Tag Archives: hari ini dalam sejarah

Sir_Frank_Swettenham_1904-800px
Sejarah

Frank Swettenham Menamatkan Tugasnya Sebagai Residen General Negeri-Negeri Melayu Bersekutu

12 Disember 1901 – Frank Swettenham telah menamatkan tugasnya sebagai Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu yang meliputi Negeri-negeri Selangor, Perak, Negeri Sembilan dan Pahang pada tahun 1901. Beliau telah memulakan perkhidmatan pada 1 Januari 1901 sebagai Residen General pertama Negeri-negeri Melayu Bersekutu yang ditubuhkan dalam tahun 1896.

frank swettenham

Sir Frank Athelstane Swettenham dilahirkan di Belper, Derbyshire, England sebagai anak keempat James Oldham Swettenham, Swettenham menjadi kadet Perkhidmatan Awam Negeri-Negeri Selat pada tahun 1870. Tiba di Singapura pada Januari 1871, beliau lulus dalam peperiksaan akhir pengajian Melayu pada Julai 1872 dan menjadi Penolong Pemungut Hasil Tanah. Beliau merupakan salah satu daripada hampir empat puluh orang pegawai Empayar British yang menentang Malayan Union.

Sebelum beliau dilantik sebagai Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu, beliau juga pernah memangku dan memegang jawatan Residen Selangor dari 2 Oktober 1882 sehingga 31 Mei 1889. Beliau turut memangku jawatan Residan Perak pada masa yang sama juga iaitu dari 22 Mac 1884 sehingga Januari 1886. Manakala dari 1 Jun 1889 hingga 30 Jun, Frank Swettenham telah dilantik sebagai Residen Perak. Beliau kemudiannya telah digantikan oleh W.H. Treacher yang mula bertugas pada 13 Disember 1901.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
voc-1-800px
Sejarah

Linggi Dan Rembau Diambil Alih Oleh Belanda

12 Disember 1756 – Dalam tahun 1756, Belanda telah menguasai Linggi dan Rembau. Surat penguasaan Linggi dan Rembau telah ditandatangani oleh Sultan Sulaiman, Tun Dalam dan Temenggong Abdul Majid dengan pihak Belanda di Melaka.

Penguasaan Linggi dan Rembau oleh Belanda adalah hasil tindakan Sultan Sulaiman untuk melemahkan kedudukan orang-orang Bugis yang berpengaruh di daerah tersebut. Sultan Sulaiman menghadapi banyak masalah di dalam hubungannya dengan orang-orang Bugis akibat keputusannya untuk berbaik-baik dengan Belanda. Baginda juga berusaha untuk mendapatkan pengiktirafan terhadap kuasa dan pemerintahan baginda dari Daing Kemboja, Raja Alang di Batu Bara, Raja Tua Kelang dan dari Sultan Salehuddin, Selangor.

Di samping itu Sultan Sulaiman juga boleh mendapatkan kembali alat-alat kebesaran Diraja Johor dari Daing Kemboja. Daing Kemboja enggan menyerahkan alat-alat kebesaran tersebut dan membuat aduan kepada Gabenor Belanda di Melaka bahawa beliau telah difitnahkan oleh Sultan Sulaiman. Daing Kemboja juga melaporkan bahawa kapal-kapal Belanda di Linggi telah diusir keluar.

Gabenor Belanda di Melaka telah memberitahu Daing Kemboja supaya menumpukan taat setianya kepada Sultan Sulaiman. Dalam pada itu orang-orang Bugis telah membakar banyak rumah-rumah di Melaka. Untuk menentang ancaman orang-orang Bugis ini, tentera Belanda telah menyerang Linggi dan mengusir orang-orang Bugis.

Berikutan dengan serangan tentera Belanda itu, orang-orang Bugis bersama sekutunya dari Rembau telah menyerang dan mengusir orang-orang Belanda dari Kelebang di Melaka. Walau bagaimanapun pemerintahan Belanda di Melaka enggan mengalah kepada orang-orang Bugis dan tetap mengakui Sultan Sulaiman sebagai Sultan Johor-Riau yang berkuasa di daerah-daerah jajahannya.

Penentangan orang-orang Bugis terus berlaku dan berlarutan sehingga setahun kemudian barulah Daing Kemboja dan pengikut-pengikutnya di Linggi dan Rembau dapat diusir dan dipecahkan. Sultan Sulaiman merasakan walaupun penentangan orang-orang Bugis dari daerah-daerah tersebut telah dapat dipatahkan tetapi orang-orang Bugis masih mempunyai pengaruh yang besar.

Untuk menjamin keamanan dan untuk melemahkan kedudukan orang-orang Bugis seterusnya, maka pada hari ini Sultan Sulaiman telah bersetuju supaya pentadbiran Linggi dan Rembau diambil alih oleh Belanda.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Kerajaan Johor Dengan Inggeris

11 Disember 1885 – Pada tahun 1885, satu perjanjian persahabatan di antara kerajaan Johor dengan Inggeris telah ditandatangani di Pejabat Tanah Jajahan Inggeris di London. Perjanjian itu dimeterai oleh Maharaja Abu Bakar bagi pihak kerajaan Johor dan Setiausaha Negara bagi Tanah Jajahan, Frederick Arthur Stanley, yang mewakili kerajaan Inggeris.

Dengan termaktubnya perjanjian itu negeri Johor bersetuju menerima seorang pegawai Inggeris yang berjawatan sebagai kaunselor di negeri itu. Apabila Frederick Weld dilantik menjadi Gabenor Negeri-negeri Selat pada tahun 1880, beliau telah berusaha untuk meluaskan dan menguatkan lagi dasar penjajahan Inggeris di negeri-negeri Melayu. Tumpuan perhatiannya adalah ke atas negeri Johor.

Johor-AbuBakar

Pada tahun 1884, beliau telah mencadangkan kepada kerajaan Inggeris supaya memperbaharui dasar Inggeris ke atas negeri Johor yang merdeka dan menjalankan pemerintahan sendiri. Beliau juga mencadangkan supaya dilantik seorang Residen Inggeris untuk mentadbir negeri itu, seperti yang terdapat di Perak, Selangor dan Negeri Sembilan.

Maharaja Abu Bakar merasa terkejut mendengar cadangan Gabenor Federick Weld itu, lalu baginda membuat keputusan berangkat segera ke England untuk menemui Setiausaha Jajahan British di London. Pada bulan Mei, 1885 Maharaja Abu Bakar dan rombongannya tiba di London. Sepanjang rundingannya dengan kerajaan Inggeris di London, baginda telah dibantu oleh Setiausaha baginda, Datuk Seri Amar Diraja Abdul Rahman yang fasih berbahasa Inggeris dan sungguh faham dengan tipu muslihat penjajah Inggeris.

Rundingan berjalan sehingga enam bulan dan akhirnya pada hari ini dalam tahun 1885, perjanjian persahabatan tersebut telah ditandatangani. Antara lain perjanjian itu menyatakan bahawa Johor tidak akan mencampuri urusan politik dan pentadbiran di negeri-negeri Melayu yang lain dan Inggeris mengakui Maharaja Johor dan keturunan baginda sebagai waris takhta Johor. Dengan termeterainya perjanjian ini, maka terselamatlah Johor dibawah pemerintahan secara Residen.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
prince_of_wales-800px
Sejarah

Kapal Prince Of Wales Dan Repulse Ditenggelamkan

10 Disember 1941 – Dua buah kapal perang Inggeris, Prince of Wales dan Repulse ditenggelamkan oleh pasukan kapal terbang pengebom Jepun di Laut China Selatan. Tenggelamnya kedua-dua buah kapal perang Inggeris ini bukan sahaja telah memalukan Inggeris, malahan juga telah menghancurkan pertahanan Inggeris di Tanah Melayu.

Oleh yang demikian tentera Jepun dengan mudah dan cepat telah dapat menawan negeri ini dan terus mara ke Singapura. Prince of Wales dan Repulse merupakan kapal perang terbesar kepunyaan Tentera Laut Inggeris.

HMS_Prince_of_Wales

Prince of Wales

Pada pertengahan bulan November 1941, Perdana Menteri British, Sir Winston Churchil telah bersetuju menghantar Prince of Wales dan Repulse ke Tanah Melayu bersama-sama empat buah kapal perang pembinasa. Tujuannya hanyalah sekadar menakut-nakutkan Jepun supaya tidak menyerang Tanah Melayu di samping cuba menyembunyikan kelemahan pertahanan Inggeris di negara ini kerana Britain pada masa itu terpaksa menumpukan perhatian bagi pertahanan di Eropah dan Timur Tengah.

Pada 2 Disember 1941, Prince of Wales dan Repulse dengan diiringi oleh keempat-empat kapal perang pembinasa tersebut tiba di Singapura. Ketibaan ini, dianggap sebagai satu sejarah kerana ia merupakan kali pertama sebuah angkatan kapal perang mendarat di Singapura. Lima hari kemudian, iaitu pada 8 Disember 1941, Jepun dengan secara mengejut telah menyerang dan menawan Kota Bharu Ialu terus menyusur ke selatan.

HMS_Repulse

Repulse

Di hari yang sama Prince of Wales dan Repulse bersama keempat-empat buah kapal pembinaan bertolak dari Singapura menuju ke Teluk Siam. Kapal-kapal ini dihantar untuk menggempur pusat tentera Jepun di Singgora, Siam. Malangnya pelayaran Prince of Wales dan Repulse itu telah dapat dikesan oleh pihak Jepun.

Apabila Inggeris mengetahui kedudukannya dalam bahaya, Prince of Wales dan Repulse terpaksa berpatah balik ke Singapura. Dalam pelayaran pulang kapal-kapal tersebut telah membelok ke Kuantan setelah pasukan kawalan ternampak kapal musuh berhampiran dengan pantai. Tepat jam 2.10 pagi, 10 Disember, sebanyak 85 buah kapal terbang pengebom Jepun telah menyerang Prince of Wales dan Repulse.

Kira-kira jam 1.20 petang kapal perang British yang teragung itu pun tenggelam di lautan, tidak jauh dari Kuantan. Dengan tenggelamnya kapal Prince of Wales dan Repulse itu hancurlah kegemilangan Tentera Laut British dan pertahanannya di Tanah Melayu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
A6M-Zero3
Sejarah

Seluruh Bandar Kota Bharu Telah Ditawan Jepun

09 Disember 1941 – Seluruh bandar Kota Bharu telah ditawan Jepun pada tahun 1941. Pertempuran sengit telah berlaku di antara tentera Inggeris dan tentera Jepun, akibat daripada tekanan dan kemaraan serangan tentera Jepun yang begitu kuat dan cepat ditambah pula dengan serangan pesawat-pesawat pejuang Jepun ke atas kubu-kubu pihak Inggeris di Bandar Kota Bharu dan Jalan Padang Garong telah memaksa tentera-tentera Inggeris untuk mengundur diri.

A6M Zero

Tentera-tentera Jepun juga telah mara ke Machang setelah berjaya menawan Lapangan Terbang Lalang Luas dekat Labok. Dari situ mereka terus mara ke Pasir Putih dan lapangan terbang Gong Kedak. Manakala segerombolan tentera-tentera Jepun yang lain pula mara sepanjang jalanraya menuju ke Kuala Kerai.

Berikutan itu tentera Inggeris telah berundur daripada Bandar Kuala Krai dengan menggunakan kereta api menuju ke Kuala Lipis, Pahang keadaan ini telah membolehkan Kuala Kerai ditawan oleh tentera-tentera Jepun. Akhirnya pada akhir bulan Disember 1941, seluruh negeri Kelantan telah jatuh ke tangan pihak Jepun.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Bachok_Beach-800px
Sejarah

Jepun Mendarat Di Kota Bharu, Kelantan

Yamashita

Leftenan-Jeneral Yamashita

08 Disember 1941 – Penjajahan Jepun di Tanah Melayu bermula apabila Tentera Jepun yang diketuai oleh Jeneral Takumi telah mendarat di Pantai Sabak, Kota Bharu, Kelantan pada 08 Disember 1941. Dengan pendaratan ini bermulalah serangan Jepun ke atas Tanah Melayu. Tentera Inggeris di bawah pimpinan Brigadier Kay yang mengetuai ’28th Indian Infantry Brigade’ telah tewas di dalam usaha mempertahankan Kota Bharu.

Sebelum mendarat di Kota Bharu, Jepun telah menandatangani Perjaniian Persahabatan dengan Thailand yang membenarkan Jepun mendarat dan mara ke Tanah Melayu melalui Selatan Thai iaitu melalui Singgora dan Patani. Semasa serangan ini, pertahanan di Tanah Melayu tidak cukup bersedia dan Inggeris menyangka bahawa tentera Jepun akan menyerang Singapura melalui laut Ialu menumpukan pertahanan di Singapura. Sebaliknya tentera Jepun telah mendarat di Kota Bharu dan mara ke selatan.

Di Tanah Melayu hanya terdapat kira-kira 87 ribu orang askar iaitu askar Inggeris, India, Australia dan askar Melayu. Sebahagian besar askar Australia telah ditempatkan di Johor untuk pertahanan kawasan selatan. Hanya satu pasukan tentera India sahaja dihantar mempertahankan sempadan utara. Kekuatan pertahanan udara Tanah Melayu pula adalah terlalu lemah jika dibandingkan dengan kekuatan tentera udara Jepun. Kubu pertahanan di Kota Bharu pula kecil. Walau bagaimanapun tentera Jepun mendapat tentangan hebat semasa pendaratannya di Kota Bharu.

Setelah menawan Kota Bharu, tentera Jepun mara ke negeri Pahang. Sementara itu tentera Jepun dari Singgora dan Patani telah mara ke Kedah dan memecahkan pertahanan di Jitra dan Alor Setar. Kedua-dua ketumbukan tentera Jepun ini telah bergerak ke arah selatan dengan pantasnya. Tentera Inggeris dan Rejimen Askar Melayu telah berjuang bermati-matian tetapi akhirnya mengalami kekalahan yang teruk dan terpaksa berundur ke selatan.

Pulau Pinang jatuh ke tangan Jepun pada 17 Disember 1941. Dari Pulau Pinang tentera Jepun menggunakan perahu untuk mendarat di tempat-tempat ke selatan pantai barat. Melalui cara ini mereka telah memerangkap tentera Inggeris yang sedang berundur.

Ipoh telah jatuh ke tangan Jepun pada 27 Disember 1941. Pada Januari 1942, Jepun telah mematahkan pertahanan di Slim River.Jepun menawan Kuala Lumpur pada 11 Januari 1942.

Menjelang 31 Januari 1942, tentera Inggeris dan sekutunya terpaksa berundur ke Singapura. Dengan ini Jepun telah menakluki seluruh Semenanjung Tanah Melayu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
masjid_shah_alam_malam-800px
Sejarah

Pengisytiharan Shah Alam Sebagai Ibu Negeri Selangor

07 Disember 1978 – Sultan Selangor, DYMM Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah ibni Almarhum Sultan Hisamuddin Shah telah merasmikan pengisytiharan bandar Shah Alam sebagai ibu negeri Selangor pada tahun 1978.

Cadangan awal memindahkan ibu negeri Selangor dari Kuala Lumpur telah dibuat oleh kerajaan pusat sejak tahun 1956. Tempat yang dipilih ialah Kelang. Dalam tahun 1962, kerajaan negeri telah mengemukakan cadangan menjadikan Petaling Jaya sebagai ibu negeri yang baru bagi menggantikan Kelang seperti cadangan awal. Setahun kemudian, kerajaan negeri menetapkan untuk membuka sebuah bandar baru di Sungai Renggam dengan harapan untuk menjadikannya sebagai ibu negeri Selangor.

Sultan Hisamuddin Alam Shah Al-Haj

Shah Alam terletak di dalam dua daerah iaitu Petaling dan Klang, pada suatu ketika dahulu adalah sebuah ladang kelapa sawit dan dikenali sebagai Sungai Renggam. Sungai Renggam dan Batu Tiga mula berkembang setelah British membina laluan keretapi dari Port Swettenham (Pelabuhan Klang) ke Bukit Kuda di Klang dan menghubungkannya dengan Kuala Lumpur pada tahun 1886.

Sungai Renggam dipilih berdasarkan sokongan yang dibuat oleh Penasihat Perancang Bandar Bangsa-bangsa Bersatu. Kedudukannya sesuai bagi mendirikan sebuah bandar perusahaan satelit yang baru kerana terletak di antara Kuala Lumpur dan Pelabuhan Klang.

Setelah Sungai Renggam dipersetujui untuk dijadikan kawasan ibu pejabat, kerajaan berpendapat nama Sungai Renggam patut diubah kepada satu nama yang bersesuaian dengan nama dan taraf serta keindahan ibu negeri Selangor.

Nama Shah Alam wujud daripada nama Sultan Selangor yang ke-6, DYMM Almarhum Sultan Hisamuddin Alam Shah Al-Haj ibni Almarhum Sultan Alaeddin Suleiman Shah Atiquallah. Kepesatan pembangunan Shah Alam telah membawa kepada kenaikan taraf dengan pengisytiharannya sebagai sebuah Bandar raya pada 10 Oktober 2000.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tunku_abdul_rahman_rtm-800px
Sejarah

Tunku Abdul Rahman Meninggal Dunia

06 Disember 1990 – Bapa Kemerdekaan, Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj, 87 tahun telah kembali ke rahmatullah di Hospital Besar Kuala Lumpur, pada jam 10.25 malam 06 Disember 1990 kerana sakit tenat. Jenazah Almarhum telah di bawa ke Bangunan Parlimen daripada tempat kediamannya pada jam 7.40 pagi dan diletakkan di tempat khas di Dewan Bankuasi bagi membolehkan orang ramai memberikan penghormatan terakhir.

Satu upacara penghormatan terakhir telah diadakan di stesen Tentera Udara Diraja Malaysia oleh Pasukan Polis Diraja Malaysia, sebelum Jenazah Almarhum diterbangkan ke Alor Setar. Jenazah Almarhum disemadikan di Makam Diraja Langgar, Alor Setar. Tunku Abdul Rahman diputerakan di Alor Setar pada 8 Februari 1903 dan merupakan putera ketujuh kepada Sultan Abdul Hamid Halim Shah. Tunku Abdul Rahman dikenali sebagai Bapa Kemerdekaan sebagai mengenangkan segala jasa dan pengorbanan beliau dalam mendapatkan kemerdekaan daripada penjajah.

makan_tunku_abdul_rahman

Beliau menjadi Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu yang pertama dari tahun 1957 hingga 1963 dan Perdana Menteri Malaysia dari tahun 1963 hingga 1970. Pada 22 September 1970 beliau meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri dan digantikan oleh Tun Abdul Razak bin Dato’ Hussein. Selepas bersara dari politik, Tunku dilantik menjadi Setiausaha Agong Persidangan Negara-Negara Islam yang pertama sehingga 1974.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Persekutuan_Pengakap_Malaysia-800px
Sejarah

Jambori Pertama Pengakap Malaysia

05 Disember 1966 – Jambori Pertama Pengakap Malaysia telah diadakan di Teluk Bahang, Pulau Pinang. Jambori ini telah dibuka dengan rasminya oleh DYMM Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong pada tahun 1966.

Lebih dua ribu pengakap dari sebelas buah negara menyertai Jambori ini. Mereka ialah dari Malaysia, Republik Rakyat China, India, Korea Selatan, Nepal, Singapura, Filipina, Thailand, Laos, New Zealand, Australia, Ireland dan United Kingdom.

 

pengakap_logo

Menteri Pengangkutan, Tan Sri Sardon bin Haji Jubir yang juga Pengakap Agung Kebangsaan, dalam ucapan alu-aluannya di hari pembukaan berkata tujuan utama Jambori ini ialah untuk membolehkan anggota-anggota pengakap dari berbilang bangsa, agama, adat resam dan kebudayaan menyesuaikan diri dalam sebuah keluarga yang besar.

Jambori yang berlangsung selama enam hari ini memberi kesempatan kepada mereka mengamalkan undang-undang pengakap yang keempat iaitu menggalakkan pengakap berbaik-baik di antara satu sama lain tanpa mengira warna kulit, agama dan kebudayaan.

Sejarah Ringkas Pengakap Malaysia

Perkembangan Pergerakan Pengakap di Tanah Melayu bermula sejak tahun 1910 apabila ia ditubuhkan di Singapura dan di Pekan, Pahang. Semenjak itu pergerakan ini telah berkembang ke negeri-negeri lain di Tanah Melayu. Jambori pengakap pernah diadakan di Pulau Pinang dalam tahun 1927, iaitu semasa pemerintahan Inggeris di negara ini.

Setelah aktiviti kepengakapan tersebar luas, keperluan untuk mewujudkan badan penyelaras disedari. Sejurus selepas Perang Dunia Kedua, pergerakan pengakap di Tanah Melayu disusun semula menjadi Persekutuan Budak Pengakap Tanah Melayu. Apabila Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957, persekutuan ini diterima sebagai ahli Pesekutuan Pengakap Sedunia pada 1 September 1957. Seterusnya, apabila Sabah, Sarawak dan Singapura bergabung bersama Tanah Melayu membentuk Malaysia, pergerakan pengakap negeri-negeri tersebut juga turut bergabung. Hasilnya pada November 1964 Persekutuan Pengakap Malaysia ditubuhkan.

Persekutuan Pengakap Malaysia diperbadankan melalui Akta Persekutuan Pengakap Malaysia (Pemerbadan) 1968, dan (Semakan) 1989. Dengan keistimewaan ini Duli-duli Yang Maha Mulia Yang di-Pertuan Agong dan Raja-raja Melayu serta Tuan-tuan Yang Terutama merupakan penaung pergerakan pengakap di peringkat negeri dan nasional.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Raja Kecil Meminta Bantuan Belanda

04 Disember 1717 – Pada tahun 1717, Raja Kecil meminta bantuan Belanda untuk merampas semula takhta Kerajaan Negeri Johor. Raja kecil seorang Ketua Minangkabau yang menetap di Bengkalis telah menulis surat kepada pihak Belanda di Melaka menyatakan bahawa dirinya adalah anak kepada Sultan Mahmud Shah (Raja Mangkat dijulang).

Bagi membuktikan bahawa baginda adalah waris yang sah dan berhak menaiki takhta Kerajaan Johor, Raja Kecil merancang untuk menyerang Johor. Oleh kerana itu baginda telah menulis surat meminta pihak Belanda di Melaka membantunya. Berita yang disampaikan oleh Raja Kecil itu telah menimbulkan keraguan pihak Belanda.

Ini disebabkan pada ketika Sultan Mahmud Shah mati dibunuh dalam tahun 1699, baginda tidak meninggalkan anak lelaki sebagai waris kerajaan. Oleh kerana itu pihak Belanda enggan membantu Raja Kecil. Tambahan pula pada ketika itu Belanda mengamalkan polisi tidak mahu campurtangan dalam hal-hal berkaitan negeri-negeri Melayu.

Keengganan Belanda membantu Raja Kecil untuk menyerang Johor telah menambahkan lagi keretakkan hubungan antara Belanda di Melaka dengan orang-orang Minangkabau. Sebelum ini pemerintah Belanda di Melaka telah menerima dua pucuk surat dari pemerintah Minangkabau di Pagar Ruyong. Kedua-dua surat itu meminta bantuan pihak Belanda mendapatkan semula barang-barang dan orang-orang Sultan Mahmud Shah yang telah ditawan dan dibawa oleh orang-orang Bugis ke Bengkalis. Sekiranya pihak Belanda enggan memberi bantuan pemerintahan Minangkabau di Pagar Ruyong bersedia untuk memutuskan hubungan dengan pihak Belanda.

Walaupun pihak Belanda enggan membantu orang-orang Minangkabau menyerang Johor, namun rancangan itu masih diteruskan atas alasan untuk membalas dendam kematian Sultan Mahmud Shah. Maka dalam tahun 1718 meletuslah peperangan antara orang-orang Minangkabau dengan Johor. Pada 21 Mac 1718, Raja Kecil menawan Panchor. Raja Kecil melantik sendiri dirinya sebagai Yang Dipertuan Johor dan bergelar Sultan Abdul Jalil Rahmat Shah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard