alim lagi keramat ini sangat dihormati. Pengetahuan agamanya yang mendalam adalah satu keistimewaan yang dikagumi dan beliau adalah ketua membela rakyat yang didakwa kerana membuka tanah tanpa kebenaran. Malah Abdul Rahman Limbong menggalakkan rakyat membuka tanah kerana baginya tanah adalah hak Allah yang diusahakan dan boleh dipakai. Tanah akan dimiliki bila ianya diusahakan dan boleh dipusakai. Sekiranya tidak diwarisi tanah boleh diserah kepada ‘Baitulmal’. Jika didapati tiada pemilik tanah ini akan menjadi hak kerajaan.

Peraturan tanah yang diperkenalkan oleh Inggeris di Terengganu dalam tahun 1921 mensyaratkan bayaran cukai sebanyak lima puluh sen setahun. Hutan-hutan tidak dibenarkan dibuka. Pengenalan undang-undang tanah ini bererti menghapuskan undang-undang adat pemilikan tanah petani yang pernah dikerjakan turun temurun. Maka itu rakyat berpendapat tidak wajar mereka mengambil surat kebenaran kalau tanah yang diminta itu hak milik pusaka nenek moyang mereka dahulu.

Sebelum perlaksanaan undang-undang tanah, penduduk di kawasan Ulu Terengganu termasuk Dungun bebas membuka hutan secara kolektif untuk berhuma. Hasil-hasil hutan seperti rotan, buluh, damar dan lain-lain boleh diambil tanpa sebarang larangan. Bagi mereka tanah merupakan sumber utama kehidupan. Halangan menggunakan tanah merupakan persoalan hidup atau mati, dan inilah juga yang menimbulkan penentangan pada pemerintahan kolonial Inggeris.

Haji Abdul Rahman Limbong mendapati bahawa tanah di Ulu Terengganu mempunyai pemilik sah maka itu peraturan tanah British yang mahukan bayaran hasil penempatan dan surat kebenaran membuka tanah dianggap tidak adil dan keterlaluan.

Sungguhpun maklumat yang disebarkan oleh Abdul Rahman Limbong ini bukanlah untuk menentang kuasa Sultan tetapi menyatakan rasa keinsafan dan kesedaran bahawa pemerintahan negeri telah dikuasai oleh Inggeris dan golongan birokrat yang menjalankan tugas tanpa pertimbangan yang adil. Dan ternyata, dalam sejarah perjuangan bangsa Melayu, Haji Abdul Rahman Limbong telah berjaya membangkit semangat pergerakan menentang kolonial yang menyeluruh.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_selangor-800px
Sejarah

Mesyuarat Pertama Majlis Negeri Selangor

18 April 1877 – Mesyuarat pertama Majlis Negeri Selangor telah diadakan pada tahun 1877. Majlis seperti ini merupakan majlis pertama terbentuk di negeri Selangor dan Tanah Melayu amnya.

Majlis ini dianggotai oleh ahli-ahli yang dilantik dengan persetujuan Sultan dan terdiri dari kerabat-kerabat diraja yang mewakili orang-orang Melayu, wakil-wakil orang Cina dan dua orang Inggeris. Mesyuarat diadakan tujuh kali setahun.

Majlis Negeri Selangor diwujudkan sebagai badan penasihat kepada pemerintah dan pentadbiran negeri, mempunyai kuasa perundangan bagi memutuskan tuntutan, rayuan mahkamah dan memutuskan hukuman mati di samping mempunyai kuasa meluluskan undang-undang dan peraturan dalam negeri.

Majlis ini juga berkuasa melantik penghulu, kadi, pentadbir, pemungut cukai, pemilik tanah dan lain-lain berkaitan dengan pentadbiran Kerajaan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard