Perjanjian Antara Temenggung Abdul Rahman Dengan Stamford Raffles

30 Januari 1819 – Pada tahun 1818, Sir Stamford Raffles telah dilantik menjadi gabenor di salah sebuah pelabuhan British iaitu di Bengkulu, Sumatera. Stamford Raffles percaya bahawa British perlu mencari jalan untuk menjadi kuasa dominan di rantau ini. Salah satu jalan ialah dengan membina sebuah pelabuhan baru di Selat Melaka. Pelabuhan British sedia ada seperti Pulau Pinang adalah terlalu jauh di utara Selat Melaka manakala Bengkulu pula menghadap Selat Sunda.

Pada tahun 1818, setelah berjaya menyakinkan Syarikat Hindia Timur British (EIC) untuk mencari pelabuhan baru di rantau ini. Stamford Raffles tiba di Singapura pada 29 Januari 1819. Dia menjumpai sebuah perkampungan Melayu kecil di muara Sungai Singapura yang diketuai oleh Temenggung Johor iaitu Temenggung Abdul Rahman.

Pulau itu ditadbir oleh Kesultanan Johor tetapi keadaan politiknya tidak stabil. Waris Sultan Johor, Tengku Abdul Rahman dikuasai oleh Belanda dan Bugis. Stamford Raffles kemudiannya mengetahui bahawa Tengku Abdul Rahman menjadi sultan hanya kerana abang sulungnya, Tengku Hussein tidak ada semasa ayahnya meninggal dunia. Mengikut adat Melayu, bakal sultan perlu berada disisi sultan sekiranya ingin dilantik menjadi sultan.

Sedar bahawa dia boleh memanipulasikan keadaan ini, Stamford Raffles telah menyokong Tengku Hussein untuk menjadi Sultan sekiranya Tengku Hussein sanggup membenarkan
British membuka pelabuhan di Singapura dan sebagai balasan British akan membayar wang tahunan kepada Tengku Hussein.

Perjanjian Antara Temenggung Abdul Rahman Dengan Stamford Raffles

Pada 30 Januari 1819, satu perjanjian antara Temenggung Abdul Rahman dengan Stamford Raffles telah ditandatangani dan perjanjian ini menjadi sah pada 6 Februari 1819 setelah ditandatangani oleh Tengku Hussein.

Di antara isi-isi perjanjian ialah:-

Syarikat Hindia Timur Inggeris boleh mendirikan loji di Singapura atau tempat-tempat lain dalam wilayah Kerajaan Johor – Singapura.
Sehubungan dengan itu Syarikat Hindia Timur Inggeris bersetuju untuk melindungi Temenggung Abdul Rahman.
Syarikat Hindia Timur Inggeris akan membayar tiga ribu dolar Sepanyol setahun kepada Temenggung Abdul Rahman kerana mendirikan kilang itu.
Temenggung Abdul Rahman tidak boleh membuat sebarang hubungan dengan negara-negara lain atau membenarkan kuasa negara-negara lain masuk ke negerinya selain dari Inggeris, selagi Syarikat Hindia Timur Inggeris masih kekal dan sanggup memberikan perlindungan menurut perjanjian itu.
Apabila Sultan Hussein tiba di Singapura kelak, kesemua perkara yang disebutkan dalam perjanjian ini diselesaikan serta disahkan, akan tetapi pihak Syarikat Hindia Timur boleh memilih suatu tempat untuk mendaratkan pasukan tenteranya dan barang-barang kelengkapan serta dagangan serta menaikkan bendera Syarikat.

Perjanjian antara Temenggung Abdul Rahman dan Stamford Raffles ini adalah merupakan persetujuan sementara dalam usaha Inggeris untuk menguasai Singapura kerana Temenggung itu tidak berhak menandatangani perjanjian sebenar. Hak dan kuasa itu terletak di tangan Sultan yang bersemayam di Lingga.

Perjanjian Tengku Hussein Dengan Stamford Raffles

Pada 6 Februari 1819, Tengku Long atau Tengku Hussein, waris yang sah kepada takhta Kerajaan Johor tetapi diketepikan, tiba di Singapura. Walaupun beliau tidak percayakan Inggeris tetapi oleh kerana bimbangkan kuasa Belanda dan Bugis dan dengan sokongan Temenggung Abdul Rahman, beliau telah menandatangani satu perjanjian perikatan dan persahabatan pada 6 Februari 1819 dengan Stamford Raffles. Dalam perjanjian ini beliau telah diakui dan diiktiraf oleh kerajaan Inggeris di India sebagai Sultan bagi kerajaan Johor – Singapura, bergelar Sultan Hussein Muhamad Shah.

Dengan perjanjian ini maka perjanjian awal yang ditandatangani pada hari ini dalam tahun 1819 di antara Temenggung Abdul Rahman dan Stamford Raffles dengan sendirinya menjadi sah dan bermulalah sejarah penguasaan Inggeris ke atas Singapura.

Sumber : Arkib Negara Malaysia, Wikipedia

Sejarah

Penubuhan Persatuan Bahasa Melayu Universiti Malaya

29 Januari 1955 – Persatuan Bahasa Melayu Universiti Malaya (PBMUM) pada asalnya ditubuhkan sebagai Persekutuan Bahasa Melayu di Singapura pada 29 Januari 1955 dengan 27 ahli. Penubuhan persatuan ini telah dijayakan dengan sokongan daripada pensyarah dan mahasiswa dari fakulti sastera, termasuk Lukman Musa, Noh Abdullah, Tahir Abdul Rahman dan Fatimah Hasyim.

YM Prof. Diraja Ungku Abdul Aziz bin Ungku Abdul Hamid

Gagasan utama membentuk persatuan ini berasal daripada Profesor diRaja Ungku Aziz dan Pendeta Za’ba yang tegas dalam menubuhkan satu persatuan mahasiswa Melayu yang boleh yang akan memainkan peranan penting dalam perkembangan sastera dan Bahasa Melayu. Dengan sokongan kuat daripada individu-individu dan sarjana di universiti, keahlian PBMUM terus meningkat daripada 202 tahun 1956 kepada 721 pada tahun 1965.

Prinsip utama PBMUM pada tahun 1954 adalah untuk menggesa kerajaan Malaya untuk merasmikan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan Malaya. Terkesan daripada suara dan perjuangan PBMUM, Majlis Undangan Persekutuan Tanah Melayu (Malayan Council) akhirnya bersetuju pada 31 Mei 1955 untuk mengiktiraf bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan Malaya.

Tan Sri Dr. Zainal Abidin Ahmad (za’ba)

Dalam tahun 1959, setelah Universiti Malaya di Kuala Lumpur ditubuhkan, pusat operasinya turut sama berpindah dan PBMUM mula mengalihkan tumpuan kepada Malaysia. Pada tahun 1969 namanya diubah secara rasmi kepada Persatuan Bahasa Melayu Universiti Malaya (PBMUM).

Perlembagaan PBMUM

Ketekalan PBMUM dalam isu-isu perkembangan bahasa, budaya dan kesusasteraan Melayu dapat diperhatikan dalam perlembagaan PBMUM (1969):

Berusaha mengembangkan bahasa Melayu dan menggalakkan penggunaannya.
Memberi sumbangan yang konkrit untuk perkembangan serta kemajuan kesusasteraan dan kekayaan perpustakaan Melayu.
Mengembangkan kesenian dan kebudayaan Melayu.
Menggalak dan menjalankan pengajian dalam lapangan kesenian dan kebudayaan Melayu.
Mengambil tahu berkenaan dengan pelajaran bahasa Melayu dan berusaha untuk memberi sumbangan yang sewajarnya.

Perpustakaan Universiti Malaya 1959

PBMUM telah muncul sebagai badan yang kuat dalam gerakan pelajar-pelajar universiti, yang lebih mementingkan majlis-majlis diskusi, seminar dan forum-forum mengenai politik, ekonomi dan pelajaran. Diantara isu penting yang pernah diperbahaskan di majlis-majlis diskusi ialah masalah pelaksanaan Dasar Pelajaran Kebangsaan dan penubuhan Universiti Kebangsaan yang telah diperjuangkan dengan gigih sekali dalam tahun 1968.

Pada tahun 1969 pula, PBMUM melakukan penstrukturan semula pendiriannya untuk turut memperjuangkan isu penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dalam pelajaran serta memainkan peranan yang lebih kukuh dalam pembentukan negara.

Sejak ditubuhkan suku abad yang lalu, PBMUM telah menunjukkan perkembangan yang membanggakan, dari sebuah persatuan kecil, PBMUM telah menjadi badan pelajar yang penting dan kuat di Universiti Malaya dan di negara ini. Buktinya pada bahasa dan kebudayaan Melayu telah tercatat dalam sejarah negara.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Perjanjian Kemerdekaan Rembau

28 Januari 1832 – Pada tahun 1832, satu perjanjian persahabatan mengenai kemerdekaan Rembau ditandatangani di antara Penghulu Rembau iaitu Raja Ali dan lapan orang Suku bagi pihak Rembau dan Robert Ibbetson bagi pihak Inggeris iaitu merupakan Residen bagi Singapura, Pulau Pinang dan Melaka. Dengan perjanjian ini Kerajaan Inggeris membatalkan dan memansuhkan semua perjanjian dan persetujuan yang terdahulu yang dibuat di antara Rembau, Kerajaan Belanda dan Kerajaan Inggeris yang ada sekarang.

Antara butiran perjanjian tersebut adalah :-

Kerajaan Inggeris mengakui Raja Ali dan lapan orang Suku sebagai pemerintah Rembau dan jajahan takluknya.
Kerajaan Inggeris dan Rembau akan mengekalkan persahabatan yang berpanjangan dan menahan dari melakukan sebarang tindakan permusuhan.
Jika berlaku sebarang angkara ke atas rakyat Rembau oleh rakyat Inggeris di kawasan pihak Inggeris, pihak Rembau tidak boleh melakukan sebarang tindakan tetapi hendaklah merujukkan angkara itu kepada kerajaan Inggeris untuk disiasat, dan jika sabit kesalahan di atas rakyat Inggeris, ia akan dihukum mengikut Undang-undang Inggeris, demikian juga sebaliknya.

Robert Ibbetson

Dengan termaktubnya perjanjian kemerdekaan Rembau, pada hari ini dalam tahun 1832, Rembau diiktiraf oleh Inggeris sebagai sebuah negeri yang merdeka. Ini dapat dimengertikan dari pemansuhan perjanjian-perjanjian yang terdahulu yang mengikut dan memaksa Rembau menurut segala kemahuan Inggeris.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Penubuhan Perikatan Melayu Perak

27 Januari 1946 – Perikatan Melayu Perak ditubuhkan untuk menentang penubuhan Malayan Union. Perikatan Melayu Perak telah mengadakan persidangan pada 17 Januari 1946 yang dihadiri hampir 2,000 orang termasuk putera-putera raja, pembesar negeri dan kakitangan kerajaan.

Dato’ Panglima Bukit Gantang, Haji Abdul Wahab bersama Dato’ Onn Jaafar.

Mesyuarat tersebut telah melantik Dato’ Panglima Bukit Gantang, Haji Abdul Wahab bin Toh Muda Abdul Aziz sebagai Yang DiPertua dan Dato’ Zainal Abidin bin Haji Abas sebagai Naib Yang DiPertua. Puan Sri Datin Hajjah Putih Mariah Ibrahim Rashid juga merupakan tokoh yang bergerak aktif dalam Perikatan tersebut.

Dato’ Zainal Abidin bin Haji Abas

Puan Sri Datin Hajjah Putih Mariah Ibrahim Rashid

Dari pejabatnya yang terletak di 21 Jalan Hale, Ipoh, Perikatan Melayu Perak telah menerbitkan majalah Perikatan, manakala sayap pemuda Perikatan Pemuda Melayu Perak (PPMP) menerbitkan majalah Tenaga. Dengan sokongan yang padu dari berbagai pihak, dalam masa 4 bulan sahaja, cawangannya telah berkembang ke seluruh Perak dan ahlinya telah meningkat ke 30,000 orang.

Tujuan Dan Dasar Penubuhan

Antara lain tujuan dan dasar penubuhannya ialah untuk menghapuskan Malayan Union, mengekalkan kedudukan Sultan serta gelaran orang besar dan mengekalkan kedudukan istimewa orang Melayu. Perikatan Melayu Perak juga menuntut agar orang Melayu diberi peluang dalam bidang ekonomi dan kemudahan-kemudahan lain untuk mendapat pendidikan tinggi dan pendidikan teknik.

Mereka juga telah mengatur beberapa rancangan bagi menentang Malayan Union antaranya :-

Mengutuskan wakil menemui Sultan Perak dan menghantar wakil Perikatan Melayu Perak ke London.
Meminta cadangan-cadangan negeri lain serta mendesak negeri-negeri tersebut menghantar wakil mereka ke London.
Menghantar kawat bantahan Malayan Union terus kepada Setiausaha Tanah Jajahan dan surat khabar ‘London Times’ di England.

Penubuhan Perikatan Melayu Perak pada 27 Januari 1946 telah membuktikan bahawa penubuhan Malayan Union mendapat tentangan yang hebat dari semua golongan masyarakat Melayu.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Usaha Damai Malaysia Dan Indonesia

26 Januari 1965 – Pada tahun 1965, Duta-duta British di Asia Tenggara telah bertemu untuk mengadakan persidangan mengenai masalah politik dan pertahanan yang semakin genting antara Malaysia dan Indonesia. Persidangan yang berlangsung selama empat hari di Kuala Lumpur ini merupakan di antara beberapa usaha pihak kerajaan British untuk mendamaikan kedua negara di samping menjamin keamanan di rantau ini.

Bagi menjamin keamanan serantau persefahaman yang lebih erat dalam bidang ekonomi sosial dan budaya perlu dicapai dan dipertingkatkan. Kedua negara seharusnya disatukan, untuk bersama berusaha memelihara keselamatan negara dari anasir subversif demi mengekalkan keperibadian nasional negara masing-masing. Tambahan pula, Malaysia dan Indonesia adalah dua negara yang mempunyai ikatan sejarah yang serupa dari segi keturunan dan kebudayaan.

Persidangan Duta-duta British yang berlangsung buat pertama kali di Kuala Lumpur ini telah dipengerusikan oleh Pesuruhjaya Tinggi British di Kuala Lumpur, Lord Head. Di antara tokoh penting yang hadir di majlis tersebut ialah Duta British di Indonesia, Sir Andrew Gilchrist, Bakal Duta Besar British ke Thailand Sir Anthony Rumbold, Ketua Diplomat British di Australia, New Zealand, Filipina, Vietnam Selatan dan Indonesia.

Turut hadir ialah Penasihat Politik Panglima Turus Agong Pasukan Bersenjata di Timor Jauh, Tuan A.C.S Adams, pegawai-pegawai pejabat luar dan pejabat perhubungan Commonwealth.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Malaysia Menubuhkan Syarikat Penerbangan Sendiri

25 Januari 1970 – Pada tahun 1970, Kerajaan Malaysia dan Singapura telah membuat pengumuman bersama bahawa demi kepentingan kedua-dua buah negara, perlulah ditubuhkan dua buah syarikat penerbangan yang berasingan. Perpecahan ini berikutan perbezaan pendapat di antara dua kerajaan.

Singapura mahu menumpukan destinasi antarabangsa manakala Malaysia mahu menumpukan kepada perhubungan domestik. Perpecahan Malaysia-Singapore Airline (MSA) pada 3 April 1971 ini telah melahirkan dua syarikat penerbangan. Malaysia pada mulanya telah menubuhkan sebuah syarikat penerbangan dengan nama Malaysia Airline Berhad (MAL) tetapi nama ini telah ditukar kepada Malaysia Airline Sistem Berhad atau MAS manakala Singapura pula Singapore Airlines (SIA).

Oleh kerana ingin melakukan penerbangan antarabangsa Singapura telah memperolehi 7 buah kapal terbang Boeing 707 dan 5 buah Boeing 737. Ibu pejabat MSA yang terletak di Singapura telah dijadikan ibu pejabat Singapore Airlines. Malaysia pula memperolehi 9 buah kapal terbang Fokker F27 dan 3 buah Britten-Norman BN-2 Islander. Ia memulakan operasi pada 1 Oktober 1972.

Malaysia Airline Sistem Berhad (MAS)

Nama MAS dipilih kerana singkatan kepada nama tersebut (MAS) bermaksud emas dalam Bahasa Melayu, yang juga menggambarkan perkhidmatan yang berkualiti. Lambang yang berupa Wau Kelantan yang mempunyai unsur tradisi dan kebudayaan negara telah dipilih sebagai simbol syarikat penerbangan ini.

Menjelang tahun 1972, MAS telah meluaskan operasi kepada lebih 34 destinasi domestik dan enam destinasi antarabangsa.

Pada 15 Oktober 1987, nama perdangangan syarikat penerbangan ini ditukar kepada Malaysia Airlines. Pada 1 September 2015 ia ditukar kepada Malaysia Airlines Berhad (MAB).

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Pembukaan Rasmi Bank Negara Malaysia

24 Januari 1959 – Bank Negara Tanah Melayu ( Bank Negara Malaysia) telah dibuka dengan rasminya oleh DYMM Seri Paduka Baginda Yang di- Pertuan Agong Tuanku Abdul Rahman ibni Almarhum Tuanku Muhammad pada tahun 1959.

Di dalam titah perasmiannya baginda telah menyatakan bahawa dengan tertubuhnya Bank Negara ini, ia menandakan satu lagi peristiwa penting yang telah dicatat di dalam sejarah Tanah Melayu semenjak negara mencapai kemerdekaan.

Bank Negara Malaysia

Antara fungsi utama Bank Negara ialah seperti merancang aktiviti kewangan kerajaan selain bertanggungjawab menentukan perjalanan aktiviti ekonomi negara, termasuklah menyelenggarakan segala keadaan kredit yang boleh mendatangkan kebaikan kepada Kerajaan Persekutuan.

Tuan W.H Wilcock telah dipertanggungjawabkan sebagai Gabenor Bank Negara yang pertama, sebelum dilantik ke jawatan tersebut beliau merupakan Penasihat Bank Kerajaan dan telah memegang jawatan tersebut dari Januari 1959 hingga Julai 1962.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Tun Abdul Razak Mengambil Alih Pucuk Pimpinan Umno

23 Januari 1971 – Dalam perhimpunan Agung UMNO Ke-22 pada tahun 1971, Tun Abdul Razak Bin Dato’ Hussein telah dilantik menjadi Presiden UMNO Malaysia manakala Tun Dr Ismail bin Abdul Rahman sebagai Timbalannya.

Dalam Perhimpunan Agung ini, Tun Abdul Razak telah mengumumkan strategi-strategi yang realistik untuk mencapai matlamat Dasar Ekonomi Baru untuk membasmi kemiskinan di kalangan semua kaum dan menyusun semula aktiviti ekonomi ke arah pembahagian kekayaan negara yang lebih saksama. Beliau dan “generasi kedua” ahli politik Melayu melihat begitu perlunya penyelesaian perbezaan jurang ekonomi dan sosial yang dihadapi oleh mangsa perkauman.

Semasa kepimpinan Tun Abdul Razak, melihat perubahan terhadap penyertaan Bumiputera di dalam sektor ekonomi secara lebih pesat khususnya dengan penubuhan agensi-agensi seperti Majlis Amanah Rakyat (MARA), PERNAS dan lain-lain hasil dari cadangan-cadangan oleh Kongres-Kongres Ekonomi Bumiputra yang diadakan. Setiap pembangunan yang pesat ini adalah mendapat sokongan padu serta usaha oleh Tun Abdul Razak sendiri.

Kerajaan juga akan meninggikan kadar pertumbuhan ekonomi dengan cara memperhebatkan lagi rancangan pembangunan pertanian dan perusahaan termasuk penyertaan kerajaan dalam rancangan-rancangan pembangunan ini. Beliau akan mewujudkan satu golongan pengusaha dan pedagang di kalangan orang-orang Melayu.

Beliau juga akan juga menyusun semula masyarakat Melayu di luar bandar yang semata-mata bergantung kepada pertanian tradisional dan mengubahnya menjadi masyarakat moden yang berlandaskan pertanian moden dan juga perusahaan dan perdagangan.

Sumber : Arkib Negara Malaysia

Sejarah

Penubuhan Kompeni Percubaan Askar Melayu

23 Januari 1933 – Sejak penjajahan oleh Kerajaan Kolonial British, pasukan-pasukan Tentera British dan juga Tentera British India (British Indian Army) seperti pasukan “Burma Rifles” telah ditugaskan untuk mengawal keselamatan. Ini melibatkan kos yang tinggi kerana pasukan-pasukan itu terpaksa dibawa daripada Britain dan India untuk berkhidmat di Tanah Melayu.

Sejak tahun 1902, Raja-Raja Melayu terutamanya Sultan Alang Iskandar Shah (Sultan Perak), Tuanku Muhamad Ibni Yam Tuan Antah (Yang DiPertuan Besar Negeri Sembilan), Raja Chulan (Kerabat DiRaja Perak) dan Dato Abdullah Haji Dahan (Undang Luak Rembau) telah menggesa Kerajaan Kolonial British di Malaya untuk menubuhkan satu rejimen tentera yang dianggotai oleh orang-orang tempatan.

Pada 23 November 1932, Jabatan Perang British memberikan persetujuan untuk penubuhan satu pasukan Askar Melayu sebagai satu rejimen tempatan dalam Angkatan Tentera British (Rejimen ini dilatih dan diurus oleh Rejimen Tentera British Malaya). Pada 23 Januari 1933, Majlis Perundingan Persekutuan (Federal Consultative Council) telah meluluskan Akta No. 11 yang dikenali dengan nama Akta Rejimen Askar Melayu dan meluluskan peruntukan $70,000 bagi pembelian Kong Sang Rubber Estate di Port Dickson untuk tapak bagi kegunaan sebagai Pusat Latihan Rekrut Askar Melayu.

Akta ini mengandungi perkara-perkara mengenai disiplin dan peraturan-peraturan Rejimen Melayu. Antaranya pada Bahagian Pertama Enakmen ini mengandungi 56 perkara disebut dengan panjang lebar mengenai soal disiplin seperti hal-hal jenayah, melarikan diri, tidak hadir tanpa mengambil cuti, mabuk semasa bertugas, membuat kenyataan palsu dan memalsukan dokumen-dokumen dan lain-lain.

Penubuhan Kompeni Percubaan Askar Melayu

Pasukan Askar Melayu bermula dengan penubuhan Kompeni Percubaan Pertama (1st Experimental Company) pada tahun 1933 dan merupakan titik permulaan pasukan tentera anak watan di Tanah Melayu. Pada 1 Februari 1933, seramai 25 orang anak Melayu daripada 100 orang calon telah dipilih sebagai “sesuai untuk diambil menjadi rekrut” di dalam pasukan Askar Melayu.

Pasukan Askar Melayu ditubuhkan secara rasmi pada 1 Mac 1933 di Haig Lines, Port Dickson, Negeri Sembilan. Pasukan ini di letakkan di bawah perintah Mejar G. Mc Bruce , sementara Kapten K.G. Exham dilantik menjadi Adjutan. Sarjan Mejar A. E. McCarthy dilantik menjadi Sarjan Mejar Rejimen dan Sarjan Kuartermaster E. Oldfiled menjadi Sarjan Kuartermaster.

Pasukan ini dikira sebagai percubaan kerana pada peringkat itu, ia bertujuan untuk menilai kesesuaian orang-orang melayu sebagai anggota tentera, dan bagaimana mereka dapat menyesuaikan diri dengan disiplin tentera

Formed on 1st March 1933 in Port Dickson, Negri Sembilan, this Experimental Company started with 25 recruits. It was designated ‘Experimental’ because at this stage, the “Company” was only an attempt to “.find out how the Malays would react to military discipline.”

(Mejar Jeneral G. Mcl. S. Bruce, O.B.E. M.C. (bersara). (Petikan dari rencana “Trying it out with No. 1 Squad”, Pahlawan, Vol. 1, Kuala Lumpur, 1952.)

Pembesaran Pasukan Askar Melayu

Pada 1 Januari 1935, atas kesungguhan anak-anak Melayu di dalam Kompeni Percubaan Askar Melayu dan dengan kegigihan Mejar S. Bruce, 1 Kompeni Percubaan Askar Melayu ditukarkan menjadi Rejimen Askar Melayu dengan kekuatan permulaan seramai 150 orang anggota. Pengambilan anggota-anggota baru dipercepatkan dengan penambahan 232 orang anggota baru, dua Kompeni tempur telah ditubuhkan, dengan satu pasukan Ibu Pejabat sebagai elemen perintah yang dilengkapkan dengan platun mesingan Vickers, satu seksyen Semboyan dan satu unit tambur.

Pada 1 Januari 1938, Batalion Pertama Askar melayu (1 Melayu) mempunyai kekuatan 17 pegawai british dan 6 Pegawai Melayu, 11 Pegawai Waran dan 759 Pegawai Tak Bertauliah dan anggota Lain-Lain Pangkat.

Apabila bahang perang semakin hampir, latihan ketenteraan dipertingkatkan. Latihan jalan lasak di peringkat batalion dan peringkat briged kerap kali diadakan. 1 Melayu juga mula membuat latihan menggunakan mortar dan meriam penangkis kereta kebal. Dalam bulan Ogos 1941, satu platun bantuan ditubuhkan menggunakan 10 buah “Universal Carrier” ataupun lebih dikenali sebagai “Bren Gun Carrier’ di bawah pimpinan Kapten R.R.C. Carter. Platun bantuan ini menjalankan latihan bersama-sama Batalion ke-2 Loyal Regiment (North Lancashire) Tentera British.

Pada bulan Mac 1941, Gabenor Negeri-Negeri Selat memberikan kuasa untuk menambah kekuatan Rejimen Askar Melayu menjadi dua battalion. Batalion Ke-2 Askar Melayu ditubuhkan pada 1 Disember 1941. 1 Melayu dan 2 Melayu bersama-sama batalion Ke-2 Loyal Regiment (North Lancashire) diletakkan di bawah pemerintahan 1st Malaya Infantry Brigade. Briged ini akan memainkan peranan besar dalam mempertahankan Tanah Melayu semasa penjajahan Jepun.

Sumber : Arkib Negara Malaysia , Wikipedia

Sejarah

White Paper Malayan Union Diterbitkan

22 Januari 1946 – Apabila Jepun kalah dalam Perang Dunia Kedua, pihak British telah datang semula ke Tanah Melayu. Kedatangan kali ini, pihak British ingin memperkenalkan beberapa perubahan di dalam pentadbiran. Pada hari ini, 22 Januari 1946, satu white paper telah disiarkan dalam warta kerajaan. Rancangan ini dikenali dengan White Paper cmd 6724. White Paper ini membentangkan dasar-dasar yang terkandung dalam Malayan Union.

Pentadbiran Tanah Melayu akan dikendalikan oleh seorang gabenor akan dibantu oleh dua Majlis iaitu Majlis Mesyuarat Undangan dan Majlis Mesyuarat Kerja. Selain daripada itu, gabenor akan dibantu oleh sebuah badan penasihat yang terdiri daripada berbagai-bagai bangsa yang dilantik oleh beliau sendiri. Raja-raja Melayu hanyalah mempunyai kuasa dalam adat istiadat dan agama Islam sahaja. Dalam kedua-dua Majlis Gabenor mempunyai kuasa penuh.

Ekoran daripada cadangan ini, ianya telah ditentang hebat oleh orang-orang Melayu, melalui parti-parti politik khususnya Parti UMNO. Akhirnya pada tahun 1948, Malayan Union telah dibubarkan dan digantikan dengan Persekutuan Tanah Melayu.

White Paper Malayan Union

Malayan Union cmd 6724_1

Malayan Union cmd 6724_2

Malayan Union cmd 6724_3

Malayan Union cmd 6724_4

Malayan Union cmd 6724_5

Malayan Union cmd 6724_6

Muat turun Kertas Putih cmd 6724

Sumber : Arkib Negara Malaysia

PeKhabar

Jemput Masuk

Category Archives: Sejarah

Perjanjian Antara Temenggung Abdul Rahman Dengan Stamford Raffles

Perjanjian Antara Temenggung Abdul Rahman Dengan Stamford Raffles

Perjanjian Tengku Hussein Dengan Stamford Raffles

Penubuhan Persatuan Bahasa Melayu Universiti Malaya

Perlembagaan PBMUM

Perjanjian Kemerdekaan Rembau

Penubuhan Perikatan Melayu Perak

Tujuan Dan Dasar Penubuhan

Usaha Damai Malaysia Dan Indonesia

Malaysia Menubuhkan Syarikat Penerbangan Sendiri

Malaysia Airline Sistem Berhad (MAS)

Pembukaan Rasmi Bank Negara Malaysia

Tun Abdul Razak Mengambil Alih Pucuk Pimpinan Umno

Penubuhan Kompeni Percubaan Askar Melayu

Penubuhan Kompeni Percubaan Askar Melayu

Pembesaran Pasukan Askar Melayu

White Paper Malayan Union Diterbitkan

White Paper Malayan Union