Tag Archives: Negeri Sembilan

seri_menanti-1-800px
Sejarah

Perbincangan Penyatuan Rembau, Tampin Dan Seri Menanti

11 Mac 1889 – Pada tahun 1889 satu perbincangan penyatuan Rembau, Tampin dan Seri Menanti telah diadakan di antara Sir Cecil Smith (Gabenor dan Ketua Turus Tanah jajahan dan Negeri-negeri Selat) dengan Pembesar-pembesar Jelebu, Sungai Ujong, Rembau, Seri Menanti dan Tampin. Dalam perjumpaan itu Rembau dan Tampin bersetuju untuk bergabung dengan Seri Menanti.

Daerah-daerah di Negeri Sembilan sebelum tahun 1889 adalah dibahagikan seperti berikut: Jelebu dan Sungai Ujong diletakkan di bawah satu pentadbiran dan mempunyai seorang Residen. Rembau dan Persekutuan Sri Menanti pula berada di bawah kelolaan Resident Council di Melaka. Daerah-daerah ini pula mempunyai seorang Pemungut Hasil dan Pendakwa masing-masing.

Pada masa itu hanya daerah Tampin yang belum mempunyai hubungan secara langsung dengan Inggeris. Pihak Inggeris terpaksa mencari jalan untuk mengawal daerah tersebut. Dan pada hari ini dalam tahun 1889, usaha pihak Inggeris di dalam perbincangan penyatuan Rembau, Tampin dan Seri Menanti itu berjaya apabila pembesar-pembesar tersebut bersetuju supaya ianya disatukan sebagai Konfederasi Seri Menanti. Konfederasi ini juga bersetuju menerima Residen British dan Martin Lister telah dilantik sebagai Residen yang pertama.

Sir Cecil Smith, pengganti Federick Weld ( bersara pada bulan Oktober, 1887) telah menjalankan satu polisi untuk mengukuhkan lagi kuasa British dengan menyatukan beberapa daerah yang wujud pada masa itu supaya menjadi unit yang lebih besar. Dengan adanya unit-unit yang lebih besar itu telah memudahkan pengendalian pentadbiran dan kuasa British di Negeri Sembilan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Perjanjian_Persekutuan-800px
Sejarah

Persidangan Pertama Majlis Raja-Raja Melayu

18 Februari 1948 – Persidangan pertama Majlis Raja-raja Melayu diadakan selepas Perjanjian Persekutuan ditandatangani pada 18 Februari 1948. Persidangan ini diadakan di Dewan Majlis Perundangan Persekutuan, Kuala Lumpur. Persidangan ini dihadiri oleh semua Sembilan orang Raja-Raja Melayu.

Persidangan ini telah dirasmikan oleh Sultan Johor, Sultan Ibrahim Almarhum Sultan Abu Bakar. Baginda yang juga dilantik sebagai pengurusi telah diberi penghormatan untuk memeriksa perbarisan kawalan kehormatan yang terdiri daripada 106 orang pegawai dan anggota askar Melayu dari Batalion kedua.

Sejarah Majlis Raja-raja

Majlis Raja-raja ditubuhkan pada tahun 1948 sebagai menggantikan Mesyuarat Raja-raja Negeri-negeri Bersekutu yang dikenali sebagai Majlis Raja-raja Melayu (Durbar). Durbar ditubuhkan pada 1 Julai 1896 dan mesyuarat pertamanya diadakan di Kuala Kangsar pada tahun 13 Julai 1897 di Istana Iskandariah, Bukit Chandan, Kuala Kangsar, Perak. Majlis ini dianggotai oleh empat orang Raja dari Negeri Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang.

Nama Durbar diambil dari perkataan Urdu-Parsi (Darbar) yang membawa maksud istana raja. Durbar juga membawa maksud perjumpaan atau persidangan umum yang diadakan oleh Raja Negeri berkenaan, ataupun Gabenor atau Wizurai British. Tujuan mesyuarat ini diadakan adalah untuk mengeratkan lagi tali persahabatan antara Raja-raja dengan pihak British.

durbar pertama

Raja-raja Melayu yang hadir dalam mesyuarat Durbar tersebut ialah DYMM Sultan Idris Murshidul Aadzam Shah (Negeri Perak), DYMM Sultan Abdul Samad (Negeri Selangor), DYMM Tuanku Muhammad (Yang Di-Pertuan Besar Negeri Sembilan), dan DYMM Sultan Ahmad (Negeri Pahang).

British pula diwakili oleh Sir Charles Mitchell, Gabenor Negeri-Negeri Selat dan Pesuruhjaya Tinggi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, Sir Frank Swettenham, Residen Jeneral Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, Hugh Clifford, Residen Inggeris di Pahang, J.P Rodgers, Residen Inggeris di Selangor dan W.H. Treacher, Residen Inggeris di Perak. Mesyuarat Durbar telah diadakan sebanyak 9 kali sehingga tahun 1939.

Majlis Raja-raja Selepas Merdeka

Di antara Februari 1948 hingga Ogos 1957 mesyuarat Majlis Raja-Raja telah diadakan sebanyak 50 kali. Selepas Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan, Melaka dan Pulau Pinang telah menjadi ahli dan ini diikuti oleh Sabah, Sarawak dan Singapura (1963-1965) apabila Malaysia ditubuhkan pada tahun 1963.

Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang pertama selepas merdeka telah diadakan pada 30 Oktober 1957 dan dipengerusikan oleh Raja Perlis, DYMM Sultan Syed Putra ibni Almarhum Syed Hassan Jamalullail.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Lexis_Hibiscus_Port_Dickson_800
Sejarah

Pengisytiharan Majlis Perbandaran Port Dickson

02 Februari 2002 – Pada tahun 2002, Port Dickson diisytiharkan dengan rasminya sebagai Majlis Perbandaran Port Dickson. Sebelum ini ia dikenali sebagai Majlis Daerah Port Dickson yang ditubuhkan pada 1 Disember 1979 dengan perbelanjaan permulaan sebanyak RM 2.1 juta.

Pengisytiharan Majlis Perbandaran Port Dickson disempurnakan oleh Menteri Besar Negeri Sembilan, Tan Sri Mohd Isa Abdul Samad pada 3 Februari di Dataran Teluk Kemang.

Bendera Dan Bunga Rasmi

Majlis Perbandaran Port Dickson mempunyai bendera dan bunga rasminya sendiri.
Antara makna dan penerangan bendera dan bunga rasmi tersebut :

bendera_mppd

Warna Putih : melambangkan kesucian dan menggambarkan kejujuran serta sikap amanah setiap golongan pekerja Majlis Perbandaran bagi memberikan perkhidmatan yang bersih dan cekap

Warna Maroon : Memberikan ketenangan dan Melambangkan perpaduan bangsa serta kegigihan setiap Individu untuk memberikan perkhidmatan yang terbaik Untuk masyarakat setempat.

bunga_tanjung

Bunga tanjung dipilih sebagai bunga rasmi Port Dickson sejajar dengan sejarah tempat tersebut dimana sebelum Port Dickson dibangunkan dan dimajukan ianya dikenali dengan nama Tanjung oleh orang Melayu tempatan kerana kedudukannya di teluk kecil.

Majlis Perbandaran Port Dickson mempunyai kawasan seluas 140.32 km persegi yang terdiri daripada Mukin Jimah, Port Dickson, Si Rusa, Pasir Panjang dan Mukim Linggi. Kawasan ini dibahagikan kepada dua iaitu kawasan operasi seluas 35.87 km persegi dan kawasan kawalan seluas 104.45 km persegi.

Sepanjang pantai Port Dickson memaparkan ciri perbandaran peranginan tepi pantai yang serba moden, kawasan pendalamannya pula menggabungkan adunan aktiviti pertanian, perdagangan dan perindustrian.

Port-Dickson-lighthouse

Selain daripada pantai-pantainya yang terkenal Majlis Perbandaran Port Dickson juga meliputi beberapa bandar dan pekan yang terdiri daripada Port Dickson, Teluk Kemang, Pasir Panjang, Pengkalan Kempas, Linggi, Lukut, Chuah, Sungai Nipah dan Bukit Pelanduk.

Kenaikan taraf Port Dickson ini juga menjadikan Negeri Sembilan mempunyai tiga Majlis Perbandaran iaitu Majlis Perbandaran Seremban dan Majlis Perbandaran Nilai.

Sumber : Arkib Negara Malaysia, Majlis Perbandaran Port Dickson

Standard
kemerdekaan_malaysia
Sejarah

Persekutuan Tanah Melayu Ditubuhkan

01 Februari 1948 – Penubuhan Persekutuan Tanah Melayu ini merupakan kejayaan orang-orang Melayu yang menuntut Malayan Union dihapuskan dan mengembalikan semula kedaulatan Raja-raja Melayu. Ia ditubuhkan pada 1 Februari 1948 oleh sembilan buah Negeri-Negeri Melayu dan dua penempatan British Pulau Pinang dan Melaka.

Perjanjian Persekutuan telah digubal sejak Jun-Disember 1946. Di akhir mesyuarat tersebut telah menghasilkan apa yang dikenali sebagai Blue Book setebal 100 muka surat.

Antara 1946 – 1948, 11 negeri ini membentuk tanah jajahan British yang dipanggil Malayan Union. Disebabkan bantahan orang Melayu yang dipimpin oleh Dato Onn Jaafar, Malayan Union dibubarkan dan digantikan dengan Persekutuan Tanah Melayu, yang mengembalikan kedudukan simbolik raja-raja Melayu. Malayan Union dibubarkan secara rasmi pada 21 Januari 1948.

Carcosa_Seri_Negara

King House kini dikenali sebagai Carcosa Seri Negara.

Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu

Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu telah ditandatangani pada 21 Januari 1948 di King House dan diumumkan oleh kerajaan British . Perjanjian ini ditandatangani oleh Raja-Raja Melayu, dan Sir Edward Gent, sebagai wakil Kerajaan British . Perjanjian ini adalah sebagai persediaan ke arah penubuhan Persekutuan Tanah Melayu pada 1 Februari 1948. Perjanjian ini penting kerana ia memansuhkan Malayan Union dan menyatukan negeri-negeri Melayu dalam sebuah Persekutuan untuk pertama kali. Kedudukan Raja-Raja Melayu juga telah dikembalikan.

Dalam Perjanjian Persekutuan ini, walaupun negeri-negeri Melayu menjadi negeri naungan British, Pulau Pinang dan Melaka kekal menjadi tanah jajahan. Seperti Malayan Union, persekutuan ini tidak dianggotai Singapura, yang sebelum ini dianggap sebagai sebahagian dari Malaya.

Ahli Persekutuan Tanah Melayu :

  • Perlis
  • Kedah
  • Pulau Pinang
  • Perak
  • Selangor
  • Negeri Sembilan
  • Melaka
  • Johor
  • Pahang
  • Terengganu
  • Kelantan

Sistem kerajaan

Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu ini diketuai oleh Pesuruhjaya Tinggi British yang mempunyai kuasa-kuasa eksekutif dengan dibantu dan dinasihati oleh Majlis Mesyuarat Kerja Persekutuan Tanah Melayu dan Majlis Mesyuarat Undangan Persekutuan Tanah Melayu.

Majlis Mesyuarat Kerja Persekutuan mengandungi 7 orang ahli rasmi dan 7 orang ahli tidak rasmi.

Majlis Mesyuarat Undangan Persekutuan pula mengandungi Pesuruhjaya Tinggi sebagai Presiden Majlis, 14 orang ahli rasmi serta 50 orang ahli tidak rasmi yang mewakili Negeri-negeri Selat, golongan peniaga dan semua kaum.

Selain daripada itu 9 orang Yang Di Pertua Majlis Mesyuarat Negeri, (Menteri Besar) dan 2 orang wakil dari Negeri-negeri Selat menjadi ahli tidak rasmi.

Majlis Raja-Raja Melayu akan menasihatkan Pesuruhjaya Tinggi mengenai dasar imigresen.Residen British digantikan dengan seorang Menteri Besar di tiap-tiap negeri dalam Persekutuan.

Syarat kerakyatan

Syarat-syarat Kerakyatan di bawah Persekutuan Tanah Melayu ini diperketatkan lagi melalui penguatkuasaan undang-undang dan naturalisasi secara memohon. Mengikut undang-undang ini, mereka yang berikut secara automatik boleh menjadi warganegara;

  1. Rakyat kepada Sultan pada mana-mana negeri.
  2. Rakyat British yang dilahirkan di Pulau Pinang atau Melaka dan telah tinggal dalam Persekutuan berterusan selama 15 tahun.
  3. Rakyat British yang dilahirkan di Persekutuan dan bapanya dilahirkan di Persekutuan atau tinggal berterusan selama 15 tahun.
  4. Sesiapa juga yang dilahirkan di Persekutuan dan bertutur dalam bahasa Melayu serta mengikut adat istiadat Melayu dalam kehidupan harian.
  5. Sesiapa juga yang dilahirkan di Persekutuan Tanah Melayu di mana kedua ibubapanya dilahirkan serta telah tinggal berterusan selama 15 tahun.

Melalui proses naturalisasi (secara memohon) pula seseorang itu boleh menjadi warganegara sekiranya;

  1. Dilahirkan di Persekutuan Tanah Melayu dan telah tinggal sekurang-kurangnya selama 8 tahun daripada 12 tahun di Persekutuan Tanah Melayu sebelum permohonan dibuat dan
  2. Telah tinggal di Persekutuan Tanah Melayu selama 15 tahun daripada 20 tahun sebelum ia membuat permohonan.

Dalam kedua-dua perkara itu (melalui proses naturalisasi) pemohon- pemohon mestilah berkelakuan baik, bersumpah taat-setia dan menjelaskan tujuannya hendak menetap di Persekutuan Tanah Melayu, mengetahui bahasa Melayu dengan baik atau bahasa Inggeris dengan baik.

Persekutuan Tanah Melayu melalui perlembagaannya menjamin hak-hak dan kedudukan istimewa orang-orang Melayu serta hak, kuasa dan kedaulatan Raja-Raja Melayu di negeri masing-masing.

Pembahagian Kuasa Kerajaan Persekutuan Dan Kerajaan Negeri

Perjanjian Persekutuan menetapkan kuasa-kuasa Kerajaan Persekutuan dan Kerajaan Negeri. Hal ehwal kewangan mestilah dikendalikan oleh negeri masing-masing. DYMM Sultan diberikan kuasa penuh ke atas hal-hal agama dan adat istiadat Melayu. Masalah luar negeri dan pertahanan pula masih dipegang oleh Kerajaan British.

Perjanjian Persekutuan telah dijadikan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu dan diisytiharkan dengan rasminya pada 1 Februari 1948. Dewan Perundangan Persekutuan Tanah Melayu mengadakan persidangan pertama di Dewan Tuanku Abdul Rahman, Kuala Lumpur pada 18 Januari 1948. Persidangan Raja-raja Persekutuan Tanah Melayu juga turut diadakan pada hari yang sama.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sejarah

Penubuhan Kompeni Percubaan Askar Melayu

23 Januari 1933 – Sejak penjajahan oleh Kerajaan Kolonial British, pasukan-pasukan Tentera British dan juga Tentera British India (British Indian Army) seperti pasukan “Burma Rifles” telah ditugaskan untuk mengawal keselamatan. Ini melibatkan kos yang tinggi kerana pasukan-pasukan itu terpaksa dibawa daripada Britain dan India untuk berkhidmat di Tanah Melayu.

Sejak tahun 1902, Raja-Raja Melayu terutamanya Sultan Alang Iskandar Shah (Sultan Perak), Tuanku Muhamad Ibni Yam Tuan Antah (Yang DiPertuan Besar Negeri Sembilan), Raja Chulan (Kerabat DiRaja Perak) dan Dato Abdullah Haji Dahan (Undang Luak Rembau) telah menggesa Kerajaan Kolonial British di Malaya untuk menubuhkan satu rejimen tentera yang dianggotai oleh orang-orang tempatan.

Pada 23 November 1932, Jabatan Perang British memberikan persetujuan untuk penubuhan satu pasukan Askar Melayu sebagai satu rejimen tempatan dalam Angkatan Tentera British (Rejimen ini dilatih dan diurus oleh Rejimen Tentera British Malaya). Pada 23 Januari 1933, Majlis Perundingan Persekutuan (Federal Consultative Council) telah meluluskan Akta No. 11 yang dikenali dengan nama Akta Rejimen Askar Melayu dan meluluskan peruntukan $70,000 bagi pembelian Kong Sang Rubber Estate di Port Dickson untuk tapak bagi kegunaan sebagai Pusat Latihan Rekrut Askar Melayu.

Akta ini mengandungi perkara-perkara mengenai disiplin dan peraturan-peraturan Rejimen Melayu. Antaranya pada Bahagian Pertama Enakmen ini mengandungi 56 perkara disebut dengan panjang lebar mengenai soal disiplin seperti hal-hal jenayah, melarikan diri, tidak hadir tanpa mengambil cuti, mabuk semasa bertugas, membuat kenyataan palsu dan memalsukan dokumen-dokumen dan lain-lain.

 

rejimen melayu

Penubuhan Kompeni Percubaan Askar Melayu

Pasukan Askar Melayu bermula dengan penubuhan Kompeni Percubaan Pertama (1st Experimental Company) pada tahun 1933 dan merupakan titik permulaan pasukan tentera anak watan di Tanah Melayu. Pada 1 Februari 1933, seramai 25 orang anak Melayu daripada 100 orang calon telah dipilih sebagai “sesuai untuk diambil menjadi rekrut” di dalam pasukan Askar Melayu.

Pasukan Askar Melayu ditubuhkan secara rasmi pada 1 Mac 1933 di Haig Lines, Port Dickson, Negeri Sembilan. Pasukan ini di letakkan di bawah perintah Mejar G. Mc Bruce , sementara Kapten K.G. Exham dilantik menjadi Adjutan. Sarjan Mejar A. E. McCarthy dilantik menjadi Sarjan Mejar Rejimen dan Sarjan Kuartermaster E. Oldfiled menjadi Sarjan Kuartermaster.

Pasukan ini dikira sebagai percubaan kerana pada peringkat itu, ia bertujuan untuk menilai kesesuaian orang-orang melayu sebagai anggota tentera, dan bagaimana mereka dapat menyesuaikan diri dengan disiplin tentera

Formed on 1st March 1933 in Port Dickson, Negri Sembilan, this Experimental Company started with 25 recruits. It was designated ‘Experimental’ because at this stage, the “Company” was only an attempt to “.find out how the Malays would react to military discipline.”

(Mejar Jeneral G. Mcl. S. Bruce, O.B.E. M.C. (bersara). (Petikan dari rencana “Trying it out with No. 1 Squad”, Pahlawan, Vol. 1, Kuala Lumpur, 1952.)

 

Pembesaran Pasukan Askar Melayu

Pada 1 Januari 1935, atas kesungguhan anak-anak Melayu di dalam Kompeni Percubaan Askar Melayu dan dengan kegigihan Mejar S. Bruce, 1 Kompeni Percubaan Askar Melayu ditukarkan menjadi Rejimen Askar Melayu dengan kekuatan permulaan seramai 150 orang anggota. Pengambilan anggota-anggota baru dipercepatkan dengan penambahan 232 orang anggota baru, dua Kompeni tempur telah ditubuhkan, dengan satu pasukan Ibu Pejabat sebagai elemen perintah yang dilengkapkan dengan platun mesingan Vickers, satu seksyen Semboyan dan satu unit tambur.

 

Vickers_machine-gun_of_the_1st_Manchester_Regiment-640

 

Pada 1 Januari 1938, Batalion Pertama Askar melayu (1 Melayu) mempunyai kekuatan 17 pegawai british dan 6 Pegawai Melayu, 11 Pegawai Waran dan 759 Pegawai Tak Bertauliah dan anggota Lain-Lain Pangkat.

Apabila bahang perang semakin hampir, latihan ketenteraan dipertingkatkan. Latihan jalan lasak di peringkat batalion dan peringkat briged kerap kali diadakan. 1 Melayu juga mula membuat latihan menggunakan mortar dan meriam penangkis kereta kebal.  Dalam bulan Ogos 1941, satu platun bantuan ditubuhkan menggunakan 10 buah “Universal Carrier” ataupun lebih dikenali sebagai “Bren Gun Carrier’ di bawah pimpinan Kapten R.R.C. Carter. Platun bantuan ini menjalankan latihan bersama-sama Batalion ke-2 Loyal Regiment (North Lancashire) Tentera British.

 

Bren_gun_carrier_British_Army_in_Malaya_1941

 

Pada bulan Mac 1941, Gabenor Negeri-Negeri Selat memberikan kuasa untuk menambah kekuatan Rejimen Askar Melayu menjadi dua battalion. Batalion Ke-2 Askar Melayu ditubuhkan pada 1 Disember 1941. 1 Melayu dan 2 Melayu bersama-sama batalion Ke-2 Loyal Regiment (North Lancashire) diletakkan di bawah pemerintahan 1st Malaya Infantry Brigade. Briged ini akan memainkan peranan besar dalam mempertahankan Tanah Melayu semasa penjajahan Jepun.

Sumber : Arkib Negara Malaysia , Wikipedia

Standard
malayan-union-1-800px
Sejarah

Penubuhan Pergerakan Melayu Semenanjung Di Johor

03 Januari 1946 – Sebuah Kesatuan Melayu yang mempunyai semangat baru telah ditubuhkan dengan nama Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor pada tahun 1946. Penubuhan ini hasil dari persetujuan yang telah dicapai di antara 8 buah Persatuan Melayu di seluruh negeri Johor iaitu di bawah pimpinan Dato’ Onn bin Jaafar.

Onn_jaafar_700

Pertubuhan-pertubuhan tersebut termasuklah :

  • Persatuan Melayu Kluang
  • Kesatuan Melayu Johor
  • Persatuan Melayu Johor Baharu
  • Lembaga
  • Wakil Batu Pahat
  • Persatuan Melayu Segamat
  • Wakil Mersing
  • Wakil Pontian.

Tujuan Penubuhan Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor

Tujuan penubuhan Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor yang dipimpin oleh Dato’ Onn Bin Jaafar adalah untuk :

  • Menentang Malayan Union
  • Menyatukan dan mengawal keselamatan orang-orang Melayu akibat dari pergaduhan kaum yang pada mulanya berlaku di Batu Pahat dan kemudian merebak ke Kuala Pilah, Negeri Sembilan, ke Lambar Kanan di Teluk Anson (kini dikenali Teluk Intan) dan Daerah Kuala Kangsar, Perak, dan ke Daerah Raub Pahang
  • Menyatukan orang-orang Melayu dan berjuang serta mempertahankan hak-hak dan kedudukan istimewa orang-orang Melayu
  • Menjadi badan dan penyuara dalam memperjuangkan hak-hak serta kehidupan orang-orang Melayu keseluruhannya.

Penubuhan UMNO

Pergerakan Melayu Semenanjung Johor di bawah pimpinan Dato’ Onn Bin Jaafar telah menjadi penganjur kepada perhimpunan Kongres Melayu Se Tanah Melayu (Se Malaya) yang diadakan pada 1 hingga 4  Mac 1946. Kongres yang dihadiri oleh para wakil 41 buah pertubuhan Melayu dari seluruh Tanah Melayu, termasuk Singapura telah memutuskan untuk menubuhkan sebuah badan yang mewakili seluruh orang-orang Melayu dalam gerakan menentang Malayan Union.

umno

Badan itu lahir dengan nama “Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu” atau “United Malays National Organization” (UMNO) iaitu semasa Kongres bersidang buat kali yang ke 3 pada 11 hingga 12 Mei 1946, di Istana Besar, Johor Bahru.

Dengan penubuhan UMNO di bawah pimpinan Dato’ Onn Bin Jaafar sebagai Presidennya yang pertama maka Kongres Melayu Se Tanah Melayu dimansuhkan mengikut ketetapan Majlis Mesyuarat yang bersidang pada 11 Mei 1946. Segala perjuangan Pergerakan Melayu Semenanjung di Johor disalurkan dan menjadi perjuangan UMNO.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
big_tree_mckk-800px
Sejarah

Pembukaan Kolej Melayu Kuala Kangsar

02 Januari 1905 – Pembukaan Kolej Melayu Kuala Kangsar merupakan cadangan daripada R.J. Wilkinson, pegawai pendidikan jajahan pada masa itu. Sekolah ini dikenali sebagai Malay Residential School ditubuhkan sebagai sekolah percubaan. Cadangan itu disokong oleh Sultan Perak, Sultan Idris Murshidul Azam Shah I, Sultan Selangor Sultan Alaiddin Sulaiman Shah, Yamtuan Besar Negeri Sembilan Tuanku Muhammad Shah dan Sultan Pahang Sultan Ahmad Mu’adzam Shah.

Di antara guru-guru yang pernah mengajar di Maktab ini ialah Mr. William Hargreaves, Mr. Rolands dan Mr. Vanreuman. Pada tahun 1907 terdapat kira-kira 70 orang pelajar yang dibahagikan kepada beberapa kelas. Guru Besar, Mr. William Hargreaves mengajar kelas 6 dan 7, Mr. Roland mengajar kelas 3, 4 dan 5 manakala Mr. Vanreuman mengajar kelas 1, 2 dan 3. Mr. Vanreuman kemudiannya digantikan oleh Cikgu Ab. Majid bekas pelajar sekolah ini pada tahun 1918.

Sejarah Awal Pembukaan

Pada peringkat permulaannya, murid-muridnya adalah seramai lapan orang dan bertambah kepada 63 orang menjelang bulan Mac. Sehingga penghujung tahun 1905 terdapat seramai 79 orang murid di sekolah tersebut.

Tujuan asal penubuhan sekolah khas ini ialah bagi melatih anak-anak kerabat diraja dan pembesar-pembesar Melayu serta memberi pelajaran dan latihan bagi mengisi jawatan-jawatan dalam perkhidmatan Kerajaan British di Tanah Melayu.

Pada tahun 1909, bangunan utama sekolah yang dinamakan `Big School’ telah siap dibina dengan berbagai kemudahan disediakan seperti berek guru, asrama pelajar, padang permainan dan lain-lain di kawasan seluas 30-40 ekar. Pembukaan rasmi bangunan sekolah yang baru ini dilakukan oleh Sultan Idris pada 11 Disember 1909 dan pada hari ini juga nama `Malay Residential School’ ditukar kepada ‘Malay College Kuala Kangsar’ (MCKK).

malay_collage_kuala_kangsar_800

Penambahan Banggunan

Bangunan Big School yang dibina pada 1909 adalah binaan yang menjadi identiti sekolah ini, bercirikan senibina Greco-Roman terletak berhadapan padang ragbi. Pada 1913 bangunan Prep School dibina untuk menampung pertambahan pelajar.

Pada tahun 1955, bangunan West Wing dan East Wing ditambah. Pada tahun yang sama, Blok Pentadbiran dan Menara Jam juga ditambah dan dibuka oleh Pesuruhjaya Tinggi Malaya Donald MacGillivray. Seterusnya pada tahun 1963 asrama tambahan, Pavilion dan pada tahun 1972, Asrama Baru (New Hostel) dibina.

Mercu Tanda

Satu lagi mercu tanda utama sekolah ini ialah Big Tree, sebatang pokok hutan hijau (Samanea saman) yang terletak di hadapan East Wing. Pokok ini dikatakan berusia lebih tua daripada bangunan itu sendiri.

Menjelang kemerdekaan MCKK telah menyumbangkan banyak jasa baktinya dan melahirkan ramai pemimpin-pemimpin negara yang berkaliber seperti Allahyarham Tun Hj. Abd. Razak, Allahyarham Raja Tun Uda, Allahyarham Tan Sri Nik Ahmad Kamil dan lain-lain lagi. Selepas merdeka, MCKK terus memainkan peranannya dalam usaha mendidik dan mengeluarkan cendekiawan Melayu dan ramai di antara lepasan MCKK memegang berbagai jawatan penting Kerajaan sehingga kini.

 Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
rtm_logo-old-800px
Sejarah

Pelancaran Perkhidmatan Televisyen Malaysia

28 Disember 1963 – Pada tahun 1963, Perdana Menteri, YTM Tunku Abdul Rahman Putra yang juga Menteri Penerangan melancarkan Perkhidmatan Televisyen Malaysia bertempat di Studio sementara Televisyen Malaysia di Dewan Tuanku Abdul Rahman, Jalan Ampang, Kuala Lumpur. Pada peringkat awal pelancarannya, ia bersiaran lima setengah jam sehari atau 44 jam seminggu dengan tambahan masa siaran pada hujung minggu.

50 peratus daripada rancangan yang disiarkan dibuat secara langsung dari studio manakala selebihnya merupakan filem-filem sumbangan daripada Filem Negara dan lain-lain sumber luar.

RTM_logo

Kejayaan kepada pelancaran perkhidmatan ini ialah hasil daripada bantuan daripada Suruhanjaya Penyiaran Kanada kepada kerajaan melalui bantuan teknikal dalam bidang kejuruteraan, latihan, rancangan dan pentadbiran. Sebagai permulaan, penerimaan siaran adalah terhad kepada ibu negara dan kawasan-kawasan berhampiran.

Berikutan itu, mulai tahun 1964 beberapa buah stesen pemancar telah dibina bagi meningkatkan liputan kawasan siaran iaitu di Gunung Keledang, Perak; Gunung Tampin, Negeri Sembilan dan Gunung Jerai, Kedah dan diikuti dengan pemancar di Gunung Pulai, Johor dan Bukit Maxwell, Perak.

Rangkaian Kedua

Operasi siaran kemudiannya berpindah ke Kompleks Angkasapuri dan memulakan siaran pada 6 Oktober 1969. Enam hari selepas itu, iaitu pada 11 Oktober 1969, radio dan televisyen bergabung dan diletakkan di bawah Jabatan Penyiaran Malaysia. Perkhidmatan Televisyen mengorak selangkah lagi apabila rangkaian kedua dilancarkan pada 17 November 1969.

Pada 28 Disember 1978 pelancaran televisyen warna pula dilancarkan oleh Perdana Menteri Malaysia, Tun Hussein Onn dalam satu Majlis bersejarah yang diadakan di Auditorium Besar Angkasapuri.

Sesungguhnya dengan pelancaran perkhidmatan televisyen Malaysia ini telah dapat menjalinkan hubungan rakyat negara ini dengan segenap pelusuk negara. Dasar dan rancangan-rancangan pembangunan negara telah dapat disampaikan kepada rakyat dengan lebih cepat dan berkesan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
tengku_kudin-800px
Sejarah

Raja Ismail Menyerang Raja Mahadi Di Kelang

17 Disember 1869 – Pada tahun 1869, Raja Ismail telah menyerang Raja Mahadi di Kelang. Raja Ismail menyerang Raja Mahadi kerana membalas serangan Raja Mahadi yang telah mengakibatkan ayahandanya Raja Abdullah terpaksa mengundur diri dari Kelang ke Melaka.

Raja Ismail juga bercita-cita untuk merampas semula daerah Kelang yang dimiliki oleh bapanya yang dikurniakan oleh Sultan Abdul Samad. Sebelum ini Daerah Kelang dikuasai oleh Raja Sulaiman, bapa Raja Mahadi tetapi setelah beliau meninggal dunia, Kelang diserahkan kepada Raja Abdullah.

Ketika Raja Abdullah memerintah, Kelang bertambah maju. Raja Abdullah telah membuka banyak perusahaan melombong bijih dan membawa masuk ramai pelombong Cina ke Kelang untuk membuka lombong bijih di kawasan-kawasan pendalaman. Raja Abdullah bertambah kaya apabila banyak hasil kutipan cukai diterimanya setelah lombong-lombong bijih di kawasan Ulu Kelang dan Ampang mengeluarkan hasil. Kuasa dan kekayaannya telah menambahkan cemburu kepada Raja Mahadi yang tidak puas hati kerana Sultan Abdul Samad telah mengenepikan dirinya dari mewarisi Kelang.

Tengku Kudin (duduk)

Dengan bantuan orang-orang Melayu Sumatera suku Mandahiling, Rawa, Batu Bara dan pengikut-pengikutnya beliau berjaya mengusir Raja Abdullah dalam tahun 1866. Serangan Raja Mahadi telah mengakibatkan berlakunya Perang Kelang.

Pada hari ini dalam tahun 1869, Raja Ismail menyerang Raja Mahadi untuk merampas kembali Kelang dari Raja Mahadi tetapi gagal mengusir Raja Mahadi. Peperangan berterusan dan melibatkan orang-orang luar yang diminta bantuan seperti Pahang, Kedah, negeri Sembilan, Inggeris dan Riau.

Peperangan Kelang berakhir pada tahun 1871 apabila angkatan Raja Mahadi dikalahkan oleh Yamtuan Tengku Kudin, menantu Sultan Abdul Samad dengan bantuan tentera upahan Inggeris dan pengikut-pengikutnya.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard
Sir_Frank_Swettenham_1904-800px
Sejarah

Frank Swettenham Menamatkan Tugasnya Sebagai Residen General Negeri-Negeri Melayu Bersekutu

12 Disember 1901 – Frank Swettenham telah menamatkan tugasnya sebagai Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu yang meliputi Negeri-negeri Selangor, Perak, Negeri Sembilan dan Pahang pada tahun 1901. Beliau telah memulakan perkhidmatan pada 1 Januari 1901 sebagai Residen General pertama Negeri-negeri Melayu Bersekutu yang ditubuhkan dalam tahun 1896.

frank swettenham

Sir Frank Athelstane Swettenham dilahirkan di Belper, Derbyshire, England sebagai anak keempat James Oldham Swettenham, Swettenham menjadi kadet Perkhidmatan Awam Negeri-Negeri Selat pada tahun 1870. Tiba di Singapura pada Januari 1871, beliau lulus dalam peperiksaan akhir pengajian Melayu pada Julai 1872 dan menjadi Penolong Pemungut Hasil Tanah. Beliau merupakan salah satu daripada hampir empat puluh orang pegawai Empayar British yang menentang Malayan Union.

Sebelum beliau dilantik sebagai Residen General Negeri-negeri Melayu Bersekutu, beliau juga pernah memangku dan memegang jawatan Residen Selangor dari 2 Oktober 1882 sehingga 31 Mei 1889. Beliau turut memangku jawatan Residan Perak pada masa yang sama juga iaitu dari 22 Mac 1884 sehingga Januari 1886. Manakala dari 1 Jun 1889 hingga 30 Jun, Frank Swettenham telah dilantik sebagai Residen Perak. Beliau kemudiannya telah digantikan oleh W.H. Treacher yang mula bertugas pada 13 Disember 1901.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Standard