Tag Archives: Selangor

banjir_jalan_raja_1971-800px
Sejarah

Darurat Banjir Kebangsaan Diisytiharkan Di Seluruh Negara

05 Januari 1971 – Perdana Menteri, YAB Tun Abdul Razak Hussein telah mengisytiharkan Darurat Banjir Kebangsaan di seluruh negara pada tahun 1971. Pengisytiharan ini dibuat sebagai langkah mengawal keadaan banjir yang telah menenggelamkan hampir seluruh negara.

Banjir yang disifatkan yang terburuk ini telah mengakibatkan seramai 95,000 orang mangsa banjir yang dipindahkan. Jumlah mangsa banjir yang paling tinggi dipindahkan ialah di negeri Pahang iaitu seramai 40,000 orang, negeri Johor 17,000 orang dan di negeri Selangor seramai 14,000 orang.

banjir_jalan_melaka_1971

Tun Razak juga telah mengumumkan perlantikan dua buah jawatankuasa kabinet iaitu Jawatankuasa Bantuan dan Pemulihan Banjir yang telah dipengerusikan oleh beliau sendiri dan sebuah Jawatankuasa untuk menaksir kerosakan dan untuk mengkaji serta menyarankan langkah-langkah pemulihan ekonomi dan sosial.

Selain daripada itu sebagai langkah memantau keadaan banjir kerajaan telah menubuhkan Markas Darurat Banjir yang bertempat di Bangunan Banjir. Tun Abdul Razak juga telah mengambil perhatian dan daya usaha dengan melawat kesemua kawasan yang dilanda banjir serta mengarahkan bantuan makanan dan perubatan disalurkan dengan segera.

banjir_kuala_lumpur

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
big_tree_mckk-800px
Sejarah

Pembukaan Kolej Melayu Kuala Kangsar

02 Januari 1905 – Pembukaan Kolej Melayu Kuala Kangsar merupakan cadangan daripada R.J. Wilkinson, pegawai pendidikan jajahan pada masa itu. Sekolah ini dikenali sebagai Malay Residential School ditubuhkan sebagai sekolah percubaan. Cadangan itu disokong oleh Sultan Perak, Sultan Idris Murshidul Azam Shah I, Sultan Selangor Sultan Alaiddin Sulaiman Shah, Yamtuan Besar Negeri Sembilan Tuanku Muhammad Shah dan Sultan Pahang Sultan Ahmad Mu’adzam Shah.

Di antara guru-guru yang pernah mengajar di Maktab ini ialah Mr. William Hargreaves, Mr. Rolands dan Mr. Vanreuman. Pada tahun 1907 terdapat kira-kira 70 orang pelajar yang dibahagikan kepada beberapa kelas. Guru Besar, Mr. William Hargreaves mengajar kelas 6 dan 7, Mr. Roland mengajar kelas 3, 4 dan 5 manakala Mr. Vanreuman mengajar kelas 1, 2 dan 3. Mr. Vanreuman kemudiannya digantikan oleh Cikgu Ab. Majid bekas pelajar sekolah ini pada tahun 1918.

Sejarah Awal Pembukaan

Pada peringkat permulaannya, murid-muridnya adalah seramai lapan orang dan bertambah kepada 63 orang menjelang bulan Mac. Sehingga penghujung tahun 1905 terdapat seramai 79 orang murid di sekolah tersebut.

Tujuan asal penubuhan sekolah khas ini ialah bagi melatih anak-anak kerabat diraja dan pembesar-pembesar Melayu serta memberi pelajaran dan latihan bagi mengisi jawatan-jawatan dalam perkhidmatan Kerajaan British di Tanah Melayu.

Pada tahun 1909, bangunan utama sekolah yang dinamakan `Big School’ telah siap dibina dengan berbagai kemudahan disediakan seperti berek guru, asrama pelajar, padang permainan dan lain-lain di kawasan seluas 30-40 ekar. Pembukaan rasmi bangunan sekolah yang baru ini dilakukan oleh Sultan Idris pada 11 Disember 1909 dan pada hari ini juga nama `Malay Residential School’ ditukar kepada ‘Malay College Kuala Kangsar’ (MCKK).

malay_collage_kuala_kangsar_800

Penambahan Banggunan

Bangunan Big School yang dibina pada 1909 adalah binaan yang menjadi identiti sekolah ini, bercirikan senibina Greco-Roman terletak berhadapan padang ragbi. Pada 1913 bangunan Prep School dibina untuk menampung pertambahan pelajar.

Pada tahun 1955, bangunan West Wing dan East Wing ditambah. Pada tahun yang sama, Blok Pentadbiran dan Menara Jam juga ditambah dan dibuka oleh Pesuruhjaya Tinggi Malaya Donald MacGillivray. Seterusnya pada tahun 1963 asrama tambahan, Pavilion dan pada tahun 1972, Asrama Baru (New Hostel) dibina.

Mercu Tanda

Satu lagi mercu tanda utama sekolah ini ialah Big Tree, sebatang pokok hutan hijau (Samanea saman) yang terletak di hadapan East Wing. Pokok ini dikatakan berusia lebih tua daripada bangunan itu sendiri.

Menjelang kemerdekaan MCKK telah menyumbangkan banyak jasa baktinya dan melahirkan ramai pemimpin-pemimpin negara yang berkaliber seperti Allahyarham Tun Hj. Abd. Razak, Allahyarham Raja Tun Uda, Allahyarham Tan Sri Nik Ahmad Kamil dan lain-lain lagi. Selepas merdeka, MCKK terus memainkan peranannya dalam usaha mendidik dan mengeluarkan cendekiawan Melayu dan ramai di antara lepasan MCKK memegang berbagai jawatan penting Kerajaan sehingga kini.

 Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Giam_Siak_Kecil_Bukit_Batu-800px
Sejarah

Sultan Sulaiman Menyerahkan Siak Kepada Belanda

14 Disember 1745 – Pada tahun 1745, Sultan Sulaiman, Sultan bagi Kerajaan Johor- Riau telah menyerahkan Siak kepada Belanda. Penyerahan itu adalah sebagai balasan kepada Belanda yang akan membantu Sultan Sulaiman memerangi musuhnya, iaitu orang-orang Bugis.

Tindakan orang-orang Bugis menguasai bidang ekonomi dan juga politik di negeri-negeri Melayu menimbulkan perasaan tidak senang hati di kalangan orang-orang Melayu dan Belanda. Dengan berpengkalan di Selangor maka pengaruh Bugis mula merebak ke Kedah dan Perak.

Menyedari akan keadaan itu, Sultan Sulaiman mengalihkan perhatian kepada pihak Belanda yang sememangnya biasa membuat perjanjian dengan kerajaan Johor. Pada masa yang sama Sultan Sulaiman sendiri terhutang budi dengan orang-orang Bugis yang membantu Baginda mendapatkan semula takhta kesultanan Johor-Riau. Sebagai balasan, gelaran Yang Di Pertuan Muda Riau diberikan kepada keturunan Bugis.

Namun begitu, tindakan Bugis yang sentiasa berusaha meluas pengaruh, menimbulkan rasa cemburu di kalangan orang-orang Melayu termasuklah Sultan Sulaiman sendiri. Oleh yang demikian, Sultan Sulaiman tidak mempunyai pilihan lain, kecuali meminta pertolongan Belanda.

Dengan itu, pada hari ini dalam tahun 1745, Baginda menyerahkan Siak kepada Belanda sebagai memenuhi kehendak Belanda. Dengan perjanjian itu juga, Baginda berjanji untuk mengkaji semula perjanjian yang pernah dibuat dengan Syarikat Hindia Timur Belanda, dengan memberikan keutamaan kepada monopoli bijih timah.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sir_Frank_Swettenham_1904-800px
Sejarah

Frank Swettenham Menamatkan Tugasnya Sebagai Residen General Negeri-Negeri Melayu Bersekutu

12 Disember 1901 – Frank Swettenham telah menamatkan tugasnya sebagai Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu yang meliputi Negeri-negeri Selangor, Perak, Negeri Sembilan dan Pahang pada tahun 1901. Beliau telah memulakan perkhidmatan pada 1 Januari 1901 sebagai Residen General pertama Negeri-negeri Melayu Bersekutu yang ditubuhkan dalam tahun 1896.

frank swettenham

Sir Frank Athelstane Swettenham dilahirkan di Belper, Derbyshire, England sebagai anak keempat James Oldham Swettenham, Swettenham menjadi kadet Perkhidmatan Awam Negeri-Negeri Selat pada tahun 1870. Tiba di Singapura pada Januari 1871, beliau lulus dalam peperiksaan akhir pengajian Melayu pada Julai 1872 dan menjadi Penolong Pemungut Hasil Tanah. Beliau merupakan salah satu daripada hampir empat puluh orang pegawai Empayar British yang menentang Malayan Union.

Sebelum beliau dilantik sebagai Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu, beliau juga pernah memangku dan memegang jawatan Residen Selangor dari 2 Oktober 1882 sehingga 31 Mei 1889. Beliau turut memangku jawatan Residan Perak pada masa yang sama juga iaitu dari 22 Mac 1884 sehingga Januari 1886. Manakala dari 1 Jun 1889 hingga 30 Jun, Frank Swettenham telah dilantik sebagai Residen Perak. Beliau kemudiannya telah digantikan oleh W.H. Treacher yang mula bertugas pada 13 Disember 1901.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
voc-1-800px
Sejarah

Linggi Dan Rembau Diambil Alih Oleh Belanda

12 Disember 1756 – Dalam tahun 1756, Belanda telah menguasai Linggi dan Rembau. Surat penguasaan Linggi dan Rembau telah ditandatangani oleh Sultan Sulaiman, Tun Dalam dan Temenggong Abdul Majid dengan pihak Belanda di Melaka.

Penguasaan Linggi dan Rembau oleh Belanda adalah hasil tindakan Sultan Sulaiman untuk melemahkan kedudukan orang-orang Bugis yang berpengaruh di daerah tersebut. Sultan Sulaiman menghadapi banyak masalah di dalam hubungannya dengan orang-orang Bugis akibat keputusannya untuk berbaik-baik dengan Belanda. Baginda juga berusaha untuk mendapatkan pengiktirafan terhadap kuasa dan pemerintahan baginda dari Daing Kemboja, Raja Alang di Batu Bara, Raja Tua Kelang dan dari Sultan Salehuddin, Selangor.

Di samping itu Sultan Sulaiman juga boleh mendapatkan kembali alat-alat kebesaran Diraja Johor dari Daing Kemboja. Daing Kemboja enggan menyerahkan alat-alat kebesaran tersebut dan membuat aduan kepada Gabenor Belanda di Melaka bahawa beliau telah difitnahkan oleh Sultan Sulaiman. Daing Kemboja juga melaporkan bahawa kapal-kapal Belanda di Linggi telah diusir keluar.

Gabenor Belanda di Melaka telah memberitahu Daing Kemboja supaya menumpukan taat setianya kepada Sultan Sulaiman. Dalam pada itu orang-orang Bugis telah membakar banyak rumah-rumah di Melaka. Untuk menentang ancaman orang-orang Bugis ini, tentera Belanda telah menyerang Linggi dan mengusir orang-orang Bugis.

Berikutan dengan serangan tentera Belanda itu, orang-orang Bugis bersama sekutunya dari Rembau telah menyerang dan mengusir orang-orang Belanda dari Kelebang di Melaka. Walau bagaimanapun pemerintahan Belanda di Melaka enggan mengalah kepada orang-orang Bugis dan tetap mengakui Sultan Sulaiman sebagai Sultan Johor-Riau yang berkuasa di daerah-daerah jajahannya.

Penentangan orang-orang Bugis terus berlaku dan berlarutan sehingga setahun kemudian barulah Daing Kemboja dan pengikut-pengikutnya di Linggi dan Rembau dapat diusir dan dipecahkan. Sultan Sulaiman merasakan walaupun penentangan orang-orang Bugis dari daerah-daerah tersebut telah dapat dipatahkan tetapi orang-orang Bugis masih mempunyai pengaruh yang besar.

Untuk menjamin keamanan dan untuk melemahkan kedudukan orang-orang Bugis seterusnya, maka pada hari ini Sultan Sulaiman telah bersetuju supaya pentadbiran Linggi dan Rembau diambil alih oleh Belanda.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
jata_johor-800px
Sejarah

Perjanjian Persahabatan Kerajaan Johor Dengan Inggeris

11 Disember 1885 – Pada tahun 1885, satu perjanjian persahabatan di antara kerajaan Johor dengan Inggeris telah ditandatangani di Pejabat Tanah Jajahan Inggeris di London. Perjanjian itu dimeterai oleh Maharaja Abu Bakar bagi pihak kerajaan Johor dan Setiausaha Negara bagi Tanah Jajahan, Frederick Arthur Stanley, yang mewakili kerajaan Inggeris.

Dengan termaktubnya perjanjian itu negeri Johor bersetuju menerima seorang pegawai Inggeris yang berjawatan sebagai kaunselor di negeri itu. Apabila Frederick Weld dilantik menjadi Gabenor Negeri-negeri Selat pada tahun 1880, beliau telah berusaha untuk meluaskan dan menguatkan lagi dasar penjajahan Inggeris di negeri-negeri Melayu. Tumpuan perhatiannya adalah ke atas negeri Johor.

Johor-AbuBakar

Pada tahun 1884, beliau telah mencadangkan kepada kerajaan Inggeris supaya memperbaharui dasar Inggeris ke atas negeri Johor yang merdeka dan menjalankan pemerintahan sendiri. Beliau juga mencadangkan supaya dilantik seorang Residen Inggeris untuk mentadbir negeri itu, seperti yang terdapat di Perak, Selangor dan Negeri Sembilan.

Maharaja Abu Bakar merasa terkejut mendengar cadangan Gabenor Federick Weld itu, lalu baginda membuat keputusan berangkat segera ke England untuk menemui Setiausaha Jajahan British di London. Pada bulan Mei, 1885 Maharaja Abu Bakar dan rombongannya tiba di London. Sepanjang rundingannya dengan kerajaan Inggeris di London, baginda telah dibantu oleh Setiausaha baginda, Datuk Seri Amar Diraja Abdul Rahman yang fasih berbahasa Inggeris dan sungguh faham dengan tipu muslihat penjajah Inggeris.

Rundingan berjalan sehingga enam bulan dan akhirnya pada hari ini dalam tahun 1885, perjanjian persahabatan tersebut telah ditandatangani. Antara lain perjanjian itu menyatakan bahawa Johor tidak akan mencampuri urusan politik dan pentadbiran di negeri-negeri Melayu yang lain dan Inggeris mengakui Maharaja Johor dan keturunan baginda sebagai waris takhta Johor. Dengan termeterainya perjanjian ini, maka terselamatlah Johor dibawah pemerintahan secara Residen.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
masjid_shah_alam_malam-800px
Sejarah

Pengisytiharan Shah Alam Sebagai Ibu Negeri Selangor

07 Disember 1978 – Sultan Selangor, DYMM Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah ibni Almarhum Sultan Hisamuddin Shah telah merasmikan pengisytiharan bandar Shah Alam sebagai ibu negeri Selangor pada tahun 1978.

Cadangan awal memindahkan ibu negeri Selangor dari Kuala Lumpur telah dibuat oleh kerajaan pusat sejak tahun 1956. Tempat yang dipilih ialah Kelang. Dalam tahun 1962, kerajaan negeri telah mengemukakan cadangan menjadikan Petaling Jaya sebagai ibu negeri yang baru bagi menggantikan Kelang seperti cadangan awal. Setahun kemudian, kerajaan negeri menetapkan untuk membuka sebuah bandar baru di Sungai Renggam dengan harapan untuk menjadikannya sebagai ibu negeri Selangor.

Sultan Hisamuddin Alam Shah Al-Haj

Shah Alam terletak di dalam dua daerah iaitu Petaling dan Klang, pada suatu ketika dahulu adalah sebuah ladang kelapa sawit dan dikenali sebagai Sungai Renggam. Sungai Renggam dan Batu Tiga mula berkembang setelah British membina laluan keretapi dari Port Swettenham (Pelabuhan Klang) ke Bukit Kuda di Klang dan menghubungkannya dengan Kuala Lumpur pada tahun 1886.

Sungai Renggam dipilih berdasarkan sokongan yang dibuat oleh Penasihat Perancang Bandar Bangsa-bangsa Bersatu. Kedudukannya sesuai bagi mendirikan sebuah bandar perusahaan satelit yang baru kerana terletak di antara Kuala Lumpur dan Pelabuhan Klang.

Setelah Sungai Renggam dipersetujui untuk dijadikan kawasan ibu pejabat, kerajaan berpendapat nama Sungai Renggam patut diubah kepada satu nama yang bersesuaian dengan nama dan taraf serta keindahan ibu negeri Selangor.

Nama Shah Alam wujud daripada nama Sultan Selangor yang ke-6, DYMM Almarhum Sultan Hisamuddin Alam Shah Al-Haj ibni Almarhum Sultan Alaeddin Suleiman Shah Atiquallah. Kepesatan pembangunan Shah Alam telah membawa kepada kenaikan taraf dengan pengisytiharannya sebagai sebuah Bandar raya pada 10 Oktober 2000.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
bendera_negeri_negeri_bersekutu-800px
Sejarah

Perjanjian Mengenai Pembentukan Negeri-Negeri Melayu Bersekutu

12 Jun 1895 – Pada tahun 1895, satu perjanjian telah ditandatangani oleh Raja-Raja Melayu, empat buah negeri iaitu Perak, Selangor, Pahang dan Negeri Sembilan dengan pihak British bagi membentuk Negeri-negeri Melayu Bersekutu dan bernaung di bawah panji-panji British. Perjanjian ini dibuat akibat daripada tercetusnya beberapa kekacauan dan perebutan kuasa yang berlaku di keempat-empat buah negeri tersebut.

Mohor_Negeri-negeri_Melayu_Bersekutu

Perjanjian yang mengandungi enam fasal ini antaranya menyentuh tentang persetiaan dan perakuan Raja-Raja Melayu menjadikan negerinya sebagai satu jemaah yang bernama Negeri-negeri Melayu yang bernaung di bawah bendera dan nasihat Kerajaan Queen. Raja-raja Melayu juga tidak boleh menjalankan kuasanya dalam negeri lain selain negerinya.

Di samping itu Raja-Raja Melayu diminta menerima pegawai Inggeris bergelar Residen-Jeneral sebagai penasihat dan mereka hendaklah memberi pertolongan kepada pihak Inggeris apabila diminta berbuat demikian. Pihak Inggeris juga menegaskan bahawa perjanjian ini tidak akan mengubah atau mengurangkan kuasa mana-mana Raja Melayu dalam negerinya.

Berikutan termeterainya perjanjian Pembentukan Negeri-Negeri Melayu Bersekutu ini maka bermulalah campur tangan Inggeris ke atas negeri-negeri Melayu hingga Tanah Melayu mendapat kemerdekaan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
polis_logo-800px
Sejarah

Peluasan Bidang Kuasa Polis Persekutuan

09 Jun 1948 – Pada tahun 1948, Polis Persekutuan Tanah Melayu telah diberi kuasa yang luas dalam melaksanakan tugas harian mereka kepada negara. Kenyataan ini telah dibuat oleh Pegawai Pemerintah Polis Encik H.B. Longworthy di Kuala Lumpur. Tujuan utama perluasan kuasa ini diadakan ialah untuk memenuhi kedudukan suasana politik pada masa itu. Di antara kuasa-kuasa yang diperluaskan itu ialah:-

  1. Kuasa untuk membuang negeri kepada mereka yang tidak dibenarkan lagi tinggal di Tanah Melayu. Tindakan membuang negeri ini telah pun dilaksanakan sebaik sahaja ia berkuatkuasa. Menurut Encik H.B Longworthy kuasa baru ini juga akan dilaksanakan di Singapura.
  2. Semua pegawai telah diperintahkan supaya sentiasa membawa senjata sama ada pada masa kerja atau luar kerja.
  3. Pemeriksaan mengejut dan penahanan kepada yang bersalah akan dijalankan di jalan-jalan raya, pekan-pekan dan kampung-kampung di negeri ini.

Berikutan peluasan kuasa ini juga, Ketua Polis Selangor Encik D.P. Macnamara menjelaskan iaitu peluasan kuasa ini merupakan langkah-langkah permulaan dalam pergerakan Polis menghapuskan penjahat dan penyamun. Beliau telah menyeru kepada peladang-peladang di negeri ini supaya membeli senapang sebagai alat kawalan keselamatan mereka.

Sesungguhnya dengan peluasan bidang kuasa Polis Persekutuan Tanah Melayu pada hari ini dalam tahun 1948, telah memperkukuhkan lagi keamanan rakyat daripada gangguan penjenayah di samping dapat melicinkan lagi pentadbiran perkhidmatan Polis di negara ini.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
bendera_persekutuan_tanah_melayu-800px
Sejarah

Bendera Persekutuan Dikibarkan Buat Pertama Kali

26 Mei 1950 – Pada tahun 1950, bendera Persekutuan dikibarkan buat pertama kali di Istana Sultan Selangor di Kuala Lumpur. Bendera ini telah dijadikan bendera rasmi Persekutuan Tanah Melayu apabila negara mencapai kemerdekaan pada tahun 1957, dan dikibarkan pada hari yang penuh bersejarah itu.

Bendera berukuran 6’ x 3’ ini adalah hasil rekaan Allahyarham Mohamed bin Hamzah, seorang kakitangan Jabatan Kerja Raya di Johor dalam satu pertandingan yang diadakan pada tahun 1949.

Berdasarkan petikan daripada fail Jabatan Perdana Menteri bertajuk ‘Federation of Malaya Flags’ ada menjelaskan tentang pengertian simbol-simbol pada bendera tersebut. Surat bertarikh 7 Jun 1950 itu menjelaskan bahawa 11 jalur berwarna merah dan putih dan bintang pecah 11 adalah lambang perpaduan dan kerjasama 11 buah negeri dalam Persekutuan Tanah Melayu. Lambang bulan dan bintang berwarna kuning menandakan agama Islam sebagai agama rasmi. Warna merah, putih dan biru melambangkan gabungan dan kerjasama Persekutuan Tanah Melayu dalam Pertubuhan Negara-negara Komanwel.

Hari ini, setelah negara mencapai kemerdekaan bendera ini masih lagi berkibar megah di angkasaraya. Malah pada 31 Ogos 1997, bendera Malaysia ini menempa satu lagi sejarah apabila ia diberikan nama khas iaitu Jalur Gemilang.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard